Νίκος Βούτσης

Ομιλία στην έξοχη εκδήλωση τιμής και μνήμης στον Τάσο Κουράκη που διοργάνωσε στη Θεσσαλονίκη ο…

Η δήλωση Μητσοτάκη, σε ύφος και σε ουσία, δεν ήταν μόνο αλαζονική και καθεστωτική αλλά…

Πολλά «κερασάκια» μαζεύονται στην τούρτα της συστηματικής συγκάλυψης του σκανδάλου Novartis. Με αφορμή την αποκάλυψη…

1. Το 3ο Συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. αποτέλεσε ένα σημαντικό πολιτικό γεγονός. Αναμετρηθήκαμε θετικά επί μήνες,…

Η δυναμική και τα όρια ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, στον 21ο αιώνα πλέον, κυοφορούνταν ήδη…

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, πραγματικά ακούγοντας προηγούμενα και τον συνάδελφο από τη Νέα Δημοκρατία, σκέπτομαι…

Άρα λοιπόν τι λέτε; Ότι εμείς από την πλευρά μας έχουμε εχθροπάθεια στους δημοσιογράφους και στη δημοσκοπική εταιρεία; Αυτή, ξέρετε από ποιους θα ελέγχετο; Και θα κλείσω με αυτό, κύριε Πρόεδρε. Αυτός ο νόμος που αναφέρεστε, του κ. Ρουσόπουλου, του 2007 ή του 2008, τι κάνει; Λέει πως υπεύθυνοι για τον έλεγχο και για τη διαμόρφωση τιμωρητικού πλαισίου και ανάδειξη ζητημάτων είναι -εκτός από τις Επιτροπές της Βουλής, Θεσμών και Διαφάνειας κ.λπ., που είναι εκ παραλλήλου, μην το συζητάτε, δεν μπαίνουν ιεραρχικά- είναι μια εταιρεία η οποία συνίσταται από τους ίδιους δημοσκόπους. Περί αυτού πρόκειται. Μάλιστα. Πόσες φορές τα δεκατρία χρόνια έγινε χρήση και πήρε μέτρα αυτή η εταιρεία, όπου έγιναν ενδιάμεσα έξι εκλογές, αν θυμάμαι καλά, και υπήρξαν όλα τα προβλήματα, που από όλες τις πλευρές αναφύησαν εδώ πέρα μέσα, σήμερα, στη συζήτηση; Ξέρετε πόσες φορές παρενέβη; Καμία, μηδέν. Πήγαμε λοιπόν στη Θεσμών και Διαφάνειας και μας είπανε ότι βεβαίως δεν έχει υπάρξει κανένας έλεγχος ποτέ, αλλά σταματά η συζήτηση. Δεν μπορεί να συζητήσει η Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής -της Βουλής, αν είναι δυνατόν!- για τα πορίσματα και για τον τρόπο που έγινε μια συγκεκριμένη μέτρηση από αυτήν την εταιρεία, ακριβώς διότι υπάρχει μια άλλη εταιρεία και είμαστε αναρμόδιοι. Αυτήν την ανευθυνότητα, που είναι αλαζονεία, και είναι αλαζονεία διότι ξέρατε πια -τώρα πλέον δεν περνάει αυτό- πως όλα αυτά θα καλύπτονταν από πέπλο του ότι δεν θα βγαίνανε στη δημοσιότητα. Αυτή η αλαζονεία οδήγησε τη στρατηγική σας, και για την πανδημία, και για τα θέματα της δημοκρατίας, και για τα ζητήματα που αφορούν τα μέσα ενημέρωσης, εκεί που τα οδήγησε. Η εξεταστική επιτροπή αυτή θα πρέπει να υπερψηφιστεί από το σύνολο των Βουλευτών ως μια ελάχιστη, προς όλους τους Έλληνες πολίτες και ιδιαίτερα αυτούς που έπαθαν ό,τι έπαθαν, απόδειξη ότι το πολιτικό σύστημα είναι τολμηρό και μπορεί και στα δικά του λάθη ή στις δικές του επισημάνσεις να μπορούν να προχωράνε και να βγάζουν πορίσματα.

