Η Αυγή

Στην ελληνική οικονομία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν γίνεται να έχουμε δίκαιη ανάπτυξη χωρίς συντονισμό, συνεργατικότητα, δίκαιη κατανομή των πόρων και ένα πλαίσιο προστασίας των επιχειρηματιών από παράνομες πρακτικές των ανταγωνιστών τους. Αλλιώς το αποτέλεσμα είναι το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό. Έχουμε ήδη αρχίσει να χτίζουμε ένα τέτοιο πλαίσιο με τη δημιουργία της Αναπτυξιακής Τράπεζας, με το σχεδιασμένο πλαίσιο για τις μικροπιστώσεις, με τη στήριξη στα τεχνολογικά πάρκα για νεοφυείς επιχειρήσεις, με τη μεγάλη πρόσφατη επιτυχία μας στη FATF που κατέταξε την Ελλάδα στους πρωτοπόρους στην καταπολέμηση του ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Για τους ρυθμούς ανάπτυξης που υπόσχεται η Ν.Δ. ξέρουμε ότι η ανάπτυξη δεν έρχεται κατ’ εντολήν. Θέλει σχέδιο, διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους, χτίσιμο της ικανότητας των επιχειρηματιών να μεταφράζουν το όραμά τους σε χειροπιαστά αποτελέσματα. Χωρίς αυτά, η όποια ανάπτυξη θα είναι πρόσκαιρη. Και δεν θα είναι για όλες και όλους αλλά μόνο για τους μεγάλους εις βάρος των μικρών και των μεσαίων.

Το σημαντικότερο επίτευγμα είναι πως έχουμε ένα μοντέλο για την ανάπτυξη όπου τα εργασιακά δικαιώματα, οι συλλογικές συμβάσεις και ο κόσμος της εργασίας είναι μέρος της λύσης και όχι του προβλήματος. Δημιουργήσαμε μια καλή ισορροπία ανάμεσα σε φοροελαφρύνσεις και το κοινωνικό κράτος. Βγήκαμε από το μνημόνιο, έχουμε τους βαθμούς ελευθερίας, έχουμε το διάδρομο που μας έδωσε η ελάφρυνση του χρέους.

Ο κ. Μητσοτάκης υπόσχεται τα πάντα στους πάντες: και οριζόντιες μειώσεις φόρων και διατήρηση του αφορολόγητου, και μείωση του Δημοσίου αλλά χωρίς απολύσεις, και καλύτερα αμειβόμενες δουλειές και κλείσιμο του ματιού στους εργοδότες ότι θα ελαστικοποιήσει “σαν οδοστρωτήρας” την εργασία, και υποχρεωτικό ιδιωτικό πυλώνα στην ασφάλιση αλλά χωρίς μείωση συντάξεων. Στόχοι αντιφατικοί μεταξύ τους, που ο ένας ακυρώνει τον άλλον. Εκτός και αν ο πρόεδρος της Ν.Δ. είναι ο πρώτος άνθρωπος που θα καταφέρει να τετραγωνίσει τον κύκλο, έχουμε κάθε λόγο να προειδοποιούμε ότι παραπλανά τους πολίτες. Ο ΣΥΡΙΖΑ, αντίθετα, έχει ήδη υλοποιήσει πολιτικές υπέρ των συνταξιούχων, των δημοσίων υπαλλήλων και των μισθωτών: 13η σύνταξη και αυξήσεις για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους, ξεπάγωμα του μισθολογίου των δημοσίων υπαλλήλων, επαναφορά του κανόνα 1/1 στις προσλήψεις και αναίρεση όλων των απολύσεων που είχε κάνει ο κ. Μητσοτάκης, αύξηση του κατώτατου μισθού, κατάργηση του υποκατώτατου, επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και μέτρα που αυξάνουν τη διαπραγματευτική δύναμη των εργαζομένων. Στην ίδια κατεύθυνση, καταθέτουμε τώρα ένα ολοκληρωμένο και πλήρως κοστολογημένο πρόγραμμα με στοχευμένες μειώσεις της φορολογίας και του ΕΝΦΙΑ και νέες αυξήσεις στους μισθούς, για την ακόμη μεγαλύτερη βελτίωση της ζωής όλων αυτών των ανθρώπων που αποτελούν τον κορμό της μεσαίας τάξης. Όταν λοιπόν τα βάλουμε κάτω, είναι εμφανές ποιος στήριξε και μπορεί να στηρίξει ακόμη περισσότερο τη μεσαία τάξη και ποιος απειλεί το εισόδημα και τα δικαιώματά της.

