Υπάρχει μια πραγματικότητα, με χαρακτήρα ιστορικό, που διαρκώς διηγούμαστε για να μην ξεχάσουμε από πού ήρθαμε και προς τα πού έχουμε στόχο να κατευθυνθούμε. Η επιτροπεία και τα Μνημόνια δεν είναι ιδιοκτησία μας. Διαφωνούμε και πασχίζουμε καθημερινά να απαλύνουμε τις πληγές τους, οικοδομώντας το δικό μας, παράλληλο πρόγραμμα.
Το ερώτημα ήταν και εξακολουθεί να είναι εάν έχουμε βρει ως κόμμα και ως κυβέρνηση τα εργαλεία εκείνα (θεωρητικά και πρακτικά) να αντιμετωπίσουμε τη βίαιη επίθεση σε όλα τα επίπεδα, του νεοφιλελευθερισμού, εάν δηλαδή υπάρχει περιθώριο ανταγωνιστικής πολιτικής.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μετατοπίστηκε από τις αξίες της Αριστεράς, αλλά αντίθετα, μετατόπισε την αντιπαράθεση με τον νεοφιλελευθερισμό από το θεωρητικό στο πολιτικό πεδίο. Προσπαθεί να σταματήσει τον κοινωνικό και πολιτικό κατήφορο. Δοκιμαζόμαστε. Καθημερινά.
Εν όψει του Συνεδρίου, πρέπει να βγούμε ενισχυμένοι, αμφισβητώντας έμπρακτα, με οργανωμένες παρεμβάσεις, τις κυρίαρχες πολιτικές και τις φασιστικές πολιτικές. Υπάρχει ο ρεαλισμός των συσχετισμών, αλλά υπάρχει και η βούληση μετατόπισής τους προς την «ανατροπή». Σαφές παράδειγμα, το παράλληλο πρόγραμμα. Δημιουργώντας στρατηγικές συμμαχίες στην Ευρώπη, απαλλαγμένες από αυταπάτες, ενδυναμώνοντας την Αριστερά και τα κινήματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ να γίνει εργαλείο ένωσης πολιτικής και κοινωνίας.
Ο λαός πρέπει να συμμετάσχει ουσιαστικά στη διακυβέρνηση της χώρας. Ο οδικός χάρτης μας πρέπει να γίνει αντικείμενο συζήτησης στην κοινωνία, χωρίς άλλες ασάφειες, σεβόμενοι, εμείς, την κοινωνική ανάγκη για ειλικρίνεια.
Για να επιτευχθεί τούτο χρειάζεται ενισχυμένο κόμμα, ενισχυμένη Αριστερά. Κόμμα με δημοκρατία, ταξική προσήλωση στις γραμμές του ΣΥΡΙΖΑ, διείσδυση στην κοινωνία και διαρκής συζήτηση με τις φωνές που εκ γενετής, άλλωστε, περικλείει μέσα του. Κόμμα που να ακούγεται και να αξιοποιείται. Ειδοποιός διαφορά μας από τους υπόλοιπους πολιτικούς χώρους ήταν και παραμένει η άρνησή μας στη λιτότητα και τον φασισμό.
Τούτο το 2ο Συνέδριο οφείλουμε να το αντιμετωπίσουμε με τη σοβαρότητα και την ωριμότητα που μας επιβάλλει η συγκυρία. Χωρίς δογματικές συζητήσεις, χωρίς μικροπολιτικές πρακτικές. Είναι η ώρα που πρέπει να μιλήσουμε με ειλικρίνεια, να κοιταχτούμε στα μάτια και να οικοδομήσουμε από κοινού το μέλλον του κόμματος μας. Από το οποίο εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό η πορεία και η επιτυχία της κυβέρνησης της Αριστεράς.
Ένα από τα θέματα γύρω από το οποίο πρέπει να σκεφθούμε σοβαρά είναι η διαχείριση του προσφυγικού. Με δεδομένο, πάντα, πως συμβάλαμε αποφασιστικά στη διάσωση χιλιάδων ανθρώπων με «κόντρα τον άνεμο», στη διατήρηση της κοινωνικής συνοχής στον τόπο μας, αλλά και στην ανάδειξη του προβλήματος ως πανευρωπαϊκού. Όμως, οι καθημερινές απαιτήσεις, οι ιδεολογικές μάχες, η απουσία ουσιαστικού διαύλου επικοινωνίας του κόμματος με την κυβέρνηση γύρω από το ζήτημα αυτό, έχουν φέρει τον πολιτικό μας χώρο και τους αλληλέγγυους σε οριακό σημείο. Είναι η ώρα να ανασυντάξουμε τις δυνάμεις και τη στρατηγική μας. Απαιτείται επανεκκίνηση της προσφυγικής πολιτικής σε εθνικό επίπεδο ως άμυνα στην αδιέξοδη μεταναστευτική πολιτική της Ε.Ε.
Σε σχέση με τη Συμφωνία Ε.Ε. – Τουρκίας, επίσης προϊόν συμβιβασμού, καλούμαστε να επανατοποθετηθούμε με ρεαλισμό. Η τήρηση της νομιμότητας στην εξέταση των αιτημάτων ασύλου όπως και το να μη γίνει καμία παράνομη επαναπροώθηση είναι ζωτικής σημασίας. Η πρόσφατη τροπολογία για τη συγκρότηση επιτροπών προσφυγών δεν πρέπει να εφαρμοστεί και οι πρόσφυγες πρέπει να μεταφέρονται σε πραγματικά ασφαλείς χώρες. Οι προσφυγικοί καταυλισμοί αναπόφευκτα λειτούργησαν κατά την πρώτη περίοδο και δεν έχουν να προσφέρουν περισσότερα. Στη φάση της ένταξης, οι πρόσφυγες πρέπει να εγκατασταθούν εντός του αστικού ιστού. Οι δυσχέρειες είναι γνωστές, και ενωμένοι θα τις αντιμετωπίσουμε. Το προσφυγικό είναι καταλυτικός παράγοντας για τη διαμόρφωση της φυσιογνωμίας της Ε.Ε. Αλλά και της ελληνικής κυβέρνησης. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να πάρει θέση με βάση τις αξίες του αλλά και την εμπειρία από την καθημερινή πρακτική των μελών του.
Να βγούμε ενισχυμένοι και ειλικρινείς λοιπόν από το Συνέδριο, να βγούμε ο εαυτός μας. Ο ΣΥΡΙΖΑ που μάχεται και κερδίζει, ο ΣΥΡΙΖΑ της κοινωνίας που πονά και δεν το βάζει κάτω.
Η Κατερίνα Νοτοπούλου είναι μέλος της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ
Πηγή: Η Αυγή
