Νίκος Μπελαβίλας

27
05

Νίκος Μπελαβίλας: Για την ανάπλαση της Αθήνας

Η ανάκτηση του δημοσίου χώρου στην Αθήνα είναι ένα διαχρονικό στοίχημα. Μαθαίνουμε από λάθη του παρελθόντος, ξέρουμε τις επιπτώσεις του gentrification, βλέπουμε τα κακά στου Ψυρρή και στο Μεταξουργείο.  Παράλληλα, δεν μπορώ να φανταστώ ξανά την Κορεατική Αγορά, τη σημερινή πλατεία στην Πειραιώς απέναντι από την Τεχνόπολη, στη θέση της με τα ερείπιά της, ούτε την Ερμού και την Αποστόλου Παύλου ξανά άξονα χιλιάδων ΙΧ. Πρέπει να το συμφωνήσουμε, για να βάλουμε μία βάση στη συζήτηση. Και για εκείνα τα έργα υπήρξε περίσσιος προβληματισμός. Τελικά καλώς έγιναν. Χρειάζεται προστασία των χρήσεων βιοτεχνίας και εμπορίου. Ναι. Ενιαίο σχέδιο με κορεσμένες περιοχές για ξενοδοχεία και Airbnb. Ναι. Αστυνόμευση των παράνομων σταθμεύσεων και της κατάληψης των πεζοδρομίων. Ναι. Σφιχτός προσδιορισμός της έκτασης των τραπεζοκαθισμάτων χωρίς κατασκευές. Ναι. Διάχυση των έργων στις λαϊκές γειτονιές μέσω πράσινων διαδρομών. Ναι. Και αν δεν τηρηθούν οι όροι, εκεί είναι το ζήτημα. Σε αυτά πρέπει να πέσει το βάρος, όχι στην άρνηση όσων λέγαμε πάντα. Δεν γίνεται τόσα χρόνια να ζητάμε διεύρυνση του δημόσιου χώρου και τώρα να λέμε «αφήστε μέσα του τα ΙΧ, με το καυσαέριο, τον κίνδυνο για τους πεζούς, την υποβάθμιση, επειδή το κυκλοφοριακό χάος εξασφαλίζει ότι δεν θα έλθουν οι ‘κακοί’».
Περισσότερα »
02
04

Νίκος Μπελαβίλας: Να ξυπνήσει η δημοτική πλειοψηφία από τον λήθαργο

Γνωρίζουμε ότι αυτή τη στιγμή άνθρωποι υποφέρουν και ότι την επόμενη μέρα ο Πειραιάς θα βυθιστεί πάλι σε μία βαθιά οικονομική κρίση.  Δεν θέλουμε να αφήσουμε κανέναν αβοήθητο, δεν θέλουμε να αφήσουμε την πόλη στον αυτόματο πιλότο, μπροστά στα δύσκολα που έρχονται. Και δεν θα το κάνουμε. Ξέρουμε ότι θα περάσουν αυτά που ζούμε σήμερα, οι επιπτώσεις της πανδημίας όμως θα είναι τρομακτικές για πολλούς αν δεν δράσουμε τώρα, με σχέδιο, στοχευμένα, και συντονισμένα. Και θα τα καταφέρουμε γιατί είμαστε από εδώ, είμαστε εδώ και συνεχίζουμε να ζούμε στον Πειραιά, δίπλα και μαζί με τους συμπολίτες μας.
Περισσότερα »
26
03

