Μέση Ανατολή

05
05

Aluf Benn: Κανείς δεν πιστεύει ότι ο Νετανιάχου θα προωθήσει τη λύση των δύο κρατών

Η κυβέρνηση Νετανιάχου προσδοκά να λάβει όσο περισσότερη αναγνώριση που στηρίζει το status quo και να αποφύγει κάθε πίεση για αλλαγές στο έδαφος, όπως το να δώσει περισσότερα εδάφη στους Παλαιστίνιους ή ακόμη και να διαπραγματευτεί με σοβαρότητα.
Περισσότερα »
02
02

Οι τουρκικές επιδιώξεις στο συριακό ζήτημα

Η Τουρκία κατηγορούσε την Συρία ότι επέτρεπε στις δυνάμεις του PKK να διαφεύγουν από το έδαφός της και να βρίσκουν καταφύγιο στη γειτονική χώρα, από όπου και επέστρεφαν στη συνέχεια με ασφάλεια. Η κατάσταση αυτή είχε υπονομεύσει τις τουρκο-συριακές σχέσεις και τις είχε οδηγήσει στα πρόθυρα της ένοπλης σύρραξης, με τον τουρκικό στρατό να έχει σταθμεύσει στα κοινά σύνορα των δύο κρατών. Παρά ταύτα, η υπογραφή Μνημονίου στα Άδανα το 1998 ομαλοποίησε τις διμερείς τους σχέσεις, με την Συρία να αποκηρύσσει οποιαδήποτε παροχή βοήθειας στις δυνάμεις του PKK και τις τελευταίες να περιορίζουν τους ελιγμούς τους εντός του τουρκικού εδάφους. Σε αντίθεση με το Ιρακινό Κουρδιστάν, με το οποίο η Τουρκία είχε συνάψει μάλιστα οικονομικές και εμπορικές σχέσεις, οι Κούρδοι της Συρίας διατηρούν ιδεολογικούς και πολιτικούς δεσμούς με τους Κούρδους της τουρκικής επικράτειας. Γι’ αυτόν τον λόγο, η παρουσία τους και η ενδεχόμενη ενδυνάμωσή τους, είτε αυτή ήταν πολιτική είτε ήταν στρατιωτική, δεν μπορούσε παρά να ανησυχεί τους τουρκικούς παράγοντες, ιδιαίτερα εφόσον οι δυνάμεις του PKK επανεκκίνησαν εκ νέου τη δράση τους εντός της τουρκικής επικράτειας.
Περισσότερα »
25
01

Η παρόξυνση των τουρκο-αμερικανικών σχέσεων

Είναι σαφές ότι οι τουρκικές προτεραιότητες στη συριακή κρίση αφορούν το Κουρδικό ζήτημα, το οποίο αποκτά επικίνδυνες περιφερειακές διαστάσεις για την Άγκυρα, δεδομένου ότι μετά τη δημιουργία του κουρδικού ομόσπονδου κράτους στο Ιράκ, φαίνεται να οδεύουμε προς την ομοσπονδοποίηση –αν όχι το διαμελισμό- της Συρίας. Σε κάθε περίπτωση, οι Κούρδοι της Συρίας έχουν κερδίσει όχι μόνο τη διεθνή αναγνώριση, αλλά και την αμερικανική υποστήριξη, αφού οι κουρδικές δυνάμεις είναι εκείνες οι οποίες κατάφεραν τα μεγαλύτερα πλήγματα στις δυνάμεις του λεγόμενου Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ).
Περισσότερα »
09
01

Η Άχεντ Ταμίμι και ο νόμος

Βρισκόμαστε για μια ακόμα φορά στο ίδιο έργο θεατές: στον ανασκολοπισμό της πραγματικότητας, στο αναποδογύρισμα της κοινής λογικής, στο κανιβαλικό κατασπάραγμα της αθωότητας με σκοπό την επιβολή της ισχύος αδιαφορώντας για τις συνέπειες.
Περισσότερα »
10
11

Από τα υψώματα του Γκολάν το Ισραήλ βλέπει τη Δαμασκό και φοβάται την Τεχεράνη

Το Ισραήλ ουδέποτε συμβιβάστηκε με την ιδέα μιας ισχυρής Χεζμπολάχ στα σύνορα με τον Λίβανο, ούτε καν με τις σημαίες της, καθώς δεν ξέχασε το πάθημα του 2006, αλλά και δεν έπαψε να προετοιμάζεται για έναν νέο πόλεμο.
Περισσότερα »
25
08

