Εφημερίδα Εποχή

07
06

Έφη Αχτσιόγλου: Η σύγκρουση με τη ΝΔ θα γίνει στα εργασιακά

Η εργασία και η προστασία της τοποθετούνται ως ο κύριος αναπτυξιακός μοχλός στο ολιστικό αναπτυξιακό σχέδιο της κυβέρνησης, δεν εναποτίθενται στο κοινωνικό κράτος. Θεωρούμε, δηλαδή, την εργασία ως το πυρηνικό στοιχείο της ανάπτυξης, ενώ το κοινωνικό κράτος παρέχει εγγυήσεις για την προστασία των αδύναμων στρωμάτων. Βλέπουμε ως κύριο μοχλό της ανάπτυξης την αύξηση της παραγωγικότητας, η οποία θα επιτευχθεί μέσω της ενίσχυσης της εργασίας. Σε αντίθεση με το μοντέλο του κ. Μητσοτάκη που μιλά για συμπίεση του εργατικού κόστους, δήθεν, για να ενισχύει την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας. Μοντέλο που, ξαναλέω, εφαρμόστηκε και απέτυχε κοινωνικά και οικονομικά. Εμείς την τοποθετούμε στο κέντρο και με τους τρεις πυλώνες που ανέφερα, στοχεύουμε στην ενίσχυση της παραγωγικότητας και θέτουμε στη συζήτηση ταυτόχρονα την παραγωγή και τη διανομή του πλούτου. Όχι «πρώτα παράγω, πρώτα πετυχαίνω την ανάπτυξη, πρώτα έρχεται ο πλούτος και μετά θα δω πώς θα τον διανείμω», τα δύο στοιχεία συνυπάρχουν. Αυτή είναι μια κεντρική διαφορά της αριστερής από τη δεξιά προσέγγιση της εργασίας.
02
06

Στάθης Γουργουρής: Η Αμερική είναι μια αυτοκρατορία που φθίνει

Η εκλογή του Τραμπ είναι σύμπτωμα μιας ραγδαίας πόλωσης της αμερικανικής κοινωνίας εξαιτίας των συνεπειών της παγκοσμιοποίησης. Η κοινωνία χωρίστηκε σε δύο μέρη, που αντικατοπτρίζουν την αντιπαλότητα μεταξύ κοσμοπολιτισμού και εθνικισμού. Το λέω γενικά και συνθηματικά. Αυτό συμβαίνει σε όλες τις λεγόμενες «δυτικές» κοινωνίες και είναι λάθος να το δούμε απλά με ταξικά στοιχεία. Δηλώνει κυρίως μια πολιτισμική διαφορά, όπου η μόρφωση και η παιδεία παίζουν σημαντικό ρόλο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η πόλωση ενισχύθηκε από τη ρατσιστική έξαρση εναντίον της προεδρίας Ομπάμα. Η αμερικανική νεολαία, σε μεγάλο βαθμό, αντιστέκεται στη στενή εθνικιστική λογική κι αυτό έχει νόημα, γιατί ο κόσμος της είναι πολύ μεγαλύτερος τώρα από ότι σε προηγούμενες εποχές. Ως εκ τούτου, η νεολαία δεν δέχεται παρωχημένες αντιλήψεις, ιδιαίτερα σε θέματα φύλου, σεξουαλικότητας, φυλετικότητας, αυτοπροσδιορισμού, και γενικότερα τρόπου ζωής. Και φαίνεται πλέον να κατανοεί ότι δεν μπορεί να συνεχίσει να ζει κάτω από συνθήκες καθημερινής βίας, οπότε και αντιδρά με τρόπο πολιτικά πρωτόγνωρο στην Αμερική.
02
06

Τουρκία: Οι εκλογές των εκπλήξεων

Προεκλογική περίοδος στην Τουρκία και η Πλατεία Τακσίμ μοιάζει με εργοτάξιο, στη μία πλευρά έχει ήδη ολοκληρωθεί ο σκελετός του νέου τζαμιού, απέναντι γκρεμίζεται το Πολιτιστικό Κέντρο Ατατούρκ (ΑΚΜ) με σκοπό να ανεγερθεί εκ νέου. Καθώς διασχίζω την Ιστικλάλ Τζαντεσί πηγαίνοντας να συναντήσω τον Ταν Οράλ, σκιτσογράφο, και την Ναντιρέ Ματέρ, δημοσιογράφο, συναντώ ομάδες νέων με μπλουζάκια της Γκαλατασαράι. Τραγουδάνε, χειροκροτάνε, ετοιμάζονται να παρακολουθήσουν τον αγώνα της ομάδας τους. Οι προσόψεις των κτιρίων δεν θυμίζουν το δημοψήφισμα ή τις προηγούμενες εκλογές, καθώς δεν έχουν τοποθετηθεί ακόμη οι γιγαντιαίες αφίσες με τον Ερντογάν.
02
06

