στο κόκκινο

Άμεσα θα πρέπει η Κυβέρνηση να «στρίψει» την πολιτική της συνολικά και συλλογικά ως προς αυτό το ζήτημα, με αιχμή βεβαίως τη μεταφορά του κρατούμενου Βασίλη Δημάκη στον Κορυδαλλό. Επίσης να εξασφαλιστούν οι κατάλληλες συνθήκες για να μπορέσει να επανενταχθεί με την πολύ σωστή και σοβαρή έννοια που ο ίδιος επέλεξε τόσο στο πλαίσιο της επιστημονικής κοινότητας όσο και στο πλαίσιο της κοινωνίας μας αφού περαιώσει την υποχρέωση που από την ποινή του έχει υποστεί. Όσα συμβαίνουν στον Βασίλη Δημάκη αναδεικνύουν μια τιμωρητική, εκδικητική αντίληψη στη διαδικασία του διαλόγου. Μια αντίληψη που υπάρχει για την ίδια την ποιότητα του σωφρονιστικού μας συστήματος. Υπάρχει μια αντίληψη της «σιωπής» που στις φυλακές είναι και πιο εύκολο να επιβληθεί. Στην ουσία τιμωρείται το δικαίωμα που πρέπει να έχουν οι κρατούμενοι να αιτούνται και να διεκδικούν στοιχειώδεις κανόνες και εγγυήσεις για την ίδια τους τη ζωή. Είναι φανερό ότι τους συμπολίτες μας, οι οποίοι βρίσκονται σε μία πρόσκαιρη, συγκυριακή ή ακόμα και πολυετή στέρηση της ελευθερίας τους, η πολιτεία τους αντιμετωπίζει ως δεύτερης, τρίτης κατηγορίας περιθωριοποιημένους έξω από το δημόσιο διάλογο και τη δημόσια κριτική.  Σε αυτό το πεδίο, ωστόσο, κρίνεται η Δημοκρατία. Η Δημοκρατία κρίνεται πάντοτε εκεί που είναι τα δύσκολα κι όχι με επιφανειακά και επικοινωνιακά τεχνάσματα.

Προσπαθούν να φτιάξουν ένα σχολείο με «αριστεία» για τους λίγους και «δεξιότητες» για τους πολλούς, δηλαδή υποβαθμίζουν τον χαρακτήρα του σχολείου. Είχε πει ο ίδιος ο Μητσοτάκης ότι «πήρε μάθημα» για την δημόσια Υγεία, ότι δεν είναι υπηρεσία αλλά κοινωνικό δικαίωμα. Και προσανατολίζεται σήμερα η κυβέρνηση να είναι η Παιδεία υπηρεσία και όχι κοινωνικό δικαίωμα. Όπως επεσημανε: Επαναφέρει ένα σκληρό εξεταστικό σύστημα. Οι οικογένειες και τα παιδιά που ανάσαναν, όπως ανάσανε και το ίδιο το μάθημα με περισσότερο εκπαιδευτικό χρόνο, όταν μειώσαμε στο γυμνάσιο τα μαθήματα που εξετάζονται από 11 σε 4. Τώρα τα αυξάνουν σε 7. Δεν υπάρχει κανείς παιδαγωγικός λόγος για αυτό, μόνο η αντίληψη «να δυσκολεύουμε και να κόβουμε παιδιά». Επαναφέρει από την Α΄ Λυκείου την Τράπεζα Θεμάτων, δηλαδή ένα είδος πανελλαδικών εξετάσεων, να παίρνουν τα παιδιά το ενδεικτικό σε Α΄ και Β΄ και απολυτήριο στην Γ΄. Εφαρμόστηκε από τις προ ΣΥΡΙΖΑ μνημονιακές κυβερνήσεις και 1 στα 4 παιδιά κόπηκε. Εκεί πηγαίνουμε. Απαγορεύει σε παιδιά άνω των 17 ετών να φοιτούν στα Επαγγελματικά Λύκεια, τους λέει «αν θέλετε, πηγαίνετε σε ιδιωτικά ΙΕΚ ή εργαστείτε σε μαθητεία χωρίς χρήματα». Επαναφέρουν και τις τιμωρίες, τις πολυήμερες αποβολές, την διαγωγή που στιγματίζει το παιδί. Αφού επαναφέρουν την «διαγωγή κοσμία», να επαναφέρουν και τον νόμο 4000 περί τεντιμποϊσμού, όπως είπε χαρακτηριστικά. Στα ΑΕΙ υπάρχουν επίσης σκληρά μέτρα που ο κόσμος δεν καταλαβαίνει γιατί είναι ειδικά, όπως το θέμα των πρυτάνεων που θα έχουν «τριπρόσωπο» για να εκλέγονται από ένα ψηφοδέλτιο, πρύτανης και δύο αντιπρυτάνεις. Έτσι, θα είναι εύκολο να γίνονται συνεννοήσεις διάφορες, όχι πάντα νόμιμες. Τσάτρα-πάτρα προωθείται και η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, πέρα από το διαχρονικό τεχνολογικό πρόβλημα που δεν καταλογίζεται στην κυβέρνηση. Ποια επιλογή γίνεται; Να μην αναλάβει το δημόσιο σύστημα, το Πανελλήνιο Σχολικό Δίκτυο, την εξ αποστάσεως εκπαίδευση, ενώ μπορεί να το κάνει με στοιχειώδη τεχνολογική υποστήριξη. Αντίθετα, επιλέγεται η ιδιωτικοποίηση μέσω του webex της Cisco. Είναι δήθεν δωρεάν για λίγους μήνες, αλλά στην ουσία θα μπει μέσα, θα πάρει όλα τα προσωπικά δεδομένα, θα κάνει το εμπορικό πανηγύρι που θέλει. Και θα δημιουργήσει όρους παραβίασης προσωπικών δεδομένων. Το σύστημα της webex δεν έχει δυνατότητα αυθεντικοποίησης, να σε κάνει δεκτό, μπαίνει όποιος θέλει, όποιος έχει την διεύθυνση. Όλοι μπορούν να παρακολουθούν μία τάξη. Δεν γίνεται μάθημα έτσι.

