Εφημερίδα Εποχή

23
06

Κωνσταντίνος Τσιτσελίκης: Δυναμική που οδηγεί προς το καλύτερο

Αυτό που λείπει τώρα, είναι σίγουρα η συνεργασία της Ελλάδας με τα τρία όμορα βαλκανικά κράτη, την Αλβανία, τη Βόρεια Μακεδονία και τη Βουλγαρία. Ακόμα και με την τελευταία που είμαστε και οι δύο στην ΕΕ, δεν υπάρχει ευρεία επικοινωνία, σε ανθρώπινο επίπεδο. Πάμε πολύ πιο εύκολα στο Παρίσι και στο Λονδίνο με αεροπλάνο και δεν πάμε στην Οχρίδα, στα Σκόπια, στη Σόφια, στα Τίρανα κτλ. Μας λείπει σε κοινωνικό επίπεδο η επικοινωνία με τα βαλκανικά κράτη. Έχουμε μια δυσκολία σε αυτό. Η συμφωνία αυτή τώρα προάγει πάντως τη συνεργασία με τη Βόρεια Μακεδονία, έχει πολλά σχετικά άρθρα, και θα μπορούσε η ίδια λογική να επεκταθεί και για τη συνεργασία με τα υπόλοιπα κράτη. Για παράδειγμα, η περιοχή των Πρεσπών από «ακριτική» μπορεί να μεταλλαχθεί σε «κεντρική» μεταξύ των τριών όμορων κρατών, μέσα από τη δημιουργία κοινού εθνικού πάρκου και την εύκολη εκατέρωθεν πρόσβαση μέσω των λιμνών.
Περισσότερα »
23
06

Αλεξάνδρα Ιωαννίδου: Στιγμή απελευθέρωσης και ανάσας η συμφωνία

Η συμφωνία αυτή αποτελεί κατά τη γνώμη μου μια σημαντική στιγμή στην ιστορία της νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ανοίγονται ορίζοντες συνεργασίας, συνεννόησης, ειρήνης και καλής γειτονίας. Επίσης, δεδομένης της προϊστορίας του συγκεκριμένου θέματος, θεωρώ τη συμφωνία μια πράξη μεγάλου πολιτικού θάρρους. Για τους επιστήμονες στις σπουδές της περιοχής, αλλά και ειδικότερα, για τους φιλολόγους, ιστορικούς, γλωσσολόγους, διεθνολόγους κλπ., πρόκειται για μια στιγμή απελευθέρωσης και ανάσας. Επιτέλους, θα μπορέσουν να ανοίξουν ευκαιρίες ανταλλαγής, αλληλογνωριμίας και κατανόησης. Έζησα πολύ καλά το καθεστώς άτυπης —και γι’ αυτό ιδιαίτερα σκληρής— λογοκρισίας και δίωξης όσων δεν ταυτίζονταν με την «εθνική» σύμπνοια στο ζήτημα «των Σκοπίων».
Περισσότερα »
23
06

Ο Ερντογάν δεν υπαγορεύει πια τους κανόνες του παιχνιδιού

Διακυβεύονται πολλά. Όλοι είμαστε μάρτυρες του σταδιακού μετασχηματισμού της Τουρκίας από δημοκρατία σε ένα αυταρχικό καθεστώς. Φυσικά, η δημοκρατία στην Τουρκία δεν ήταν ποτέ πολύ φιλελεύθερη και πάντα υπήρχαν παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ανησυχίες για το κράτος δικαίου. Αλλά τα τελευταία χρόνια, και ιδιαίτερα μετά την απόπειρα πραξικοπήματος στις 15 Ιουλίου 2016, η χώρα κινείται προς μια δικτατορία ενός ανθρώπου με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Η αλλαγή σε προεδρικό καθεστώς, που έγινε δεκτή από το εκλογικό σώμα με το συνταγματικό δημοψήφισμα του Απριλίου του 2017, θα μπορούσε να μετατρέψει την Τουρκία σε ένα προσωπικό φέουδο του Ερντογάν και στην εγκαθίδρυση ενός κράτους του ΑΚΡ. Οι εκλογές της 24ης Ιουνίου είναι δυνατό να σταματήσουν ή να επιβραδύνουν αυτή την έξοδο από τη δημοκρατία.
Περισσότερα »
23
06

Οι Μεξικανοί θέλουν αλλαγή, για πού όμως;