Αναψηλαφώντας το βίωμα του Μάη του 1968

Άντζελα Ντέιβις: Νομίζω επίσης ότι έκτοτε η αντίληψή μας για το τι είναι αυτό που πολεμάμε και τι είναι αυτό που οραματιζόμαστε έγινε πιο περίπλοκη και πιο πλούσια. Σε αυτή τη βαθύτερη κατανόηση του τι σημαίνει να κάνουμε επανάσταση, πιστεύω ότι ο φεμινισμός –με όλη την ετερογένειά του– έπαιξε σημαντικό ρόλο. Τάρικ Αλί: Επί της ουσίας τα κινήματα που επιβίωσαν και δεν κατακερματίστηκαν ήταν τα απελευθερωτικά κινήματα των γυναικών και των ομοφυλόφιλων. Το 1967 νομιμοποιήθηκε η ομοφυλοφιλία στη Βρετανία και τότε περίπου και σε άλλες χώρες. Πενήντα χρόνια μετά, αν πεις ότι δεν στηρίζεις τους γάμους μεταξύ ομόφυλων, ο κόσμος σε θεωρεί αντιδραστικό.
02
06

Συνέντευξη με τον Γιώργο Καπόπουλο, αναλυτή διεθνών γεγονότων

Είναι σαφές ότι τα Δυτικά Βαλκάνια, όσο παραμένουν μια μαύρη τρύπα μεταξύ Κροατίας στο Βορρά και Ελλάδας στο Νότο, θα είναι στόχος βλέψεων της Ρωσίας, που έχει παραδοσιακούς δεσμούς με τη Σερβία και άλλα σλαβικά κράτη της περιοχής, και της Τουρκίας, που για πρώτη φορά επιχειρεί ανοιχτά να στήσει ένα μέτωπο των μουσουλμανικών πληθυσμών της περιοχής —είδαμε τον Ερντογάν να κάνει την προεκλογική του ομιλία στο Σαράγιεβο. Αλλά και σε ό,τι αφορά την ευρωπαϊκή προοπτική αυτών των χωρών, τα πράγματα είναι περιπεπλεγμένα. Στη σύνοδο κορυφής Δυτικών Βαλκανίων στη Σόφια, είδαμε τις αποκλίσεις ανάμεσα στη Γερμανία και τη Γαλλία.
17
05

Χρήστος Μαντάς: Η ΝΔ βρίσκεται σε πραγματικό πανικό

Η ΝΔ μιλάει για αντιπερισπασμούς, ακόμη και σε νομοθετικές πρωτοβουλίες που αφορούν δικαιώματα. Τώρα λέει το ίδιο για ένα θεσμικό θέμα, για το οποίο υπάρχουν εκατοντάδες δηλώσεις απ’ όλες τις πολιτικές δυνάμεις για το «τέρας» που λέγεται Β΄ Αθηνών, προκειμένου να υποστηρίξει ότι δήθεν η κυβέρνηση «πετάει αλλού τη μπάλα». Σε πραγματικό πανικό βρίσκεται η ΝΔ, καθώς αντιλαμβάνεται, πλέον, ότι φθάνουμε έστω με αντιφάσεις και δυσκολίες πραγματικά στο τέλος του προγράμματος, ενώ ταυτόχρονα τρέμει τις διεργασίες στο εσωτερικό της και στον ευρύτερο χώρο της δεξιάς, οι οποίες πια, θα έλεγε κανείς, δεν «μαζεύονται» εύκολα.
09
05

Γιώργος Κυρίτσης: Αποσύνδεση του εξοπλιστικού σχεδιασμού από τις βραχυπρόθεσμες ανάγκες

