Macro

Σκοτώσου, αγάπη

Αριάνα Χάρουιτς «Σκοτώσου, αγάπη», μετάφραση: Αχιλλέας Κυριακίδης, επίμετρο: Φωτεινή Τσαλίκογλου, εκδόσεις Opera, 2021

Η Αργεντινή Αριάνα Χάρουιτς, σεναριογράφος και δραματουργός εκ Μπουένος Άιρες, σπούδασε υποκριτική στο Πανεπιστήμιο Paris VII και συγκριτική λογοτεχνία στη Σορβόνη. Στην αιχμή του νέου κύματος της λατινοαμερικάνικης λογοτεχνίας, την συγκρίνουν ενίοτε με τη Βιρτζίνια Γουλφ και τη Σύλβια Πλαθ, αλλά θα συμφωνήσουμε περισσότερο με εκείνους που θεωρούν ότι βρίσκεται στα χνάρια του Τζον Κασσαβέτη και του Λαρς Φον Τρίερ. Αν και το twitter την μπλόκαρε γιατί έγραψε στον τίτλο του βιβλίου της: Σκοτώσου, αγάπη, πολύ σύντομα το μυθιστόρημα έλαβε θετικότατες κριτικές, έχοντας εκδοθεί σε 23 χώρες, ενώ ήταν υποψήφιο για το Man Booker International το 2018.

«Η γλώσσα που μιλάμε μας είναι ξένη. Για να την χρησιμοποιήσεις πρέπει να την κουρδίσεις, όπως το βιολί. Ο κοινός νους είναι εχθρός του μυθιστορήματος», γράφει η Χάρουιτς και το κάνει πράξη με το πώς παραθέτει λέξεις και εικόνες. Η πρωταγωνίστριά της βρίσκεται σε κατάσταση επιλόχειας κατάθλιψης. Είναι συναισθήματα που ένιωσε και η ίδια, συναισθήματα απόλυτης μοναξιάς και ολικής έλλειψης πάθους, που χαρακτήριζε τη σχέση της. Σε αυτήν την ακραία κατάσταση ψυχής η συγγραφέας γράφει τον μονόλογό της, καθώς απομυθοποιεί πλήρως το στερεότυπο της μητρότητας. «Είμαστε απ’ αυτά τα ζευγάρια που έχουν αυτοματοποιήσει τη λέξη “αγάπη”, ακόμη και αν σιχαίνεται ο ένας τον άλλον: δεν θέλω να σε ξαναδώ στα μάτια μου, αγάπη». Διαβάζουμε για την έμμονη ιδέα της να σκοτώσει σύζυγο και γιό, για τις ονειρικές περιπλανήσεις της στην εξοχή, την ερωτική έλξη που της ασκεί ο γείτονάς της με τη μοτοσυκλέτα και τη ζωώδη συνεύρεση μαζί του. Αν και καρπός «φυσιολογικής» οικογένειας η ίδια, ένα κύμα αντιπάθειας για τον κόσμο φουσκώνει μέσα της.

Ο χωρισμός επέρχεται και, «ως χήρα που πλαγιάζει μόνη της για πρώτη φορά», θα αισθανθεί «μια θλίψη συναρπαστική και άγρια».

Αντώνης Ν. Φράγκος