Macro

Τα δημόσια αγαθά θωρακίζουν την κοινωνία, όχι οι ιδεοληψίες της ΝΔ

Η εξάπλωση του κορονοϊού αποδεικνύει το πόσο σημαντική είναι η ύπαρξη, η υπεράσπιση και η ενίσχυση των δημοσίων αγαθών, όπως το Εθνικό Σύστημα Υγείας. Ο δημόσιος τομέας υπάρχει για να προστατεύει την κοινωνία, ενώ ο ιδιωτικός στοχεύει στο ιδιωτικό όφελος. Ο πρώτος θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να ανταποκριθεί σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, ενώ ο δεύτερος δεν είναι διατεθειμένος να επωμισθεί σημαντικές απώλειες εισοδήματος ούτε νιώθει υποχρεωμένος να ανταποκριθεί στις κοινωνικές ανάγκες που δεν αποφέρουν κέρδη. Γι αυτό πρέπει να έχουμε ισχυρό δημόσιο τομέα, είτε μιλάμε για την υγεία είτε για την κοινωνική ασφάλιση είτε για την παιδεία είτε για την ενέργεια. Η εξάπλωση του κορονοϊού, επίσης, απέδειξε ότι ο συντονισμός είναι απαραίτητος και σώζει ζωές. Συντονισμό, όμως, σε μεγάλη κλίμακα και για μεγάλο χρονικό διάστημα μόνο το ορατό χέρι του κράτους μπορεί να εξασφαλίσει, και όχι το αόρατο χέρι της αγοράς.

Σε αντίθεση, όμως, με τις ανάγκες της δημόσιας υγείας, οι ιδεοληψίες της ΝΔ άφησαν τη χώρα ανοχύρωτη. Οι νεοφιλελεύθερες ιδεοληψίες της, πρώτον, εμπόδισαν την ενίσχυση του ΕΣΥ με γιατρούς και νοσηλευτές, μέτρο που είχε ψηφίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, δεύτερον, δεν εμπόδισαν την εκδήλωση αισχροκέρδειας σε ήδη πρώτης ανάγκης για την προφύλαξη από τον ιό, τρίτον, αντιστέκονται στο αυτονόητο μέτρο της επίταξης ιδιωτικών κλινικών για τη θωράκιση της χώρας απέναντι στην πανδημία. Οι θρησκευτικές ιδεοληψίες της ΝΔ, πρώτον, απέτρεψαν το έγκαιρο κλείσιμο των εκκλησιών με αποτέλεσμα να σταλούν πολλοί θρησκόληπτοι άνθρωποι σαν πρόβατα προς τη μόλυνση από τον ιό και, δεύτερον, δεν ελέγχθηκαν όπως θα έπρεπε οι προσκυνητές που γύρισαν από τα Ιεροσόλυμα. Οι ρατσιστικές ιδεοληψίες της ΝΔ κρατούν στοιβαγμένους τους πρόσφυγες στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου, με αποτέλεσμα να τους κάνουν πιο ευπρόσβλητους στον ιό, να θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, καθώς και τη ζωή όλων μας.

Το κακό που μας έλαχε ως κοινωνία θα προσπαθήσουμε να το αντιμετωπίσουμε με τη μέγιστη συλλογική ευθύνη. Είναι, όμως, πλέον πεντακάθαρο πως χρειάζεται να εκκινήσει τώρα μια μεγάλη και μακροχρόνια πολιτική εκστρατεία από τον ΣΥΡΙΖΑ υπέρ του ΕΣΥ και των εργαζόμενων του, καθώς και υπέρ του κοινωνικού κράτους. Αν μια εβδομάδα μετά τεθεί ερώτημα σε δημοσκόπηση που να ρωτά «ποιο θεωρείται το πιο σημαντικό πρόβλημα», οι πολίτες συντριπτικά θα απαντήσουν «η υγεία μας» λόγω του ιού. Είναι πολιτική ευκαιρία από τις ελάχιστες που θα έχει η Αριστερά σε αυτό τον ατομικιστικό κόσμο, που οικοδομείται εδώ και 40 χρόνια, να αναδείξει την αναγκαιότητα και την πρωτοκαθεδρία του κοινωνικού κράτους, είτε σε έκτακτες καταστάσεις είτε σε καιρό γαλήνης, να ανατρέψει μια για πάντα τη λοιδορία που έχει δεχτεί, και τελικά να τονίσει -και όχι να κρύψει- πως κοινωνικό κράτος χωρίς φορολογία δεν μπορεί να υπάρξει. Οι πολίτες θα πείθονται ολοένα και περισσότερο συν τω χρόνω, γεγονός που θα εμποδίσει τη ΝΔ να συνεχίζει να ξηλώνει το πουλόβερ και θα αναγκάσει και το ΣΥΡΙΖΑ να είναι εξόχως πιο τολμηρός, όταν ξανακυβερνήσει.