commonality

11
03

Joseph Stiglitz: Κρίση χειρότερη του 2008, να ανασταλεί το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης

Υπάρχουν τρία πράγματα που μπορούμε να μάθουμε από τον κοροναϊό. Το πρώτο: θα συνειδητοποιήσουμε πόσο είμαστε διασυνδεδεμένοι σε παγκόσμιο επίπεδο, πολύ περισσότερο από ό, τι πιστεύαμε. Δίνω το παράδειγμα της κλιματικής αλλαγής: όταν οι Ηνωμένες Πολιτείες ρυπαίνουν, ο υπόλοιπος κόσμος υποφέρει. Ή: εάν η Κίνα δεν διαθέτει καλό σύστημα δημόσιας υγείας, ο ιός μπορεί να καταστρέψει τον υπόλοιπο κόσμο. Πρέπει να συνεργαστούμε για την παγκόσμια υγεία, το παγκόσμιο περιβάλλον, τις παγκόσμιες γνώσεις και έρευνες. Ζούμε σε έναν μικρό πλανήτη, αυτό που συμβαίνει σε μια περιοχή έχει επιπτώσεις στις υπόλοιπες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο λέω ότι ο κοροναϊός υπαγορεύει την διεθνή συνεργασία που ο Trump προσπάθησε να καταστρέψει τα τελευταία 4 χρόνια. Το δεύτερο: θα μπορούσαμε να μάθουμε ότι η επιστήμη είναι πολύ σημαντική. Ένας πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτειών που αρνείται την επιστήμη είναι πραγματικά επικίνδυνος. Απλά σκεφτείτε πόσο σημαντική είναι η επιστήμη για να βελτιωθεί η ζωή όλων! Το τρίτο είναι η συλλογική δράση. Θα συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να δράσουμε από κοινού, δεν μπορούμε να προχωρήσουμε μόνοι μας, αλλιώς θα έχουμε και πάλι τη μαύρη πανούκλα. Η φιλελεύθερη δεξιά ιδεολογία της «αφήστε να τα ρυθμίσει η αγορά » θα αποδειχθεί ανεπαρκής για την πρόκληση.
10
03

Ασφυκτικοί περιορισμοί και για το δικαίωμα της συνάθροισης

Το άρθρο 11 του Συντάγματος προβλέπει το αρχαιότερο δικαίωμα συλλογικής δράσης στο ελληνικό συνταγματικό δίκαιο, το δικαίωμα της συνάθροισης, του οποίου η άσκηση ορθά μεταφράζεται σε δημόσια συμμετοχή στις διαδικασίες σχηματισμού πολιτικής βούλησης της εξουσίας. Από την εποχή της δικτατορίας ισχύει το ν.δ. 794/1971 ενώ καμία κυβέρνηση της μεταπολίτευσης δεν έφερε προς ψήφιση εκτελεστικό νόμο, αφήνοντας διευρυμένα τα όρια του δικαιώματος. Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου αποπειράται μετά από 45 χρόνια δημοκρατίας να προβεί σε ρυθμίσεις- περιορισμούς, εισάγοντας αμφίβολης συνταγματικότητας νεωτερισμούς. Το Σύνταγμα προβλέπει την απαγόρευση των υπαίθριων συναθροίσεων με αιτιολογημένη απόφαση της αστυνομικής αρχής, σε δύο περιπτώσεις: σε γενικό επίπεδο αν εξαιτίας τους επίκειται σοβαρός κίνδυνος για την δημόσια ασφάλεια και σε ορισμένη περιοχή αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Στο ν.δ. 794/1971 προβλέπονταν η θέση του «διοργανωτή» της συνάθροισης ο οποίος είχε την υποχρέωση γνωστοποίησής της στην αστυνομική αρχή 48 ώρες πριν την πραγματοποίησή της. Η γνωστοποίηση περιελάμβανε τα ατομικά στοιχεία του διοργανωτή, την ημερομηνία και ώρα της συνάθροισης, τον ακριβή τόπο, το τέρμα και την διαδρομή καθώς και τον ειδικό σκοπό της. Το υπό διαβούλευση σχέδιο νόμου επαναφέρει το θεσμό του «οργανωτή» και την γνωστοποίηση της συνάθροισης. (...) Η αιτιολογική έκθεση του σχεδίου νόμου, επί της αρχής, φέρεται να επιδιώκει την διασφάλιση του δικαιώματος του συνέρχεσθαι «εντός ενός θεσμικού πλαισίου λογικής». Παραβλέπεται προφανώς ότι η εξισορροπητική λογική και στάθμιση των αντικρουόμενων κοινωνικών συμφερόντων ανήκει προνομιακά στον συνταγματικό νομοθέτη και αποτυπώνει τους πολιτικούς και κοινωνικούς συσχετισμούς μιας ορισμένης περιόδου. Ο επαναπροσδιορισμός του πλαισίου της λογικής από τον ύστερο κοινό νομοθέτη μόνο ως θεσμική αναίδεια μπορεί να εκληφθεί.
09
03