Πρέπει να είμαστε πάρα πολύ σαφείς. Η επιμονή διεθνώς και μέσω τώρα του ψηφίσματος που έχει προετοιμαστεί στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και στο εσωτερικό της χώρας με την εξαιρετική εγκύκλιο του Εισαγγελέα κ. Πλιώτα πριν από μία βδομάδα-δέκα μέρες, η επιμονή που υπάρχει για αυτό το ζήτημα δεν είναι γιατί ανέκυψε τώρα και γι’ αυτό δεν έχει κομματικό ή πολιτικό πρόσημο, σας το λέω ευθύτατα. Αλλά λόγω της πανδημίας, όπου αυξήθηκαν και διεθνώς και στη χώρα μας σαφώς τα κρούσματα ενδοοικογενειακής βίας, δόθηκε η ευκαιρία να σπάσει η σιωπή. Αυτή είναι η συγκυρία την οποία καλούμαστε εμείς να αξιοποιήσουμε και να νομοθετήσουμε πάνω σε αυτό το ζήτημα. Έσπασε μια σιωπή πολύχρονη μέσα σε κοινωνίες οι οποίες σιωπούν, σιωπούσαν σε βάρος χιλιάδων γυναικών. Τα φαινόμενα τώρα και η καταμέτρηση που γίνεται στη χώρα μας και σε άλλες χώρες είναι ένα υποπολλαπλάσιο των χιλιάδων γυναικών που έχουν υποστεί την ενδοοικογενειακή βία ή και έχουν δολοφονηθεί και έχει αποκρυβεί το αίτιο της δολοφονίας τους με συναινέσεις, με την κακή έννοια, του κλειστού πυρήνα κοινωνιών. Το γνωρίζετε, το γνωρίζουμε και το γνώριζε και το δικαιϊκό μας σύστημα παρόλα αυτά επί δεκαετίες ακούγαμε για εγκλήματα τιμής ή εγκλήματα πάθους. Ακούγαμε δηλαδή για υποκριτικές και προσχηματικές αιτιάσεις, που δεν βέβαια δεν έφταναν στον πυρήνα της πράξης. Είναι σαφές ότι υπάρχουν, και ανάλογα με τις κρίσεις τις ιστορικές που διαμορφώνονται μέσα στις κοινωνίες, μόνιμες και οριζόντιες πατριαρχικές και δομές, ανδροκρατικές δομές. Υπάρχει μία αντίληψη, δυστυχώς, λόγω ακριβώς αυτών των δομών και των συστημικών συντηρητικών προτύπων που υπάρχουν σε ορισμένες κοινωνίες ή πλαίσια ότι πέραν της μητέρας μας ή της αδελφής μας η γυναίκα μας, η συμβία μας, η σύντροφός μας ενδεχομένως, για κάποιους λίγους, αλλά υπάρχει η αντίληψη ότι είναι κτήμα και με αυτή την έννοια μπορεί και να είναι υποκείμενο της όποιας αντιμετώπισης, της όποιας συμπεριφοράς που φτάνει μέχρι και την δολοφονία. Κι αυτό έρχεται μέσα, επαναλαμβάνω, από κοινωνικές καταστάσεις, μέσα από ανοχές. Έχει σπάσει αυτή η σιωπή και διεθνώς και στη χώρα μας, το γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά, και θα πρέπει πάνω σε αυτό να υπάρξει μία ομόθυμη στάση. Από την πλευρά μας και από την πλευρά και άλλων πολιτικών δυνάμεων εγκαίρως έχουμε πει και έχουμε θέσει αυτά τα ζητήματα. Έχει σημασία να εισαχθεί αυτή η ορολογία και να εισαχθεί και στο εύρος του κολασμού και στην αυστηροποίηση των ποινών όλο το πολύ σύνθετο ζήτημα που κατατείνει στην εμφάνιση αυτών των εγκληματικών πράξεων των γυναικοκτονιών.