Υπάρχει η τάση να βγάζουμε εκτός ορατότητας ομάδες ανθρώπων, όπως οι πρόσφυγες, οι Ρομά, οι κρατούμενοι στις φυλακές (...) υπάρχει η λογική του «καθαρού» και του «μη καθαρού», ο ρατσισμός και κυρίως ο σεξισμός. Ο κανιβαλισμός εμφανίσθηκε και στην υπόθεση του Κρανιδίου, με αντανακλαστικά που έδειξαν ως υπεύθυνους τους αιτούντες άσυλο και ειδικά τις γυναίκες για την αξιόμεμπτη συμπεριφορά τους, με έναν αυτοματισμό που απαλλάσσει κυρίως τους άρρενες ως μη συμμετέχοντες. Όμως, υπάρχουν παράλληλα κανάλια πληροφόρησης, δίκτυα κοινωνικής αντίδρασης, κι αυτό φάνηκε καθαρά στην περίπτωση των vouchers στα ΚΕΚ. Ζούμε μια πρωτόγνωρη συνθήκη και έχουμε δει μόνο τα προεόρτια. Το κυρίως έργο αρχίζει μετά και το θέμα είναι τι θα μας αφήσει σαν κλειδαριές μετά. Στα δικαιώματά μας.

Είναι στο χέρι μας, εμάς που δεν θεωρούσαμε «αόρατους» ως χτες τους υπαλλήλους των σούπερ μάρκετ, τα delivery, τους ανθρώπους που μαζεύουν τα σκουπίδια, που τους λέγαμε και χτες καλημέρα, να τους προστατέψουμε από τα επικοινωνιακά παιχνίδια της κυβέρνησης Μητσοτάκη (...) Πρέπει και σε αυτή την κρίση να μην αποδεχθούμε «αόρατους» ανθρώπους (...) Εμείς λέγαμε και χθες καλημέρα σε αυτούς τους ανθρώπους, για εμάς δεν ήταν και δεν είναι αόρατοι (...)

Η δέσμη πέντε σημείων που περιλαμβάνεται στο #ΜένουμεΌρθιοι αποτελεί ομπρέλα προστασίας για όλους τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις του πολιτισμού, της δημιουργικής οικονομίας και της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης: - ειδικό Επίδομα Κοινωνικής Αλληλεγγύης συνολικού ύψους 1,5 δισ. ευρώ, καλύπτοντας πλήρως και τους επισφαλώς εργαζόμενους, ενώ προβλέπει μη επιστρεπτέα ενίσχυση για επιχειρήσεις, συνολικού ύψους 3 δισ. ευρώ με προτεραιότητα στις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις: - πολλαπλάσιο της εξαγγελίας του υπουργείου Πολιτισμού οικονομικό πακέτο στήριξης, για να κρατηθεί ζωντανή η καλλιτεχνική δημιουργία και η παραγωγή πολιτιστικού έργου το επόμενο διάστημα - στήριξη των πνευματικών δικαιωμάτων - σημιουργία Ταμείου υπό την Αναπτυξιακή Τράπεζα για τον πολιτιστικό και δημιουργικό τομέα και άμεση παροχή μικροπιστώσεων με βάση το θεσμικό πλαίσιο που ετοίμασε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά δεν έχει προχωρήσει νομοθετικά η κυβέρνηση της ΝΔ. - συμμετοχικός σχεδιασμός για ένα ολιστικό στρατηγικό σχέδιο για την επόμενη μέρα του Πολιτισμού, της δημιουργικής οικονομίας και της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης μέσα στις νέες συνθήκες που διαμορφώνονται.

