Εργασιακά δικαιώματα

31
12

Ο Γ. Βρούτσης μετατρέπει το ΣΕΠΕ σε Άγιο Βασίλη για τους εργοδότες

Τα πρόστιμα μειώνονται υπέρ των επιχειρήσεων με μεγάλο αριθμό εργαζόμενων, δηλαδή θα ευνοούνται μεγάλες αλυσίδες, εργολαβικές εταιρείες που «νοικιάζουν» χιλιάδες εργαζόμενους ανά τη χώρα, μεγάλες επιχειρήσεις και τράπεζες (οι τελευταίες τα προηγούμενα χρόνια αναδείχθηκαν πρωταθλήτριες στις παραβιάσεις του ωραρίου). Κι αυτό διότι, στο νέο πλαίσιο των κυρώσεων, δεν θα προβλέπεται η κλιμάκωση του προστίμου με βάση το μέγεθος της επιχείρησης -«στρέβλωση» και αδικία, σύμφωνα με τη σημερινή ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Παράλληλα, από τον αλγόριθμο του υπάρχοντος συστήματος, το οποίο στιγματίστηκε από τον αρμόδιο υπουργό επειδή βασίζεται σε «πολύπλοκους μαθηματικούς υπολογισμούς», φαίνεται ότι αφαιρούνται μερικοί ακόμα παράγοντες υπολογισμού του προστίμου: η περίπτωση υποτροπής της επιχείρησης, η παράμετρος της μη συνεργασίας του εργοδότη κατά τον έλεγχο του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ), η παράμετρος της συστηματικής καταστρατήγησης εργασιακών δικαιωμάτων σε μεγάλο αριθμό εργαζόμενων από εύρωστες οικονομικά επιχειρήσεις. Παράμετροι που προβλέπονταν στην προηγούμενη υπουργική απόφαση και επέφεραν αυστηρότερες κυρώσεις κατά της εργοδοτικής ασυδοσίας.
Περισσότερα »
08
12

Maurizio Landini: Ούτε το συνδικάτο δεν κατάλαβε εγκαίρως τις καταστροφές της επισφάλειας

Νομίζω λοιπόν ότι το πρόβλημα δεν είναι απλά να επανενωθεί η αριστερά, νομίζω ότι υπάρχει κάτι ακόμη σημαντικότερο, δηλαδή η κοινωνική επανένωση των ανθρώπων που εργάζονται και που ποτέ άλλοτε δεν ήταν τόσο διαιρεμένοι και τόσο αντιμαχόμενοι. Και εμείς, ως συνδικάτο, χρειάζεται να προωθήσουμε δυναμικά μια ιδέα ανασύστασης μιας ενότητας που δεν είναι ένα απλό άθροισμα, γιατί η διαδικασία συνδικαλιστικής ενότητας δεν γίνεται από τους φωτισμένους ηγέτες, αν δεν υπάρχει μια διαδικασία που να θέτει τις προϋποθέσεις ώστε τα μεμονωμένα εργαζόμενα άτομα να μπορούν να συμμετέχουν και να μπορούν να αποφασίζουν για το μέλλον και για τη μοίρα τους. Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό το αίτημα συμμετοχής δεν το απαντάς μόνο ζητώντας από τους ανθρώπους να έρθουν με τη σημαία στην τσέπη. Οι άνθρωποι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσουν το μυαλό τους, χωρίς να τους ρωτάμε με ποιον είναι, αλλά τι σκέφτονται και τι θέλουν να κάνουν για να επιλύσουν αυτό το πρόβλημα. Η συζήτηση μεταξύ μας, ακόμη και στο εσωτερικό μας, δεν πρέπει να είναι μια συζήτηση προσδιορισμού θέσης, αλλά γι’ αυτά που υλοποιούμε συγκεκριμένα. Αυτό χρειαζόμαστε και εγώ νομίζω ότι αυτός είναι ο πραγματικός τρόπος για να ανακτήσουμε και εκείνη την ικανότητα κινητοποίησης που μπορεί να μοιάζει χαμένη. Γνωρίζοντας ότι οι θεμελιώδεις αξίες από τις οποίες γεννηθήκαμε, δηλαδή ο αντιφασισμός και ο αντιρατσισμός, έχουν την πλειοψηφία συναίνεσης σε αυτή τη χώρα.
Περισσότερα »
23
11

Η εργασιακή ζούγκλα ως «κανονικότητα»: Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής για το ν/σ για τη ΔΕΗ

Σύμφωνα με την ανακοίνωση του τμήματος με το νομοσχέδιο που έχει κατατεθεί, η κυβέρνηση: 1) Καταργεί αυθαίρετα όρους  ισχύουσας συλλογικής  σύμβασης των εργαζομένων στη ΔΕΗ. 2) Ορίζει πραξικοπηματικά  ότι  οι νέοι εργαζόμενοι που θα προσλαμβάνονται δεν θα έχουν  κανένα δικαίωμα να καλύπτονται από συλλογική σύμβαση και κανονισμό προσωπικού. 3) Καταργεί τις προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ στην εταιρεία και συγχρόνως απελευθερώνει τις προσλήψεις και  αμοιβές των διευθυντικών στελεχών, προκειμένου να “βολέψει” ημέτερους.
Περισσότερα »
28
01