Η κατολίσθηση της χώρας, σε κλίμακα Ευρώπης στις κατώτερες βαθμίδες σε όλα τα κρίσιμα μεγέθη που αποτιμούν την πορεία της πανδημίας δεν φαίνεται να συγκινεί τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνηση του. Ο κίνδυνος για να περιέλθει το κοινωνικό σύνολο σε μια μη ανατάξιμη κατάσταση διαρκούς επικινδυνότητας, φόβου, κοινωνικού διχασμού είναι μπροστά μας και κανείς δεν έχει δικαίωμα να σιωπά. Η αυτογελοιοποίηση, μέσω χυδαίων επιχειρημάτων από την κορυφή της κυβέρνησης και ορισμένους Υπουργούς με ατάκες του επιπέδου «δεν θέλω να σκέφτομαι ποιοι θα κυβερνούσαν, ή ποιοι θα κυβερνήσουν», είναι δυστυχώς το τελευταίο καταφύγιο για την επικοινωνιακή διαχείριση μιας αντιλαϊκής πολιτικής που θα αφήσει ιστορικό αποτύπωμα αποτυχίας. Μια πολιτική που αν δεν αναγκαστεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη να αλλάξει από την ολόπλευρη κινητοποίηση, από θέσεις ευθύνης, των πολιτικών δυνάμεων, των κοινωνικών οργανώσεων και των έγκριτων επιστημόνων που δεν σιωπούν, θα έχει οδυνηρές συνέπειες για χρόνια στο κοινωνικό σύνολο με πιο σημαντική βέβαια την απώλεια πολλών επιπλέον χιλιάδων συμπολιτών μας.

Ένα μείζον ζήτημα που τέθηκε από όλες τις πολιτικές δυνάμεις ακόμα και από αυτές που υπερψήφισαν είναι η πρωτοφανής επιλογή για απουσία τομέων συμπαραγωγής άρα και προστιθέμενης αξίας για την αμυντική μας βιομηχανία. Δεν είναι μόνο τα δυο ζητήματα τα οποία είναι γνωστά και ετέθησαν, δηλαδή το άρθρο που επαναλαμβάνει τη δέσμευση της Λισαβόνας και την αλληλεγγύη ανάμεσα στα κράτη και το θέμα του Σαχέλ της υποσαχάριας Αφρικής όπου μπορούν να πάνε Έλληνες για αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις. Αυτά ήταν τα θέματα για τα οποία δεν ψηφίστηκε από την πλευρά μας η Ελληνογαλλική συμφωνία. Συμφωνία για την οποία είχε κάνει βήματα και ο Αλέξης Τσίπρας αλλά ήταν πολύ ευρύτερη και έπιανε όλα τα υπουργεία. Παρ’ ότι έβαλαν τρεις υπουργούς να κλείσουν την συζήτηση, μετά τον κ. Μητσοτάκη, και μιλούσαν επι εβδομήντα λεπτά όπου επι της ουσίας από ένα σημείο και μετά δεν συμμετείχε η αντιπολίτευση, έμειναν όπως τονίσαμε πολλά αναπάντητα ερωτήματα. Παραδείγματος χάριν ούτε μια βίδα δεν θα κατασκευαστεί από την εγχώρια βιομηχανία όπλων, ούτε στα ναυπηγεία ούτε στην αμυντική μας βιομηχανία. Καμία πρόβλεψη. Αυτή τη στιγμή, όπως είναι γνωστό, από την αμυντική μας βιομηχανία δεν παράγεται ούτε μια σφαίρα, χάσαμε το συμβόλαιο της Λόκχιντ και τα ναυπηγεία είναι έξω από την ελληνογαλλική συμφωνία. Τις σφαίρες τις εισάγουμε και η Τουρκία παράγει η ίδια το 75% από αυτά που χρειάζεται. Επίσης για το τεράστιο σκάνδαλο της Καλαμάτας το οποίο το ανέδειξε ο κ. Τσίπρας δεν δόθηκε ούτε μια απάντηση από τον κ. Μητσοτάκη και την κυβέρνησή του.