Νίκος Μπελαβίλας

21
01

ΠΩΣ ΘΑ ΝΙΚΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ: ΤΑ ΒΗΜΑΤΑ

Μπορεί να γνωρίζω τον Πειραιά σαν το σπίτι μου, μπορεί να σχεδιάζω την πόλη πολλά χρόνια με την ακαδημαϊκή μου ιδιότητα, να συμμετέχω σε πειραϊκές δράσεις και πρωτοβουλίες όσο θυμάμαι τον εαυτό μου. Όμως αυτό είναι λίγο. Χρειάζονται φρέσκες ιδέες μαζί με τις ώριμες, ευρύτατη κοινωνική συναίνεση δίπλα στους ειδικούς, ευστοχία και τόλμη ώστε να πετύχουν οι ριζικές αλλαγές. Με έμπνευση και ρεαλιστικούς στόχους χτίζουμε το πρόγραμμα διακυβέρνησης του Δήμου Πειραιά. Την προετοιμασία της επόμενης μέρας. Με λογισμό και μ' όνειρο όπως λέγαμε πάντα.
26
12

Νίκος Μπελαβίλας: Η πόλη μου, ο Πειραιάς

Η πόλη μου, ο Πειραιάς, διευθύνεται από ανθρώπους που έρχονται από τα ακριβά προάστια, με μαύρα πανάκριβα τζιπ, κρυμμένοι πίσω από φυμέ τζάμια. Δίνουν εντολές και φεύγουν. Θα αναρωτηθείτε: είναι κακό αυτό; Θα μπορούσε να μην είναι, αν είχαν σώσει την πόλη «με τα λεφτά τους», όπως ισχυρίζονταν το 2014. (...) Χωρίς καν να διοικούμε τον Δήμο Πειραιά, σχεδιάσαμε το ρυθμιστικό του σχέδιο, τις μεταφορές, τα μουσεία του, το πράσινο και τις υποδομές του, την αναβίωση των κενών κτηρίων, καθοδηγήσαμε τα έργα της ΟΧΕ και τον προσανατολισμό της προς αυτούς που έχουν ανάγκη. Εμποδίσαμε την κατασκευή Mall καταμεσής του ιστορικού κέντρου και βάλαμε πλάτη στη διάσωση του παραδοσιακού εμπορίου. Ήμασταν στις εισόδους των σχολείων, για να μπουν τα προσφυγόπουλα, την ώρα που οι συμμορίτες της Χρυσής Αυγής έδερναν δασκάλους. (...) Τι θα κάνουμε; (...) Θα φέρουμε πίσω τον δήμο στους δημότες του. Θα τον μετατρέψουμε μαζί σε ένα σύγχρονο, με σχέδιο και όραμα μητροπολιτικό κέντρο. Το μεγάλο διεθνές λιμάνι του 21ου αιώνα, που δεν θα θυμίζει επαρχιώτικη κωμόπολη, φοβισμένη με τους πάντες και με τον ίδιο της τον εαυτό. Μια πόλη για την ίδια την κοινωνία. Δυναμική, ισότιμη στο μεγάλο χωροταξικό δίπολο με την Αθήνα.
06
11

Η “ΚΟΚΚΙΝΗ ΟΡΧΗΣΤΡΑ” ΤΗΣ ΑΓΚΥΡΑΣ

Νοέμβριος του 1988. Σε μία παγωμένη από τον χειμώνα, σκοτεινή από τη δικτατορία Άγκυρα έχει γίνει μία εξαιρετικά ριψοκίνδυνη κίνηση. 16 Έλληνες, σηκώνουν δύο πανώ διαμαρτυρίας στο στρατοδικείο Mamak, το πρωί, 4 του μήνα, όπου δικάζονται 723 στελέχη της μεγάλης αριστερής οργάνωσης Dev-Yol. Ήδη η τουρκική και κουρδική αριστερά μετρούσε δεκάδες χιλιάδες φυλακισμένους, βασανισμένους, εκτελεσμένους. Η αντίδραση του καθεστώτος ήταν πρώτα μία στιγμιαία έκπληξη για το θράσος των ακτιβιστών και στη συνέχεια το άνοιγμα των πυλών της κολάσεως. Σύλληψη, μεταφορά με κουκούλες στα υπόγεια της DAL, της Γενικής Ασφάλειας, πολύωρες ανακρίσεις, δίψα, κρύο και τρόμος. Δίπλα μας βασανίζαν Κούρδους, ολόκληρα χωριά, από τον δάσκαλο ως τους εφήβους, συμπεριλαμβανομένων των γυναικών. Οι στρατιώτες χτυπούν δύο Γερμανούς, έναν ευρωβουλευτή που είχε συλληφθεί μαζί μας και έναν ακτιβιστή που καταπίνει το χαρτάκι με τις τουρκικές επαφές του για να μην το πάρει η Ασφάλεια. Χτυπούν δύο δικούς μας, τον αρχιτέκτονα Πάνο Τότσικα και τον Μεχμέτ από τη Θράκη, βγάζουν το μίσος επάνω του γιατί είναι μαζί μας. Δώδεκα απελαύνονται ξημερώματα της επόμενης μέρας, ο Πάνος, η.Όλγα Χαρίτου, η Ελένη Πορτάλιου, η Λέττα Μούκα, ο Δημήτρης Παρθένης, η Λιάνα Μαλανδρενιώτη, ο Πέτρος Λινάρδος-Ρυλμόν, ο Γιώργος Κούρτης, ο Tάκης Λάμπρου, ο Διονύσης Μουζάκης, ο Μεχμέτ Ορχάνογλου από τη Θράκη, ο Παύλος Αθανασόπουλος. Απελαύνεται και όλη η ομάδα των Γερμανών που βρέθηκαν δίπλα μας. Οι τέσσερεις που σηκώσαμε τα πανώ, κρατούμενοι στο σκοτάδι...Γιώργος Κουβίδης, Νίκος Γιαννόπουλος και Κωστής Νικηφοράκης.
21
10