Σε αυτόν τον πόλεμο ποιος είναι ο εχθρός μας;

Ο ακροδεξιός όμως λόγος, οργανωμένα και συστηματικά, στην Ελλάδα και παντού, επιλέγει να ενοχοποιεί τους πρόσφυγες. Στρέφει την οργή τμημάτων της κοινωνίας εναντίον τους, αποστρέφοντας το βλέμμα από τους πραγματικούς ενόχους, τις δυνάμεις του πολέμου (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, Ευρωπαϊκή Ενωση), τις ολιγαρχίες του πλούτου και τους πολιτικούς υπηρέτες τους. Η ξενοφοβική στοχοποίηση των προσφύγων σπέρνει διχόνοια μεταξύ των λαών, υπονομεύει και καταστρέφει την κοινωνική αλληλεγγύη, το αρχέγονο όπλο των όπου γης κατατρεγμένων και καταπιεσμένων εναντίον των καταπιεστών και των εκμεταλλευτών τους. Μπροστά στην επιδημία ξενοφοβίας και ρατσισμού, δηλώνουμε ότι δεν είναι εχθροί μας οι πρόσφυγες και οι μετανάστες και ότι δεν πολεμούμε εναντίον τους! Δεν πολεμούμε εναντίον των αδύναμων, των κατατρεγμένων και εξαθλιωμένων του κόσμου αυτού! Εχθροί μας είναι οι δυνάμεις του πολέμου, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ενωση, η ολιγαρχία του πλούτου σε Ελλάδα και Τουρκία και οι πολιτικοί υπηρέτες της! Εχθροί μας είναι οι κάθε λογής πατριδοκάπηλοι και πολεμοκάπηλοι, οι φασίστες και οι ρατσιστές, οι έμποροι του μισανθρωπισμού! Απέναντι σε ένα σύστημα που συνθλίβει ολόκληρους λαούς, που κονιορτοποιεί τις ζωές τους και παράγει καθημερινά «περιττούς» ανθρώπους αγωνιζόμαστε για τη μαχητική αλληλεγγύη των λαών ενάντια στους κοινούς εχθρούς τους, για μια κοινωνία συντροφικότητας και ανθρωπιάς!
05
03

Π. Λάμπρου – Μ. Σαρρής: Καμία συναίνεση στην πολιτική του “Ορμπανισμού”

Όπως σωστά είπε η Νεολαία ΣΥΡΙΖΑ, με τους μετανάστες και τους πρόσφυγες ζούμε μαζί. Πολλά από τα σχολεία μας είναι πολυπολιτισμικά, οι γειτονιές μας έχουν αυτό το άρωμα, οι παρέες μας είναι κοινές, οι πολιτισμοί μας συναντιόνται, γνωρίζει ο ένας τον άλλον, γεύσεις και μυρωδιές, μουσικές του κόσμου… Γνωρίζουμε βέβαια, πως πολλοί που έφτασαν στην πατρίδα μας δεν θέλουν να μείνουν εδώ. Ο στόχος της τελικής και μεγάλης διαδρομής τους είναι ο βοράς της Ευρώπης. Μαζί θα παλέψουμε για μετεγκαταστάσεις και επανενώσεις οικογενειών. Μαζί θα δώσουμε τη μάχη ενάντια στον πόλεμο, για να ανοίξει η πόρτα στην ελπίδα της επιστροφής. Μαζί θα διεκδικήσουμε την άρση του γεωγραφικού περιορισμού και την μεταφορά από τα νησιά στην ενδοχώρα, κυρίως των ευάλωτων και φυσικά των ασυνόδευτων ανηλίκων. Μαζί θα υπερασπιστούμε το άσυλο, τις ανοιχτές και φιλόξενες δομές, την ένταξη, τη συμμετοχή στα σχολειά μας. Είναι η μόνη λύση πέρα από αυτή της βαρβαρότητας.      
02
03

