στο κόκκινο

"Το νομοσχέδιο αυτό εισάγει τον νόμο της ζούγκλας, που είναι το δίκαιο του ισχυροτέρου” υπογράμμισε η Θεανώ Φωτίου και πλήττει βάναυσα την οικογένεια που χρειάζεται στήριξη και όχι ρεπό. Το 85% των εργαζομένων στη χώρα αμείβεται με μιθούς έως 1000 ευρώ. Αν πληρώνονταν οι υπερωρίες θα κέρδιζε 180 ευρώ. Με Χατζηδάκη χάνει τα 180 ευρώ” Η κ. Φωτίου αναφέρθηκε αναλυτικά στη στήριξη των οικογενειών που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ παρά τις αντίξοες συνθήκες του μνημονίου “Αυξήσαμε όλες τις δομές για το παιδί και ανεβάσαμε τα κονδύλια από 800 εκατομμύρια ευρώ στο 1 δις 400 ευρώ. Διπλασιάσαμε τα voucher για τους παιδικούς σταθμούς, δόσαμε πείδομα στέγης σε 600.000 νοικοκυριά και καθιερώσαμε τα σχολικά γεύματα που θα είχαν σήμερα καθιερωθεί για το 100% των σχολικών μονάδων αν είμασταν στην κυβέρνηση. 

Η πολιτική αυτή «θα δημιουργήσει τέρατα» λέει ο Πάνος Σκουρλέτης και σημειώνει πως στην ΝΔ «φυλάνε τα νώτα τους» μπρος στο κύμα γενικευμένων αντιδράσεων στο νομοσχέδιο, για αυτό και βάζουν τόσα εμπόδια στην συνδικαλιστική δράση. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ μετέφερε την εικόνα που αποκόμισε επισκεπτόμενος εργαζομένους στην καθαριότητα σε πέντε δήμους. Όπως είπε χαρακτηριστικά «ο κόσμος το έχει συνειδητοποιήσει» για αυτό και αποτυπώνεσαι και στις δημοσκοπήσεις ένα 65% που εναντιώνεται σε αυτόν τον νόμο της κυβέρνησης. (...) Αναφερόμενος στην κριτική από τα αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ ότι εφάρμοσε μνημόνιο ως κυβέρνηση, ο Πάνος Σκουρλέτης απαντά πως δεν πρέπει να ισοπεδώνονται όλα, φέρνοντας ως παράδειγμα την αύξηση του κατώτατου μισθού (στα 650 ευρώ) επί ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία οφείλονται τα 534 ευρώ της αναστολής εργασίας που δόθηκαν στους εργαζομένους εν μέσω πανδημίας.

Είναι προφανές ότι το νομοσχέδιο Χατζηδάκη αποτελεί μία συνολική επίθεση στην κοινωνία. Δεν είναι απλώς μία επίθεση σε κάποια μερίδα εργαζομένων. Είναι μία συνολική επίθεση στους εργαζόμενους, στους ανέργους, στους νέους επιστήμονες, στους νέους που προσπαθούν να βρουν μία δουλειά, στους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και στη συντριπτική πλειονότητα της ελληνικής κοινωνίας.   Αν κανείς παρατηρήσει μια προς μια τις ρυθμίσεις του νομοσχεδίου, θα συνειδητοποιήσει ότι στην πραγματικότητα είναι όλες με τη γραφίδα του ΣΕΒ και εξυπηρετούν συγκεκριμένο αίτημα της επιχειρηματικής ελίτ. Είτε αυτά αφορούν τη διευθέτηση του χρόνου εργασίας δηλαδή την καταστρατήγηση του ωραρίου, είτε αφορούν το έκτρωμα που συμβαίνει με τους εργαζόμενους της μερικής απασχόλησης οι οποίοι θα υποχρεούνται να δουλεύουν και σπαστό ωράριο και περισσότερες ώρες, διαλύοντας την οικογενειακή ζωή του εργαζόμενου. Πλέον, με το νομοσχέδιο, το δικαίωμα στην απεργία δεν θα υπάρχει καθώς εξαρχής όλες θα είναι παράνομες, ενώ τεράστια ευθύνη θα υπάρχει της συνδικαλιστικής οργάνωσης για την εργασία των απεργοσπαστών.  Σε ότι αφορά τις απολύσεις, έχουμε σεισμικές ανατροπές οι οποίες δίνουν ένα γενικευμένο σήμα αποθράσυνσης των εργοδοτικών πρακτικών, αυθαιρεσιών και ασυδοσίας. Πλέον, με το νομοσχέδιο Χατζηδάκη, η ανομία γίνεται νόμος και δεν νομίζω ότι θα σταθεί ακόμα κι αν περάσει στο κοινοβούλιο. Δεν θα μπορέσει να σταθεί για πολύ καιρό ένα πλαίσιο που νομιμοποιεί την ανομία. Ήδη οι εργαζόμενοι το έχουν  συνειδητοποιήσει. Μεγάλες κοινωνικές ομάδες αντιδρούν και πολύ γρήγορα, στην πράξη, αυτό το νομοσχέδιο έχω την πεποίθηση ότι θα μείνει στην άκρη.

