Μπορείς αρχικά να κάνεις έναν απολογισμό του διημέρου εκδηλώσεων της προηγούμενης εβδομάδας;
Την προηγούμενη Παρασκευή και Σάββατο η συνάντηση στελεχών έδειξε ότι η Νέα Αριστερά έχει ήδη πανελλαδική δικτύωση. Και αυτό είναι σημαντικό. Έγινε μία συζήτηση σε πολύ παραγωγικό και θετικό κλίμα. Ήταν επίσης εμφανής η διαφορά με αυτό που συνέβαινε πολύ συχνά σε συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, η αίσθηση, δηλαδή, ότι δεν είχε μεγάλη σημασία ό,τι και αν έλεγες. Όσοι μίλησαν, ένιωθαν ότι αυτό που έλεγαν θα έχει συμβολή στο περιεχόμενο του νέου εγχειρήματος. Η απόφαση για πανελλαδική συνδιάσκεψη προς το τέλος του Φεβρουαρίου δείχνει ότι όλοι αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε μεγάλες δυνατότητες. Θέλουμε ο Φεβρουάριος να είναι ο μήνας που θα υλοποιήσουμε τη λογική της συνάντησης ευρύτερων δυναμικών, της πολιτικής οικολογίας, των κοινωνικών κινημάτων, της κοινωνίας των πολιτών που ψάχνει μια αριστερή, μια προοδευτική, διέξοδο από την κυριαρχία της Δεξιάς.
Παρατηρείς μία αντίφαση, ότι το νέο εγχείρημα αρχίζει από τα πάνω με συγκρότηση κοινοβουλευτικής ομάδας και εν συνεχεία κόμματος; Ίσως βέβαια εκ των πραγμάτων να μην υπήρχε άλλη λύση…
Εν προκειμένω έχουμε το εξής: η κοινοβουλευτική ομάδα μεταβολίζεται σε πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα. Προφανώς ο στόχος είναι η συγκρότηση κόμματος με πρώτη δοκιμασία αυτού του σχεδίου τις επικείμενες ευρωεκλογές. Η Νέα Αριστερά ήρθε για να μείνει, δεν θα κλείσει τον κύκλο της σε δύο μήνες. Και αυτό που υπαγορεύει την αίσθηση ότι έχουμε να κάνουμε μ’ ένα πολιτικό σχέδιο μακράς πνοής είναι η κρίση στο χώρο της Αριστεράς και της Κεντροαριστεράς. Είναι η επίγνωση ότι ακόμα και μετά τις ευρωεκλογές θα έχουμε πολύ έντονες διεργασίες και θα πρέπει να υπάρχει ένας συγκροτημένος πόλος με ιδεολογική σαφήνεια πάνω σε τρία βασικά ζητήματα: κοινωνική δικαιοσύνη, κλιματική δικαιοσύνη, επανεκκίνηση δημοκρατίας. Είναι κρίσιμο να υπάρχει ένας ισχυρός, καταλυτικός, πόλος που θα επιμένει ότι η απάντηση στη Νέα Δημοκρατία είναι ένα ριζοσπαστικό και συνάμα ρεαλιστικό πολιτικό περιεχόμενο που μπορεί να αλλάζει τις ζωές των ανθρώπων στο σήμερα.
Ο πήχης των προσδοκιών της Νέας Αριστεράς για τις ευρωεκλογές που μπαίνει;
Αυτή τη στιγμή ο πήχης δεν μπορεί να είναι ποσοτικός, είναι καταρχάς ποιοτικός. Θέλουμε να υπάρχει ένα ψηφοδέλτιο το οποίο να είναι ανοιχτό, συμπεριληπτικό και ταυτόχρονα να αποτελέσει το σημείο συνάντησης των υπόγειων ρευμάτων που δεν βρήκαν πολιτική εκπροσώπηση το προηγούμενο διάστημα. Θέλουμε ένα ψηφοδέλτιο-πρόπλασμα του κόμματος που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε. Το ψηφοδέλτιο δεν θέλουμε να είναι ταυτοτικής αναφοράς στη λογική «εμείς, εμείς οι μόνοι συνεπείς» αλλά ένα σημείο συνάντησης της Αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας και των κοινωνικών κινημάτων. Αν το κάνουμε αυτό, το αποτέλεσμα θα είναι μία ευχάριστη έκπληξη γιατί οι δυναμικές αυτές όντως υπάρχουν, δεν τις επινοούμε.
