Κατέ Καζάντη

03
02

Εργασιακή κόλαση στον τουριστικό παράδεισο

Ξενοδοχειακή μονάδα στην Κω, από κείνες τις μεγάλες και ιλουστρέ, οι οποίες, τάχα, φέρουν την ανάπτυξη σε κάθε τόπο, πριν προσλάβει τους υπαλλήλους της, τους έβαζε να υπογράφουν πως θα βαρύνονται με πρόστιμα, διαφόρων διαβαθμίσεων - 30 ευρώ εάν παραπονεθεί πελάτης, 10 ευρώ για τις καθυστερήσεις προσέλευσης. Και πως, ακόμα, θα τους υποβάλλει σε σωματικό έλεγχο, μην τυχόν και, φεύγοντας, υφαρπάξουν κατιτίς απ’ την περιουσία του εργοδότη. Πριν αλλάξουν οι συσχετισμοί και οι προτεραιότητες στο παραγωγικό μοντέλο, ώστε να ενισχυθεί και πάλι η μικρομεσαία επιχείρηση, το να αποκαλύπτεται η κόλαση της εκμετάλλευσης πίσω από τους παραδεισένιους -κατά πώς τους λένε- προορισμούς είναι πρωτίστως ανθρωπιστικό καθήκον.
Περισσότερα »
20
01

Η ΑΡΙΣΤΕΙΑ ΩΣ ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ

Η κουλτούρα της αριστείας είναι, πρωτίστως, κουλτούρα περιφρόνησης: των λιγότερο «άξιων», των από κάτω, εκείνων που βρίσκονται στα χαμηλά της πυραμίδας, εκείνων που τους έλαχαν χαρακτηριστικά που δεν αποδέχεται η κυριαρχία, εκείνων που η τυχαιότητα της καταγωγής τους τους έριξε σε λάθος οικογένεια, σε λάθος χώρα, σε λάθος φυλή. Κουλτούρα περιφρόνησης, εν τέλει, της ίδιας της ουσίας του ανθρώπινου όντος ως όντος με αδυναμίες τις οποίες, λόγω φύσης ή θέσης, τυγχάνει ανήμπορο να υπερβεί. Η κουλτούρα της αριστείας είναι επί της ουσίας απάνθρωπη: απαιτεί από τα ανθρώπινα όντα να φέρονται ως όντα μη πνευματικά, να φέρονται έξω και από τη φύση του ζώου ακόμα, να γίνονται άλογα κούρσας ή εκπαιδευμένα για καυγάδες σκυλιά.
Περισσότερα »
30
12

Τι είν’ η Μακεδονία μας;

Το μακεδονικό λεγόμενο ζήτημα, που μπορεί να κατανοηθεί ιστορικά ιδωμένο από την πολιτική προσπάθεια εγχάραξης εθνικής συνείδησης ένθεν και ένθεν, φαντάζει, στις μέρες μας, μια υπόθεση που ο καπιταλισμός θα έπρεπε να έχει ξεπεράσει.
Περισσότερα »
25
08

Και Κέντρο και Αριστερά δεν γίνεται

Ο πολιτικός εκείνος σχηματισμός, του οποίου τα μέλη αγωνίζονταν για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας, πάλευαν δε για το δίκιο του εργάτη και, διεθνιστές όντες, στέκονταν στο πλάι των καταπιεσμένων όπου γης, τι κοινό μπορεί να διαθέτει με τον σχηματισμό στον οποίο (συμ)πρωταγωνιστούν ο Ανδρέας Λοβέρδος, ο Βαγγέλης Βενιζέλος ή ο –πρώην φέρελπις- Σταύρος Θεοδωράκης, λόγου χάρη; Επίσης, ο πολιτικός εκείνος σχηματισμός με τις θεωρητικές ρίζες – αναφορές στον Πουλαντζά, τον Σεν Σιμόν ή και τον Μαρξ, τι κοινό μπορεί να έχει με εκείνον του οποίου τα στελέχη ομνύουν στις συνταγές του Μίλτον Φρίντμαν λησμονώντας ακόμα και τον Κέινς;
Περισσότερα »
18
08

Νταρ-αλ-χαρμπ και Νταρ-αλ-Ισλάμ, τα γεννήματα του καπιταλισμού

Το αγριεμένο φάντασμα του καπιταλισμού, και των πολεμικών σχέσεων που δημιουργεί, πλανάται πάνω από τα κεφάλια του ανθρώπινου γένους και βάζει σε μπελάδες τους, ανάλογα με ποιον Θεό μιλάς, περιούσιους λαούς.
Περισσότερα »
17
06

«Η δυνητική κανονικότητα» των απορριμμάτων

«Το «Survivor» μας πηγαίνει στον κόσμο που χάσαμε», καταλήγει ο αρθρογράφος καθηγητής. Η νοσταλγία άρα, ο πόνος του γυρισμού στην εποχή του «Big Brother», στην εποχή του Κώστα Σημίτη και της ξοφλημένης κοινωνίας της αφθονίας και της κατανάλωσης, αυτό το μέγα άλγος είναι που οδηγεί τον κόσμο –που, όπως προείπαμε, κουράστηκε από το ταξικό μίσος- στο ριάλιτι
Περισσότερα »
23
02

«Νόμος είναι το δίκιο του εργάτη»

Νέοκοπος εκδότης -κληρονόμος, μικρής πλην δίχως χρέη, δάνεια κ.ο.κ. εφημερίδας που πρόσκειται στη δεξιά- αποφάσισε πως δεν χρειάζεται να εξοφλήσει στο σύνολό τους τις αποζημιώσεις τριών (3) απολυμένων εργαζομένων, όχι επειδή του έλειπε η ρευστότης –πετυχημένος επιχειρηματίας γαρ- αλλά επειδή έτσι του άρεσε. Εννοείται, επιπλέον, πως, σύμφωνα με τα νέα ήθη στον εργασιακό χώρο των ΜΜΕ, στο ίδιο έντυπο, έχουν πολλάκις παραβιαστεί τα δικαιώματα των εργαζομένων.
Περισσότερα »
03
01

«Εκείνη η γλοιώδης κοινωνική ομάδα…»

Αυτή η μικρή αλλά βαθιά παρεμβατική, αντιδραστική και φασίζουσα ομάδα, αμαυρώνει με καμώματά της το σύνολο του κόσμου των ΜΜΕ. Των εργατών της τέχνης της δημοσιογραφίας, που, αντιστεκόμενοι, προσπαθούν ακόμα για την αυθεντική ενημέρωση. Κι αν το τρομαχτικό τσίρκο της διαπλοκής, σιγά σιγά, διαλύεται, ο αγώνας για την επόμενη μέρα αποτελεί υπόθεση όλων των εμπλεκομένων. Και των συνδικάτων του Τύπου –φυσικά.
Περισσότερα »