Η στιγμή της κορύφωσης της αγωνίας για παίκτες και τηλεθεατές στο γνωστό τηλεοπτικό reality show, “Survivor”, που προβλήθηκε την περασμένη περίοδο στον ΣΚΑΪ, ήταν αυτή της αποχώρησης. Μετά την ψηφοφορία, η οποία γινόταν ανάμεσα στους παίκτες τής εκάστοτε ομάδας, προέκυπταν αυτοί που θα έμπαιναν στη διαδικασία της αποχώρησης από το παιχνίδι, κατόπιν μιας δεύτερης ψηφοφορίας, αυτής του τηλεοπτικού κοινού, η οποία διεξαγόταν μέσω υπηρεσιών τηλεπικοινωνίας.
Οι δέκα υποψήφιοι για την Κεντροαριστερά δεν πρόκειται να πάνε μέχρι τον Άγιο Δομήνικο για να κριθούν από το τηλεοπτικό κοινό. Δεν πρόκειται να κολυμπήσουν, να κυλιστούν σε λάσπες, να υπερπηδήσουν εμπόδια, να κοιμηθούν σε καλύβες, να αναζητήσουν καρύδες για να τραφούν. Ωστόσο, η διαδικασία που έχουν επιλέξει δεν διαφέρει και πολύ από το “Survivor”. Κι αυτό είναι κάτι που επέλεξαν οι ίδιοι οι συμμετέχοντες, πιθανόν προκειμένου να εναρμονιστούν στο πνεύμα της εποχής. Αντίθετα, οι ίδιοι επέλεξαν να ορίσουν μια ειδική επιτροπή, που απαρτίζεται από «τεχνοκράτες», με επικεφαλής τον Νίκο Αλιβιζάτο, για να καθορίσει τους κανόνες συμμετοχής, να ασχοληθεί δηλαδή με τα διαδικαστικά.
Οι ομοιότητες, λοιπόν, είναι προφανείς. Οι δέκα υποψήφιοι για την αρχηγία θα κριθούν από το τηλεοπτικό κοινό, καθώς αποφασίστηκε η διοργάνωση δύο τηλεοπτικών ντιμπέιτ, ένα στην Αθήνα κι ένα στη Θεσσαλονίκη. Εκεί οι δέκα υποψήφιοι θα κληθούν να δώσουν τον καλύτερό τους εαυτό προκειμένου να πείσουν το φιλοθεάμον κοινό να τους ψηφίσει. Μέχρι τότε, ο καθένας τους θα διεξάγει την προσωπική του καμπάνια, με όποιον τρόπο νομίζει αυτός καλύτερα, ώστε να πείσει τους… θεατές. Οι δέκα υποψήφιοι αναμετρώνται με σκοπό να κερδίσουν το έπαθλο της αρχηγίας, όπως ακριβώς οι παίκτες του “Survivor” αγωνίζονταν για το χρηματικό έπαθλο, εφόσον ο πολιτικός σχηματισμός στον οποίο σκοπεύουν να ηγηθούν δεν υφίσταται. Θα σχηματιστεί μετά την εκλογή του αρχηγού.
Ωστόσο, υπάρχουν και διαφορές. Οι δέκα υποψήφιοι αντιπαρατίθενται μεταξύ τους για το πώς θα διεξαχθεί η ψήφος. Θα υπάρχει ή όχι δικαίωμα ηλεκτρονικής ψηφοφορίας; Ιδού η απορία. Στο “Survivor” αυτά τα ζητήματα είχαν λυθεί εκ προοιμίου από την παραγωγή. Στην Κεντροαριστερά, οι «παίκτες» και η «παραγωγή» ταυτίζονται υπό μία έννοια, οπότε το πράγμα μπλέκει περισσότερο.
Η συμμετοχή, ωστόσο, ορίζεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Πέρα από την τηλεθέαση, ακόμα ένα μέγεθος που έκρινε την επιτυχία του τηλεοπτικού παιχνιδιού ήταν ο αριθμός των τηλεθεατών που λάμβαναν μέρος στις ψηφοφορίες. Στην Κεντροαριστερά, η αντιπαράθεση εξελίσσεται ακριβώς με τον ίδιο τρόπο: η συμμετοχή του «κοινού» έχει να κάνει με τη συμμετοχή του στην ψηφοφορία για τον αρχηγό. Κατά τα άλλα, ο μόνος ρόλος που έχει είναι αυτός του θεατή. Γι’ αυτό και το μεγαλύτερο μέρος της συζήτησης έχει να κάνει με τη διαδικασία της ψήφου. Και, ως γνωστόν, τα διαδικαστικά (ή οργανωτικά) δεν αποτελούν τεχνικό ζήτημα.
Με άλλα λόγια, το επίδικο της Κεντροαριστεράς είναι η προσέλκυση θεατών. Άλλωστε, πολλοί από τους υποψήφιούς της έχουν εξαιρετικά αρνητική θέση σχετικά με τα κόμματα και τη δράση τους. Στο πλαίσιο αυτό, η πολιτική συζήτηση, η οποία προφανώς διεξάγεται ανάμεσα στους δέκα αρχηγούς και μόνο σε αυτούς, παραπέμπει στο ποδοσφαιρικό στοίχημα: Με τον ΣΥΡΙΖΑ ή με τη Νέα Δημοκρατία; Ούτε με τον ΣΥΡΙΖΑ, ούτε με τη Νέα Δημοκρατία. Να πέσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Άσος, χι ή διπλό; Τη λύση θα δώσει το τηλεοπτικό κοινό. Αναμείνατε στις οθόνες σας…
Ο Χρήστος Σίμος είναι πολιτικός επιστήμων
Πηγή: Η Αυγή