Ποια πολιτικά προτάγματα θα επιχειρήσετε να βάλετε στο τραπέζι μέχρι τον Ιούνιο;
Θέλουμε να κάνουμε μία προεκλογική καμπάνια η οποία θα επιμείνει στη δυνατότητα να ζήσουμε καλύτερα. Κάθε τι από αυτά που λέμε θα πρέπει να συνοδεύεται από νομοθετικές και κοινωνικές πρωτοβουλίες που να αναπαράγουν αυτό το περιεχόμενο. Το λέω ενδεικτικά: επισκεφτήκαμε τη Θεσσαλία. Είδαμε και ακούσαμε τους κατοίκους. Επιβεβαιώσαμε την αίσθησή μας ότι η υπόθεση της ανοικοδόμησης και της επούλωσης των πληγών της κακοκαιρίας είναι απλά ένα κυβερνητικό αφήγημα χωρίς υλικότητα. Η επίσκεψη αυτή κατέληξε σε μία επίκαιρη ερώτηση που θα απαντηθεί από τον Βορίδη. Η επόμενη καμπάνια μας θα είναι για την ακρίβεια μέσα από την οποία θα δείξουμε ποιος είναι ο μηχανισμός του πληθωρισμού της απληστίας και ότι με συγκεκριμένες πολιτικές παρεμβάσεις τα προϊόντα στο ράφι θα ήταν φθηνότερα. Προετοιμάζουμε μία αντίστοιχη δουλειά για το ζήτημα της στεγαστικής κρίσης με ρεαλιστικά μέτρα για τον περιορισμό της βραχυχρόνιας μίσθωσης και την ανάδειξη εργαλείων δανειοδότησης για νέα ζευγάρια. Μία τρίτη αιχμή που έχει καταγραφεί είναι το θέμα του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών. Η Νέα Αριστερά δεν έχει τις παλινωδίες και τις αντιφάσεις που ανιχνεύονται στα κόμματα της προοδευτικής αντιπολίτευσης. Στόχος μας είναι η κοινοβουλευτική ομάδα να γίνει η φωνή της κοινωνίας, να παίρνει πρωτοβουλίες και να σπάσει την εικόνα όπου η δεξιά και μόνο θέτει την ατζέντα της.
Από τη στιγμή που ανεξαρτητοποιήθηκαν οι 11 μέχρι και σήμερα υπάρχει, θα έλεγε κανείς ένα κενό σημείο, ένας δισταγμός να βγείτε λίγο πιο μπροστά, να επιταχύνετε τις διαδικασίες. Συμμερίζεσαι αυτήν την άποψη;
Νομίζω ότι μερικές φορές είμαστε πολύ αυστηροί με τη Νέα Αριστερά. Από τις 4 του Δεκέμβρη μέχρι και σήμερα δεν έχουν περάσει ούτε 40 ημέρες. Η κοινοβουλευτική συγκρότηση δεν προχώρησε αμέσως σε κοινωνική συγκρότηση, μεσολάβησαν και οι γιορτές καθώς και η μάχη του προϋπολογισμού. Αυτό που σίγουρα πρέπει να ξεπεράσουμε είναι η επανάληψη των πρακτικών στις οποίες έχουμε συνηθίσει. Αυτό που κάνουμε ενέχει και στοιχεία αυτοκριτικής για έναν τρόπο πολιτικής που είχε παραδοθεί στην αδράνεια. Το είπε πολύ ωραία ο Ευκλείδης Τσακαλώτος. “Συνηθίσαμε να κάνουμε περιοδείες και να συναντούμε θεσμικούς φορείς. Και λέγαμε ότι μιλήσαμε με την κοινωνία”. Για να συναντήσουμε την κοινωνία πρέπει να προηγηθεί και μία δημιουργική επανάσταση στον τρόπο που σκεφτόμαστε το τι είναι πολιτική. Αυτή η αμηχανία, ας την πούμε έτσι, του πρώτου διαστήματος, θα αντικατασταθεί από την αυτοπεποίθηση ότι αυτό που κάνουμε όντως ενδιαφέρει. Το βήμα που έχουμε κάνει είναι εξαιρετικά τολμηρό και αυτήν την τόλμη πρέπει να την πολλαπλασιάσουμε.