72 χρόνια από τη σφαγή στο Α’ Τάγμα στο Μακρονήσι

Η διήμερη, μεγαλειώδης αντίσταση των άοπλων, κρατούμενων, κομμουνιστών και δημοκρατικών φαντάρων, στην πιο μαύρη απάνθρωπη δολοφονική βία και ο ηρωικός θάνατος πάνω από 300 από αυτούς, κατέχει ξεχωριστή θέση στη ματωμένη Ιστορία των αετών του Μακρονησιού. Σμίλεψε την αποφασιστικότητα των κρατούμενων – εξόριστων φαντάρων να αρνηθούν την υποταγή. Μεγάλωσε το θαυμασμό των λαϊκών ανθρώπων για τον ανυποχώρητο αγώνα τους, σε ολόκληρη τη χώρα. Αποκάλυψε την ωμή, δολοφονική επέμβαση των αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών σε βάρος του λαού μας, που αυτοδιαφημίζονταν σαν δημοκρατικές και ανθρωπιστικές δυνάμεις. Αποκάλυψε το απάνθρωπο πρόσωπο των δεσμωτών του μετεμφυλιακού κράτους, που ντροπιαστικά, έκρυβαν τη νύχτα, τα ματωμένα αποτελέσματα της «αναμόρφωσής» τους.
23
01

Η… “βόμβα”, τα ανοιχτά ή κλειστά παράθυρα και εμείς

Είμαστε συνηθισμένοι/ες το τελευταίο μεγάλο διάστημα να ασχολούνται αρθρογράφοι διαφόρων σάιτ με την πρωτοβουλία μελών 53+ του ΣΥΡΙΖΑ. Άρθρα και σχόλια, με τα περισσότερα απ΄ αυτά, να συγκλίνουν στην αναζήτηση κάποιας εσωτερικής “βόμβας”. Τελευταία “βόμβα” ανακαλύφθηκε σε κείμενο του πολυγραφότατου Γ. Λακόπουλου στο Ανοιχτό Παράθυρο. Αυτό είναι, πιάστηκαν οι 53+ και ο Τσακαλώτος στη φάκα, έγινε η μεγάλη αποκάλυψη και τώρα ο… καλός και τίμιος κεντροαριστερός δημοσιογράφος καλεί τον Αλέξη Τσίπρα να γίνει (για άλλη μια φορά σύμφωνα με τις επιθυμίες του) Ανδρέας Παπανδρέου και να κάνει εκκαθαρίσεις στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, όπως έκανε αυτός το 1977.  Αλλά ποια είναι η “βόμβα”, που έριξαν οι 53+ στα θεμέλια της Κουμουνδούρου; Κυκλοφορούν, λέει, κείμενο για συλλογή υπογραφών ώστε να συνεδριάσει η Κεντρική Επιτροπή του κόμματος (απίστευτο ατόπημα κατά τον αρθρογράφο να συνεδριάζουν τα εκλεγμένα όργανα), με στόχο να παρθεί απόφαση το 3ο συνέδριο να είναι του ΣΥΡΙΖΑ και… άλλα,  κάτι για αριστερό κόμμα, για συμμαχίες κ.λ.π. Και τώρα εμείς οι 53+ κάτι πρέπει να πούμε, αφού μας έπιασαν στα... πράσα. Ας πούμε λοιπόν:  Δεν υπάρχει κείμενο -απόφαση των 53+. Είναι γνωστό άλλωστε ότι το ιδεολογικό μας ρεύμα όταν έχει κάτι να πει το λέει ανοιχτά και δημόσια. Δεν το κρύβουμε ούτε λειτουργούμε υπόγεια.  Άρα, αφού δεν υπάρχει κείμενο - απόφαση δεν συλλέγουμε υπογραφές και μάλιστα για ένα θέμα, που έχει λήξει στο κόμμα μας ομόφωνα, καθώς το συνέδριο πράγματι, αγαπητέ μας αρθρογράφε (ξέρουμε στεναχωριέσαι) θα είναι το 3ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ. Και θα είναι ένα ανοιχτό συνέδριο με τα χιλιάδες νέα μέλη, που έρχονται ως νυν και όχι ως πρώην, να συμμετέχουν ουσιαστικά και ισότιμα. Και το γεγονός αυτό είναι σημαντικό και ελπιδοφόρο και έχουμε κάθε λόγο να το ενθαρρύνουμε.   Όμως ο αρθρογράφος του Ανοιχτού Παράθυρου κάνει και άλλη μια αποκάλυψη: λέει ότι οι 53+ επιδιώκουν να μείνει ο ΣΥΡΙΖΑ αμιγώς αριστερό κόμμα. Εδώ, πράγματι, αποκάλυψε το... επαίσχυντο σχέδιο μας. Ναι, είναι αλήθεια. Θέλουμε ο ΣΥΡΙΖΑ να μείνει αριστερό κόμμα. Ένα μεγάλο, λαϊκό, μαζικό κόμμα της σύγχρονης ριζοσπαστικής αριστεράς, που θα έχει την ικανότητα να εμπνέει, να συσπειρώνει, να ενώνει, όπως γίνεται και με τους ανθρώπους της Προοδευτικής Συμμαχίας. Αλλά για κακή τύχη του πολυγραφότατου κεντροαριστερού δημοσιογράφου, το ίδιο θέλουν όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Αριστεροί είμαστε (ως γνωστόν), αριστερό κόμμα θέλουμε. Τι να θέλουμε δηλαδή; Δεξιό; Κεντρώο; Κεντροαριστερό; Κάτι που να μην είναι ούτε αριστερό ούτε δεξιό ούτε κεντρώο; Αστεία πράγματα… Θα μπορούσαμε να μην δίναμε καμία απάντηση. Αλλά μας ενοχλεί η στοχοποίηση μιας άποψης, όποιας άποψης. Το κείμενο που επικαλείται ο αρθρογράφος είναι υπαρκτό. Πρόκειται για πρόταση (ο αρθρογράφος αποφεύγει να τη δημοσιεύσει στο σύνολό της -και όχι τυχαία καθώς στην παράγραφο που λείπει,η πρόταση μιλάει για τη  διεύρυνση και μαζικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ στη βάση  που είναι απολύτως επιθυμητή και απαραίτητη ) ενός αξιοσέβαστου, αγαπημένου συντρόφου, που δικαιούται ασφαλώς, όπως όλοι και όλες μας, να συζητά, να σκέφτεται, να προτείνει. Ο κύριος Λακόπουλος, όμως, έχει μάθει, μάλλον από τα χρόνια του ΠΑΣΟΚ. Διαφορετική άποψη σημαίνει εκκαθάριση, διαγραφή ή για να κυριολεκτούμε διαγραφές… Μόνο αγαπητέ κύριε έχεις κάνει ένα λάθος και μάλιστα μεγάλο. Ο ΣΥΡΙΖΑ, που όλοι μας θέλουμε να είναι μεγάλος, που όλοι και όλες θέλουμε να νικήσει πολιτικά, ιδεολογικά, εκλογικά το δεξιό, νεοφιλελεύθερο και αυταρχικό σχέδιο της ΝΔ, δεν λειτουργεί με χατζάρα και βούρδουλα.  Εσύ αγαπητέ, αλλιώς έμαθες, με τον βούρδουλα, τη στοχοποίηση της διαφορετικής άποψης και τις διαγραφές. Αλλά εμείς από τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι γι΄ αυτό. Δικό σου το πρόβλημα.  Και μια συμβουλή, αν μας επιτρέπεις: την επόμενη φορά που το δημοσιογραφικό σου δαιμόνιο θα ανακαλύψει μια νέα “βόμβα”, για μας ή για άλλους, καλό θα είναι να διασταυρώσεις την ύπαρξή της. Τι στο καλό, δημοσιογράφος λες ότι είσαι, έστω και αν δεν είσαι αριστερός, αμιγώς...   
09
01