ΓΙΑ ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΙΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Οι νέες εξελίξεις έχουν ανάγκη ενός νέου στρατηγικού σχεδιασμού, μίας ιδέας «ομπρέλας», που θα ορίσει την ταυτότητα, τις πολεοδομικές και αρχιτεκτονικές ποιότητες του ιστορικού κέντρου ως πυρήνα μέσα στο ευρύτερο μητροπολιτικό κέντρο. Που θα δώσει τη δυνατότητα αναδιαμόρφωσής του με ορίζοντα εικοσιπενταετίας, όπως συμβαίνει διεθνώς και όπως έγινε και με τις προηγούμενες μεγάλες αναπλάσεις. Πρόκειται για ένα σχεδιασμό ο οποίος θα επιχειρήσει να συνδυάσει, λαμβάνοντας υπόψη και όχι παρακάμπτοντας ή υποκαθιστώντας, τους παράλληλους σημαντικούς θεσμικά και ουσιαστικά σχεδιασμούς (ΣΟΑΠ, ΟΧΕ, Μετρό, επιμέρους αναπλάσεις, προγράμματα ακινήτων) και θα είναι απολύτως συμβατός με τις γενικές κατευθύνσεις του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και του Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας-Αττικής. Ο δημόσιος χώρος της μεταμνημονιακής Αθήνας δεν χρειάζεται απλώς ανάπλαση, χρειάζεται κυριολεκτικά ανοικοδόμηση: οι κατεστραμμένοι πεζόδρομοι και τα πεζοδρόμια, τα πάρκα, οι λόφοι, οι μικρές πλατείες, η άσφαλτος και οι διαβάσεις, τα παρτέρια και το παρόδιο πράσινο, ο φωτισμός, οι σημάνσεις, το αστικό τοπίο ολόκληρο.
19
09

Χρειάζεται η ανάπλαση της Αθήνας;

Ας σκεφτούμε μικρούς απλούς και φθηνούς στόχους μεγάλης απόδοσης. Όπως είναι η αναβίωση των υποβαθμισμένων γειτονιών στην «πίσω αυλή» του κέντρου από την Κυψέλη ως τους Αμπελόκηπους, από το Δουργούτι ως τον Κολωνό, τα χαμηλών τόνων έργα σε εγκαταλειμμένα κτίρια και συνοικιακές πλατείες. Τη βελτίωση του δημόσιου χώρου παντού με προτεραιότητα στα «μικρά» αλλά πολύτιμα για όλους, τα πεζοδρόμια, τις διαβάσεις πεζών, τη βιώσιμη κινητικότητα όλων. Τις διαδρομές που θα βοηθήσουν την κινητικότητα, θα επανακαθορίσουν την ταυτότητα του κέντρου σε σύνδεση με την ευρύτερη υποβαθμισμένη περιφέρειά του. Όλα αυτά με έναν ξεκάθαρο προσανατολισμό – να προστατευτούν κυρίως οι πιο αδύναμοι κάτοικοι, οι κάτοικοι χαμηλών εισοδημάτων, οι λιγότερο κερδοφόρες χρήσεις όπως η βιοτεχνία, το παραδοσιακό μικρό εμπόριο, η κατοικία. Να επιβιώσουν απέναντι στην επιθετικότητα των χρήσεων υψηλής κερδοφορίας – να μη στήσουμε δηλαδή άλλο ένα gentrification, έναν «αστικό εξευγενισμό» με έξωση όλων αυτών από το κέντρο της Αθήνας. Το κείμενο αυτό γράφεται με αφορμή την ίδρυση του φορέα «Ανάπλαση Αθήνας Α.Ε.». Σημειώνονται μερικές απαραίτητες διευκρινήσεις. Η «Ανάπλαση» είναι ένας 100% δημόσιος φορέας, όπως όλες οι κρατικές εταιρείες. Δεν έρχεται να υποκαταστήσει, ούτε να παρακάμψει κανέναν φορέα. Έρχεται να συντονίσει νέα έργα αλλά και να λειτουργήσει υποβοηθητικά σε δρομολογημένα χρήσιμα έργα και σχεδιασμούς.
13
09