Πώς κρίνεις τα μέχρι στιγμής δημοσκοπικά ευρήματα για τη Νέα Αριστερά;
Δύο είναι τα δημοσκοπικά ευρήματα που κατά κύριο λόγο πρέπει να μας απασχολήσουν. Το πρώτο είναι η κυριαρχία της ακρίβειας στη ζωή των ανθρώπων, το δεύτερο είναι η πολιτική κυριαρχία της Νέας Δημοκρατίας και της Δεξιάς. Ο δικός μας σχηματισμός στον ελάχιστο χρόνο ζωής του, έχει καταφέρει να είναι μία υπαρκτή πολιτική δύναμη και το τελευταίο διάστημα οι ενδείξεις είναι θετικές. Την πρόθεση ψήφου θα την μετρήσουμε πριν από τις ευρωεκλογές για να είμαστε σοβαροί. Αυτή τη στιγμή εμείς πρέπει να δούμε την πρόθεση της κοινωνίας να ακούσει τη Νέα Αριστερά. Ως προς αυτό, τα ευρήματα είναι επίσης θετικά. Όταν το 25%-30% του εκλογικού σώματος δηλώνει ότι θα μπορούσε να μας ψηφίσει, εμείς πρέπει να έχουμε συναίσθηση της ευθύνης που μας βαραίνει.
Τα τελευταία χρόνια στον ΣΥΡΙΖΑ παρατηρήθηκαν φαινόμενα έντονου αρχηγισμού. Πώς μπορεί η Νέα Αριστερά να αποφύγει αυτήν την παγίδα;
Δεν νομίζω ότι θα έχουμε τέτοιο πρόβλημα. Πρώτα απ’ όλα γιατί η ίδια η συγκρότηση της κοινοβουλευτικής μας ομάδας ήταν μια πράξη αντίστασης σε ένα εξαιρετικά προβληματικό αρχηγοκεντρικό μοντέλο που συνοψίζεται στην όλη συμπεριφορά και αντίληψη του κυρίου Κασσελάκη. Προφανώς θα πρέπει να συζητήσουμε και την περίοδο πριν την εμφάνισή του. Περιορίζομαι στο εξής: πολύ συχνά οι ανήθικες επιθέσεις σε βάρος του ΣΥΡΙΖΑ και του Αλέξη Τσίπρα οδηγούσαν σε μια αντανακλαστική υπεράσπιση και συσπείρωση. Αυτό δεν έκανε καλό σε κανέναν εντέλει. Και νομίζω το έχουμε κατανοήσει. Από εκεί και πέρα, τι έχουμε σήμερα; Μια κοινοβουλευτική ομάδα που λειτουργεί μέσα σε εξαιρετικά θετικό κλίμα, έναν επικεφαλής, τον Αλέξη Χαρίτση, ο οποίος διακρίνεται για τη μαχητική ηρεμία του και την ικανότητά του να λειτουργεί συλλογικά και -πάνω από όλα- μια κινητοποίηση «από τα κάτω» σε όλη τη χώρα. Ιδανική συνταγή για ένα νέο εγχείρημα που θα μας συγκινεί και θα μας κινητοποιεί.
Σου θέτω δύο σημεία προβληματισμού για το προσωρινό συντονιστικό όργανο. Πρώτον είναι λίγες οι γυναίκες και δεύτερον ότι υπάρχουν πρόσωπα που στο παρελθόν υπέστησαν μία φθορά, υπηρετώντας κυβερνητικές θέσεις.
