Left.gr

Αυτοί που έπαιξαν τα λεφτά τους στη μείωση των συντάξεων, τώρα παίζουν τα λεφτά τους στη μείωση του αφορολόγητου. Και τα δύο αυτά μέτρα, ψηφίστηκαν στο πλαίσιο της δεύτερης αξιολόγησης, όταν το ΔΝΤ κόντρα τόσο με την ελληνική κυβέρνηση όσο και με την Ευρώπη, θεωρούσε πως οι στόχοι των πλεονασμάτων δεν θα πιαστούν. Το ότι έπεσε έξω σε αυτή τη πρόβλεψη δεν είναι κάτι καινούργιο στην ιστορία του Ταμείου, το οποίο διαχρονικά αποτύγχανε στις προβλέψεις του. Όπως δεν εφαρμόστηκε το μέτρο για την απομείωση της προσωπικής διαφοράς, έτσι δεν θα εφαρμοστεί και η μείωση του αφορολόγητου.

Η κριτική που ασκείται από την αξιωματική αντιπολίτευση είναι βαθιά προσβλητική για τους ανθρώπους του μόχθου είναι όμως και αλλοπρόσαλλη. Είναι προσβλητική γιατί υποβαθμίζει τις ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας σε υποτιθέμενους προεκλογικούς τακτικισμούς που η ίδια φαντασιώνεται. Είναι παροχολογία η αύξηση του κατώτατου μισθού, η ρύθμιση οφειλών για τους επαγγελματίες που λόγω οικονομικών δυσχερειών σώρευσαν χρέη την περίοδο της κρίσης; Είναι παροχολογία η αύξηση συντάξεων για 620.000 χαμηλοσυνταξιούχους που είδαν το εισόδημά τους να συρρικνώνεται την περίοδο 2010- 2014; Είναι παροχολογία η θέσπιση ενός ολοκληρωμένου πλαισίου προστασίας της πρώτης κατοικίας και ενίσχυσης των χαμηλών και μεσαίων εισοδηματιών για να ανταποκριθούν στις ανάγκες του στεγαστικού τους δανείου ή ενοικίου; Είναι λοιπόν προσβλητική για τους ανθρώπους του μόχθου αυτή η κριτική. Είναι όμως και αλλοπρόσαλλη. Σχεδόν για κάθε θέμα η ΝΔ καταστροφολογεί ασύστολα επενδύοντας συνήθως σε ψευδείς ειδήσεις και όταν φτάσει στο απώτατο σημείο της διάψευσης, τότε μιλά για παροχολογία. Η πλέον χαρακτηριστική ήταν η στάση της για το θέμα του ασφαλιστικού: την ώρα που ανατάσσαμε το δημόσιο σύστημα κοινωνικής ασφάλισης, μετατρέπαμε το έλλειμμα του σε πλεόνασμα, και ελαφραίναμε τη συντριπτική πλειοψηφία των ελευθέρων επαγγελματιών από τις εισφορές τους, η ΝΔ καταστροφολογούσε ακατάπαυστα μιλώντας για κατάρρευση του ΕΦΚΑ, αφαίμαξη των επαγγελματιών και συρρίκνωση των συντάξεων. Τώρα που καταφέραμε όχι απλώς να ακυρώσουμε το μέτρο της περικοπής των συντάξεων αλλά να προχωρήσουμε και σε αυξήσεις στις συντάξεις, μιλά για παροχολογία. Και δείτε, την ίδια γραμμή της καταστροφολογίας και υποτιθέμενης κατάρρευσης υποστήριζε επί μακρόν και για τη δημόσια υγεία και τη δημόσια εκπαίδευση. Τώρα που η κυβέρνηση προκειμένου να καλύψει τα κενά σε προσωπικό, επαναφέρει το καθεστώς της μίας πρόσληψης για κάθε αποχώρηση και υλοποιεί ένα καλά σχεδιασμένο πλάνο προσλήψεων, πάντοτε μέσω της αδιάβλητης διαδικασίας του ΑΣΕΠ, η αντιπολίτευση μιλά για προεκλογική άγρα ψήφων. Η μόνη εξήγηση που μπορεί να δοθεί στη στάση αυτή της ΝΔ είναι ότι έχει πλήρως εγκλωβιστεί σε ένα καταστροφολογικό αφήγημα το οποίο δεν λέει να αναθεωρήσει, όσες φορές και αν διαψεύδεται, και τελικά καταλήγει σε ένα λόγο ανερμάτιστο και αλλοπρόσαλλο που υποβαθμίζει την πολιτική συζήτηση και το Κοινοβούλιο.