Κρατάμε πλήθη ανθρώπων σε άθλιες συνθήκες, σαν κρουαζιερόπλοια με κρούσματα κορωνοϊού, αλλά στη στεριά, σε ασφυκτικά γεμάτες φυλακές και προσφυγικές δομές, το αναποτελεσματικό παιχνίδι με το χρόνο για να κερδηθούν ημέρες και εβδομάδες κάνει αναπόδραστο αυτό που θα συμβεί. Ο κορωνοϊός δεν κάνει διακρίσεις στο ποιος θα νοσήσει, αλλά είναι διαφορετικές οι συνθήκες υπό τις οποίες καθένας τον αντιμετωπίζει και οι συνέπειες που θα μείνουν πίσω στη ζωή του, με βάση την τάξη, το περιβάλλον, την καταγωγή, την ηλικία, κτλ., και μία σημαντική περίπτωση είναι οι κρατούμενοι, τόσο στα σωφρονιστικά ιδρύματα όσο και οι πρόσφυγες και μετανάστες στις δομές, αλλά και οι καταυλισμοί των Ρομά, άνθρωποι αδύναμοι και οικονομικά και κοινωνικά. Η περίπτωση του θανάτου της γυναίκας κρατούμενης στις φυλακές του Ελαιώννα, ασχέτως αν πέθανε ή όχι από τον κορωνοϊό, ήταν ουσιαστικά μία προαναγγελθείσα εξέλιξη, καθώς είναι κοινή διαπίστωση διαχρονικά η ελλιπέστατη πρόσβαση κρατούμενων στην Υγεία, ο συνωστισμός σε μικρά κελιά, οι κακές συνθήκες υγιεινής, κτλ. Η Ελλάδα έχει δεχθεί πολλές φορές σκληρές παρατηρήσεις από φορείς στο εσωτερικό και διεθνώς και έχει πληρώσει εκατομμύρια σε πρόστιμα. Όσες προσπάθειες αποσυμφόρησης των φυλακών έγιναν στο παρελθόν είτε έμειναν ανολοκλήρωτες είτε δεν αντιμετώπισαν συνολικά το πρόβλημα.

Απ’ όλες τις φυλακές εκπέμπεται το ίδιο μήνυμα ανησυχίας και αγωνίας. Όταν όλοι είμαστε σε καραντίνα, οι έγκλειστοι υποχρεώνονται να είναι στοιβαγμένοι σε μικρούς θαλάμους. Αν αυτό ήταν βασανιστήριο, τώρα συνιστά έγκλημα. Αυτή η γυναίκα αν ήταν ελεύθερη θα πήγαινε σε γιατρό. Τώρα πέθανε αβοήθητη, απ’ ό,τι κι αν πέθανε. Οι κρατούμενες αρνούνται τώρα να φάνε και σε απάντηση, τους έκλεισαν και το κυλικείο απ’ όπου όσες έχουν λεφτά θα μπορούσαν να πάρουν κάτι. Αυτός ο κόσμος αντιμετωπίζεται σαν να περισσεύει. Οι κρατούμενοι ζουν σε φοβερή αγωνία προσπαθούν να φυλαχθούν, ενώ δεν χωράνε στα κρεβάτια και κοιμούνται στο πάτωμα. Χωρίς γιατρούς, καθαριότητα, χλωρίνη με το σταγονόμετρο κι ενώ οι φύλακες μπαινοβγαίνουν, χωρίς να γνωρίζουμε αν τηρούν τους κανόνες υγιεινής. Εισαγγελείς υπάρχουν μέσα στις φυλακές και θα έπρεπε να έχουν παρέμβει εδώ και πολύ καιρό, όπως και για την Μόρια ή άλλα ΚΥΤ. Την ίδια ώρα συνεχίζονται οι συλλήψεις και οι προφυλακίσεις για ψύλλου πήδημα.

