Λεωνίδας Καρίγιαννης

09
11

Λεωνίδας Καρίγιαννης: Να διεκδικήσουμε πάλι ΑΤΑ και αναπλήρωση της χαμένης απώλειας εισοδήματος

Οι τεράστιες ανατιμήσεις σε πετρέλαιο, φυσικό αέριο, ηλεκτρική ενέργεια, συμπαρασύρουν μεγάλες ανατιμήσεις και στα τρόφιμα καθώς και σε όλα τα ειδή βασικών αναγκών για μια οικογένεια. Ήδη πολλά νοικοκυριά αδυνατούν να πληρώσουν το ρεύμα μετά τους τεράστιους λογαριασμούς που παραλαμβάνουν και αναμένεται να υπάρξει διακοπή ρεύματος σε χιλιάδες νοικοκυριά. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες σε ένα διαρκώς συρρικνωμένο εργατικό εισόδημα και στον αντίποδα της συσσώρευσης ενός τεράστιου πλούτου για τις πολυεθνικές και τους μεγαλοκαπιταλιστές, τα συνδικάτα πρέπει επιτέλους να διεκδικήσουν : Και επιστροφή του χαμένου εισοδήματος . Και Αυτόματη Τιμαριθμική Αναπροσαρμογή εν όψει της μεγάλης αύξησης του πληθωρισμού. Τα κόμματα της Αριστεράς πρέπει να κάνουν κτήμα τους αυτά τα δυο αιτήματα. Γιατί σωστό είναι να αυξηθεί ο κατώτερος μισθός στα 800 ευρώ αλλά αν δεν θωρακιστεί παράλληλα με την Α.Τ.Α σε λίγο θα εξανεμιστεί η όποια αύξηση. Παράλληλα πρέπει να μιλήσουμε πάλι για την αναπλήρωση της χαμένης απώλειας εισοδήματος, κάτι για το οποίο δυστυχώς και τα συνδικάτα και η Αριστερά σιωπούν. Αυτή η σιωπή πρέπει να σπάσει.
20
10

Λεωνίδας Καρίγιαννης: Το ξεπούλημα της ΔΕΗ, ο ρόλος του κράτους και η συνδικαλιστική σήψη

Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εξωθεί, (μέσα από την απώλεια του κοινωνικού της ρόλου) δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις στη φτωχοποίηση και τη χρεοκοπία, καθώς η ενεργειακή κρίση εντείνεται και οι τιμές ηλεκτρισμού και αερίου αυξάνονται με εκρηκτικό ρυθμό. Η ιδιωτικοποίηση θα οδηγήσει την ΔΕΗ για την εξυπηρέτηση των μετόχων της σε μια διαρκή αναζήτηση αύξησης του κέρδους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τρεις συγκεκριμένους τρόπους ενδεχομένως και με συνδυασμό τους: -Η με την δραστική μείωση του εργατικού κόστους και κατ’ επέκταση με απολύσεις εργαζομένων και με μείωση μισθών και δικαιωμάτων. -Η με την δραστική μείωση του κόστους για την συντήρηση του δικτύου σε βάρος της σταθερής και αξιόπιστης τροφοδοσίας, μολονότι η ευρωπαϊκή εμπειρία έδειξε ότι τα ατυχήματα αυξήθηκαν κατακόρυφα στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις. -Η με την εγκατάλειψη του κοινωνικού ρόλου της επί ζημία νοικοκυριών και επιχειρήσεων. Ο οικονομικός ρόλος του κράτους στον καπιταλισμό Ο Μαρξ τονιζε ότι «η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου και η πτώση του ποσοστού κέρδους προκαλούν ανακατανομή της αγοράς και αναδιαρθρώσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου». Αυτό εντείνεται ιδιαίτερα στις περιόδους κρίσης του καπιταλισμού όπως αυτή που περνάμε σήμερα. -Στην αυγή της καπιταλιστικής ανάπτυξης το κράτος δρώντας σαν συλλογικός καπιταλιστής ήταν αυτό που δημιουργούσε τους όρους για μια απρόσκοπτη καπιταλιστική ανάπτυξη, κάνοντας επενδύσεις που είχαν υπερβολικό κόστος, χωρίς ουσιαστικό κέρδος και κατ επέκταση ασύμφορες για τους επιμέρους καπιταλιστές. Ήταν το κράτος που επένδυσε στην ανάπτυξη του ηλεκτρικού δικτυού, του οδικού δικτύου, των λιμανιών, των σιδηροδρόμων, των τηλεπικοινωνιών και όλων όσων ήταν απαραίτητα για να δημιουργηθεί απρόσκοπτα η καπιταλιστική ανάπτυξη. -Σε περιόδους κρίσης που οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι αβέβαιες και επισφαλείς οι καπιταλιστές στρέφονται και ιδιωτικοποιούν τους κερδοφόρους τομείς του δημοσίου για να εξασφαλίσουν σίγουρη κερδοφορία χωρίς μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια και με ελάχιστο ρίσκο. Έτσι λοιπόν κυβερνήσεις υποχείρια των καπιταλιστικών συμφερόντων όπως αυτή της Ν.Δ χρησιμοποιούνται ως ντίλερ για την υλοποίηση του ξεπουλήματος με απόλυτα εξευτελιστικούς όρους. Ο συνδικαλισμός της παρακμής Τα συνδικάτα ενώ στα λόγια καταγγέλλουν τις ιδιωτικοποιήσεις στην πράξη δυστυχώς λειτουργούν παθητικά και επιτρέπουν να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις. Η ΓΣΕΕ δηλώνει ότι: ‘’Η εισήγηση της Διοίκησης της ΔΕΗ για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με την άρνηση του δικαιώματος της συμμετοχής του ελληνικού δημοσίου (ανάλογη δηλαδή άρνηση με την περίπτωση των τραπεζών την περίοδο των..”ακλόνητων βεβαιοτήτων”…το 2015), ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και θέτει υπό αμφισβήτηση την ενεργειακή ασφάλεια, το φθηνό ρεύμα, τον κοινωνικό χαρακτήρα της ΔΕΗ, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην επιχείρηση. Για τη Συνομοσπονδία αυτά τα ζητήματα αποτελούν προτεραιότητα, αφού σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχθούμε μεθοδεύσεις τις οποίες θα πληρώσει ο εργαζόμενος και γενικότερα ο καταναλωτής… Η διασφάλιση του Εθνικού χαρακτήρα της μεγαλύτερης βιομηχανίας ενέργειας της χώρας και ο διοικητικός και διαχειριστικός έλεγχος του Δημοσίου, πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα κάθε Κυβέρνησης’’ Στο ίδιο πνεύμα (με λίγο ποιο έντονο καταγγελτικό χαραχτήρα) είναι και οι ανακοινώσεις της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ. Και ενώ στα λόγια τονίζουν ότι διαφωνούν με την κατ’ ουσία ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ την ίδια ώρα δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να την αποτρέψουν. -Η μεν ΓΣΕΕ εκτός από ένα δελτίο τύπου δεν κάλεσε σε καμία κινητοποίηση ούτε για την τιμή των όπλων σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός. -Η δε ΓΕΝΟΠ καλεί σε χάπενινγκ και ενημερωτικές εκδηλωσούλες, καθώς και σε μια απεργία για την τιμή των όπλων την ημέρα που ψηφίζεται στην βουλή η ιδιωτικοποίηση. -Το γεγονός ότι δεν αντέδρασε στο ελάχιστο όταν ξεπουλήθηκε ο ΑΔΜΙΕ είναι χαρακτηριστικό του συνδικαλιστικού συμβιβασμού. -Τι θα γινόταν εάν συνέβαινε αυτό το γεγονός πριν μερικά χρόνια? Τα συνδικάτα είχαν προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις (καταλήψεις χώρων δουλειάς, υπουργείων, πολυήμερες απεργίες, δυναμικές διαδηλώσεις κλπ) στο παρελθόν για ποιο μικρά γεγονότα. Να αντιδράσουμε πριν είναι πολύ αργά Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει η ΓΕΝΟΠ θα ήταν να καλέσει άμεσα την ΓΣΕΕ καθώς και τα υπόλοιπα συνδικάτα, τις ενώσεις καταναλωτών, καθώς και το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας σε πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την εκποίηση του δημοσίου πλούτου. Την ιδία ώρα να καλούσε όλους τους εργαζόμενους στον χώρο της ενέργειας σε κοινές απεργιακές δυναμικές κινητοποιήσεις. Δυστυχώς τίποτε από όλα αυτά δεν έκανε και δεν πρόκειται να κάνει, πολύ δε περισσότερο η ΓΣΕΕ που ‘’νίπτει τας χείρας της’’ και έχει ‘’ήσυχη’’ την συνείδηση της με μια μικρή ανακοίνωση. Δέσμευση της αντιπολίτευσης και του ΣΥΡΙΖΑ η κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων Το σύνολο της αντιπολίτευσης δείχνει αυτήν την στιγμή να αντιδρά στην ιδιωτικοποίηση. Όμως η αντιπολίτευση και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δεσμευτεί ότι θα καταργήσει όλες τις ιδιωτικοποιήσεις (που σε μια νύκτα επέβαλε η κυβέρνηση της Ν.Δ,) όταν βγει στην κυβέρνηση. Δεν είναι δυνατόν σε ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή να μην προσβληθούν όλες αυτές οι συμβάσεις-δώρα στους εγχώριους και πολυεθνικούς καπιταλιστές.
09
09