Οι εκλογές της 1ης Ιουλίου χρειάζεται να είναι υπερβατικές και να καθορίσουν πολιτικά το μέλλον του Μεξικού στο πραγματικό επίπεδο και όχι στο ιδεολογικό. Είναι η πρώτη φορά που το διακύβευμα είναι ένα νέο σχέδιο για τη χώρα, μετά τις αποτυχημένες δεξιές κυβερνήσεις του Βισέντε Φοξ (2000 – 2006) και του Φελίπε Καλδερόν (2006 – 2012) και, στη συνέχεια, την πολιτική αποτυχία του σημερινού πρόεδρου Ενρίκε Πένια Νιέτο, ο οποίος με τα λάθη του έβλαψε πολιτικά κατά πολύ το κόμμα του, το κεντροαριστερό PRI. Σύμφωνα με τα δεδομένα που υπάρχουν αυτήν τη στιγμή, ο Λόπεζ Ομπραντόρ, με κοινωνικές και ίσως λαϊκιστικές ιδέες, θα φθάσει στο ψηλότερο θεσμικό αξίωμα. Θα καταφέρει να το αλλάξει; Αυτή είναι η μεγάλη ερώτηση. Κανείς δεν ξέρει, ούτε αν μπορεί να ελέγξει τα πολλά και διαφορετικά συμφέροντα που βρίσκονται κοντά στο περιβάλλον του. Ωστόσο, η αλλαγή είναι επείγουσα και η μεξικανική πλειοψηφία την θέλει. Το μέλλον του Μεξικού είναι απρόβλεπτο, αλλά το μόνο συγκεκριμένο είναι ότι οι Μεξικανοί θέλουν να αλλάξει η πορεία της χώρας, και για αυτό φαίνεται να εμπιστεύονται τον Ομπραντόρ.
Περισσότερα »
11
06

Λίγο πριν το συμβιβασμό ΔΝΤ-Γερμανίας

Δεν νομίζω ότι οι Γερμανοί θα δεχθούν να συμμετάσχει το ΔΝΤ και να προβαίνει σε δηλώσεις που είναι στον αντίποδα των δικών τους εκθέσεων. Αυτό, εξάλλου, δεν θα είναι καλό για τις αγορές, στις οποίες θα μπει η ελληνική οικονομία. Δεν μπορεί η Γερμανία να λέει ότι το χρέος είναι βιώσιμο και το ΔΝΤ ότι δεν είναι. Θα υπάρξει, λοιπόν, ένας συμβιβασμός. Ως το 2030 το ΔΝΤ, εκτιμώ, δεν θα έχει πρόβλημα να πει ότι το ελληνικό χρέος είναι βιώσιμο.
Περισσότερα »
10
06

Ερτουγλούλ Κιουρκτσού: Οι πραγματικοί αντίπαλοι στις εκλογές είναι το HDP και ο Ερντογάν

Αν ο Ερντογάν και η φασιστική συμμαχία του δεν νικηθούν στις 24 Ιουνίου, είναι πολύ πιθανό η Τουρκία να μην είναι σε θέση να κάνει ούτε καν εκλογές νοθείας, αφού η χώρα θα μπει σε μια μόνιμη κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κάτι που είναι η κύρια υπόσχεση στο εκλογικό μανιφέστο του τούρκου προέδρου. Άλλη μια νίκη του Ερντογάν θα σημάνει επίσης την εμβάθυνση της κουρδικής σύγκρουσης, νέους πολέμους στο Ιράκ και στη Συρία, ανανεωμένες συγκρούσεις στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Στις 24 Ιουνίου η Τουρκία είτε θα ανακουφιστεί από τα φαντάσματα του πολέμου και του φασισμού και θα ανακάμψει τη δημοκρατία, είτε θα υποταχτεί στις παράλογες φαντασιώσεις για την ανάκτηση μιας καρικατούρας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, που αναπόφευκτα θα φέρει τη χώρα στο χείλος ενός «μέλλοντος αποκάλυψης».
Περισσότερα »
07
06

Έφη Αχτσιόγλου: Η σύγκρουση με τη ΝΔ θα γίνει στα εργασιακά

Η εργασία και η προστασία της τοποθετούνται ως ο κύριος αναπτυξιακός μοχλός στο ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης, δεν εναποτίθενται στο κοινωνικό κράτος. Θεωρούμε, δηλαδή, την εργασία ως το πυρηνικό στοιχείο της ανάπτυξης, ενώ το κοινωνικό κράτος παρέχει εγγυήσεις για την προστασία των αδύναμων στρωμάτων. Βλέπουμε ως κύριο μοχλό της ανάπτυξης την αύξηση της παραγωγικότητας, η οποία θα επιτευχθεί μέσω της ενίσχυσης της εργασίας. Σε αντίθεση με το μοντέλο του κ. Μητσοτάκη που μιλά για συμπίεση του εργατικού κόστους, δήθεν, για να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μοντέλο που, ξαναλέω, εφαρμόστηκε και απέτυχε κοινωνικά και οικονομικά. Εμείς την τοποθετούμε στο κέντρο και με τους τρεις πυλώνες που ανέφερα, στοχεύουμε στην ενίσχυση της παραγωγικότητας και θέτουμε στη συζήτηση ταυτόχρονα την παραγωγή και τη διανομή του πλούτου. Όχι «πρώτα παράγω, πρώτα πετυχαίνω την ανάπτυξη, πρώτα έρχεται ο πλούτος και μετά θα δω πώς θα τον διανείμω», τα δύο στοιχεία συνυπάρχουν. Αυτή είναι μια κεντρική διαφορά της αριστερής από τη δεξιά προσέγγιση της εργασίας.
Περισσότερα »
02
06

