Ευκλείδης Τσακαλώτος: “Πιστεύω στην αριστερή ταυτότητα, οι κεντρώες λύσεις δε δουλεύουν”
Λίγα 24ωρα πριν τον α' γύρο των εσωκομματικών εκλογών που θα αναδείξουν τον διάδοχο του…
Θεώνη Κουφονικολάκου: Το σκοτεινό φαινόμενο της σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών και τα κενά του συστήματος
Η Συνήγορος του Παιδιού Θεώνη Κουφονικολάκου αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων και καταδεικνύει…
Δημήτρης Ψαρράς: “Είχαμε μια ψεύτικη εικόνα για τον Κυριάκο Μητσοτάκη”
Τι σας ώθησε να γράψετε το βιβλίο; Στην πραγματικότητα, όταν άρχισα να κοιτάω τι είχε…
Κωστής Παπαϊωάννου: Οι υποκλοπές μολύνουν την πολιτική και πολιτειακή μας τάξη
Έχει εκφραστεί κατά κόρον η άποψη ότι το θέμα των υποκλοπών αποτελεί πάνω απ' όλα…
Το στυλ Μπολσονάρου γοητεύει, αλλά θα εκλεγεί ο Λούλα
Ο Δημήτρης Δημούλης είναι καθηγητής συνταγματικού δικαίου και θεωρίας του δικαίου στο πανεπιστήμιο του Σάο…
Θανάσης Καμπαγιάννης: Ο αγώνας ενάντια στον φασισμό είναι αγώνας για τη μνήμη
Πριν από ακριβώς εννέα χρόνια ξημέρωνε μια από τις πιο κομβικές ημέρες στη σύγχρονη ιστορία…
Το σκάνδαλο Κοσκωτά και ο άγνωστος διάλογος με τον Ανδρέα Παπανδρέου
Τρεις δεκαετίες μετά την αθώωση του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο, ο Γιάννης Αλμπάνης συζητά με τον Γιώργο Καρελιά για το κλίμα της εποχής. Τι εκμυστηρεύθηκε ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ για την παραπομπή Μητσοτάκη.
Χριστόπουλος για Ζακ Κωστόπουλο: “Η δολοφονία του, επιτομή του ρατσιστικού εγκλήματος”
«Είμαι εδώ γιατί αξιολογώ ότι αυτή η υπόθεση είναι σημαντική. Ένα έγκλημα που συγκεντρώνει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά για τα οποία η οργανωμένη κοινωνία και η δικαιοσύνη πρέπει να στείλει ένα μήνυμα που δεν είναι ατιμωρησία. Πράξεις βάρβαρες που απαξιώνουν τη ζωή θα πρέπει να αποδοκιμαζονται και να τιμωρούνται» (...)
«Το έγκλημα αυτό στα δικά μου μάτια είναι η επιτομή του ρατσιστικού εγκλήματος. Ο δράστης θεωρεί ότι οι ιδιότητες του θύματος συμπυκνώνουν εκείνο που ο δράστης αποστρέφεται. Η ελληνική δικαιοσύνη πρέπει να στείλει το μήνυμα για να κοιμόμαστε και εμείς ήσυχοι. Τρία χρόνια τώρα οι αρχές ερευνούν και ούτε πειθαρχικά δεν έχει γίνει τίποτα. Αυτο το παιδί επειδή θεωρήθηκε ότι συμπυκνώνει όλα όσα εκείνοι αποστρέφονται, είχε αυτή την τύχη». (...)
«Με στερεότυπες ιδιότητες που του απέδιδαν όπως ότι ήταν άτομο του περιθωρίου, κλεφτρόνι, πρεζάκι» (...) «Πιστεύω και εύχομαι όλη αυτή η βαρβαρότητα επιτελέστηκε επειδή αυτός ο άνθρωπος πέθανε χτυπημένος στο ξύλο εξαιτίας αυτών ιδιοτήτων που οι κατηγορούμενοι νόμιζαν ότι είχε. Δεν θεωρώ ότι τσακώθηκαν ούτε για ερωτικά ούτε για πολιτικά ούτε για ποδοσφαιρικά».
Πολυμέρης Βόγλης: “Η γενιά του Πολέμου ήταν άνθρωποι με βούληση για αντίσταση”
Ας μην ξεχνάμε ότι η πλειονότητα των φαντάρων, των εφέδρων αλλά και πάρα πολλοί αξιωματικοί που πολέμησαν το 1940-41 κατά των ιταλικών δυνάμεων, λίγο μετά θα αρχίσουν να πολεμούν ξανά μέσα από τις γραμμές των εθνικο-απελευθερωτικών οργανώσεων κατά των κατοχικών δυνάμεων. Το 1940-41 παρά το γεγονός ότι η επίθεση γίνεται από μια ισχυρότερη χώρα και σε μια στιγμή που η ισχύς των δυνάμεων του Άξονα φαντάζει ανίκητη, οι Έλληνες στρατιώτες και αξιωματικοί, και μαζί τους η ελληνική κοινωνία, αντιστέκονται σθεναρά στην ιταλική εισβολή και μετά προελαύνουν. Στα 1941-44 παρά την υπεροπλία και την συντριπτική αριθμητική υπεροχή των κατοχικών δυνάμεων, παρά τα αντίποινα και την τρομοκρατία, παρά τις στερήσεις, εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, μέσα κυρίως από το ΕΑΜ, αντιστέκονται και πολεμούν. Τι είναι αυτό που τροφοδοτεί τη βούληση για αντίσταση; Η πίστη στην ανάγκη υπεράσπισης του συλλογικού, δηλαδή της πατρίδας και της ελευθερίας.
Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η Νέα Δημοκρατία συμπεριφέρεται σαν να μην υπάρχουν πλούσιοι
Πρώτον, χρειαζόμασταν μαξιλάρι; Σ' αυτή τη συζήτηση δεν μπορεί να μπει κάποιος, αν δεν γνωρίζει ποιες ήταν οι εναλλακτικές λύσεις για την έξοδο από το μνημόνιο. Η εναλλακτική του μαξιλαριού λοιπόν ήταν η προληπτική γραμμή πίστωσης. Ο κ. Στουρνάρας, ας πούμε, ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, επέμενε σ' αυτό στις σχετικές συζητήσεις που έγιναν το 2017. Και επέμενε γιατί αυτή η λύση θα συνοδευόταν από μνημόνιο. Αν θέλαμε, λοιπόν, καθαρή έξοδο - πλέον όλοι δέχονται ότι η έξοδός μας από τα μνημόνια ήταν καθαρή - έπρεπε να επιλέξουμε το πορτογαλικό παράδειγμα. Έτσι τα κατάφεραν και οι Πορτογάλοι, είχαμε κάνει άλλωστε σχετικές συζητήσεις με τον Υπουργό Οικονομικών Σεντένο. Το μαξιλάρι πάντως χρειαζόταν έτσι και αλλιώς, σκεφτείτε μόνο πόσες φορές έχει χρεοκοπήσει η χώρα από το τέλος του 19ου αιώνα και μετά. Αποδείξαμε μ' αυτό ότι εμείς κυβερνήσαμε αλλιώς.
Το δεύτερο θέμα είναι το μέγεθος του μαξιλαριού. Γιατί 37 δις; Και τρίτον: Θα μπορούσαμε να ξοδέψουμε κάποια από αυτά τα χρήματα; Αν σας απαντήσω στο τρίτο, θα γίνει πιο σαφές γιατί επιλέξαμε το μέγεθος των 37 δις. Η απάντηση στην τρίτη ερώτηση λοιπόν είναι όχι, δεν θα μπορούσαμε να ξοδέψουμε αυτά τα χρήματα. Ό,τι δαπανάς, υπολογίζεται στον άξονα έλλειμμα-πρωτογενές πλεόνασμα. Αν ξοδεύαμε για παράδειγμα 3 δις από τα 37, δεν θα μπορούσαμε να φτάσουμε στο στόχο μας μας για εκείνη τη χρονιά. Θα με ρωτήσετε τώρα "ναι αλλά γιατί υπήρχαν υπερπλεονάσματα;” Tα πρωτογενή πλεονάσματα δεν ήταν επιλογή μας, το έχω εξηγήσει πολλές φορές. Αντίθετα, αποτέλεσε ένα μεγάλο λάθος των θεσμών. Μας πίεζαν σχετικά και εκ των προτέρων και εκ των υστέρων. Εκ των προτέρων εμείς λέγαμε ότι η απόδοση, για παράδειγμα, μίας φορολογικής πολιτικής θα ήταν, ας πούμε, 500 εκ, οι θεσμοί έλεγαν 300εκ και το ΔΝΤ έλεγε 50εκ. Όταν συμβιβαζόμασταν στα 250εκ, αυξανόταν το πρωτογενές πλεόνασμα γιατί στο τέλος αποδεικνυόταν ότι είχαμε δίκιο εξαρχής. Εκ των υστέρων δε, όταν φτάναμε στον Οκτώβριο κάθε χρονιάς και αποφασίζαμε για το κοινωνικό μέρισμα, πάλι εμείς τους προτείναμε να ξοδέψουμε 2-2,5 δις και αυτοί αντιπρότειναν "όχι, ξοδέψτε 1 γιατί αλλιώς δεν θα φτάσετε στο στόχο".
Άρα, αφού δεν θα μπορούσαμε να ξοδέψουμε αυτά τα χρήματα, χρειαζόταν ένα μεγάλο μαξιλάρι, που βέβαια δεν χτίστηκε μόνο από τα υπερπλεονάσματα αλλά και από τις εξόδους μας στις αγορές και από χρήματα του ESM, για να μπορούμε να βγούμε με ασφάλεια στις αγορές. Και βγήκαμε με ασφάλεια. Γιατί; Διότι και ρυθμίσαμε το χρέος, τουλάχιστον για τις ανάγκες της χώρας τα επόμενα 10-12 χρόνια -είναι αυτό που αποκαλούμε καθαρό διάδρομο- και γιατί υπήρχαν οι εγγυήσεις για την αποπληρωμή του σε περίπτωση που δεν είχαμε ρευστότητα.