Η ελληνική κυβέρνηση επιμένει να περιορίζει το προσφυγικό σε διμερές ζήτημα, υποβαθμίζοντας το και δίνοντας άλλοθι στην Ευρώπη να μην αναλαμβάνει τις ευθύνες της και να αναθέτει στη χώρα το ρόλο της «ασπίδας». Επιπλέον όμως αν ευσταθούν οι, αμέτρητες, καταγγελίες πέρα από την παραβίαση των δικαιωμάτων των ανθρώπων που θέλουν να ζητήσουν άσυλο στην χώρα, αποστερείται και ένα βασικό διαπραγματευτικό όπλο από την φαρέτρα της ελληνικής πλευράς σε άλλα σημαντικά ζητήματα.
Αυτό που πραγματικά χρειάζεται είναι έμπρακτη αλληλεγγύη σε ένα ευρωπαϊκό επίπεδο, με υποχρεωτικό μηχανισμό επιμερισμού του πληθυσμούκαι αυτή είναι η μόνη στιβαρή απάντηση απέναντι στην όποια εργαλειοποίηση. Χρειάζεται όμως και νόμιμες ασφαλίζει οδούς για να σταματήσουν τα φαινόμενα εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου από διακινητές.