Λεωνίδας Καρίγιαννης: Οι αυξήσεις των μισθών και οι αυξήσεις των τιμών ή ο έλεγχος των μισθών και η ασυδοσία της αγοράς

Η κυβέρνηση επιβάλει ‘’κόφτη’’ και προσδιορίζει την αύξηση των μισθών, δίνοντας ψίχουλα στους εργαζόμενους. Το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2% από 1ης Ιανουαρίου 2022, από τα 650 ευρώ που είναι σήμερα, στα 663 ευρώ το μήνα. Όπως δήλωσαν η απόφαση ελήφθη με βάση τις προτάσεις που διατυπώθηκαν, τις αντοχές της οικονομίας και των επιχειρήσεων, ιδίως των μικρομεσαίων αλλά και τη διεθνή συγκυρία. Ο υπουργός Εργασίας(ο πλέον εύστοχος τίτλος θα έπρεπε να είναι ‘’ο υπουργός εργοδοσίας’’) Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε: ''Η ελληνική οικονομία βίωσε βαθιά ύφεση εξαιτίας των επιπτώσεων της πανδημίας, η οποία ήρθε σε συνέχεια της οικονομικής κρίσης. Μέλημα της κυβέρνησης με την απόφαση για την αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 2% από 1ης Ιανουαρίου του 2022…. Στόχος είναι να στηρίξει την αγοραστική δύναμη των εργαζομένων χωρίς να θέσει σε κίνδυνο επιχειρήσεις και θέσεις εργασίας…, δίνουμε μια συνετή αύξηση που δεν βάζει εμπόδια στην ανοδική τροχιά της οικονομίας .'' Ο κύριος Χατζηδάκης δεν θέλει να θέσει σε κίνδυνο τις επιχειρήσεις συμπιέζοντας το κόστος εργασίας και καταδικάζοντας εκατομμύρια εργαζόμενους στην φτώχεια. (...) Η αύξηση της τιμής του ρεύματος έφτασε σήμερα στο 30% και ενδεχομένως οι λογαριασμοί του ρεύματος να αυξηθούν έως και 50% .λόγω των αυξήσεων στην χονδρεμπορική αγορά ενέργειας. (...) Η τιμή της αμόλυβδης καταγράφει άνοδο κατά 30% από τον Μάϊο μέχρι και τον Αύγουστο. Η τιμή του πετρελαίου κίνησης αυξήθηκε κατά 20% ενώ και το τιμολόγιο του φυσικού αερίου κατέγραψε αύξηση-ρεκόρ κατά 73%. (...) Στον χώρο των σούπερ μάρκετ τις αυξήσεις τις επιβάλουν οι πολυεθνικές . Οι πολυεθνικές στην Ελλάδα πουλάνε τα προϊόντα τους από 20 εως 150% ακριβότερα (μέσω των θυγατρικών τους )απ’ ότι πουλάνε στην Ευρώπη . Για να μην μειώσουν την τεράστια κερδοφορία τους, αυτές αλλά και αρκετές Ελληνικές επιχειρήσεις, τώρα προχωράνε σε αυξήσεις και αναπροσαρμογές τιμών σε τουλάχιστον 500 κωδικούς προϊόντων διαφόρων κατηγοριών. Μεταξύ αυτών, αυξήσεις από 2% ως 15% αναμένονται το επόμενο διάστημα στα γάλατα, τη φέτα, τον καφέ, το αλεύρι, τα δημητριακά, το ψωμί, τα ζυμαρικά, τα κατεψυγμένα λαχανικά, τα τοματοειδή. (...) Έτσι λοιπόν η κυβέρνηση ενώ κόβει τους μισθούς αφήνει ασύδοτους του επιχειρηματίες και τις πολυεθνικές . Πριν είναι αργά πρέπει να δημιουργηθεί κίνημα ενάντια στην ακρίβεια . Συνδικάτα, καταναλωτικές οργανώσεις ,παραγωγοί ,κόμματα της Αριστεράς, πρέπει να συντονίσουν τις δυνάμεις τους και να δημιουργήσουν κίνημα για αυξήσεις μισθών και πάγωμα των τιμών . Δεν πρέπει ακόμα μια φορά οι εργαζόμενοι οι καταναλωτές και η κοινωνία να πληρώσουν τα κερδοσκοπικά παιχνίδια των πολυεθνικών που έχουν αρωγό την κυβέρνηση.
29
08

