Κώστας Καλλωνιάτης

23
02

Κώστας Καλλωνιάτης: ΣΥΡΙΖΑ: είναι λύση η ψηφιοποίηση; (ή όταν το ψηφιακό γίνεται αρχηγικό κόμμα)

Από το 2019 ως σήμερα η, έμμεση πλην όμως σαφής καθότι έμπρακτη, πολιτική ερμηνεία της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ σχετικά με τα αίτια της εκλογικής ήττας ήταν οι παθογένειες του κόμματος. Την ευθύνη έφερε η πολιτική ολιγωρία του κόμματος εξαιτίας κυρίως του μικρού του μεγέθους και της αναντιστοιχίας του με την κοινωνία. Γι’ αυτό και δόθηκε προτεραιότητα στην ανάγκη μαζικοποίησης και αναμόρφωσής του σε «σύγχρονο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα», δηλαδή σε ένα κόμμα ανοιχτό, εξωστρεφές και συμμετοχικό όπως σταθερά επαναλαμβανόταν. Η με προεδρική πρωτοβουλία αλλαγή του τίτλου σε ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, η διεύρυνση της Κεντρικής Επιτροπής σε ΚΕΑ, της Πολιτικής Γραμματείας σε ΠΣ, όπως και του κόμματος συνολικά ήλθαν να υπηρετήσουν τον σκοπό αυτό. Το πόσο πέτυχαν οι αλλαγές αυτές μπορεί κανείς να κρίνει όχι από την δημοσκοπική στασιμότητα του κόμματος που είναι περισσότερο αποτέλεσμα της δεξιάς στροφής προς το Κέντρο και τη σοσιαλδημοκρατία, όσο από την ίδια τη δυσλειτουργία ή και ακινησία των νέων οργάνων που προέκυψαν από τη διεύρυνση. Όμως, επρόκειτο απλά για την πρώτη φάση του κομματικού μετασχηματισμού. Σήμερα, λίγο πριν το Συνέδριο και πιθανότατα τις βουλευτικές εκλογές, αποδεικνύεται πως το σχέδιο μετασχηματισμού έχει εισέλθει σε μία δεύτερη φάση, αυτή της εξυπηρέτησης του στόχου της διεύρυνσης/μαζικοποίησης μέσω της χαλάρωσης των κομματικών διαδικασιών ένταξης και λειτουργίας των οργανώσεων βάσης (ΟΜ) χάρις και στον ψηφιακό μετασχηματισμό τους.