Για όλους και όλες εμάς, προτεραιότητα είναι το παιδί. Το παιδί, που μεγαλώνει σε ίδρυμα, το παιδί, που κακοποιείται ή, που είναι στο δρόμο και ζει σε ένα διαρκή κίνδυνο. Αυτή είναι η απόλυτη προτεραιότητά μας. Τα δικαιώματα, οι ανάγκες και εντέλει η ευτυχία του παιδιού.
Υπό αυτό το πρίσμα το σχέδιο νόμου του υπουργείου Εργασίας και κοινωνικής αλληλεγγύης, για την τεκνοθεσία και την αναδοχή, αποτελεί μια αυτονόητη και ελπιδοφόρα νομοθετική κίνηση, η οποία θα πρέπει να στηριχθεί χωρίς κανένα αστερίσκο, όταν μάλιστα, οι όποιοι αστερίσκοι, οι οποίοι βλέπουν το φως της δημοσιότητας, δεν αφορούν τις ανάγκες του παιδιού, αλλά ξένα προς αυτές, με έντονα, δυστυχώς, συντηρητικά ή ομοφοβικά στερεότυπα. Τα συμφέροντα του παιδιού, σε κάθε περίπτωση, δεν μπορεί παρά να υπερτερούν των κοινωνικών αγκυλώσεων και των στερεοτύπων μέρους του πολιτικού προσωπικού της χώρας.
Το ζητούμενο, λοιπόν, όσον αφορά την αναδοχή, την προστασία και την ασφάλεια του παιδιού, την αγάπη και τη φροντίδα, που πρέπει να του δοθεί, είναι η διεύρυνση όσων εν δυνάμει επιθυμούν να είναι αρωγοί στο παιδί. Γιατί το παιδί πρέπει να βγει από τον φαύλο και αδιέξοδο κύκλο του ιδρυματισμού. Η ανθρώπινη, κοινωνική διαθεσιμότητα είναι δεδομένη. Η κοινωνία της ανθρωπιάς είναι εδώ και απολύτως έτοιμη.
Η κυβέρνηση και η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, στο σύνολό της, έχουν κάθε λόγο να προχωρήσουν με τόλμη, χωρίς καμία υποχώρηση, στη ψήφιση του σχεδίου νόμου. Οι όποιες διαφωνίες, που μέχρι τώρα έχουν εκφραστεί από ορισμένους βουλευτές, δεν έχουν σχέση με έναν υπαρκτό διάλογο εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Τα ζητήματα αυτά δεν έχουν αντιμετωπιστεί μόνο από συνεδριακές αποφάσεις ή της Κεντρικής Επιτροπής. Στην πραγματικότητα αποτελούν αφετηριακό σημείο της αριστεράς. Και αυτό πρέπει να το σεβαστούν όλες και όλοι.
Τομέας Δικαιωμάτων ΣΥΡΙΖΑ