Καταστροφές, πεύκα και άροτρα

Για να σταματήσουν οι καταπατήσεις, θα πρέπει να ολοκληρωθούν γρήγορα τα δύο βασικά εργαλεία: οι χάρτες που δείχνουν τι είναι ιδιωτικό και τι είναι δημόσιο κτήμα και οι χάρτες που δείχνουν τι είναι δάσος και τι όχι. Σε όλη την επικράτεια. Το πρώτο λέγεται κτηματολόγιο και το δεύτερο δασικοί χάρτες!
31
07

Μπορούν να υπάρξουν δασικές πόλεις;

Ας πούμε την αλήθεια. Οι περιοχές αυθαιρέτων δεν μπορούν να ισοπεδωθούν ούτε να δημευθούν άπειρες περιουσίες. Όμως δεν είναι παράλογο να παγώσουν στην κατάσταση που βρίσκονται, σε καθεστώς υψηλών περιορισμών. Ανάλογο καθεστώς υπάρχει στους παραδοσιακούς οικισμούς και δεν αμφισβητείται από κανέναν. Σημαίνει ειδικός χωρικός σχεδιασμός, περιορισμένη δόμηση κατοίκησης και μόνο, απαγόρευση επεκτάσεων, κατεδάφιση περιφράξεων, ρυμοτομία. Μεγάλοι δρόμοι, υποδομές ασφαλείας, διέξοδοι διαφυγής, δίκτυα πυρόσβεσης. Μαζί με πραγματικά εφαρμοστέα και ρεαλιστικά σχέδια έκτακτης ανάγκης. Δεν μιλώ για τα αυτονόητα, τα φράγματα θανάτου, τις μάντρες στη θάλασσα. Αυτές μπορούν και πρέπει να πέσουν τώρα, εν θερμώ. Η κοινή γνώμη θα χειροκροτήσει.
27
06

Παριστάνοντας το λαό

Ο κενού εγκεφάλου παίκτης, πρώην κάτι, των social media, η νέα αυτή φιγούρα που πρόβαλε στα χρόνια της κρίσης, παίζει. Παίρνει την είδηση και την αναπαράγει. Δεν σκέφτεται. Του αρέσει που την έπεσαν σε έναν του ΣΥΡΙΖΑ. Ο τυφλός δεν βλέπει τους ναζί που φωνάζουν "Στα όπλα, στα όπλα να πάρουμε τα Σκόπια". Δεν βλέπει ότι ενεργούν βάσει σχεδίου. Συνοδοιπόροι τους νωρίτερα είχαν πετάξει στη θάλασσα δύο αθώους νέους-ούτε υπουργούς, ούτε βουλευτές αλλά δύο συμμετέχοντες στο Pride. Λίγες μέρες πριν είχαν δείρει τον Γιάννη Μπουτάρη. Πριν μερικούς μήνες είχαν κάψει την Libertatia και πριν ένα χρόνο είχαν εισβάλει στα σχολεία των προσφυγόπουλων. Οι ίδιοι; Ναι οι ίδιοι!
05
10

Ένας πρόχειρος λογαριασμός για το Ελληνικό

Αυτό δεν σημαίνει ότι σταματάει η επένδυση ούτε η δόμηση, σημαίνει όμως ότι ακολουθεί τους όρους του σχεδιασμού όπως γίνεται σε κάθε ευρωπαϊκή πόλη, στο Παρίσι, στο Λονδίνο, στο Βερολίνο. Οι επενδυτές υποχρεούνται να διαβουλευτούν και να συμμορφωθούν με την αρχαιολογική, την περιβαλλοντική και την πολεοδομική νομοθεσία όπως και με τους όρους που θέτει η περιφερειακή και τοπική αυτοδιοίκηση. Αυτό δεν συμβαίνει στο Κατάρ ή στο Ντουμπάι. Συμβαίνει όμως στην Ευρώπη. Και ευτυχώς χάρη στην ιστορική απόφαση του ΚΑΣ, μπορεί να συμβεί και στην Ελλάδα.
05
06

Ένα πανέμορφο οικολογικό πάρκο για όλη την Αθήνα χρειάζεται την βοήθεια όλων μας

Το Πάρκο "Αντώνης Τρίτσης" είναι τεράστιο, είναι μητροπολιτικό πάρκο όλης της Αθήνας. Δεν είναι κανένα δημοτικό κηπάκι για να παίζουμε. Να κάνουμε λοιπόν για αυτό ότι του αναλογεί, σε σχέση με το μέγεθος και τη σημασία του. Με όλους τους Δήμους, την Περιφέρεια, τα ΑΕΙ και κυρίως με τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, τις τοπικές συλλογικότητες, τους εθελοντές , με όσους και όσες έχουν δώσει μάχες ζωής για τον ίδιο σκοπό, που χάρη σε αυτούς βρισκόμαστε σε αυτή τη θέση, χάρη σε αυτούς υπάρχει το Πάρκο "Αντώνης Τρίτσης".