Το συντονιστικό όργανο είναι μεταβατικό, δηλαδή ένα όργανο που φτιάχτηκε εν κινήσει. Η κριτική για την έμφυλη σύνθεση θεωρώ ότι είναι εύλογη και θα πρέπει να τη θεραπεύσουμε κατά τη διάρκεια της συνδιάσκεψης. Δεύτερον, επειδή ακριβώς πρόκειται για μεταβατικό όργανο, θα πρέπει να το εμπιστευτούμε μέχρι και την Συνδιάσκεψή μας και να δουλέψουμε ώστε εκεί να έχουμε μια ζωντανή και δημιουργική διαδικασία εμφάνισης του νέου που πρεσβεύουμε.
Στον ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι αγωνιούν για τον προσεταιρισμό των κεντρώων ψηφοφόρων. Εσείς, ως Νέα Αριστερά, τι εκτιμάτε γι’ αυτήν την τάση; Μπορεί να δημιουργηθεί ένα πλειοψηφικό ρεύμα χωρίς τέτοιου είδους συμβιβασμούς;
Είναι μία στατική ανάγνωση η προσπάθεια προσεταιρισμού του κέντρου. Και πέραν όλων των άλλων, αποδεικνύεται και αναποτελεσματική. Το καράβι πρέπει να το στρίψουμε πρώτα στη σοβαρότητα και στην ιδεολογική ευκρίνεια, στη γενικότερη αίσθηση ότι λέμε αυτά που πιστεύουμε και πιστεύουμε αυτά που λέμε. Ότι υπάρχουν πολίτες που αυτοτοποθετούνται στο κέντρο και νιώθουν ένα πολιτικό κενό ισχύει. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν πάρα πολλοί πολίτες οι οποίοι δεν ψηφίζουν, που ένιωσαν ότι στις εκλογές του 2023 δεν υπήρχε κάτι προοδευτικό για να επιλέξουν. Νεότερες ηλικίες που είναι μεν πολιτικοποιημένες αλλά δεν συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Η Νέα Αριστερά έχει το βλέμμα της στραμμένο κυρίως εκεί: στους παραγωγούς του πλούτου, τους επισφαλείς εργαζόμενους, τον κόσμο της αποχής, τους πολίτες που νιώθουν ότι υπάρχει ένα πολιτικό αδιέξοδο. Το κοινωνικό μπλοκ της Νέας Αριστεράς θα το φτιάξουμε με τη δράση μας. Και με αφετηρία τη λογική και τις ιδέες της σύγχρονης αριστεράς. Θα θυμηθώ πάλι εδώ τον Ευκλείδη Τσακαλώτο που είχε πει ότι δεν θέλουμε να ικανοποιήσουμε τους πάντες αλλά σίγουρα ξέρουμε ποιες και ποιους θέλουμε να ικανοποιήσουμε.
Μία τελευταία ερώτηση. Τι ακριβώς σκέφτεστε να κάνετε για την προβολή του κόμματος στα media, όχι μόνο στα mainstream αλλά και στα εναλλακτικά, στα κοινωνικά δίκτυα κτλ;
Πρέπει να δουλέψουμε επαγγελματικά και να κατανοήσουμε τη δυναμική των νέων μέσων. Το να μετατρέψεις μία παλιά αφίσα σε ψηφιακή αφίσα δεν είναι πολιτική επικοινωνία. Πολιτική επικοινωνία είναι πρώτα απ’ όλα να κατανοήσεις τους ρυθμούς και τον τρόπο συγκρότησης του πολιτικού μηνύματος στη σημερινή εποχή. Επίσης, η πολιτική επικοινωνία, για να είναι επιτυχής, πρέπει να συνοδεύεται από ένα ευκρινές πολιτικό περιεχόμενο. Δεν λέμε ότι η επικοινωνία είναι το παν, ούτε όμως πρέπει να την υποτιμούμε όπως συχνά γίνεται στο χώρο της Αριστεράς. Το πολύ καλό δικό μας πολιτικό περιεχόμενο πρέπει να εκσυγχρονιστεί και να ενσωματωθεί οργανικά στο νέο ψηφιακό τοπίο που ήδη υπάρχει. Οι πολίτες δεν ψάχνουν την πληροφορία. Δική μας δουλειά είναι να είναι ορατή στα μάτια τους. Επειδή θα λέει κάτι που θα αφορά τη ζωή τους.
Νίκος Γιαννόπουλος
