Χαράλαμπος Γεωργούλας

26
02

Η λογική του παραλόγου

Θα μπορούσε να είναι η βασική ιδέα για ένα θέατρο του παραλόγου. Όμως, δεν ήταν παρά η βασική γραμμή της ΝΔ και του Κινήματος Αλλαγής στη συζήτηση για τη σύσταση προανακριτικής με αντικείμενο το σκάνδαλο Νοβάρτις. Αποδεχόμενοι ότι σκάνδαλο υπάρχει,γιατί δεν γινόταν να κάνουν αλλιώς, και διακηρύσσοντας ότι είναι ανάγκη «να έρθουν όλα στο φως», κατέληξαν, μολαταύτα, να μην ψηφίσουν υπέρ της σύστασης προανακριτικής, που υποτίθεται ότι θα διαλεύκανε την υπόθεση. Και το έκαναν με τη δικαιολογία ότι όλα όσα έχουν γίνει ως τώρα, είναι αποτέλεσμα μιας μεθόδευσης συνωμοτών. Αρνήθηκαν, δηλαδή, να συμπράξουν στη μόνη δυνατότητα που τυπικά τούς δινόταν για να αποδείξουν την αλήθεια των ισχυρισμών τους.
19
02

Εξωτερική πολιτική και εθνικιστικές κορόνες

Η στάση μιας κυβέρνησης της αριστεράς δεν μπορεί να χαρακτηριστεί από αμφιταλάντευση, επηρεαζόμενη από τις επιλογές παραγόντων που έχουν το βλέμμα στραμμένο στο βολικό γι’ αυτούς παρελθόν. Οφείλει να διακρίνεται από αποφασιστικότητα και χαμηλούς τόνους με στόχο την εκτόνωση των εντάσεων.
15
02

Χωρίς τις μεγάλες κουκούλες

Ο κόσμος δεν τρώει χόρτο. Ξέρει πώς δουλεύει το σύστημα. Ξέρει ποιοι το ανέχτηκαν και πόσο ακριβά πληρώσαμε την ανοχή αυτή. Όσο κι αν τα πρωτοσέλιδα φωνασκούν για «κουκουλοφόρους», ξέρουμε όλοι ποιοι φορούν την κουκούλα, όταν χρειάζεται να μείνουν στην κερδοφόρα ανωνυμία και το νομικό απυρόβλητο. Όταν, όμως, αυτό το δεδομένο υποδεικνύεται στους πολίτες φορτικά, μάλλον εξασθενίζει παρά ενισχύεται η κοινή πεποίθησή.
09
02

Το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού και η λύση της σύνθετης ονομασίας

Αν το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού κάθε λαού το δει κανείς με καθαρό μυαλό κι όχι μέσα από την τρύπα του κουσουριού του, όπως έλεγε ο Τσαρούχης για τους στενόμυαλους ή τους συμφεροντολόγους, ιδίως όταν πρόκειται για λαούς που περνούν μακρά ή βραχύτερη περίοδο εθνογένεσης, τότε θα πρέπει να το αναγάγει σε βασική αρχή πρώτα απ’ όλα για το λαό που κι εκείνος ανήκει.
30
01

Το μεγάλο άλμα προς τα δεξιά

Το γιατί έκανε αυτό το σάλτο η ΝΔ, εξακολουθεί να απασχολεί πολλούς. Δεν χρειάζεται, ίσως, να ψάχνουν σε μεγάλο βάθος. Ο πανικός από το μεγάλο συλλαλητήριο και η ψηφοθηρική διάθεση στο χώρο προς τα δεξιά της την τυφλώνουν οδηγώντας τη σε μια επιλογή, που θα την κάνει να υποστεί αυτό ακριβώς που φοβάται: μείωση της πολιτικής και, τελικά, και της εκλογικής επιρροής της.
23
01

Δεν αρκούν οι δυσκολίες του αντίπαλου

Με λίγα λόγια, δεν αρκεί ο αντίπαλος να είναι μη επιλέξιμος. Χρειάζεται εσύ να εμπνέεις εμπιστοσύνη, ότι μπορείς να παλέψεις αποτελεσματικά γι’ αυτά που υπόσχεσαι, ότι αυτά που, τελικά, πράττεις είναι σε θέση να σου συγχωρέσουν και όσα δεν μπόρεσες να πράξεις. Αν αρκεστείς να σε προτιμήσουν γιατί είσαι το «μη χείρον», δίνεις πολλές και αδικαιολόγητες ελπίδες στον αντίπαλο.
15
01