Έφη Αχτσιόγλου: Αυξήσεις για 880.000 εργαζομένους από την 1η Φεβρουαρίου

Σε αντίθεση με τη νεοφιλελεύθερη αφήγηση που επιμένει ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού απειλεί τις θέσεις εργασίας, κάτι τέτοιο δεν επαληθεύεται ούτε από την εμπειρία ούτε από τις πλέον πρόσφατες έρευνες. Σας θυμίζω το αρνητικό παράδειγμα της Ελλάδας, που το 2012 η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ μείωσε με νόμο τον κατώτατο μισθό κατά 22% και την αμέσως επόμενη χρονιά η ανεργία εκτοξεύτηκε στο δυσθεώρητο 28%. Σας θυμίζω, επίσης, ότι η Πορτογαλία μετά την έξοδό της από το μνημόνιο προχώρησε σε τέσσερις διαδοχικές ετήσιες αυξήσεις του κατώτατου μισθού χωρίς αυτό να επηρεάσει καθόλου την πτωτική τάση της ανεργίας. Επομένως η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν αναμένεται να επιβραδύνει τη συντελούμενη ανάκαμψη της απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας. Αυτό που, αντιθέτως, έχει αποδεδειγμένα λειτουργήσει υφεσιακά στην ελληνική οικονομία ήταν οι πολιτικές της μείωσης των μισθών και συμπίεσης εργατικών δικαιωμάτων την περίοδο 2010-14.
Περισσότερα »
28
01

Νάσος Ηλιόπουλος: Οι υπερωρίες, ο Όρμπαν και εμείς

Η πολιτική που υλοποιήθηκε στην χώρα την περίοδο 2010-2014 είχε ως βασικό της στοιχείο την υποτίμηση της εργασίας. Η δημιουργία ενός απορρυθμισμένου εργασιακού πλαισίου υποτίθεται ότι θα συνέβαλε στην οικονομική ανάκαμψη. Στοιχείο αυτής της αντίληψης αποτέλεσε και η έκρηξη της αδήλωτης και υποδηλωμένης εργασίας. Την ολοκληρωτική αποτυχία αυτού του σχεδίου την ζήσαμε.
Περισσότερα »
23
01

Έφη Αχτσιόγλου: Κούρεμα έως 85% σε προσαυξήσεις χρεών από το 2002 μέχρι το 2016

Τόσο η διεθνής εμπειρία όσο και οι πλέον πρόσφατες έρευνες αποδεικνύουν ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στην απασχόληση. Υπενθυμίζω το παράδειγμα της Πορτογαλίας, όπου η κυβέρνηση της χώρας προχώρησε σε διαδοχικές ετήσιες αυξήσεις του κατώτατου μισθού χωρίς να ανακοπεί η πτωτική τάση της ανεργίας. Δείτε όμως και το αντίστροφο αρνητικό παράδειγμα της Ελλάδας την περίοδο 2012-2013. Το 2012 ο κατώτατος μισθός στη χώρα μας περικόπηκε κατά 22% και θεσπίστηκε ο ντροπιαστικός υποκατώτατος μισθός για τους νέους, και την αμέσως επόμενη χρονιά η ανεργία εκτοξεύτηκε στα επίπεδα ρεκόρ του 28%. Επιπλέον, η πλέον πρόσφατη έρευνα που έχουμε για το ζήτημα, έρευνα του 2018 ειδικά για την Ελλάδα, των Γεωργιάδη κ.ά., επιβεβαιώνει ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού δεν επιδρά αρνητικά στην απασχόληση. Η αύξηση του κατώτατου μισθού, ιδίως σε μια οικονομία όπως η ελληνική, οδηγεί σε τόνωση της ζήτησης και συμβάλλει στην ανάπτυξη της οικονομίας. Αυτό που αντιθέτως έχει αποδεδειγμένα λειτουργήσει υφεσιακά στην ελληνική οικονομία ήταν οι πολιτικές της μείωσης των μισθών. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο θεωρούμε την αύξηση των μισθών όχι απλώς εργαλείο κοινωνικής δικαιοσύνης -για να μοιράζεται ο παραγόμενος πλούτος δικαιότερα-, αλλά πρωτίστως αναπτυξιακό μέτρο. Και τη στόχευση αυτή, της αύξησης των μισθών, υπηρετούμε τόσο με την αύξηση του κατώτατου μισθού όσο και με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και την υλοποίηση προγραμμάτων εργασίας με υψηλότερους μισθούς σε σχέση με αυτούς που παραδοσιακά εγγυόταν ο ΟΑΕΔ.
Περισσότερα »
21
11

Έφη Αχτσιόγλου: Αύξηση κατώτατου και κατάργηση υποκατώτατου «συμμετέχουσας της ΓΣΕΕ ή μη»