Ακριβώς πριν από ένα χρόνο βγήκε η απόφαση του Eurogroup για το ελληνικό χρέος που μας έδωσε έναν καθαρό διάδρομο για 15 χρόνια. Το ότι μπορούμε τώρα να κάνουμε μια σοβαρή συζήτηση με την κοινωνία για αντιπαραθετικά αναπτυξιακά σχέδια οφείλεται ακριβώς σε αυτήν την επιτυχία. Το αναπτυξιακό μας σχέδιο αναλύει όλες τις μεταρρυθμίσεις που έχουν ολοκληρωθεί ή βρίσκονται στη διαδικασία ολοκλήρωσης, σε όλους τους τομείς της οικονομίας. Αυτή είναι η βασική «άγκυρα» την οποία αξιολογούν θετικά και οι αγορές και οι θεσμοί παρά τις φιλότιμες προσπάθειες της αντιπολίτευσης και των Μέσων της να το απαξιώσουν. Και είναι η πρώτη φορά που υπάρχει ένα τέτοιο συγκεκριμένο σχέδιο. Το προεκλογικό μας πρόγραμμα, το οποίο παρουσιάσαμε στο Μέγαρο Μουσικής, από τη μια εξειδικεύει πλευρές του αναπτυξιακού προγράμματος, και από την άλλη το τοποθετεί μέσα σε ένα ευρύτερο πλαίσιο κοινωνικών προτεραιοτήτων. Το πρόβλημα πιστεύω ότι δεν είναι τόσο το περιεχόμενο του προγράμματός μας, αλλά το ό,τι δεν είχαμε τον καιρό να αναδείξουμε σε διάφορους τομείς τι παραλάβαμε, τι καταφέραμε και τι υλοποιούμε, τι προτείνουμε αλλά και τι οφείλουμε να αποτρέψουμε. Κατανοώ πλήρως γιατί η ΝΔ θέλει να αποφύγει την προγραμματική αντιπαράθεση, αλλά όταν φτάνει ο πρόεδρος της ΝΔ να αρνείται ακόμα και ένα ντιμπέιτ με τον πρωθυπουργό για αυτά τα θέματα, νομίζω ότι χτυπάει καμπανάκι στους πολίτες για την προγραμματική γύμνια και τις προθέσεις των αντιπάλων μας.

Προφανώς ο καθένας μπορεί να βοηθήσει, αλλάζοντας κάποιες συμπεριφορές. Να μη χρησιμοποιούμε πλαστικό, να επαναχρησιμοποιούμε πράγματα, ή να χρησιμοποιούμε τα ΜΜΜ όσο το δυνατόν περισσότερο. Αυτά είναι καλά. Περισσότερη σημασία έχει όμως να είμαστε σωστοί πολίτες και να ξέρουμε τι ψηφίζουμε και τι ζητάμε από τις κυβερνήσεις.

