Μια από τις σημαντικότερες στιγμές της χριστιανικής θρησκείας, σύμφωνα με τους θεολόγους, είναι η περίφημη μετάφραση της Παλαιάς Διαθήκης από τα εβραϊκά στα ελληνικά από 72 ελληνιστές Ιουδαίους ερμηνευτές. Σύμφωνα με την παράδοση, οι 72 Ιουδαίοι λόγιοι της Αλεξάνδρειας της Αιγύπτου άρχισαν το έργο της μετάφρασης αυτής περίπου το 280 π.Χ. Η μετάφραση ολοκληρώθηκε μέσα στον 3ο αιώνα π.Χ. κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Πτολεμαίου Β’ του Φιλάδελφου. Η γλώσσα της μετάφρασης των εβδομήκοντα ήταν η κοινή ελληνική που μιλιόταν στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου κατά τον 3ο και 2ο αιώνα π.Χ. Αποτέλεσε τη Γραφή που είχαν οι ελληνόφωνοι Ιουδαίοι και χρησιμοποιούνταν ευρέως τον καιρό του Ιησού και των αποστόλων του. Η σημασία της μετάφρασης αυτής ήταν καθοριστική για τη διάδοση της χριστιανικής θρησκείας, ιδίως κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ., στην περιοχή της Μεσογείου αλλά ακόμα και στην Ασία.
Το 2017 μ.Χ., δύο αιώνες και πλέον μετά τη Γαλλική Επανάσταση, φαίνεται πως ο ρόλος των ερμηνευτών των σύγχρονων ιερών κειμένων παραμένει σημαντικός. Σε πρόσφατη ομιλία του στο Ναύπλιο ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκος Μητσοτάκης υποστήριξε πως «δεν μπορούμε να είμαστε δέσμιοι κάποιων προγραμμάτων που γράφουν κάποιοι άλλοι για εμάς». Και πρόσθεσε: «Εμείς οι ίδιοι πρέπει να αποκτήσουμε την ιδιοκτησία αυτών των αλλαγών […]. Ήρθε η ώρα, επιτέλους, αυτές οι αλλαγές, για τις οποίες πολλοί μίλησαν αλλά λίγοι εφάρμοσαν, να τις εφαρμόσουμε με συστηματικότητα και αποτελεσματικότητα». Με άλλα λόγια ο επικεφαλής της Ν.Δ. δεν είπε κάτι διαφορετικό από αυτό που ζητούν μετ’ επιτάσεως οι δανειστές: την αποδοχή της ιδιοκτησίας του προγράμματος.
Ποιες είναι οι θέσεις του προγράμματος του Κ. Μητσοτάκη για τις οποίες αισθάνεται υπερήφανος και ώριμος να τις εφαρμόσει; Στη συζήτηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Στέλιο Ράμφο, που είχε διοργανωθεί από την ιστοσελίδα iefimerida.gr, ο επικεφαλής της Νέας Δημοκρατίας είχε εκφράσει ενστάσεις για το ύψος των καταβαλλόμενων συντάξεων υποστηρίζοντας το εξής: «[…] Ή όταν ερχόμαστε και λέμε ότι θέλουμε συντάξεις διότι ο παππούς στηρίζει το εγγόνι! Μα αυτό ας δεχτούμε καταρχάς ότι είναι μια τεράστια στρέβλωση, ότι το εγγόνι πρέπει βασικά να υποστηρίζει τον παππού κι όχι ο παππούς το εγγόνι».
Στην επιστολή του για την πορεία του ελληνικού προγράμματος ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ Πολ Τόμσεν υποστήριξε τη γνωστή και πάγια θέση του Ταμείου για την περικοπή των συντάξεων σημειώνοντας πως «υπάρχουν συχνοί ισχυρισμοί ότι στην Ελλάδα οι συντάξεις πρέπει να παραμείνουν υψηλές γιατί δεν προστατεύουν μόνο το εισόδημα στις μεγάλες ηλικίες, αλλά λειτουργούν επίσης σαν ανεπίσημο κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας». Και πρόσθεσε: «Όμως, είναι σαφές ότι οι συντάξεις δεν υποκαθιστούν ένα επαρκές δίχτυ ασφαλείας γιατί αυτή η ειδική διευθέτηση δεν μπόρεσε να αντιμετωπίσει την αύξηση της φτώχειας στις πλέον ευαίσθητες ομάδες». Είναι προφανές πως η δουλειά που έχει γίνει από το επιτελείο της Ν.Δ. για την… εκλαΐκευση της θέσης του ΔΝΤ είναι εντυπωσιακή.
«Μέχρι να καταλάβουν στο Μαξίμου τι λέει ο Σόιμπλε και τι λέει το ΔΝΤ, ο Σόιμπλε και το ΔΝΤ τα βρήκαν μεταξύ τους σε βάρος της ελληνικής πλευράς»1. Στο απόσπασμα αυτό οι ρόλοι αλλάζουν προκειμένου να επαναληφθεί το ίδιο έργο. Από το πρόσφατο «Βήμα της Κυριακής», ο Γιάννης Πρετεντέρης καταλόγισε στην κυβέρνηση αδυναμία κατανόησης των ιερών κειμένων, το οποίο βεβαίως συνιστά κάτι σαν το προπατορικό αμάρτημα. Συναφείς με τα παραπάνω είναι οι δεκάδες απόπειρες ερμηνείας της τακτικής του Γερμανού υπουργού Οικονομικών Β. Σόιμπλε σε σχέση με τη γερμανική Βουλή και τους Γερμανούς ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου. Οι ερμηνείες αυτές, που εμπεριέχουν πάντα την αναγκαιότητα του «σκληρού προφίλ» προκειμένου να κερδίσει το κόμμα του Σόιμπλε στις εκλογές, για κάποιον περίεργο λόγο, δεν εντοπίζουν κάποιο στοιχείο «εθνο-λαϊκισμού». Αυτό ενυπάρχει μόνο στους αντιπάλους των ερμηνευτών.
1 Γ. Πρετεντέρη, “Η διαρκής ταπείνωση”, Το Βήμα, 22.1.17
Χρήστος Σίμος
Πηγή: Η Αυγή