Δεν είναι δυνατόν αφού υπάρχει κρατική επιχορήγηση για τα κόμματα και για τα ιδρύματα, να σωρεύονται τέτοια χρέη, την ίδια ώρα που ξεκινά η εφαρμογή του πτωχευτικού για κάθε απλό δανειολήπτη που έχει περάσει τη διπλή κρίση.  Δεν είναι δυνατόν να δίνουν αυτό το παράδειγμα της διαχείρισης των οικονομικών τους μαζί με τον αυταρχικό και παραθεσμικό τρόπο ρύθμισής τους, παραπέμποντας το ζήτημα στο μέλλον. Είναι πρόκληση προς τη κοινωνία που υφίσταται τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές που οδηγούν σε μια νέα φτωχοποίηση.

«Σε μια περίοδο που στην ελληνική οικονομία έχουμε αποπληθωριστικές τάσεις, καταγράφονται αυξήσεις σε βασικά είδη διατροφής που ξεπερνούν το 10%» (...) «αξιοποιώντας στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ, του Ινστιτούτου Έρευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών και του Ινστιτούτου Καταναλωτών, καταθέσαμε σχετική ερώτηση στην Βουλή, καλώντας την κυβέρνηση να  αφήσει τον ρόλο του παθητικού θεατή, να αντιμετωπίσει τα ολιγοπώλια στην αγορά και να ελέγξει τις τιμές». «Η συγκεντροποίηση της αγοράς, που αποτελεί στρατηγικό σχέδιο της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σαφώς επιδεινώνει την κατάσταση» συνέχισε ο Αλ. Χαρίτσης, κάνοντας λόγο για «συνολική επίθεση στην κοινωνική πλειοψηφία» και αναφέροντας και «την αύξηση των αντικειμενικών αξιών, ειδικά σε λαϊκές και μεσοαστικές περιοχές» που θα οδηγήσει «σε αύξηση όχι μόνο του ΕΝΦΙΑ αλλά και άλλων φορολογικών υποχρεώσεων». «Την ίδια στιγμή και ενώ νοικοκυριά και επιχειρήσεις κινδυνεύουν να χάσουν την πρώτη τους κατοικία με το νέο πτωχευτικό κώδικα, είναι εξοργιστικό το κόμμα της ΝΔ να κατηγορεί τα πανωτόκια για την εκτόξευση του χρέους της σε 343 εκ ευρώ» τόνισε ο  τομεάρχης του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτήρισε προκλητικό «το κυβερνών κόμμα να αυξάνει το χρέος του κατά 34 εκ ευρώ τον τελευταίο χρόνο, σε μια περίοδο δηλαδή που ο μικρομεσαίος επιχειρηματίας ούτε απέξω από την τράπεζα δεν περνάει». «Η ΝΔ χρωστάει 343 εκ. ευρώ και ο ΣΥΡΙΖΑ 0. Αυτή είναι η τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο κομμάτων». Αναφερόμενος στο νομοσχέδιο για τα εργασιακά,  ο κ. Χαρίτσης επισήμανε ότι «πέρα από τις αντεργατικές ρυθμίσεις της κατάργησης του οκταώρου, την πληρωμής των εργαζομένων με ρεπό και τον διπλασιασμό των φθηνών υπερωριών, εξαιρετικά κρίσιμη είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων προς όφελος της ατομικής διαπραγμάτευσης». «Είναι δική μας ευθύνη να αναδείξουμε στον κόσμο την ανάγκη και τις δυνατότητες της συλλογικής δράσης» πρόσθεσε ο Αλ. Χαρίτσης, καλώντας σε «μαζική συμμετοχή στην αυριανή απεργία».