Και οι νικητές στη μετά το Ντάες εποχή είναι…

Η Σαουδική Αραβία εγκαταλείπει τη Συρία και στρέφεται στο Ιράκ για να περιορίσει το Ιράν που παίζει στη Συρία στην οποία είναι κυρίαρχη πια η Ρωσία, κι η τύχη των Κινέζων δουλεύει υπερωρίες. Κι οι Αμερικάνοι; Πού είναι οι Αμερικάνοι;
Περισσότερα »
25
08

Η πολυμέτωπη σύγκρουση στη Λιβύη

Στο πλαίσιο της επανάστασης ενάντια στο καθεστώς Καντάφι το 2011, οι φυλετικές και τοπικές ταυτότητες απέκτησαν μεγάλη δύναμη. Το γεγονός αυτό δημιούργησε σε πρώτη φάση μια αξιοσημείωτη ενότητα στις πόλεις που ήταν τα προπύργια της επανάστασης. Αλλά από τη στιγμή που ο κίνδυνος του καθεστώτος εξαφανίστηκε μετά την πτώση του Καντάφι, το θέμα ήταν η πρόσβαση στους πόρους τους κράτους. Κι εκεί είδαμε να προκύπτουν ανταγωνισμοί όχι μόνο ανάμεσα στις τοπικές ομάδες, αλλά και στο ίδιο το εσωτερικό των ομάδων. Η πολυδιάσπαση λοιπόν οργανώνεται γύρω από το ζήτημα της διανομής των πόρων. Υπό τον Καντάφι, υπήρχε ένα πολύ αυστηρά προσδιορισμένο κανάλι αναδιανομής, ακόμη κι αν αυτό ήταν αμφισβητήσιμο. Σήμερα, αυτό το πλαίσιο έχει διαρραγεί.
Περισσότερα »
08
06

Τρόμος στη Βρετανία: Τι γνώριζε η Τερέζα Μέι;

Αυτό που δεν λέγεται στην προεκλογική περίοδο της Βρετανίας είναι το εξής: Οι αιτίες της θηριωδίας στο Μάντσεστερ, με τη δολοφονία είκοσι δύο νέων κυρίως ανθρώπων από έναν τζιχαντιστή, αποκρύπτονται προκειμένου να προστατευθούν τα μυστικά της βρετανικής εξωτερικής πολιτικής.
Περισσότερα »
06
06

Διαζύγιο στον Κόλπο – Τι σημαίνει η διαμάχη στο GCC για το Κατάρ

Τις επόμενες ημέρες, η αναχώρηση των πρεσβευτών της Σαουδικής Αραβίας, των Εμιράτων και του Μπαχρέιν από το Κατάρ θα προκαλέσει πιθανότατα βιαστικές διαβουλεύσεις μεταξύ των κρατών του Αραβικού Κόλπου. Και αυτές πιθανώς θα οδηγήσουν σε κάποιου είδους πολιτική διευθέτηση για να εξουδετερώσουν την κρίση. Αλλά, προσοχή: Αυτή είναι μια νέα πολιτική εποχή στον Αραβικό Κόλπο, μια εποχή στην οποία τα μεμονωμένα κράτη ορίζουν την δική τους πορεία και όπου η ιδέα της ενότητας, ανεξάρτητα από το πόσο πιέζει η Σαουδική Αραβία προς αυτή την κατεύθυνση, ξεθωριάζει γρήγορα.
Περισσότερα »
21
10

Η δυναμική του συριακού εμφυλίου

Bρισκόμαστε σε μια εποχή που το παγκόσμιο σύστημα, όχι μόνο αντέχει, αλλά και εμμέσως ενθαρρύνει την υβριδικότητα και την πολιτική «ασυναρτησίας». Το «Ισλαμικό Κράτος» για παράδειγμα αποτελεί την ίδια στιγμή ένα κρατικό μόρφωμα που έχει χαρακτηριστικά αντίστοιχα με αυτά ενός λειτουργούντος κράτους, αλλά και έναν μη κρατικό δρώντα. Το χάος στη Συρία μπορεί να παράγει την προσφυγική τραγωδία, αλλά για διάφορους λόγους δεν έχει απειλήσει τη σταθερότητα των γειτονικών κρατών, με εξαίρεση ίσως της Τουρκίας. Η κρίση στη Μέση Ανατολή και ο πόλεμος στη Συρία λειτουργεί, ηθελημένα ή μη, ως ένα τεράστιο αιματοβαμμένο εργαστήριο, που «ελέγχονται» νέες μορφές κράτους και κοινωνικής θέσμισης.
Περισσότερα »
  • 1
  • 2