Πάνος Σκουρλέτης – Έφη Αχτσιόγλου: Ο οδοστρωτήρας των εργασιακών δικαιωμάτων ξεκίνησε με ορμή

Τους τελευταίους μήνες η κατάσταση στην Τράπεζα Πειραιώς έχει παροξυνθεί με ευθύνη της διοίκησής της και της κυβέρνησης της ΝΔ. Η Τράπεζα Πειραιώς έχει προχωρήσει σε απολύσεις, κατά πρωτοφανή παραβίαση της συμφωνίας διοίκησης-εργαζομένων. Την ίδια στιγμή το υπουργείο Εργασίας, μετά από μια εξάμηνη σιγή ιχθύος και κάλυψη των παράνομων πρακτικών εις βάρος των εργαζομένων, ανέλαβε ρόλο HR της επιχείρησης, συζητώντας και αποφασίζοντας τις τοποθετήσεις ή την έξοδο των υπαλλήλων. Μέσα σε έξι μήνες διακυβέρνησης της ΝΔ: Γίνονται για πρώτη φορά μετά τη χούντα απολύσεις στις τράπεζες. Γίνονται απολύσεις στον ΟΤΕ και συλλαμβάνονται απεργοί. Γενικεύεται η εργολαβοποίηση, η απλήρωτη εργασία και η εκ νέου παραβίαση των ωραρίων. Γενικεύεται η μη υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας και μέσω αυτής οι ραγδαίες μειώσεις μισθών. Ο οδοστρωτήρας των εργασιακών δικαιωμάτων ξεκίνησε με ορμή και φέρει ήδη τα αποτελέσματά του στις ζωές χιλιάδων εργαζομένων.
02
12

