Ναυτεμπορική

Δημ. Παπαδημούλης: «Στηρίζουμε την άρση της ασυλίας του Αλέξη Γεωργούλη και περιμένουμε την κρίση των…

Σημεία συνέντευξης του Δημήτρη Βίτσα, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, στον τηλεοπτικό σταθμό «ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ TV».…

Πέρα από όσα προανέφερα για τη μείωση του πραγματικού εισοδήματος, την αύξηση του ποσοστού των πολιτών που διαβιούν σε συνθήκες σοβαρής υλικής στέρησης, καθώς και το ποσοστό των νοικοκυριών που δεν μπορούν να καλύψουν τις βασικές δαπάνες διαβίωσής τους, το 2020 αυξήθηκε και το ποσοστό των νοικοκυριών που δεν μπορούσαν να καλύψουν έκτακτες ανάγκες ή να πάνε μια εβδομάδα διακοπές. Η συνολική εικόνα όμως δεν συγκροτείται μόνο από αυτά τα στοιχεία. Σχεδόν σε όλα τα κρίσιμα μέτωπα η κυβέρνηση εφαρμόζει πολιτικές όξυνσης των ανισοτήτων. Στο μέτωπο της Παιδείας, για παράδειγμα, αφού απέκλεισε 40.000 παιδιά από τα δημόσια πανεπιστήμια, έχοντας ήδη εξισώσει τα πτυχία των κολεγίων με αυτά των δημόσιων πανεπιστημίων, διασφαλίζει πρόσβαση σε ένα καλύτερο μέλλον μόνο στους έχοντες. Τώρα, με τη δεύτερη πράξη στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, προχωρά στον διαχωρισμό των σχολείων σε δύο κατηγορίες, την παράδοσή τους στην υποχρηματοδότηση και την αναζήτηση ιδιωτών χορηγών για να καλύψουν τις ανάγκες και τη συγχώνευση τμημάτων με προφανή θύματα τα παιδιά των λαϊκών οικογενειών, που δεν έχουν άλλη επιλογή για την εκπαίδευσή τους. Παρόμοια πολιτική ακολουθεί και στην Υγεία, με διαρκή υποχρηματοδότηση των δημόσιων δομών και παράλληλη στήριξη των ιδιωτικών κλινικών. Σημειωτέον ότι για το 2022 η κυβέρνηση προβλέπει περικοπή κατά 900 εκατ. των υγειονομικών δαπανών για αντιμετώπιση του κορονοϊού. Στην εργασία, την ώρα που η κοινωνία πιέζεται από το κύμα ακρίβειας και από την ανασφάλεια που προκαλεί η πανδημία, η κυβέρνηση καταργεί το 8ωρο, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας, την προστασία από τις απολύσεις, θεσμοθετεί απλήρωτες υπερωρίες. Αυτές είναι επιλογές που οξύνουν τις κοινωνικές ανισότητες και γίνονται συνειδητά από την κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη, από την πρώτη στιγμή.

Από τη στιγμή που έχουμε πιάσει τους στόχους και έχουμε μάλιστα υπεραπόδοση την οποία και θα αποδώσουμε στην πραγματική οικονομία περνάμε από τη φάση της δημοσιονομικής εξυγίανσης στη φάση της δημοσιονομικής επέκτασης. Έχοντας όμως πει αυτό, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο στόχος είναι υψηλός και ότι όσο νωρίτερα ανοίξει μια συνολική κουβέντα, τόσο για τη λιτότητα όσο και για το χρέος σε ευρωπαϊκό επίπεδο, τόσο το καλύτερο. Η διαφορά αυτής της φάσης με την προηγούμενη όμως είναι ότι τώρα δεν υπάρχει κάποια ελληνική ιδιομορφία. Ισχύουν για τη χώρα μας οι κανόνες που ισχύουν για όλα τα κράτη-μέλη. Και αυτό είναι μια πολύ θετική εξέλιξη. (...) Τα τελευταία 3,5 χρόνια πετύχαμε μια πρωτοφανή μείωση της ανεργίας κατά 7 μονάδες και αυτό παρά το ότι ήμασταν σε πρόγραμμα. Τώρα που έχουμε μεγαλύτερη ανάπτυξη, περισσότερο δημοσιονομικό χώρο και η οικονομία λειτουργεί σε ένα κλίμα μεγαλύτερης εμπιστοσύνης είναι πιστεύω δυνατή η ταχύτερη αποκλιμάκωση της ανεργίας. Το σημαντικό είναι ότι αυτό θα γίνει και σε ένα περιβάλλον βελτίωσης των εργασιακών δικαιωμάτων και της διαπραγματευτικής δύναμης των εργαζομένων, καθώς έχουμε ήδη επαναφέρει τις συλλογικές συμβάσεις, έχουμε ενισχύσει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ενώ θα υπάρξει και αύξηση του βασικού μισθού.