Λεωνίδας Καρίγιαννης: Ο Θάνατος του Άκη, Ο Διαπλεκόμενος Πλουτισμός και η Μικροαστική Ηθικολογία

‘’A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τί κάθαρμα ήσουν, Tί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα Kοιμού εν ειρήνη, δεν θα 'ρθώ την ησυχία σου να ταράξω.’’ Μανώλης Αναγνωστάκης Διαβάζω μετά τον θάνατο του Άκη Τσοχατζόπουλου πολλά ‘’υποκριτικά’’( και όχι μόνο), σημειώματα θλίψης και θα ήθελα ολιγόλογα να εκφράσω κάποιες σκέψεις. -Είναι φυσικό να λυπάται κάποιος για την απώλεια ενός ανθρώπου(ιδιαίτερα εάν εχει ευεργετηθεί από αυτόν). -Όμως είναι υποκριτικό να θρηνείς το ίδιο για την απώλεια: -ενός απλού ανθρώπου και ενός βασανιστή. -Ενός δικτάτορα και ενός απόλυτα δημοκρατικού κυβερνήτη . -Ενός τίμιου πολίτη και ενός διαπλεκόμενου, που εκμεταλλεύτηκε την εμπιστοσύνη που του έδειξαν οι πολίτες για να πλουτίσει εξυπηρετώντας επιχειρηματικά συμφέροντα. Οι αντιπαραθετικές αναφορές θα μπορούσαν να είναι πολλές όμως για την οικονομία του κειμένου ας μείνουμε στις παραπάνω. ΗΘΙΚΕΣ ΑΝΑΘΥΜΙΑΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΗΣ ΔΙΑΠΛΕΚΟΜΕΝΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ -Ο Ακης Τσοχατζόπουλος ανήκε στην τελευταία κατηγορία. -Υπήρξε στην ηγεσία ενός κόμματος που ευαγγελιζόταν τον Σοσιαλισμό και την κοινωνική αλλαγή. -Ενός κόμματος όπως έλεγε ‘’των μη προνομιούχων ‘’. -Γι' αυτά που υποτίθεται ότι πρέσβευε του δόθηκαν όλες οι θέσεις υπευθυνότητας(βουλευτής, υπουργός, αντιπρόεδρος κυβέρνησης, μέλος της Κ.Ε και του Π.Γ του ΠΑΣΟΚ) και ο κατάλογος δεν έχει τέλος. -Αντί να αγωνίζεται (για αυτά που εκατομμύρια άνθρωποι ονειρευτήκαν και του έδωσαν εντολή),για μια κοινωνία δίκαιη, στην υπεράσπιση των αδύνατων, κλπ αυτός έγινε δούλος των επιχειρηματικών συμφερόντων και πάμπλουτος, εκμεταλλευόμενος την εντολή του λαού και την θέση του. -Ο ίδιος ζούσε, αν και ‘’Σοσιαλιστής’’ στα λόγια μέσα στον πλούτο και την χλιδή σαν μεγαλοκαπιταλιστης. -Με την ζωή του και την συμπεριφορά του ,αυτός καθώς και ένα μεγάλο μέρος της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ έγιναν πρότυπα μιας εξουσίας αλαζονικής, αδίστακτης , ρουσφετολογικής, διαπλεκόμενης με επιχειρηματικά συμφέροντα ,προτάσσοντας έντονα μια πολιτιστική υποκουλτούρα των σκυλάδικων και της έλλειψης οποιουδήποτε ηθικού φραγμού. -Με αυτό το παράδειγμα ζωής έκανε το όραμα του Σοσιαλισμού να ταυτιστεί με ότι χειρότερο και να ξεθωριάσει, ακυρώνοντας τα όνειρα για κοινωνική αλλαγή εκατομμυρίων ανθρώπων . ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΥΓΗ ΠΑΡΟΜΟΙΩΝ ΦΑΙΝΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ: ΔΙΑΡΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ -Αναφέρω τα παραπάνω για να απαντήσω σε όλους αυτούς που χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για τον Ακη και ταυτόχρονα για να τονίσω ότι πρέπει να αποφύγουμε αντίστοιχα φαινόμενα στο μέλλον από την αριστερά. -Το φαινόμενο του εκφυλισμού της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ είχε πολλές αίτιες, όμως μια από τις σημαντικότερες ήταν το ότι η ηγεσία, αφέθηκε χωρίς έλεγχο από την βάση του κόμματος και της κοινωνίας. -Όπως τόνιζε ο Λένιν ‘’και τον καλύτερο επαναστάτη αν τον βάλεις κάπου χωρίς έλεγχο, θα γίνει Τσάρος’’ Εν ολίγοις δεν υπάρχει αλάθητο σε καμία ηγεσία και σε κανέναν ηγέτη. -Έλεγχο λοιπόν, διαρκής συμμέτοχη, δημοκρατικές διαδικασίες από την κορυφή ως την βάση για να μην ζήσουμε αντίστοιχα φαινόμενα. ΕΠΙΛΟΓΟΣ -Ο καθένας μας στενοχωριέται για μια ανθρώπινη απώλεια ακόμα και αν αυτή είναι του Άκη Τσοχατζόπουλου . -Όμως δεν μπορώ να στεναχωρηθώ για αυτό που εκπροσωπούσε καi ποιητικά ο Αναγνωστάκης τόσο παραστατικά το αποδίδει - Πέθανες- κι έγινες και συ: ο καλός, O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης. Tριάντα έξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι αντιπροέδρων, Eφτά ψηφίσματα για τις υπέροχες υπηρεσίες που προσέφερες. A, ρε Λαυρέντη, εγώ που μόνο τόξερα τί κάθαρμα ήσουν, Tί κάλπικος παράς, μια ολόκληρη ζωή μέσα στο ψέμα Kοιμού εν ειρήνη, δεν θα 'ρθώ την ησυχία σου να ταράξω. (Eγώ, μια ολόκληρη ζωή μες στη σιωπή θα την εξαγοράσω Πολύ ακριβά κι όχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο.) Kοιμού εν ειρήνη. Ως ήσουν πάντα στη ζωή: ο καλός, O λαμπρός άνθρωπος, ο οικογενειάρχης, ο πατριώτης. Δε θά 'σαι ο πρώτος ούτε δα κι ο τελευταίος.
21
02

Λεωνίδας Καρίγιαννης: Η βία πίσω από την κρυφή διαστροφική γοητεία της μπουρζουαζίας

Τα πρώτα βήματα έγιναν, τα πρώτα στόματα άνοιξαν και ήταν γροθιά στο στομάχι μας. Όχι ότι δεν τα υποψιαζόμαστε αλλά όλα αυτά που ακούγονται μας έχουν σοκάρει. -Για τα κορίτσια και τα αγόρια που βιάστηκαν. -Για τα παιδιά που με βιασμό ικανοποιούσαν τις διαστροφικές ορέξεις των ‘’προστατευόμενων’’ της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας (αλήθεια τι λέει η κυρία Μενδώνη, ο πρωθυπουργός και όλοι αυτοί που σιωπούν για τους δικούς τους;) -Για το κλάμα, τον πόνο, τη θλίψη και τη ντροπή όλων αυτών, να σπάσουμε τον φόβο και τη σιωπή. Και εμείς ….Εμείς να γίνουμε ασπίδα προστασίας… Είναι καθήκον μας για τους ‘’σκλάβους της ανάγκης εργαζόμενους’’ είναι καθήκον μας… τι άλλο να πούμε παρά μόνο να μην ''κουκουλωθεί'' τίποτα.