Το «σκοπιανό» ψευδώνυμο

Σήμερα, φαίνεται ότι μπορούν να διαμορφωθούν τέτοιες συνθήκες, που θα αμβλύνουν την καλλιεργημένη καχυποψία και θα διευκολύνουν τη συνεργασία των δύο γειτονικών κρατών και ευρύτερα των κρατών της Βαλκανικής. Σ’ αυτές τις συνθήκες, με δηλωμένη τη διάθεση και των δύο κυβερνήσεων Ελλάδας και πρώην γιουγκοσλαβικής δημοκρατίας της Μακεδονίας να βρεθεί λύση, και ενώ από την πλευρά της ελληνικής κυβέρνησης γίνεται κατά βάση προσεκτική χρήση της διπλωματικής γλώσσας, προξενεί κατάπληξη η χαρακτηριστική εμμονή της κυριαρχίας στο δημόσιο λόγο των ψευδωνύμων «σκοπιανός, -ή, -ό».
09
01

Τι δώρο χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ για το 2018

Από το 2018 όλοι περιμένουν κάτι να τους φέρει. Η κυβέρνηση περιμένει την έξοδο από τα μνημόνια. Η αξιωματική αντιπολίτευση περιμένει να της φέρει πρόωρες εκλογές. Το αναπαλαιωμένο Κίνημα Αλλαγής περιμένει να το αναδείξει σε πρωταγωνιστή των εξελίξεων…Ο καθείς και η –βάσιμη ή αβάσιμη, η ζωή θα δείξει – προσδοκία του. Όμως, πέρα από αυτού του είδους τις προσδοκίες, το 2018 για τον ΣΥΡΙΖΑ έχει μια λιγότερο θεαματική πλην όμως ουσιαστική ιδιαιτερότητα, που καλό θα ήταν να μην την παραβλέψει.
03
01

Τακτικισμός, ανώτατο στάδιο της έλλειψης στρατηγικής

Δικαιολογημένα από την πλευρά τής κυβέρνησης διατυπώθηκε το αίτημα να αποσαφηνίσει πρώτα απ’ όλα η ΝΔ τη θέση της όσον αφορά την ονομασία και τις σχέσεις μας με την πρώην γκουγκοσλαβική δημοκρατία. Το οφείλει αυτό τόσο στους οπαδούς της και τους αντιπάλους της, όσο και στον ελληνικό αλλά και τον γειτονικό λαό. Πολύ περισσότερο που ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι η στάση αυτή της ηγεσίας της ΝΔ δεν είναι μόνο ένας τακτικισμός, αλλά αποσκοπεί και στην κάλυψη ενός εσωτερικού προβλήματός της, δηλαδή της διαφοράς απόψεων ως προς τη στάση που οφείλει να κρατήσει η αξιωματική αντιπολίτευση, όταν θα κληθεί να τοποθετηθεί. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το κόμμα αυτό που σήμερα έχει αντιπρόεδρο έναν ακραίο δεξιό εθνικιστή εκφραστή μιας ισχυρής τάσης στο εσωτερικό της ΝΔ (που γίνεται ακόμη ισχυρότερη, αν συνυπολογιστεί με τους οπαδούς τής τάσης Σαμαρά), αυτό λοιπόν το κόμμα είχε πριν από χρόνια εκφραστεί με τον πιο ευέλικτο τρόπο για το ζήτημα της ονομασίας επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Εκείνου του Μητσοτάκη, που τολμούσε να διατυπώσει με σαφήνεια την άποψή του για ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό για τη FYROM. Να υποθέσουμε ότι δεν έχει μείνει πια κανείς οπαδός αυτής της άποψης στη σημερινή ΝΔ, ούτε ο γιος του;
07
12

Επίδειξη δύναμης και αδυναμίας

Η διαπλοκή, που σήμερα αλλάζει χαρακτηριστικά, όχι όμως και ουσία, στηρίζει τη δύναμή της στην εδραίωση της αντίληψης ότι μας είναι απαραίτητη, ότι χωρίς αυτή δεν μπορεί τίποτε να προχωρήσει. Οπότε δικαιολογείται και μια ανταμοιβή για τις καλές υπηρεσίες της, όσο αλμυρή κι αν είναι. Αν αυτή η αντίληψη, τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, αρχίσει να μπάζει νερά, όπως φαίνεται ότι συμβαίνει και οι κεραίες της το πιάνουν καθαρά, τότε η απειλή αποκτά διαστάσεις επικίνδυνες, και δεν χωρεί ολιγωρία. Αν δεν μπορεί να πείσει ότι προσφέρει αναγκαίο κοινωνικά και πολιτικά έργο, αλλά αποκαλυφθεί ως απλός κυνηγός ιδιοτελών συμφερόντων, τότε απειλείται η ίδια η υπόστασή της.