Κατ΄ αρχάς να υπογραμμίσω αυτό που είπατε: μια χώρα που βρίσκεται σήμερα σε τροχιά εξόδου από την κρίση, μια χώρα πλέον χωρίς μνημονιακή επιτήρηση. Αυτή η έξοδος από τα μνημόνια - που έγινε με πολύ βαρύ κόστος αλλά εν τέλει με την κοινωνία όρθια - δεν ήταν κάτι αυτονόητο όταν ο ΣΥΡΙΖΑ ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας, με άδεια ταμεία, με μέρος της κοινωνίας σε ανθρωπιστική κρίση, με τους ξένους δανειστές να εκβιάζουν και να απειλούν. Ας θυμηθούμε ότι η ηγεσία της ΝΔ αλλά και άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, επιχειρηματικά και μιντιακά συμφέροντα, υπήρξαν κατ΄ εξακολούθηση αρωγοί στις απαιτήσεις ξένων αξιωματούχων και κυβερνήσεων για επιπλέον μέτρα λιτότητας και ουδέποτε σύμμαχοι σε μια ενιαία στάση αντίστασης στις εξωφρενικές απαιτήσεις. Όλα αυτά αποτελούσαν την πραγματικότητα μέχρι πριν λίγους μήνες και χρειάστηκαν πολύ σκληρές διαπραγματεύσεις, σκληρές οικονομικές προσπάθειες, μείωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών, για να βγούμε στο πρώτο ξέφωτο. Δεν μπορούμε να τα ξεχνάμε όλα αυτά: ποιοι φταίνε για τη θέση που είχαμε βρεθεί, πόσο δοκιμαστήκαμε και ποιοι έδωσαν τις μάχες. Πάμε στο σήμερα: έχουμε διευθετήσει το δημόσιο χρέος δημιουργώντας για τα επόμενα 15 χρόνια έναν καθαρό διάδρομο ώστε να μπορέσουμε να οικοδομήσουμε μια ισχυρή και βιώσιμη παραγωγική βάση. Σε αυτό τα πλαίσιο και έχοντας δει τα δημοσιονομικά δεδομένα, εφαρμόσαμε - στο πλαίσιο του εφικτού - μέτρα ανακούφισης των πληγέντων από τα χρόνια των μνημονίων. Μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά για το 2019 (30% για τις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες), προβήκαμε σε ρύθμιση 120 δόσεων για χρέη στην εφορία, διαγράφοντας μεγάλο μέρος των προσαυξήσεων των οφειλών, μειώσαμε τον ΦΠΑ στην εστίαση και στα τρόφιμα στο 13%, μειώσαμε τον ΦΠΑ στην ενέργεια, καταργήσαμε την αυτοτελή φορολόγηση ελεύθερων επαγγελματιών και τους εντάξαμε στην κλίμακα των μισθωτών (συντελεστής 1ου κλιμακίου: 22%), προβήκαμε σε σταδιακή μείωση του φόρου επιχειρήσεων από 29% σε 25%, αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό κατά 11% και για τους νέους κατά 27%, ψηφίσαμε την μη μείωση του αφορολόγητου, δεν εφαρμόσαμε τον κόφτη στις συντάξεις, υπάρχει μια σειρά ακόμα από νομοθετήσεις και αποφάσεις.

«Για εμάς είναι κρίσιμη και η επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων και η ύπαρξη κανόνων. Όταν μιλάμε για ποιοτικές θέσεις εργασίας, μιλάμε για θέσεις εργασίας με ασφάλεια, με κανόνες, με δικαιώματα, με ωράριο. Αλλιώς δεν μπορεί να είναι ποιοτική, ακόμη και μια καλά αμειβόμενη, θέση εργασίας», (...) με τις αλλαγές στη νομοθεσία και την επιθεώρηση εργασίας, μόνο το τελευταίο 8μηνο έχουν αυξηθεί οι δηλωμένες υπερωρίες κατά 170%, δηλώθηκαν δηλαδή σχεδόν 6 εκατομμύρια ώρες υπερεργασίας και άρα πληρώθηκαν. «Είναι ώρες, που πριν ψηφιστούν οι σχετικές διατάξεις, δεν δηλωνόντουσαν καν. Είναι το ελεγκτικό έργο που έφερε τέτοιο αποτέλεσμα, που σημαίνει και καλύτερους μισθούς και ποιοτικότερες θέσεις εργασίας, και καλύτερη ζωή» (...) «Δεν πιστεύω επίσης ότι επί των ημερών μιας κυβέρνησης της ΝΔ, θα ακούγαμε ποτέ είδηση για πρόστιμο σε μια μεγάλη τράπεζα, ύψους 1,6 εκ. ευρώ, για παραβίαση των εργασιακών κανόνων».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το διακύβευμα των εθνικών εκλογών είναι εντελώς διαφορετικό από αυτό ευρωεκλογών. Εδώ το ερώτημα είναι σε ποια κατεύθυνση θα προχωρήσει η χώρα την επόμενη μέρα. Θα συνεχίσει στον δρόμο τής αποκατάστασης των αδικιών που προϋπήρχαν της κρίσης, και έγιναν ακόμη εντονότερες την περίοδο της κρίσης, ή θα επανέλθει σε έναν δρόμο που προτεραιότητα για το κράτος θα είναι τα συμφέροντα μιας μικρής -μα ισχυρής- επιχειρηματικής ελίτ; Αντιστοίχως, κρίσιμο εκτιμώ ότι είναι και το δίλημμα σε σχέση με την εμβάθυνση των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών ή την επικράτηση του εθνικισμού, της μισαλλοδοξίας και του ρατσισμού. Αυτά τα δύο ερωτήματα δεν είναι αφηρημένα. Αφορούν τη ζωή, την καθημερινότητα, τα δικαιώματα εκατομμυρίων πολιτών που δεν θέλουν μια παλινόρθωση του παλιού πολιτικού και οικονομικού συστήματος και την ίδια στιγμή ζητούν από τον ΣΥΡΙΖΑ γενναίες, τολμηρές και τεκμηριωμένες πρωτοβουλίες. Και εμείς ήδη από την επομένη των ευρωεκλογών με αυτούς συνομιλούμε, αυτούς ακούμε, αυτούς θεωρούμε πρωταγωνιστές των εξελίξεων. Και η δική τους φωνή στις 7 Ιουλίου είναι αυτή που εγγυάται ότι και αυτή -ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία- δύσκολη αναμέτρηση μπορεί να είναι νικηφόρα.

