Για το… ελληνικό σκάνδαλο Novartis 2012 – 15
Υστερα από μια επίμονη και μακρά διαδικασία η Novartis παραδέχθηκε ότι διέπραξε σκάνδαλο, κυρίως στην Ελλάδα, και συμβιβάστηκε με το αμερικανικό δημόσιο καταβάλλοντας 345 εκατ. δολάρια, εκ των οποίων τα 310 προέρχονται από αθέμιτες πρακτικές στην Ελλάδα. Ήταν επόμενο, λοιπόν, στην Ελλάδα να καταγραφούν αντιδράσεις με βαρύ πολιτικό περιεχόμενο μια στιγμή που ο φάκελος είναι ανοικτός, εμμέσως στην προανακριτική για τον κ. Παπαγγελόπουλο και αμέσως στην εισαγγελία Διαφθοράς.
Τι σημαίνει όμως “συμβιβασμός” με βάση το αγγλοσαξονικό νομικό σύστημα; Είναι απαραίτητο να το περιγράψουμε πρώτα, για να αποτιμήσουμε και τις τοποθετήσεις των κομμάτων. Αυτό που προβλέπεται είναι ότι τα δυο μέρη συζητούν πρώτα για την έκταση του αδικήματος και τις συνέπειές του. Εάν η ελεγχόμενη πλευρά, εδώ η Novartis εκτιμά ότι “δεν την γλυτώνει”, διότι υπάρχουν στοιχεία κτλ, τότε έρχεται σε συμβιβασμό, αφού πρώτα παραδεχθεί ότι έκανε διαφθορά, αλλά προσπαθεί να μειώσει την αποδιδόμενη ζημιά εξ αυτής. Μπορεί π.χ. να μείωσε μια αρχική πρόταση του κράτους περί τα 700 με 800 εκ. Η Novartis δεχόμενη αυτό το θηριώδες ποσό, αποφεύγει να της επιδικαστεί η αρχική πρόταση, να μπουν φυλακή στελέχη της, να αποκαλυφθούν οι τρόποι διαφθοράς, οι συγκεκριμένοι άνθρωποι και δίαυλοι. Τώρα, έκλεισε όλες τις πτυχές και τους κινδύνους με 345 εκ.
Προφανώς, η Novartis γνώριζε καλά τι έχει συμβεί στην Ελλάδα γι’ αυτό «ομολόγησε» τη σωστή στιγμή. Ο δικομματισμός 2012 – 15, εντούτοις, πανηγυρίζει ότι αποδείχθηκε πως δεν βαρύνεται! Ότι δηλαδή συντελέστηκε σπατάλη δημοσίου χρήματος της τάξης των περίπου 700 εκ. μέσα σε τρία περίπου χρόνια χωρίς να την καταλάβουν! Φταίνε οι γιατροί και μερικοί κρατικοί αξιωματούχοι.