Εφημερίδα Εποχή

Πώς θα υπάρξει κοινωνική συνοχή; Αυτό είναι πάρα πολύ κομβικό, για μια κοινωνία που θέλει να αναπτύσσεται/εξελίσσεται. Αλλά, για να θυμηθούμε αυτό που μας δίδαξε ο Σουμπέτερ, άλλο ανάπτυξη και άλλο μεγέθυνση. Εμείς δεν θέλουμε μόνο μεγέθυνση, το ΑΕΠ να αυξάνεται από 3% σε 5%. Και στην Κίνα, πχ, βελτιωνόταν για πολλά χρόνια το ΑΕΠ, αλλά οι ανισότητες είναι χαοτικές. Επιδίωξη είναι η ολοκληρωμένη ανάπτυξη, η οποία θα συμβαδίζει προφανώς με την προάσπιση και προώθηση των κοινωνικών δικαιωμάτων.

Ο Ναπολέων ήταν πολύ γνωστός, ήξερε πέντε γλώσσες και ήταν συνδικαλιστής από παλιά με την Αριστερά. Η ιδιαιτερότητά του είναι η στάση του όταν αποφασίζεται η εκτέλεση των διακοσίων ως αντίποινα για τη δολοφονία ενός υποστράτηγου και τριών γερμανών στρατιωτών στους Μολάους Λακωνίας. Τότε η «ταρίφα» ήταν πενήντα για έναν. Η ταινία ξεκινά μερικές μέρες πριν από τη δολοφονία του στρατηγού και κορυφώνεται πια τις τελευταίες μέρες. Όταν μαθαίνουν για την εκτέλεση.

Η κυβέρνηση πέτυχε τους στόχους της στο δημοσιονομικό επίπεδο, και στο μακροοικονομικό και κυρίως, αυτό είναι πολύ σημαντικό, στο παραγωγικό. Το γεγονός, δηλαδή ότι έχουμε σειρά από δείκτες, οι οποίοι εμφανίζουν πολύ σημαντική βελτίωση και στα τρία επίπεδα. Το παραγωγικό επίπεδο πολλές φορές μένει εκτός δημόσιας συζήτησης. Πρόκειται για ποιοτικούς δείκτες οι οποίοι δείχνουν ότι υπάρχει μια σταδιακή παραγωγική αναδιάρθρωση όπως η επίδοση των εξαγωγών, η ενίσχυση της βιομηχανικής – μεταποιητικής δραστηριότητας, η δημιουργία νέων θέσεων εργασίας που για μας είναι πάρα πολύ σημαντικό, η ενίσχυση των άμεσων ξένων επενδύσεων. Όλο αυτό είναι κάτι το οποίο, πλέον, υπάρχει και είναι ορατό σε όλους, βεβαίως, και στους δανειστές και όλους τους διεθνείς παράγοντες. Έχει συμβάλει αποφασιστικά και στην ενίσχυση της αξιοπιστίας αλλά και στη βελτίωση του κλίματος των σχέσεων μαζί τους.

Η λευκή εξουσιαστική κυβέρνηση και το υπουργικό συμβούλιο του Ντόναλντ Τραμπ, που αποτελούνται από δισεκατομμυριούχους και δημαγωγούς, είναι η πιο αληθινή αντιπροσώπευση του αρπακτικού καπιταλισμού. Η ανικανότητά τους επιδεινώνεται από την ακόρεστη απληστία τους και τη διαφθορά τους. Σε λιγότερο από ένα χρόνο έχουν διαιρέσει ακόμη περισσότερο τη χώρα, με ένα πολιτικό πλαίσιο που είναι ανερυθρίαστα φιλοπολεμικό, υπέρ της λιτότητας, φιλοεπιχειρηματικό και εθνικιστικό.