Νίκος Μπελαβίλας: Πώς ταξιδεύουν οι επιδημίες στους αιώνες

Ο Covid-19 σήμερα κινήθηκε ακριβώς επάνω στα υπάρχοντα δίκτυα, εισέβαλε στις πόλεις. Μόνο που τα δίκτυα μεταφέρουν με ρυθμούς ασύλληπτους ακόμη και για τα δεδομένα του περασμένου αιώνα. Αν για να διασχίσει κάποιος τολμηρός τον κόσμο τον 14ο αιώνα έπρεπε να ταξιδεύει πολλά χρόνια, στις αρχές του 20ού εβδομάδες ή και μήνες, το 2020 αυτό είναι δυνατόν να γίνει σε 24 ώρες. Ο αστικός πληθυσμός έχει εκτιναχθεί στο 60% του παγκόσμιου και αυτός άγγιξε τα 8,2 εκατομμύρια ανθρώπους. Διαβάζοντας ξανά το μάθημα του Μαύρου Θανάτου και της ισπανικής γρίπης είναι βέβαιο ότι εκτός από το επίπεδο του πολιτισμού και το επίπεδο των υποδομών Υγείας, που θα αποδειχθούν κρίσιμα και καθοριστικά στην εξέλιξη της πανδημίας, υπάρχουν άλλοι δύο σημαντικοί παράγοντες: Οι αστικές συγκεντρώσεις και οι ταχύτητες μεταφορών και επικοινωνιών. Το αποδεικνύει ο ίδιος ο χάρτης της εξάπλωσης του Covid-19. Ταυτίζεται σχεδόν απόλυτα με τον παγκόσμιο χάρτη του αστικού αποτυπώματος. Η σε πραγματικό χρόνο ενημέρωσή του και διάδοσή του σε παγκόσμιο επίπεδο σχετίζεται άμεσα με τη σημερινή ταχύτητα μετάδοσης του τεράστιου όγκου της πληροφορίας. Ετούτα τα δύο καθιστούν την τρέχουσα εμπειρία πρωτοφανή για την ιστορία του ανθρώπινου είδους. Ενδιαφέρουσα για σκέψεις.
Περισσότερα »
03
05

Νίκος Μπελαβίλας: Η επόμενη μέρα της κρουαζιέρας

Προτείνουμε ένα νέο τολμηρό σενάριο: Ο Δήμος Πειραιά, για πρώτη φορά ξανά, μετά από πολλές χαμένες δεκαετίες, αναλαμβάνει ρόλο στρατηγικού εταίρου του λιμανιού. Σχεδιάζει με γνώση και συμμετοχή, οργανώνει και διαπραγματεύεται για λογαριασμό όλων των Πειραιωτών τη διάχυση του οφέλους για όλους, τον περιορισμό των περιβαλλοντικών επιπτώσεων, την επιστροφή οικονομικής υπεραξίας, δίκαια και ισοκατανεμημένα στην πόλη και στην κοινωνία, που χωρίς αυτήν δεν θα υπήρχε το λιμάνι και ανάστροφα.
Περισσότερα »
29
01

Νίκος Μπελαβίλας: Πειραιάς για Όλους

Δεν ήρθα για να υποσχεθώ και εγώ μεγάλα λόγια. Δεν ήρθα να διχάσω. Δεν ήρθα να μοιράσω ιλουστρασιόν προγράμματα. Είμαι εδώ μπροστά σας για να δηλώσω την διάθεσή μου να συνεργαστώ με όλους τους Πειραιώτες και τις Πειραιώτισσες για να μην χαθεί άλλος χρόνος. Το ευρύ μέτωπο δεν το αναζητούμε, υπάρχει ήδη από όσες και όσους, δεν το αντέχουν αυτό που μας συμβαίνει, ντρέπονται για τη σημερινή κατάσταση του Πειραιά. Είναι πολλοί, με αυτούς προχωράμε. Με αυτούς θα συνδιαμορφώσουμε και θα συνδημιουργήσουμε μια ανθρώπινη πόλη. Το ξαναλέμε: ο πλούτος θα μένει εδώ που παράγεται, σε αυτούς που τον παράγουν. Είμαστε εδώ, είμαστε από εδώ, εκατοντάδες γυναίκες και άνδρες. Μας ξέρετε, με τα μικρά μας ονόματα, μας βλέπετε καθημερινά στις γειτονιές, στα σχολεία, στα γραφεία, στα μαγαζιά μας, στις λαϊκές αγορές, στις πλατείες και στους δρόμους. Εμείς που γεννηθήκαμε στον Πειραιά, εμείς που μεγαλώσαμε στον Πειραιά, εμείς που ζούμε και εργαζόμαστε στον Πειραιά. Για αυτό παλέψαμε μια ζωή και θα συνεχίσουμε. Ήρθαμε όλες και όλοι για να νικήσουμε, και θα νικήσουμε. Είμαστε ΕΜΕΙΣ ο Πειραιάς, ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ, ο Πειραιάς των πολλών, ο Πειραιάς των αποκάτω, ο Πειραιάς του λιμανιού, της εργασίας, της παραγωγής, του πολιτισμού, του αθλητισμού. Για μια πόλη για ΟΛΟΥΣ
Περισσότερα »
21
01

ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ: ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Μπορεί να γνωρίζω τον Πειραιά σαν το σπίτι μου, μπορεί να σχεδιάζω την πόλη πολλά χρόνια με την ακαδημαϊκή μου ιδιότητα, να συμμετέχω σε πειραϊκές δράσεις και πρωτοβουλίες όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Όμως αυτό είναι λίγο. Χρειάζονται φρέσκες ιδέες μαζί με τις ώριμες, ευρύτατη κοινωνική συναίνεση δίπλα στους ειδικούς, ευστοχία και τόλμη ώστε να πετύχουν οι ριζικές αλλαγές. Με έμπνευση και ρεαλιστικούς στόχους χτίζουμε το πρόγραμμα διακυβέρνησης του Δήμου Πειραιά. Την προετοιμασία της επόμενης μέρας. Με λογισμό και μ' όνειρο όπως λέγαμε πάντα.
Περισσότερα »
26
12

Νίκος Μπελαβίλας: Η πόλη μου, ο Πειραιάς

Η πόλη μου, ο Πειραιάς, διευθύνεται από ανθρώπους που έρχονται από τα ακριβά προάστια, με μαύρα πανάκριβα τζιπ, κρυμμένοι πίσω από φυμέ τζάμια. Δίνουν εντολές και φεύγουν. Θα αναρωτηθείτε: είναι κακό αυτό; Θα μπορούσε να μην είναι, αν είχαν σώσει την πόλη «με τα λεφτά τους», όπως ισχυρίζονταν το 2014. (...) Χωρίς καν να διοικούμε τον Δήμο Πειραιά, σχεδιάσαμε το ρυθμιστικό του σχέδιο, τις μεταφορές, τα μουσεία του, το πράσινο και τις υποδομές του, την αναβίωση των κενών κτηρίων, καθοδηγήσαμε τα έργα της ΟΧΕ και τον προσανατολισμό της προς αυτούς που έχουν ανάγκη. Εμποδίσαμε την κατασκευή Mall καταμεσής του ιστορικού κέντρου και βάλαμε πλάτη στη διάσωση του παραδοσιακού εμπορίου. Ήμασταν στις εισόδους των σχολείων, για να μπουν τα προσφυγόπουλα, την ώρα που οι συμμορίτες της Χρυσής Αυγής έδερναν δασκάλους. (...) Τι θα κάνουμε; (...) Θα φέρουμε πίσω τον δήμο στους δημότες του. Θα τον μετατρέψουμε μαζί σε ένα σύγχρονο, με σχέδιο και όραμα μητροπολιτικό κέντρο. Το μεγάλο διεθνές λιμάνι του 21ου αιώνα, που δεν θα θυμίζει επαρχιώτικη κωμόπολη, φοβισμένη με τους πάντες και με τον ίδιο της τον εαυτό. Μια πόλη για την ίδια την κοινωνία. Δυναμική, ισότιμη στο μεγάλο χωροταξικό δίπολο με την Αθήνα.
Περισσότερα »
06
11

Η “ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ” ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ

Νοέμβριος του 1988. Σε μία παγωμένη από τον χειμώνα, σκοτεινή από τη δικτατορία Άγκυρα έχει γίνει μία εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση. 16 Έλληνες, σηκώνουν δύο πανώ διαμαρτυρίας στο στρατοδικείο Mamak, το πρωί, 4 του μήνα, όπου δικάζονται 723 στελέχη της μεγάλης αριστερής οργάνωσης Dev-Yol. Ήδη η τουρκική και κουρδική αριστερά μετρούσε δεκάδες χιλιάδες φυλακισμένους, βασανισμένους, εκτελεσμένους. Η αντίδραση του καθεστώτος ήταν πρώτα μία στιγμιαία έκπληξη για το θράσος των ακτιβιστών και στη συνέχεια το άνοιγμα των πυλών της κολάσεως. Σύλληψη, μεταφορά με κουκούλες στα υπόγεια της DAL, της Γενικής Ασφάλειας, πολύωρες ανακρίσεις, δίψα, κρύο και τρόμος. Δίπλα μας βασανίζαν Κούρδους, ολόκληρα χωριά, από τον δάσκαλο ως τους εφήβους, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών. Οι στρατιώτες χτυπούν δύο Γερμανούς, έναν ευρωβουλευτή που είχε συλληφθεί μαζί μας και έναν ακτιβιστή που καταπίνει το χαρτάκι με τις τουρκικές επαφές του για να μην το πάρει η Ασφάλεια. Χτυπούν δύο δικούς μας, τον αρχιτέκτονα Πάνο Τότσικα και τον Μεχμέτ από τη Θράκη, βγάζουν το μίσος επάνω του γιατί είναι μαζί μας. Δώδεκα απελαύνονται ξημερώματα της επόμενης μέρας, ο Πάνος, η.Όλγα Χαρίτου, η Ελένη Πορτάλιου, η Λέττα Μούκα, ο Δημήτρης Παρθένης, η Λιάνα Μαλανδρενιώτη, ο Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν, ο Γιώργος Κούρτης, ο Tάκης Λάμπρου, ο Διονύσης Μουζάκης, ο Μεχμέτ Ορχάνογλου από τη Θράκη, ο Παύλος Αθανασόπουλος. Απελαύνεται και όλη η ομάδα των Γερμανών που βρέθηκαν δίπλα μας. Οι τέσσερεις που σηκώσαμε τα πανώ, κρατούμενοι στο σκοτάδι...Γιώργος Κουβίδης, Νίκος Γιαννόπουλος και Κωστής Νικηφοράκης.
Περισσότερα »
21
10

ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Οι νέες εξελίξεις έχουν ανάγκη ενός νέου στρατηγικού σχεδιασμού, μίας ιδέας «ομπρέλας», που θα ορίσει την ταυτότητα, τις πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές ποιότητες του ιστορικού κέντρου ως πυρήνα μέσα στο ευρύτερο μητροπολιτικό κέντρο. Που θα δώσει τη δυνατότητα αναδιαμόρφωσής του με ορίζοντα εικοσιπενταετίας, όπως συμβαίνει διεθνώς και όπως έγινε και με τις προηγούμενες μεγάλες αναπλάσεις. Πρόκειται για ένα σχεδιασμό ο οποίος θα επιχειρήσει να συνδυάσει, λαμβάνοντας υπόψη και όχι παρακάμπτοντας ή υποκαθιστώντας, τους παράλληλους σημαντικούς θεσμικά και ουσιαστικά σχεδιασμούς (ΣΟΑΠ, ΟΧΕ, Μετρό, επιμέρους αναπλάσεις, προγράμματα ακινήτων) και θα είναι απολύτως συμβατός με τις γενικές κατευθύνσεις του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής. Ο δημόσιος χώρος της μεταμνημονιακής Αθήνας δεν χρειάζεται απλώς ανάπλαση, χρειάζεται κυριολεκτικά ανοικοδόμηση: οι κατεστραμμένοι πεζόδρομοι και τα πεζοδρόμια, τα πάρκα, οι λόφοι, οι μικρές πλατείες, η άσφαλτος και οι διαβάσεις, τα παρτέρια και το παρόδιο πράσινο, ο φωτισμός, οι σημάνσεις, το αστικό τοπίο ολόκληρο.
Περισσότερα »
19
09

Χρειάζεται η ανάπλαση της Αθήνας;

Ας σκεφτούμε μικρούς απλούς και φθηνούς στόχους μεγάλης απόδοσης. Όπως είναι η αναβίωση των υποβαθμισμένων γειτονιών στην «πίσω αυλή» του κέντρου από την Κυψέλη ως τους Αμπελόκηπους, από το Δουργούτι ως τον Κολωνό, τα χαμηλών τόνων έργα σε εγκαταλειμμένα κτίρια και συνοικιακές πλατείες. Τη βελτίωση του δημόσιου χώρου παντού με προτεραιότητα στα «μικρά» αλλά πολύτιμα για όλους, τα πεζοδρόμια, τις διαβάσεις πεζών, τη βιώσιμη κινητικότητα όλων. Τις διαδρομές που θα βοηθήσουν την κινητικότητα, θα επανακαθορίσουν την ταυτότητα του κέντρου σε σύνδεση με την ευρύτερη υποβαθμισμένη περιφέρειά του. Όλα αυτά με έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό – να προστατευτούν κυρίως οι πιο αδύναμοι κάτοικοι, οι κάτοικοι χαμηλών εισοδημάτων, οι λιγότερο κερδοφόρες χρήσεις όπως η βιοτεχνία, το παραδοσιακό μικρό εμπόριο, η κατοικία. Να επιβιώσουν απέναντι στην επιθετικότητα των χρήσεων υψηλής κερδοφορίας – να μη στήσουμε δηλαδή άλλο ένα gentrification, έναν «αστικό εξευγενισμό» με έξωση όλων αυτών από το κέντρο της Αθήνας. Το κείμενο αυτό γράφεται με αφορμή την ίδρυση του φορέα «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.». Σημειώνονται μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις. Η «Ανάπλαση» είναι ένας 100% δημόσιος φορέας, όπως όλες οι κρατικές εταιρείες. Δεν έρχεται να υποκαταστήσει, ούτε να παρακάμψει κανέναν φορέα. Έρχεται να συντονίσει νέα έργα αλλά και να λειτουργήσει υποβοηθητικά σε δρομολογημένα χρήσιμα έργα και σχεδιασμούς.
Περισσότερα »