Το κλείσιμο μιας εφημερίδας δεν αποτρέπεται επειδή ο τίτλος της είναι ιστορικός - τα νεκροταφεία του Τύπου είναι γεμάτα από ιστορικές εφημερίδες. Ούτε αποτρέπεται επειδή έχει πολιτικό κόστος το να την κλείσεις. Ούτε βολεύεται κανείς με τη χρηματοδότησή της από κάποιο λεφτόδεντρο. Η εφημερίδα οφείλει να είναι βιώσιμη και η βιωσιμότητά της εξαρτάται πρώτα και κύρια από τη σχέση με τους αναγνώστες της. Η έκρηξη ηλεκτρονικών συνδρομών τις τελευταίες ημέρες είναι ένα εξαιρετικά αισιόδοξο μήνυμα. Η ίδια η εφημερίδα δεσμεύεται ότι θα ανταποκριθεί εντείνοντας διαρκώς την προσπάθεια για βελτίωση του περιεχομένου και της παρεμβατικότητάς της. Ο ιδιοκτήτης της εφημερίδας, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, έχει επίσης να κάνει πράγματα που του αναλογούν.
Ας συμφωνήσουμε επίσης ότι κανένας δεν θέλει την ΑΥΓΗ το στεγνό κομματικό φερέφωνο που βλέπει ο Ν. Μπίστης. Η ΑΥΓΗ δεν είναι όργανο του ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα της ΑΥΓΗΣ. Και η εφημερίδα συμμετέχει στην πολιτική μάχη έχοντας κάθε μέρα στο μυαλό της τον κόσμο της Αριστεράς: την ανάγκη του για ενημέρωση με ανοιχτό ορίζοντα, τη σύνδεσή του με τον πολιτικό αγώνα και τη μάχη των προοδευτικών ιδεών σε όλα τα επίπεδα, την επαφή του με όσα συμβαίνουν στον κόσμο, τις ελπίδες του, ακόμα και τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του. Αυτός είναι ο λόγος που η ΑΥΓΗ πρέπει να συνεχίσει. Ξέρει σε κάθε περίπτωση ότι η βιωσιμότητά της δεν θα της χαριστεί. Είναι το μεγάλο στοίχημα που καλείται να κερδίσει χέρι-χέρι με τον κόσμο της Αριστεράς και τους προοδευτικούς πολίτες.