Εκτιμώ ότι έχουμε [την στήριξη των πολιτών]. Για δύο κύριους λόγους: 1. Τηρήσαμε την κορυφαία δέσμευση που αναλάβαμε απέναντι στον ελληνικό λαό το 2015 να βγάλουμε τη χώρα από τα μνημόνια με την κοινωνία όρθια, στηρίζοντας δηλαδή τους πλέον αδύναμους. Την κάναμε πράξη. 2. Ανατάξαμε την ελληνική οικονομία ενισχύοντας έμπρακτα τον κόσμο της εργασίας. Μετά την έξοδο από τα μνημόνια, χρέος μας είναι να προχωρήσουμε περισσότερο εντατικά σε μέτρα βελτίωσης της καθημερινότητας και ενίσχυσης του εισοδήματος της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας. Και αυτό το κάνουμε ήδη πράξη υλοποιώντας τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Ανταποκρινόμενοι σε αυτό το χρέος ενισχύουμε το εισόδημα των εργαζομένων, ενδυναμώνουμε το κοινωνικό κράτος, και πλέον είμαστε σε θέση να ανακουφίζουμε όχι μόνο τους πιο αδύναμους αλλά και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα με μέτρα όπως αυτά που σας ανέφερα πιο πάνω, της μείωσης των εισφορών και της ρύθμισης των χρεών που δημιουργήθηκαν στην κρίση. Θεωρώ ότι όσο περισσότερα αποτελέσματα φέρνουμε στην προσπάθειά μας αυτή τόσο θα ενδυναμώνουμε τους δεσμούς μας με τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία.

Όπως έλεγε ο Martin Luther King, είναι απορίας άξιον γιατί όταν δίνεται κάτι σε φτωχό είναι παροχή, ενώ όταν δίνεται κάτι στους πλούσιους είναι επιδότηση. Βλέπετε, ακόμη και η ορολογία της κοινωνικής πολιτικής δεν είναι ουδέτερη. Για εμάς παροχολογία είναι να υπόσχεσαι βοήθεια σε κοινωνικές ομάδες και να μην την υλοποιείς, ή να δίνεις την ίδια υπόσχεση χωρίς όμως να πεις πώς θα χρηματοδοτηθεί ή τι άλλο θα κοπεί και άρα ποια άλλη ομάδα θα ζημιωθεί. (...) Στα 4 χρόνια της γεμάτης ιδεοληψίες διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ πήραμε την Ελλάδα από το χείλος της καταστροφής και της χρεοκοπίας και την επαναφέραμε σε σταθερή και ενισχυόμενη ανάπτυξη, μειώσαμε την ανεργία και ενισχύσαμε το κοινωνικό κράτος, ενώ ταυτόχρονα χτίσαμε ένα μαξιλάρι ασφαλείας που θα παίξει καταλυτικό ρόλο στη διασφάλιση σταθερής πρόσβασης στις αγορές. Πριν από την περίοδο ΣΥΡΙΖΑ που, προφανώς, η χώρα κυβερνιόταν από ορθολογικούς και ελεύθερους από ιδεοληψίες πολιτικούς, η χώρα είχε χάσει το 25% του ΑΕΠ, η ανεργία είχε φτάσει στο 27%, το κοινωνικό κράτος ήταν σε καθεστώς διάλυσης και τα ταμειακά διαθέσιμα της χώρας μηδενικά. Και αυτό χωρίς να σχολιάσω την ορθολογική και χωρίς ιδεοληψίες διακυβέρνηση ολόκληρης της περιόδου μετά τη μεταπολίτευση που μας έβαλε στα μνημόνια το 2010. Ας μην ξεχνάμε ότι όλοι κρινόμαστε από τις πολιτικές μας και κυρίως από τα αποτελέσματα αυτών. Για εμάς ανάπτυξη με λιτότητα και εξαθλιωμένους τους εργαζομένους δεν υπάρχει. Η βιωσιμότητα της ανάπτυξης είναι το μεγάλο στοίχημα. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο εκπονήσαμε την αναπτυξιακή μας στρατηγική, η οποία έχει συγκεκριμένα μέτρα και προχωρήσαμε ήδη στη νομοθέτηση των πρώτων εξ αυτών. Με βάση αυτά αλλά και τα όσα έχω αναφέρει παραπάνω για τα «κόκκινα» δάνεια, για το κοινωνικό κράτος και για το φορολογικό σύστημα, πιστεύω ότι η διατήρηση και η επιτάχυνση της ανάπτυξης είναι εφικτός στόχος.

Μετά από τρία χρόνια λειτουργίας του γραφείου πρωθυπουργού την απάντηση την έχουν δώσει δήμαρχοι και περιφερειάρχες. Έγιναν παρεμβάσεις που έχουν αλλάξει ριζικά την εικόνα της Βόρειας Ελλάδας.