Μαρία Λυκούρα

Σε μια προσπάθεια να βοηθήσουμε την υπουργό, μπορούμε να τις προτείνουμε κάποιες ενέργειες. Αρχικώς μπορεί να δώσει πανηγυρικό χαρακτήρα στην εισαγωγή της αξιολόγησης στο εκπαιδευτικό σύστημα με μια τελετή στη μητρόπολη, όπου, χοροστατούντος του αρχιεπισκόπου, θα γίνει δέηση στο Ύψιστο για την ευημερία της ιδιωτικής εκπαίδευσης, κολεγίων και ιδιωτικών πανεπιστημίων. Στη συνέχεια θα πρέπει να ελεγχθεί αν οι μαθητές και οι μαθήτριες κάθε σχολικής μονάδας εκκλησιάζονται αρκούντως, αν πηγαίνουν ανελλιπώς στο κατηχητικό, αν στις αίθουσες έχουν τοποθετηθεί ικανός αριθμός εικόνων, εικονοστάσια και καντήλια. Οι σχολικές μονάδες που πληρούν τους όρους θεάρεστης λειτουργίας θα μπορούσαν να επιβραβεύονται από το υπουργείο Παιδείας με ένα φυλακτό με τίμιο ξύλο. Μετά την εξαίρετη κατάργηση της «Θεματικής Εβδομάδας» (θου, Κύριε...) , μπορεί να εισαχθεί ο θεσμός της «Εβδομάδας Παϊσίου», βάσει της οποίας θα αξιολογείται η κάθε σχολική μονάδα για την προσήλωσή της στα χρηστά ήθη. Σημαντικό επίσης είναι να τηρούνται οι κανόνες ευπρεπούς ένδυσης των μαθητών και κυρίως των μαθητριών. Για τους μαθητές δεν θα ήταν κακό να επανέλθει το κούρεμα με την ψιλή και το πηλήκιο με την κουκουβάγια (ή εναλλακτικά με εικονισματάκι των Τριών Ιεραρχών). Όσο για τις μαθήτριες, καλό θα ήταν να ισχύσει μέτρο για το μήκος της φούστας, κάτι που δεν είναι πρωτοφανές, καθώς είχε επιβληθεί και επί Παγκάλου. Δυστυχώς δεν μπορεί να επιβληθεί η μαντίλα ή η μπούρκα, γιατί είναι συνήθειες αλλόθρησκων. Όσον αφορά το διδακτικό προσωπικό, τα πράγματα είναι σαφώς δυσκολότερα. Δεν αποκλείεται μεταξύ των δασκάλων και των καθηγητών να υπάρχουν συριζαίοι, κομμουνισμένοι και άθεοι. Καλό θα ήταν το υπουργείο Παιδείας να συνεργαστεί με το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη, ώστε ειδικά σκυλιά να μυρίζουν τους εκπαιδευτικούς και να πιστοποιείται ότι έχουν οσμή λιβανιού, τουτέστιν εκκλησιάζονται και τελούν ευλαβικά τα θρησκευτικά τους καθήκοντα. Ειδικά κλιμάκια του υπουργείου θα πρέπει να κάνουν τακτικές εφόδους κατά τις Τετάρτες, τις Παρασκευές και τις λοιπές νηστείες, ώστε να διαπιστώνεται αν οι καθηγητές και οι καθηγήτριες βάζουν γάλα στον καφέ τους αυτές τις ημέρες, ή αν τρώνε τίποτα τοστ με ζαμπόν και τυριά, τυρόπιτες και λοιπά αρτύσιμα ως αμαρτωλοί. Σε αυτές τις περιπτώσεις καλό θα ήταν να επιβάλλονται ποινές, όπως το σφουγγάρισμα του σχολείου, ώστε να εξοικονομούνται χρήματα από τις σπατάλες για μισθούς των καθαριστριών.  Έλεγχος για την τήρηση των νηστειών πρέπει να γίνεται και στους μαθητές και τις μαθήτριες, αλλά μάλλον με μεγαλύτερη επιείκεια. Αρκεί να γράφουν εκατό φορές «δεν θα ξαναφάω πιτόγυρο Τετάρτη και Παρασκευή». Σημαντική θα πρέπει να είναι και η συνδρομή του κλήρου στην αξιολόγηση. Ειδικά για να παταχθεί η ομοφυλοφιλία. Η ρήση του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου «η ομοφυλοφιλία αποτελεί τον κολοφώνα των αμαρτημάτων πολύ πάνω και από ειδεχθείς πράξεις όπως ο φόνος» θα μπορούσε να είναι το θέμα διαγωνισμού στην έκθεση, ώστε κάθε σχολική μονάδα να αξιολογείται αν έχει εμφυσήσει τις χριστιανικές αρχές στους μαθητές και τις μαθήτριες. Στην αξιολόγηση σημασία έχει να υπάρχει στόχος λιβανιστός. Ιδέες υπάρχουν...