Πάνω από 250.000 ελεύθεροι επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενοι και αγρότες ωφελούνται από την μείωση ασφαλιστικών εισφορών που περιλαμβάνονται στο νομοσχέδιο του υπουργείου Εργασίας, ενώ συνεχίζεται η επέκταση κλαδικών συμβάσεων, που πλέον καλύπτουν 191.000 εργαζόμενους, είπε η υπουργός Έφη Αχτσιόγλου μιλώντας Στο Κόκκινο και τον Νίκο Σβέρκο. Χαρακτήρισε λυπηρή την άρνηση της ΓΣΕΕ να εκπροσωπήσει τους Έλληνες εργαζόμενους στη διαβούλευση για τον κατώτατο, αλλά όπως είπε χαρακτηριστικά, «συμμετέχουσας της ΓΣΕΕ ή μη», η κυβέρνηση θα προχωρήσει σε αύξηση του κατώτατου μισθού και κατάργηση του υποκατώτατου. Τέλη Δεκεμβρίου αναμένεται το σχετικό πόρισμα.
Περισσότερα »
25
10

Fausto Durante: Ο κόσμος της εργασίας να περάσει στην αντεπίθεση

Πριν από την κρίση οι αποδοχές, οι κοινωνικές συνθήκες και το κοινωνικό κράτος, τα δικαιώματα, είχαν καταγράψει μια πορεία σύγκλισης, ενώ με την κρίση και τη νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της Ε.Ε. ενισχύθηκαν οι αποκλίσεις, που εάν παραταθούν για ένα ακόμη χρονικό διάστημα θα οδηγήσουν στο τέλος της Ευρώπης. Το τέλος της Ευρώπης δεν θα είναι κάτι καλό για τους εργαζόμενους, γιατί εάν επιστρέψουμε στην εθνική λογική, θα υποστούμε έναν άγριο ανταγωνισμό, ακόμη και ο ένας εναντίον του άλλου, και έναν χωρίς κανόνες ανταγωνισμό, γιατί η παγκοσμιοποίηση είναι ανεξέλεγκτη. Η διακυβέρνηση της οικονομίας έχει εγκαταλειφθεί στα ένστικτα και τις ορέξεις των πολυεθνικών, που οι κυβερνήσεις τις αφήνουν να κάνουν ό,τι θέλουν. Θα είμαστε όλοι πιο αδύναμοι. Ακόμη και η ισχυρή Γερμανία από μόνη της δεν θα μετρούσε τίποτα στον παγκόσμιο ανταγωνισμό μπροστά στην Κίνα, την Ινδία, τις ΗΠΑ και τις οικονομικές συμμαχίες ανάμεσα σε άλλες χώρες. Πρέπει να επανέλθουμε στο σχέδιο της δημοκρατικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως σημείο επανεκκίνησης της Ευρώπης των δικαιωμάτων, των λαών και των εργαζομένων της.
Περισσότερα »
04
10

Abby Innes: Γιατί στο δημόσιο τομέα η εξωτερική ανάθεση είναι λιγότερο αποτελεσματική από το σοβιετικό κεντρικό σχεδιασμό

Από τη δεκαετία του ’90 η πρακτική της εξωτερικής ανάθεσης στο δημόσιο τομέα έχει εξελιχθεί μέσω των διαγωνισμών, των συνεργασιών (κυρίως των Πρωτοβουλιών Δημόσιων Χρηματοδοτήσεων), της στρατηγικής ανάθεσης και της κύριας εργολαβίας. Καθένα από αυτά τα μοντέλα έχει υποσχεθεί καλύτερα δημόσια αγαθά και υπηρεσίες με μικρότερο κόστος. Ωστόσο, η πρακτική τους χαρακτηρίζεται συχνά από την αύξηση του κόστους και τη μείωση της ποιότητας των υπηρεσιών.
Περισσότερα »
30
09

Εργατικά δικαιώματα: νέα (;) κατάσταση, νέα και παλαιά καθήκοντα

Είναι σαφές ότι η επαναφορά των δύο συλλογικών αρχών και η έναρξη της διαδικασίας αύξησης του κατώτατου μισθού είναι ιστορικής σημασίας γεγονότα, υπό την έννοια ότι μετά από πολλά χρόνια παρέχεται -υπό προϋποθέσεις- η δυνατότητα της βελτίωσης των όρων και των συνθηκών απασχόλησης ενός σημαντικού αριθμού εργαζομένων. Αυτή η εξέλιξη από μόνη της επιδρά θετικά και στη προοπτική της αύξησης της συνδικαλιστικής πυκνότητας. Η υπερεκτίμηση ή η απαξίωση της νέας συνθήκης στο πεδίο των εργασιακών σχέσεων δεν προσφέρουν καμία υπηρεσία ούτε στον κόσμο της μισθωτής εργασίας ούτε ακόμη στην ίδια την προσπάθεια της κυβέρνησης, για την οποία άλλωστε δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι επιθυμεί τη διαιώνιση της απορρύθμισης των εργασιακών σχέσεων ή ότι διαπνέεται προγραμματικά από νεοφιλελεύθερες αξίες στο πεδίο της απασχόλησης.
Περισσότερα »