Στάθης Γουργουρής: Η Αμερική είναι μια αυτοκρατορία που φθίνει

Η εκλογή του Τραμπ είναι σύμπτωμα μιας ραγδαίας πόλωσης της αμερικανικής κοινωνίας εξαιτίας των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης. Η κοινωνία χωρίστηκε σε δύο μέρη, που αντικατοπτρίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ κοσμοπολιτισμού και εθνικισμού. Το λέω γενικά και συνθηματικά. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις λεγόμενες «δυτικές» κοινωνίες και είναι λάθος να το δούμε απλά με ταξικά στοιχεία. Δηλώνει κυρίως μια πολιτισμική διαφορά, όπου η μόρφωση και η παιδεία παίζουν σημαντικό ρόλο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η πόλωση ενισχύθηκε από τη ρατσιστική έξαρση εναντίον της προεδρίας Ομπάμα. Η αμερικανική νεολαία, σε μεγάλο βαθμό, αντιστέκεται στη στενή εθνικιστική λογική κι αυτό έχει νόημα, γιατί ο κόσμος της είναι πολύ μεγαλύτερος τώρα από ότι σε προηγούμενες εποχές. Ως εκ τούτου, η νεολαία δεν δέχεται παρωχημένες αντιλήψεις, ιδιαίτερα σε θέματα φύλου, σεξουαλικότητας, φυλετικότητας, αυτοπροσδιορισμού, και γενικότερα τρόπου ζωής. Και φαίνεται πλέον να κατανοεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει κάτω από συνθήκες καθημερινής βίας, οπότε και αντιδρά με τρόπο πολιτικά πρωτόγνωρο στην Αμερική.
Περισσότερα »
02
06

Τουρκία: Οι εκλογές των εκπλήξεων

Προεκλογική περίοδος στην Τουρκία και η Πλατεία Τακσίμ μοιάζει με εργοτάξιο, στη μία πλευρά έχει ήδη ολοκληρωθεί ο σκελετός του νέου τζαμιού, απέναντι γκρεμίζεται το Πολιτιστικό Κέντρο Ατατούρκ (ΑΚΜ) με σκοπό να ανεγερθεί εκ νέου. Καθώς διασχίζω την Ιστικλάλ Τζαντεσί πηγαίνοντας να συναντήσω τον Ταν Οράλ, σκιτσογράφο, και την Ναντιρέ Ματέρ, δημοσιογράφο, συναντώ ομάδες νέων με μπλουζάκια της Γκαλατασαράι. Τραγουδάνε, χειροκροτάνε, ετοιμάζονται να παρακολουθήσουν τον αγώνα της ομάδας τους. Οι προσόψεις των κτιρίων δεν θυμίζουν το δημοψήφισμα ή τις προηγούμενες εκλογές, καθώς δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη οι γιγαντιαίες αφίσες με τον Ερντογάν.
Περισσότερα »
02
06

Αναψηλαφώντας το βίωμα του Μάη του 1968

Άντζελα Ντέιβις: Νομίζω επίσης ότι έκτοτε η αντίληψή μας για το τι είναι αυτό που πολεμάμε και τι είναι αυτό που οραματιζόμαστε έγινε πιο περίπλοκη και πιο πλούσια. Σε αυτή τη βαθύτερη κατανόηση του τι σημαίνει να κάνουμε επανάσταση, πιστεύω ότι ο φεμινισμός –με όλη την ετερογένειά του– έπαιξε σημαντικό ρόλο. Τάρικ Αλί: Επί της ουσίας τα κινήματα που επιβίωσαν και δεν κατακερματίστηκαν ήταν τα απελευθερωτικά κινήματα των γυναικών και των ομοφυλόφιλων. Το 1967 νομιμοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία στη Βρετανία και τότε περίπου και σε άλλες χώρες. Πενήντα χρόνια μετά, αν πεις ότι δεν στηρίζεις τους γάμους μεταξύ ομόφυλων, ο κόσμος σε θεωρεί αντιδραστικό.
Περισσότερα »