Μπορεί και πρέπει να ακουστεί ο λόγος που φέρνει όλους προ των ευθυνών τους, απέναντι στην εθιστική χρήση εκτελεστικών πράξεων από την εξουσία χωρίς νομιμοποίηση, την ώρα που η ΕΕ βλέπει χωρίς να αντιδρά χώρες να παραγκωνίζουν κοινοβούλια. Απειλούνται οι ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα που σχετίζονται με τον σκληρό πυρήνα του δημοκρατικού πολιτεύματος με τα μέτρα που λαμβάνονται. Αποφασίζουμε εμείς για όσα μας συμβαίνουν; Υπάρχουν μηχανισμοί διαβούλευσης και διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων; Είναι βολική και εθιστική η υποκατάσταση της κανονικής εκτελεστικής εξουσίας από εκτελεστικές πράξεις. Εμείς οι «άσχετοι» καθηγητές ΑΕΙ, δουλεύουμε με τηλεδιασκέψεις, γιατί έχει σιγάσει η Βουλή των Ελλήνων; Λένε για «ανεύθυνη» κριτική, αλλά πότε ήταν «υπεύθυνη»;

Αυτή την στιγμή, στο 80% περίπου της οικονομίας έχει σταματήσει η παραγωγική δραστηριότητα, το 80% περίπου των μισθωτών με την αναστολή συμβάσεων γίνονται οιωνεί άνεργοι με επίδομα κάτω του κατώτατου μισθού, την ώρα που σε άλλες χώρες καλύπτεται ποσοστό του μισθού και παραμένεις εργαζόμενος -και με τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί μετά τη λήξη της περιόδου αναστολής η ισόχρονη περίοδος διατήρησης θέσεων αφορά αριθμό, όχι συγκεκριμένους εργαζόμενους, αμοιβές και καθεστώς εργασίας. Το χειρότερο είναι ότι εμποδίζουν έτσι και τις προσλήψεις. Πέρυσι Απρίλιo-Μάιο έγιναν 600.000 προσλήψεις, 250.000 σε καταλύματα και εστιατόρια και 50.000 στο εμπόριο, ενώ μαζί με Μάρτιο και Ιούνιο ήταν άλλες 500.000. Φέτος, η πολύ συντηρητική εκτίμηση είναι ότι δεν θα γίνουν 600.000 προσλήψεις, μπορεί όμως να είναι και 1.000.000. Υπάρχει κίνδυνος να γυρίσουμε σε ανεργία επιπέδων 2013-2014. Μεταξύ των όσων προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο Κοινωνικός Τουρισμός που είχε πέρυσι 200.000 ωφελούμενες οικογένειες από ΟΑΕΔ και ΟΠΕΚΑ, να επεκταθεί σε διάρκεια, επίδομα και σε πολύ μεγάλο αριθμό νοικοκυριών για διακοπές σε ελληνικές τουριστικές επιχειρήσεις στην Ελλάδα.

«Η κατάσταση στην οποία έχουμε βρθεί μπορεί είτε να μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε μέσα από το σοκ τα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση εδώ και δεκαετίας (π.χ. στο δημόσιο σύστημα Υγείας) και ότι πρέπει να στηρίξουμε το κοινωνικό κράτος και το ίδιο το εργατικό δίκαιο, είτε με αφορμή την κατάσταση αυτή θα υπάρξουν άτσαλες αλλαγές σε ό,τι αφορά την εργασία και θα εισαχθούν με έναν άτακτο τρόπο νέες μορφές εργασίας». Η τηλεεργασία που προτείνεται από τους ακραία νεοφιλελεύθερους ως μια μορφή απελεύθερωσης του εργαζόμενου συνιστά το ακριβώς αντίθετο. «Είσαι συνέχεια διαθέσιμος στον εργοδότη, δεν έχεις ωράριο αλλά επί 24 ώρες πρέπει να παρέχεις την εργασία σου και άρα δε μπορείς να διαχειριστείς τον χρόνο σου. Δεν έχεις τις προβλεπόμενες ημέρες ανάπαυσης για τις οποίες ακόμη και το ΣτΕ έχει πει πόσο σημαντικές είναι για να ανακτήσεις την εργασιακή σου δύναμη και να αναπτύξεις την προσωπικότητά σου. Και σταδιακά δεν έχεις μισθό γιατί καθώς βγαίνεις έξω από το διευθυντικό δικαίωμα του εργοδότη, αυτός έχει τη δυνατότητα να σε αντιμετωπίσει ως ελεύθερο επαγγελματία δηλαδή ως μπλοκάκι, είναι η διαδικασία που στην Ευρώπη αναφέρεται ως uberisation».