Γιώργος Κυρίτσης

Οι επέτειοι έχουν μεν χαρακτήρα ανάμνησης ενός ιστορικού γεγονότος, αλλά η σημασία τους αναπλαισιωνεται κάθε…

Επί προεδρίας Τραμπ, όλοι θεωρούσαν ότι η Τουρκία του Ερντογάν έχει απομακρυνθεί οριστικά από το…

Στις 16 Μαΐου ο Μητσοτάκης συναντάται με τον Μπάιντεν. Θα είναι η δεύτερη φορά φορά…

Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ., με τη μαζικότητα, τον ενθουσιασμό, την αισιοδοξία που εξέπεμψε, αποτέλεσε…

«Έχουμε πόλεμο» ακούμε όλη την ημέρα από τα κανάλια και βλέπουμε σκηνές φρίκης από την…

Η Κομισιόν αποφάσισε να απαγορευθούν στην Ευρώπη τα ρωσικά κρατικά κανάλια RT και Σπούτνικ. Και…

Από τα λίγα που έχει πει ο κ. Ανδρουλάκης και δεν είναι κοινοτοπίες, αυτό που προκύπτει είναι μια «παραμετρική» αντιπολίτευση με προτάσεις διορθωτικές, «ρεαλιστικές», μέσα όμως στο ίδιο πλαίσιο πολιτικής με αυτή της Ν.Δ. Αυτή μάλιστα η επιδεικτική προσήλωση στον «ρεαλισμό» πρόφτασε ήδη μια φορά να εκθέσει το ΚΙΝ.ΑΛΛ., όταν έσπευσε να προτείνει τη «ρεαλιστική» τιμή των 40 ευρώ για τα τεστ PCR κάνοντας ρελάνς στην τιμή των 47 ευρώ που καθόρισε ο Άδωνις Γεωργιάδης. Η συνέχεια με τις τιμές στην Κύπρο, στις Συκιές και στο Χαλάνδρι ήταν μια ουρανομήκης σφαλιάρα στον Άδωνι, η οποία όμως ακούστηκε και στη Χαριλάου Τρικούπη. Στο θέμα των PCR, όλα τα άλλα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης τάχθηκαν υπέρ της συνταγογράφησης όπως παντού σχεδόν στην Ευρώπη. Στο θέμα του κατώτατου μισθού και πάλι οι προτάσεις του κ. Ανδρουλάκη κινδυνεύουν να υπερκεραστούν από την αύξηση που μελετά ο ανήσυχος για τα ποσοστά του πρωθυπουργός. Και αυτό διότι ο κ. Ανδρουλάκης έσπευσε να ξεκαθαρίσει ότι η αύξηση πρέπει να γίνει «με ρήτρες που αφορούν μόνον τον κατώτατο μισθό και όχι να δημιουργήσει περαιτέρω κλιμάκωση» στα υπόλοιπα μισθολογικά κλιμάκια. Ο πρόεδρος του ΚΙΝ.ΑΛΛ. δηλαδή βλέπει την αύξηση στον κατώτατο μισθό μόνο ως δίχτυ προστασίας για τους πιο αδύναμους και όχι ως αναπτυξιακή στρατηγική και αποδέχεται τη σκληρή νεοφιλελεύθερη δοξασία ότι η αύξηση των μισθών αυξάνει την ανεργία.

Το γεγονός όμως ότι ζούμε σε επανάληψη την περσινή τραγωδία σαν καρμπόν θα πρέπει να μας προβληματίσει. Ξεκινάει πάλι από τη Θεσσαλονίκη, ίδιες μέρες, ίδιες γιορτές, ίδιες προειδοποιήσεις, ίδιο τραγικό αποτέλεσμα. Η κυβέρνηση επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη ελπίζοντας σε σωστό αποτέλεσμα. Μέχρι την περασμένη Πέμπτη, η εικόνα που είχε και εξέπεμπε ο πρωθυπουργός ήταν ότι η πανδημία δεν είναι σε έξαρση και το ΕΣΥ δεν πιέζεται. Δεν είχαν δηλαδή ο ίδιος και το επιτελείο του καμία συναίσθηση της πραγματικότητας, λίγα εικοσιτετράωρα μόνο πριν τα ρεκόρ κρουσμάτων και τους νεκρούς σε ράντζα στα νοσοκομεία. Αυτό είναι πολύ ανησυχητικό. Διότι είναι διαφορετικό να ξέρεις ότι ο Μητσοτάκης και οι συν αυτώ δεν ενισχύουν το ΕΣΥ επειδή θέλουν να το δώσουν σε ιδιώτες και δεν ξοδεύει λεφτά για σχολεία και λεωφορεία γιατί θέλει να ’χει για φοροαπαλλαγές στους πλούσιους. Και τελείως διαφορετικό να ξέρεις, να διαπιστώνεις ότι, εκτός όλων των άλλων, δεν έχουν καν επαφή με την πραγματικότητα και δεν ξέρουν πού τους πάνε τα τέσσερα. Στην πρώτη περίπτωση, διατηρείς την ελπίδα ότι μπροστά στην καταστροφή μπορεί να παραμερίσουν για λίγο την ατζέντα τους και να κάνουν μερικά πράγματα. Στη δεύτερη περίπτωση, κάνεις απλά το σταυρό σου, περιμένεις και ελπίζεις.