Όλες οι χώρες που έχουν βρεθεί σε οικονομική πίεση ή σε γεωπολιτική απομόνωση, έχουν αναγκαστεί να προσαρμοστούν. Υπάρχουν χώρες που ήταν αυτόνομες από την αρχή και χώρες που προσπαθούσαν να ελαττώσουν την εξάρτηση όσο μπορούν, ακόμα και αν η εξάρτηση σε βασικά όπλα παρέμενε. Η Τουρκία έχει πολύ υψηλό ποσοστό αυτονομίας σ’ αυτό το ζήτημα και έχει εξαγγείλει ότι τα επόμενα τρία χρόνια θα παρουσιάσουν δικό τους μαχητικό αεροπλάνο. Αυτό σημαίνει μια υπερεπένδυση σε τεχνολογία, άρα τα λεφτά που θα όδευαν σε βιομηχανίες άλλων χωρών για αγορές με ένα τρόπο θα πιάσουν τόπο, αναπτύσσοντας τεχνολογίες με συνέργειες κτλ. Αυτό μπορεί να συμβεί όταν κάνεις μεγάλες παραγγελίες, είσαι δηλαδή μεγάλος αγοραστής, όπως η Τουρκία. Και η Ελλάδα, όμως, είναι μια χώρα που κάνει μεγάλες παραγγελίες αμυντικού υλικού, χωρίς να έχει ανάλογη επιστροφή σε επίπεδο τεχνολογίας. Και όταν την είχε, την απώλεσε όπως συνέβη με τα ναυπηγεία, που ήταν υψηλών ναυπηγικών δυνατοτήτων και τεχνολογίας. Μια ιδέα θα ήταν το επόμενο βασικό πλοίο να φτιαχτεί εδώ, στην Ελευσίνα ή τον Σκαραμαγκά, που έχουν φτιάξει τα υποβρύχια, τις πυραυλάκατους κτλ.
09
05

Η Δύση ξαφνιάστηκε από τη θετική έκβαση της συνόδου

Είναι η πρώτη φορά που υπάρχουν καθαρές δεσμεύσεις και τόσο μεγάλη προσέγγιση μεταξύ των δύο κρατών, καθώς μιλήσανε ξεκάθαρα για σύμφωνο ειρήνης και αμοιβαίες υποχωρήσεις. Για όσους παρακολουθούν τις ετήσιες προγραμματικές δηλώσεις και την πολιτική του Κιμ Τζονγκ Ουν από την ανάληψη της εξουσίας το 2012, ήταν, όμως, αναμενόμενο. Σκοπός του ήταν η συμφωνία ειρήνης με τη Νότιο Κορέα, η σταθεροποίηση του πυρηνικού προγράμματος και η έμφαση στην οικονομία. Αυτό κάνει.
08
05

Θοδωρής Δρίτσας: Η επόμενη μέρα δεν είναι ένα λυτρωτικό ξύπνημα από κάποιο κακό όνειρο

Νομίζω ότι πρέπει να διακρίνουμε ανάμεσα στον αυθεντικό και θεμιτό πολιτικό ανταγωνισμό, που μπορεί να είναι και δημιουργικός, να οδηγεί δηλαδή σε προωθητικές συνθέσεις σε κρίσιμα ζητήματα, σε αντιδιαστολή με το γνωστό πολωτικό τακτικισμό που παραπέμπει σε ανταγωνισμούς μηχανισμών εξουσίας, με σαφή ιδιοτέλεια τη νομή της εξουσίας. Στην τρέχουσα καθημερινή πολιτική ζωή, καλλιεργείται όντως, συστηματικά και συνδυασμένα από διάφορα κέντρα, τεχνητή διχόνοια που παραπέμπει στη δεύτερη στόχευση.
25
04

Ανέττα Καββαδία: Η κοινωνία δικαιούται την έξοδο από τα μνημόνια

Από τον Αύγουστο και μετά, όπως όλα δείχνουν, η χώρα μπαίνει σε μια περίοδο με μεγαλύτερους, απ΄ ό,τι σήμερα, βαθμούς ελευθερίας στην άσκηση πολιτικής. Ακόμα και η αντιπολίτευση το ομολογεί πια, όπως παραδέχθηκε και η εκπρόσωπος Τύπου της ΝΔ. Ποιοι ακριβώς θα είναι οι βαθμοί ελευθερίας εξαρτάται από διάφορους παράγοντες, μεταξύ των οποίων σημαντικό ρόλο παίζει το ποια πορεία πρόκειται να ακολουθήσει η ΕΕ τα επόμενα χρόνια. Σε ποιο βαθμό θα συναντηθούν οι απόψεις του Μακρόν με αυτές της Μέρκελ, η οποία αντιμετωπίζει αρκετά εσωκομματικά, αλλά και εγχώρια προβλήματα; Σε ποιο βαθμό ο ευρωπαϊκός νότος θα καταφέρει να οικοδομήσει μια κοινή στρατηγική; Σε ποιο βαθμό η ευρωπαϊκή Αριστερά θα καταφέρει να αναβαθμίσει το ρόλο της; Σε ποιο βαθμό η ξενοφοβία και ο συντηρητισμός, εν γένει, θα συνεχίσουν διεθνώς να φουντώνουν; Ταυτοχρόνως, όπως είναι προφανές, οι βαθμοί ελευθερίας θα εξαρτηθούν και από την αποτελεσματικότητα των δικών μας «εγχώριων» προσπαθειών στην κατεύθυνση των αξιακών μας προταγμάτων.