Η ΝΔ δεν μπορεί ακόμα να συμβιβαστεί με την ιδέα ότι, για να πείθει, πρέπει να δίνει ιδεολογικούς αγώνες, χωρίς τη συνδρομή διοικητικών και κατασταλτικών περιοριστικών μέτρων. Γι αυτό και υποστηρίζει πέρα από κάθε δημοκρατική λογική την ανομία των μιντιαρχών, τις δικαστικές αποφάσεις που ποινικοποιούν τις αναρχικές ιδέες, καθώς και τις έξαλλες παρεμβάσεις της εκκλησίας στα θέματα της παιδείας. Δεν έχει εμπιστοσύνη στις ιδέες της, γι αυτό και προσπαθεί να στηρίξει ένα πλαίσιο επιτήρησης του δημόσιου διαλόγου, το οποίο θα αποφασίζει τι είναι επιτρεπτό να κουβεντιάζεται και τι όχι. Με λίγα λόγια, δεν πιστεύει ότι μπορεί να επανέλθει στην εξουσία ως πειστική αντιπολίτευση. Πιστεύει όμως ότι μπορεί να επιστρέψει ως εκπρόσωπος του βαθέος κράτους.