Την περασμένη Τρίτη ο Κυριάκος μας ο Μητσοτάκης μας (που ο Θεός να μας κόβει νοσοκομεία και να του δίνει χρόνια) συναντήθηκε με την Ένωση Ελλήνων Εφοπλιστών και πραγματικά τα κανόνισε όλα. Ξέρετε τώρα... Οι εφοπλιστές είναι τόσο φιλεύσπλαχνοι που, αν τους πιέσεις κιόλας, τους πιάνεις εντελώς κορόιδα. Δεσμεύτηκαν, λοιπόν, να αγοράσουν σεντόνια για τα δημόσια νοσοκομεία της χώρας. Ο πρωθυπουργός έκανε λόγο «για μια παρέμβαση η οποία, όχι απλά θα αλλάξει την καθημερινότητα στα νοσοκομεία, αλλά θα ξαναδώσει και στους ασθενείς ένα αίσθημα αξιοπρέπειας». Αυτά είναι! Πώς αλλιώς θα νιώσει αξιοπρεπής ο ασθενής; Θα του λένε ότι το χειρουργείο αναβάλλεται κι αυτός θα κοιτάει την ούγια, να παρηγοριέται. Δεν θα υπάρχουν γάζες; Θα κόβει κομματάκια από το σεντόνι του.

Το επιτελικό κράτος θριαμβεύει και στο προσφυγικό, παρά τις γκρίνιες των συριζοδρακουμέλ περί ολιγωρίας και ανεπάρκειας. Σε μια εξαιρετική κίνηση που αποδεικνύει ότι πράγματι η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν πανέτοιμη να αναλάβει τα ηνία της χώρας, επανιδρύθηκε το υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, που είχε καταργηθεί από την ίδια δύο εικοσιτετράωρα μετά την εκλογική της νίκη. Με τον τρόπο αυτό, γινόμαστε μάρτυρες μιας ακόμα επιτυχίας, που δεν θα είχε επιτευχθεί, αν η κυβέρνηση δεν είχε προνοήσει να προηγηθεί μια αποτυχία. Ήταν τέτοια η αποτελεσματικότητα του επιτελικού κράτους στο ζήτημα αυτό, που χρειάστηκαν μόνο έξι μήνες, δέκα συσκέψεις, τέσσερις υπουργοί, ένας εθνικός συντονιστής, δυο «υποσυντονιστές», ένας ειδικός γραμματέας, δεκάδες εξοργισμένοι «γαλάζιοι» αυτοδιοικητικοί και μόλις ένα παρ' όλιγον λιντσάρισμα του Νότη Μηταράκη στη Χίο! Υπάρχει, βέβαια, ένα μικρό... αγκαθάκι στο στρουμφοχωριό που προκλήθηκε από τις ακροδεξιές κορώνες που εκτόξευαν προεκλογικά, για κάτι συριζαίους που έφερναν τους πρόσφυγες και δεν διαχειρίζονταν σωστά τα πράγματα, αλλά στην στρουμφοκυβέρνηση ελπίζουν ότι αυτά τα προβληματάκια μπορούν να λυθούν με συχνούς εκκλησιασμούς, όπως εισηγείται η κ. Κεραμέως. Υπάρχει επίσης πάντα στο τραπέζι η πρόταση της κ. Μανωλίδου για συλλογική προσευχή, που, όπως λέει και η ίδια, είναι αδιαμφισβήτητη ακόμη και από την επιστήμη (που σηκώνει τα χέρι ψηλά...).

Αυτών οι κραυγές και οι ζητωκραυγές ήχησαν τα ξημερώματα. Σε αυτούς πρέπει να μιλήσει με ειλικρίνεια η κυβερνώσα πλέον Ν.Δ. Σε αυτούς να εξηγήσει πως το προσφυγικό είναι πρόβλημα εξαιρετικά σύνθετο και η αλληλεγγύη της κοινωνίας είναι συστατικό της όποιας λύσης.