Η επανεμφάνιση της Ακροδεξιάς στους δρόμους επιβαρύνει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Αν τα πράγματα δεν βελτιωθούν σημαντικά, χιλιάδες παιδιά θα μεγαλώσουν σε μια χώρα που το κράτος και μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας θα είναι εχθρικοί και οι ίδιοι περιθωριοποιημένοι, δυνητικά θύματα ακραίας οικονομικής εκμετάλλευσης αλλά και ισλαμικού φανατισμού. Η πολιτική «να τους κάνουμε τη ζωή δύσκολη να μην έρχονται» δεν λαμβάνει υπόψιν της ότι οι περισσότεροι πρόσφυγες και μετανάστες έρχονται από ασύλληπτες για μας καταστάσεις. Το μόνο που καταφέρνει είναι να βασανίζει ανθρώπους και να τους κάνει να βλέπουν αρνητικά μια χώρα όπου ενδέχεται να ζήσουν για πάντα, χωρίς καν να το έχουν επιδιώξει. Η κυβέρνηση της Ν.Δ. έχει υποσχεθεί στους Γερμανούς ότι η Ελλάδα θα κρατήσει επί χρήμασι τους πρόσφυγες παγιδευμένους εδώ. Δεν τολμάει όμως να το παραδεχτεί στους ψηφοφόρους της και ταυτόχρονα, μυωπικά, κάνει ό,τι μπορεί για να μην διευκολύνει την ένταξη όλου αυτού του κόσμου στην ελληνική κοινωνία. Άρα αυτή η ένταξη θα είναι ελλιπής, ασύντακτη, ανοργάνωτη. Ό,τι χρειάζεται δηλαδή για να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα, τύπου γαλλικών προαστίων, μετά από μερικά, λίγα, χρόνια.

Είναι σαφές ότι στην ακροδεξιά κατρακύλα της η Ν.Δ. ανακαλύπτει και καταδεικνύει έναν ακόμα εσωτερικό εχθρό. Ο δημόσιος διάλογος, η αρθρογραφία και οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης της Δεξιάς και του ακραίου Κέντρου επικροτούν σχεδόν ανοιχτά την πρακτική της αστυνομίας, ακόμα και με την επιβαρυντική συνθήκη ότι οι αστυνομικοί παρέβησαν ρητές εντολές. Ακόμα κι αυτό τους φαίνεται θεμιτό. Αντιθέτως μέμφονται την ηγεσία της αστυνομίας ότι δίνει ηττοπαθείς εντολές. Θέλουν αίμα. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη κινείται σε ακροδεξιά τροχιά. Προσπαθώντας να κρατήσει κοντά της το ανορθολογικό, υπερσυντηρητικό, εθνικιστικό κοινό που συγκρότησε για να πολεμήσει τον ΣΥΡΙΖΑ, πηγαίνει συνεχώς βήματα προς τα δεξιά, που φέρνουν το ένα το άλλο και τροφοδοτούν τον νέο συντηρητισμό στην κοινωνία αναζητώντας συνεχώς σημεία ισορροπίας όλο και πιο δεξιά, στη μισαλλοδοξία, στον σκοταδισμό, στον όλο και λιγότερο συγκεκαλυμμένο φασισμό. Πιθανόν να το βρουν και οι ίδιοι μπροστά τους, πάντως για την κοινωνία η τροπή που δίνει η κυβέρνηση στα πράγματα είναι ολέθρια.