Η αναγκαιότητα αποτίμησης της πορείας μας κατά την κυβερνητική θητεία είναι προφανής. Για κάποιους λόγους χάσαμε, δεν έγιναν όλα τέλεια. Από τη μια κατορθώσαμε πολλά σε δύσκολες συνθήκες, και είναι σαφές ότι τα πιστωθήκαμε θετικά από τον κόσμο, με το 31,5%. Από την άλλη, πολλά από όσα εφαρμόσαμε δεν ήταν μέρος της πολιτικής και του οράματός μας, μας επιβλήθηκαν. Ορισμένα από αυτά δε, ίσως πιστέψαμε παραπάνω από ό,τι έπρεπε ότι ήταν επιβεβλημένα.
Τώρα λοιπόν που βγαίνουμε από τους μνημονιακούς καταναγκασμούς οφείλουμε να αποκαταστήσουμε τη δική μας πολιτική και να συστηθούμε ξανά στην κοινωνία και ιδιαίτερα στα νέα παιδιά που λόγω ηλικίας δεν ξέρουν πώς ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ πριν γίνει κυβέρνηση. Παρόλα αυτά, τον έχουν στηρίξει εκλογικά σε όλες τις αναμετρήσεις από το 2012, κατατάσσοντάς τον πρώτο στις προτιμήσεις τους. Εν κατακλείδι, η συζήτηση είναι που θα αναδείξει ποια θα είναι η φυσιογνωμία του ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη περίοδο.
Είναι απολύτως απαραίτητο να μπούμε σε διαδικασία διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς και ανανέωσης, αλλαγής ορισμένων στοιχείων, αφού τίποτα δεν μπορεί να μένει για πάντα αναλλοίωτο. Η ζωή, η πολιτική, η κυβερνητική εμπειρία, όλα διδάσκουν. Ένα μόνο μένει σταθερό, η αριστερή και προοδευτική μας φυσιογνωμία.
Ήδη, το διάστημα μετά την εκλογική αναμέτρηση έχουμε υποδεχθεί χιλιάδες νέα μέλη. Πρόκειται για συνειδητοποιημένο πολιτικά κόσμο από τον προοδευτικό χώρο, και έχει διαπιστώσει -με απέχθεια, θα έλεγα- πώς η ολιγαρχία και τα ΜΜΕ στήριξαν μονομερώς ένα κόμμα, πώς ο ΣΥΡΙΖΑ με τις αδυναμίες του πέτυχε πράγματα, πώς η ΝΔ μέσα σε τρεις μήνες επιχειρεί την ολική ανατροπή των κατακτήσεων της διακυβερνησής μας.
Η διεύρυνση όμως του ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αναγκαία, δεν υποκαθιστά αλλά επιβάλει την ανάγκη πολιτικών και κοινωνικών συμμαχιών, δηλαδή τη δημιουργία ενός μπλοκ κατά της κυβέρνησης ΝΔ. Όσο για τα οργανωτικά, έπονται της συζήτησης για τα πολιτικά ζητήματα. Προηγείται το κύριο, το πολιτικό, χωρίς να υποτιμώ τίποτα. Θα τα βρούμε τα άλλα στην πορεία.