«Οι ασθενείς με χρόνια νοσήματα απομακρύνθηκαν από το σύστημα υγείας, λόγω του φόβου της πανδημίας, επιβαρύνοντας την υγεία τους» «Ο Κύκλος Αλληλεγγύης είναι σε λειτουργία από τις 10 Μαΐου και αποτελεί ένα δίκτυο υγειονομικών και εθελοντών οι οποίοι παρέχουν τηλεφωνική συμβουλευτική σε ανθρώπους που πάσχουν από Covid και βρίσκονται στο σπίτι, βοηθώντας τους να διαχειριστούν την κατάσταση», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, η Χαρά Ματσούκα, διευθύντρια στην Αιματολογική Κλινική στο Νοσοκομείο «Αλεξάνδρα».  «Στο εγχείρημα, συμμετέχουμε περίπου 50 γιατροί, ψυχίατροι, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και εθελοντές που αναλαμβάνουν τη γραμματειακή δουλειά. Είμαστε όλοι έμπειροι καθώς έχουμε δουλέψει από το 2013 στα κοινωνικά ιατρεία και στις δομές αλληλεγγύης και δίνουμε πληροφορίες σε ανθρώπους που πάσχουν από Covid αλλά και σε ανθρώπους που αισθάνονται ψυχικά πιεσμένοι, να τους βοηθήσουμε να νιώθουν καλύτερα. Δουλεύουμε καθημερινά τα απογεύματα και ήδη έχω την αίσθηση ότι είναι μία πολύ απαραίτητη λειτουργία.  Η τηλεφωνική γραμμή του Κύκλου Αλληλεγγύης είναι το 210 3802037. Απάντα είτε τηλεφωνητής είτε εθελοντής της γραμματείας προκειμένου να διασυνδέσει  τον αιτούντα βοήθειας με τους γιατρούς, τους ψυχιάτρους και ψυχολόγους για την καλύτερη αντιμετώπιση των προβλημάτων εγκλεισμού,ή των προβλημάτων λόγω Covid στους οποίους δίνουμε συγκεκριμένες οδηγίες για να μη χειροτερέψει η υγεία τους και να με χρειαστεί να διασωληνωθούν. 

Από την “Σιωπηλή Επανάσταση” στην “Οικονομία της φροντίδας” με οδηγό το βιβλίο “Γυναίκες, φύλο και εργασία στην Ελλάδα” Για το νέο βιβλίο της, προϊόν πολύχρονης μελέτης, “Γυναίκες, φύλο και εργασία στην Ελλάδα” μίλησε σήμερα Στο Κόκκινο η καθηγήτρια Οικονομικών της Εργασίας και πρώην Διοικήτρια του ΟΑΕΔ, Μαρία Καραμεσίνη. “Η άνοδος των γυναικείων κατακτήσεων τις τελευταίες δεκαετίες πριν την οικονομική κρίση, η όλο και μεγαλύτερη συμμετοχή της γυναίκας στην παραγωγή, σηματοδότησε έναν μεγάλο κοινωνικό μετασχηματισμό, που ονομάζουμε “σιωπηλή επανάσταση” τόνισε η Μαρία Καραμεσίνη μιλώντας στην Ευγενία Λουπάκη. ”Υπήρξε μια μεγάλη κάμψη στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης, όπου οι γυναίκες ήταν τα βασικά θύματα, έχασαν δηλαδή τη δουλειά τους. Αντίθετα στη διάρκεια της πανδημίας οι γυναίκες κράτησαν την κοινωνία, υπογράμμισε, καθώς σε κρίσιμους τομείς με κορυφαία την Υγεία, αποτελούν το συντριπτικό ποσοστό των εργαζομένων”.  Από την πανδημία ακριβώς προέκυψε η ανάγκη για μια “Οικονομία της φροντίδας”, σημείωσε η Μαρία Καραμεσίνη, αφού έγινε κοινός τόπος η ανάγκη ενίσχυσης των κοινοφελών δομών, όπου οι γυναίκες πρωτοστατούν. Το βιβλίο, βιβλίο αναφοράς με εντυπωσιακά στοιχεία, διατρέχει τις δεκαετίες μετά το 1960, τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Νήσος.