Ο ανθρωπότυπος «Γκόρτσος»

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, φλόμωσε τα αυτιά μας με τους «άριστους». Εκλέχτηκε το καλοκαίρι και έχοντας  πρόταγμα την «αριστεία», προέκρινε τη λαμπρή πορεία, καριέρα και τον βίο διάφορων για να καταλάβουν θέσεις πολιτικής ευθύνης, υποτίθεται έξω από παλαιοκομματικές λογικές. Αυτό που κατάφερε στους τέσσερις μήνες διακυβέρνησης, είναι αφενός οι «άριστοι» να γίνουν βασιλικότεροι του βασιλέως, με δηλώσεις επικίνδυνες που ανατινάζουν την όποια λογική όπως αυτές της Δόμνας Μιχαηλίδου για το οπλοστάσιο του συριακού στρατού στην ΑΣΟΕΕ. Αφετέρου, να αποδείξει για μια ακόμη φορά, πώς ο ίδιος πόρρω απέχει από τις εξαγγελίες του, και δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένα γνήσιο τέκνο του πατρός του και της παράταξης που τον ανέθρεψε. Το δείχνουν αυτό περίτρανα, ο συγκεντρωτισμός του –μέχρι και η Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης ήταν υπ’ ευθύνη του, η επιλογή προσώπων που συμπεριφέρονται με αυταρχισμό  διατάσσοντας απολύσεις όποιων δεν τους είναι αρεστοί–ο Απόστολος Δοξιάδης μπορεί να πάρει ένα βραβείο για αυτό, ο διορισμός σε καίριες θέσεις «Γκρούεζων» και προσωπικών του φίλων, οι οποίοι το λιγότερο αναπαράγουν δημόσιο λόγο σεξιστικό, λαϊκίστικο, χυδαίο –οι περιπτώσεις του νέου διοικητή του νοσοκομείου της Κω ή της εθνικής συντονίστριας για τα ασυνόδευτα ανήλικα είναι χαρακτηριστικές. Αυτό που σήμαινε τελικά για τον Κυριάκο Μητσοτάκη επιστροφή στην «κανονικότητα» ήταν η παλινόρθωση του παλιού καθεστώτος. Οι «άριστοι» πιάνουν το χέρι των Γκόρτσων και των Γκρούεζων και έρχονται με όρους πιο επιθετικούς και αντιδραστικούς να παραλάβουν το κράτος ως λάφυρο. «Θα σας εξαφανίσομεν…εεε…θα σας εξασφαλίσομεν».
25
10

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΗΜΑΙΟΦΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Η επανακάμψασα ρύθμιση της βαθμολογικής ιεραρχίας των εντεκάχρονων έναντι της πατρίδας πρέπει να αποσυρθεί. Αντί να συζητάμε για τους σημαιοφόρους κλπ. πρέπει να ξανασυζητήσουμε πως μπορούμε να βοηθήσουμε τον μορφωτικό αγώνα των σχολείων. Με ποιες τελετές ιστορικής μνήμης; Βοηθούν οι παρελάσεις ή μήπως πρέπει να αντικατασταθούν με εκπαιδευτικές επισκέψεις, με ιστορικούς περιπάτους, με τη δημιουργία και την προβολή ταινιών, με θεατρικές παραστάσεις, αναγνώσεις λογοτεχνικών και ιστορικών βιβλίων με εκθέσεις ζωγραφικής και κατασκευών, με συναντήσεις και συζητήσεις με ιστορικούς; Πρέπει επίσης να συζητήσουμε ποια πατρίδα θέλουμε. Την πατρίδα που περιθωριοποιεί, ξεχωρίζει, ιεραρχεί και αδικεί ή την πατρίδα που παλεύει να ενσωματώσει και να εξισώσει;
15
10

Συνταγές για ανθρωποφάγους

Δεν είναι η πρώτη φορά που δημοσιογραφικά μέσα προσπαθούν να μπλέξουν σε επιχειρηματικές αντιπαραθέσεις στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε είναι νέα η άποψη που ισχυρίζεται ότι για να «προκόψει» ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να προσεταιριστεί τμήματα του κεφαλαίου, ιδιαίτερα εκείνα τα επιχειρηματικά συμφέροντα που μπλέκονται με τα μίντια. Καλοδεχούμενη η πολιτική κριτική, ακόμα και η εμπαθής,  θα μας βρει όμως απέναντί της κάθε προσπάθεια να εμπλακεί ο ΣΥΡΙΖΑ στους ενδοκαπιταλιστικούς ανταγωνισμούς.