«Εφόσον αυτός ο κόσμος δεν φτιάχτηκε για μας, έχουμε την υποχρέωση να τον αλλάξουμε»
Ανακοίνωση του Τμήματος Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ για τη Διεθνή Ημέρα κατά της Ομοφοβίας και Τρανσφοβίας…
Εσείς τι ξέρετε για την TTIP;
Οι εμπορικές συμφωνίες «νέας γενιάς» ως υπερόπλο απορρύθμισης υπέρ των εταιρικών συμφερόντων...
Βραζιλία: Ένα πραξικόπημα-οπερέτα σε αργή κίνηση ‒ Μέρος Α’
Η κατάσταση είναι κρίσιμη αλλά καθόλου σοβαρή. Πολιτικοί ψηφίζουν την παραπομπή της Ντίλμα Ρούσσεφ, αφιερώνοντας την ψήφο τους στη γιαγιά τους ή σε χουντικούς βασανιστές. Ένα πραξικόπημα-οπερέτα λαμβάνει χώρα στη Βραζιλία, ενορχηστρωμένο από διεφθαρμένους πολιτικούς και ΜΜΕ, με σκοπό να επανέλθει στην εξουσία η νεοφιλελεύθερη δεξιά αντιπολίτευση. Το διεθνές περιβάλλον της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης δεν βοήθησε και εξακολουθεί να μη βοηθά την κεντροαριστερή κυβέρνηση να διατηρήσει τις κοινωνικές της συμμαχίες και τη δημοφιλία της.
Γουέντι Μπράουν: «Χωρίς το κίνημα “Occupy” δεν θα υπήρχε ο Σάντερς»
Η Γουέντι Μπράουν είναι καθηγήτρια Πολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ. Τα πεδία ενδιαφέροντός της περιλαμβάνουν την ιστορία της πολιτικής θεωρίας, αλλά και τα σύγχρονα προβλήματα πολιτικής θεωρίας με έμφαση στην κυριαρχία, την κριτική και τον ανθρωπισμό, στην αυτονομία του πολιτικού και τον νεοφιλελευθερισμό.
Η αντι-μεταπολίτευση ως μετα-δημοκρατία
Η αντι-μεταπολίτευση είναι μια ελληνική εκδοχή του «μίσους για τη δημοκρατία»: ένα σύμπτωμα της βαθιάς δυσφορίας ή μνησικακίας εκ μέρους των κυρίαρχων τάξεων, η οποία σχετίζεται με την έλλειψη εγγύησης της εξουσίας τους. Αρκετές δεκαετίες μετά το διακηρυγμένο «τέλος της ιστορίας», η αντι-δημοκρατία αναδύεται στη σύγχρονη Ευρώπη ως φρονηματική εμπέδωση μιας άκριτης ομοθυμίας γύρω από το αφήγημα της λιτότητας και τη συγκρότηση του υπο-χρεωμένου υποκειμένου ‒ ενάντια στην κριτική και ενάντια στην εναλλακτική.
Τι διέσωσαν, εντέλει, τα μνημονιακά δάνεια προς την Ελλάδα;
Μελέτη γερμανικού ινστιτούτου που δημοσιεύει η Handelsblatt αναφέρει ότι μόνο το 5%, των δανείων ύψους 220 δισ., πήγαν στον ελληνικό προϋπολογισμό. Τα υπόλοιπα διοχετεύτηκαν υπέρ… των ευρωπαϊκών τραπεζών. Τα «προγράμματα διάσωσης» αφορούσαν μάλλον κυρίως τις ευρωπαϊκές τράπεζες και τους ιδιώτες δανειστές και πολύ λιγότερο την Ελλάδα και τους Έλληνες πολίτες.
Το ολλανδικό ΟΧΙ προς όφελος της Ουκρανίας, της Ολλανδίας και της ευρωπαϊκής συνεργασίας
Το commonality ανοίγει ένα φάκελο με θέματα ευρύτερου ενδιαφέροντος για την Ευρώπη σήμερα. Μέσω της αντιπρόεδρου του Συμβούλιου της Ευρώπης και βουλεύτριας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτας Καββαδία, ζητήσαμε από επιφανείς πολιτικούς, που συμμετέχουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης, να γράψουν ειδικά για το commonality άρθρα για κρίσιμα ζητήματα της ευρωπαϊκής και διεθνούς επικαιρότητας. Τη σειρά αυτή εγκαινιάζει το άρθρο του Tiny Kox για το ολλανδικό δημοψήφισμα και την επιτυχημένη καμπάνια του ολλανδικού σοσιαλιστικού κόμματος ενάντια στη συνθήκη σύνδεσης ΕΕ-Ουκρανίας.
Λόμπι και ξερό ψωμί
Στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το βασικό κριτήριο εκπροσώπησης και επιρροής στη λήψη αποφάσεων είναι η οικονομική ισχύς. Τα μεγάλα ευρωπαϊκά λόμπι εδρεύουν στις Βρυξέλλες και κάνουν ό,τι μπορούν για να διαμορφώνουν την ατζέντα του διαλόγου και το περιεχόμενο των ευρωπαϊκών συμφωνιών.
Παραπλάνηση σε ακροδεξιό φόντο
Η ανάδειξη του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ, επιχειρείται να παρουσιαστεί ως ανατροπή του πολιτικού σκηνικού. Ωστόσο ο εναγκαλισμός του με την ακροδεξιά, και το σαφές ταξικό πρόσημο των πολιτικών που γενικόλογα παρουσιάζει, προκαλούν σοβαρά ερωτήματα για το ποιο είναι το πρόγραμμα το οποίο πρεσβεύει ως εναλλακτική λύση έναντι της, κατ΄ αυτόν, «ανίκανης κυβέρνησης». Στην πραγματικότητα οι πολιτικές απόψεις του κυρίου Μητσοτάκη κινούνται πέρα και από τις απόψεις ισχυρών παραγόντων του ίδιου του κόμματός του.
Μικροαστισμός και σοσιαλισμός. Η μεγάλη γκάφα της κομμουνιστικής αριστεράς
Η κομμουνιστική αριστερά δυσκολεύεται να δει την απόσταση που χωρίζει το μικροαστισμό από το σοσιαλισμό, και σήμερα έχει καταλήξει να προστατεύει τη μικροαστική νοοτροπία του αγροτικού χώρου και των ελεύθερων επαγγελματιών. Ποια είναι τα γνωστικά ελλείμματα που τροφοδοτούν αυτήν τη στάση; Γιατί πρέπει να θρηνούμε για τη μείωση των μικροαστικών στρωμάτων την εποχή της κρίσης; Ποια θα μπορούσε να είναι η προοπτική του μικροαστισμού στην Ελλάδα;