«Δεν διακυβεύεται μόνο η σωτηρία των αρχαιοτήτων, αλλά η αξιοπιστία της Ελληνικής πολιτείας να προστατεύσει την πολιτιστική κληρονομιά» «Αν αποσπαστούν τα αρχαία από το σταθμό Βενιζέλου, τα  κατασκευαστικά προβλήματα που θα ανακύψουν θα είναι τόσο μεγάλα, ώστε δεν θα επιστραφούν εκεί που ήταν και αυτό θα είναι μία τεραστίων διαστάσεων πολιτιστική καταστροφή», είπε Στο Κόκκινο και στον Νίκο Ξυδάκη, ο καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Ινστιτούτο προχωρημένων σπουδών στο Πρίνστον, Άγγελος Χανιώτης. «Πρέπει να συνειδητοποιήσει η πολιτική ηγεσία, ότι το διακύβευμα δεν είναι μονάχα η σωτηρία των αρχαιοτήτων ή να τηρηθεί μια προθεσμία, αλλά η αξιοπιστία και η φερεγγυότητα του ελληνικού κράτους, ως φορέα που προστατεύει την πολιτιστική κληρονομιά», τόνισε. «Αισθάνθηκα προσβεβλημένος από τον επιπόλαιο τρόπο που αντιμετωπίζει το υπουργείο Πολιτισμού και ο πρωθυπουργός το ζήτημα, γιατί δεν λάβαμε καμιά απάντηση στην επιστολή που στείλαμε στις 13 Μάϊου, περισσότεροι από 60 κορυφαίοι επιστήμονες, βυζαντινολόγοι, ιστορικοί, και πρόεδροι ακαδημιών απ’ όλο τον κόσμο, με την οποία ζητήσαμε την κατασκευή του Μετρό, χωρίς να μετακινηθούν τα αρχαία. Στην επιστολή μας τονίσαμε τους κινδύνους που υπάρχουν από την επιπόλαια απόφαση της κυβέρνησης και του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ) να αποσπαστούν τα αρχαία από τον σταθμό Βενιζέλου. Εμείς δεν υπογράφουμε επιστολές με επιπολαιότητα. Ρωτήσαμε μηχανικούς και αρχιτέκτονες, με εμπειρία στην προστασία μνημείων, οι οποίοι μας οδήγησαν στο συμπέρασμα, ότι πρώτον είναι δυνατή η κατασκευή του Μετρό χωρίς να μετακινηθούν τα αρχαία. Δεύτερον, ότι ενδεχόμενη μετακίνηση τους ενέχει τον κίνδυνο καταστροφής τους και τρίτον, τον μεγάλο κίνδυνο άπαξ και μετακινηθούν οι αρχαιότητες, να μην επιστρέψουν ποτέ στην ίδια θέση». 

Όπως έχει στηθεί φάμπρικα ενημέρωσης για να εξωραΐζεται η πραγματικότητα, έτσι υπάρχει πέπλο αδιαφάνειας στη διαχείριση του δημοσίου χρήματος. (...) Η κυβέρνηση, με καύσιμη ύλη τον διχαστικό λόγο και την προπαγάνδα, στο όνομα των ιδεοληψιών της για μεροληπτική ικανοποίηση συμφερόντων, υπονομεύει την δημοκρατία. Γι‘ αυτό και οι επιθέσεις στον Τσίπρα και στον Τζανακόπουλο για τοποθετήσεις τους που δεν επιδέχονταν παρερμηνείες. (...) Υπάρχουν εγκληματικές ευθύνες της κυβέρνησης για μια σειρά νόμων που πέρασε εν μέσω πανδημίας για το ότι έχουν εξαφανιστεί ή απογυμνωθεί κρίσιμες υπηρεσίες, όπως είναι το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας, των Εποπτών Υγείας, του Περιβάλλοντος. Κατήργησε τους φορείς προστασίας ειδικών περιοχών που χρήζουν προστασίας λόγω φυσικού κάλλους, μεθαύριο φέρνει εργασιακό νομοσχέδιο που ποινικοποιεί την συνδικαλιστική δράση και υποβαθμίζει τα εργασιακά δικαιώματα. Έχουμε τις απαγορεύσεις των διαδηλώσεων , έχουμε συμβάσεις σε όλη την κλίμακα του κράτους, με απευθείας αναθέσεις και συμβάσεις με ΠΝΠ για τις οποίες αρνήθηκαν την προτεραιοποίηση τους. Δεν είναι μόνο οι απευθείας αναθέσεις της κας Νικολάου. (...)

Το λιντσάρισμα του Ζακ σηματοδοτεί μια εποχή όπου απελευθερώθηκε ο φασισμός που κουβαλάει ο καθένας μέσα του. Τη συνδέω με την δολοφονία του Λουκμάν που σφάχτηκε και του Παύλου Φύσσα. Ο μέσος πολίτης είναι διαποτισμένος από ξενοφοβία, ομοφοβία και ρατσισμό. Ο φασισμός δεν τελείωσε ποτέ, αλλά ο πιο επικίνδυνος έιναι ο καθημερινός φασισμός. Το παθητικό και το αβουλο, όπως ο κόσμος που παρακολουθούσε χωρίς να αντιδρά. Αυτός ο κόσμος είναι ικανός να δικαιολογήσει τα πάντα. Εύχομαι αύριο να δικαιωθεί η μνήμη του. Σκέφτομαι συνέχεια όλο αυτόν τον καιρό τη μητέρα του. Έχω τρεις μάνες μπροστά μου, την ταπεινή, σιωπηλή μητέρα του Λουκμάν, την μαχητική, γενναία ανυψωμένη μάνα του Παύλου Φύσσα που είναι μια μάνα πρότυπο και αρχέτυπο και έχω και την πονεμένη και σιωπηλή μάνα του Ζακ. Από τις τρεις αυτές μάνες, η μάνα του Ζακ είναι η μόνη που ίσως δε μπορεί να βγει και να πανηγυρίσει.