Επεσήμανε ότι «εμείς δεν θα ανταλλάξουμε τη μείωση του πλεονάσματος με σκληρά νεοφιλελεύθερα μέτρα». Έφερε δε ως παράδειγμα ότι με την αναλογία 1:1 για το Δημόσιο (μια πρόσληψη για κάθε μια αποχώρηση) εφέτος θα υπάρξουν 19.000 προσλήψεις. Ενώ με την αναλογία 1:5 που ενστερνίζεται η ΝΔ, είπε, οι προσλήψεις περιορίζονται σε 1.500 άτομα και έχει ήδη ανακοινωθεί από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι εξ αυτών οι 1.200 θα είναι αστυνομικοί και απομένουν μόνον 300 θέσεις για υγεία, παιδεία κ.ά. Σύμφωνα με τον υπουργό, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ είναι ισορροπημένο και ενισχύει τα μεσαία στρώματα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απαντάει με ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για βιώσιμη και δίκαιη ανάπτυξη, ελάφρυνση των βαρών για τα μεσοστρώματα, νέες θέσεις εργασίας με αυξημένο μισθό και ουσιαστικά δικαιώματα και ισχυρό κοινωνικό κράτος. Πολιτικές δηλαδή που ήδη γίνονται πράξη και έχουν αρχίσει να φέρνουν αποτελέσματα. Αυτό το σχέδιο θα παρουσιάσουμε στους πολίτες και θα το αντιπαραβάλουμε με εκείνο της ΝΔ, το φανερό και το κρυφό. Γιατί μπορεί η αξιωματική αντιπολίτευση να υπόσχεται γενναίες φοροελαφρύνσεις για τη μεσαία τάξη -αν και στην πραγματικότητα αυτές αφορούν κυρίως τα ανώτερα εισοδηματικά στρώματα- χωρίς όμως να μας λέει ξεκάθαρα το πώς θα τις χρηματοδοτήσει. Διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές, ή και κρίνοντας από αυτά που τους ξεφεύγουν, είναι σαφές ότι το κρυφό κομμάτι του προγράμματός τους είναι οι δραστικές περικοπές στο κοινωνικό κράτος και η αύξηση της φορολογίας των πιο αδύναμων στρωμάτων. Χωρίς να ισχυριζόμαστε ότι έχουμε καταφέρει να αντιστρέψουμε πλήρως τις συνέπειες των μνημονιακών πολιτικών, θα θυμίσουμε επίσης όλα όσα πετύχαμε τα τελευταία χρόνια: την ανάταξη της οικονομίας, τη δημοσιονομική εξυγίανση και την έξοδο από τα μνημόνια που μας επιτρέπουν σήμερα να σχεδιάζουμε το μέλλον με πολύ καλύτερους όρους από ό,τι το 2015, όταν, με αποκλειστική ευθύνη των κυβερνήσεων ΝΔ - ΠΑΣΟΚ,η χώρα ήταν χρεοκοπημένη, με τα ταμεία άδεια και την κοινωνία σε ανθρωπιστική κρίση. Για όλα αυτά λοιπόν θα μιλήσουμε τις επόμενες βδομάδες και παρότι θα είναι μια δύσκολη μάχη, πιστεύω ότι μπορούμε να την κερδίσουμε γιατί οι πολίτες διαθέτουν και κρίση και μνήμη και δεν θα επιτρέψουν την παλινόρθωση του παλιού πολιτικού συστήματος που μας οδήγησε στη χρεοκοπία.