Ρόνια Αναστασιάδου

Σύντροφοι και συντρόφισσες, Είναι χαρά μου να είμαι σήμερα εδώ και πάντα τιμή να μιλάω…

Ξεκάθαρος, αν και όχι δημόσια παραδεκτός, στόχος της κυβέρνησης είναι να κλείσουν όλες οι μικρές επιχειρήσεις στον τουρισμό, να πουληθούν φτηνά, να αυξηθεί η ανεργία για να πέσουν οι μισθοί και να μηδενιστούν οι απαιτήσεις των εργαζομένων, ώστε να συνεχίσουν να αυξάνονται τα κέρδη και να μεγαλώσει το κομμάτι της πίττας που αναλογεί στις μεγάλες πολυεθνικές και την παρέα των Ελλήνων μεγαλο-ξενοδόχων του ΞΕΕ και της Marketing Greece. Να υπάρχουν μόνο τα πεντάστερα, οι αλυσίδες, τα all inclusive, οι εργασιακές σχέσεις γαλέρας που ισχύουν εδώ και χρόνια στον τουρισμό, η μαζική κατανάλωση και τα προϊόντα διατροφής χωρίς γεύση, που παράγονται επίσης από πολυεθνικές. Η συγκυρία διευκολύνει σε αυτή την κατεύθυνση. Όλοι θα πληγούν από τη διακοπή της τουριστικής δραστηριότητας. Μικροί και μεγάλοι. Προφανώς όχι όλοι το ίδιο και αυτό δεν εξαρτάται καθόλου από την ικανότητα του καθενός. Εξαρτάται καθαρά από τα μέτρα που λαμβάνονται. Όταν δεν δίνεις επιδότηση σε κανέναν, ενισχύεις τις ισχυρές και μεγάλες εταιρείες και τους επιχειρηματίες που έχουν λεφτά σε αναμονή και κεφάλαιο να κάθεται και μπορούν να βγάλουν τη χρονιά έστω και με απώλειες. Αντίθετα, κατατροπώνεις αυτούς που δεν έχουν λεφτά στην άκρη και δεν μπορούν να επιβιώσουν χωρίς δουλειά ή επιδότηση. Όταν δίνεις επιδότηση με τόσα κριτήρια και προϋποθέσεις που ελάχιστοι την δικαιούνται, είναι γιατί θέλεις οι υπόλοιποι να καταφύγουν σε δάνεια. Για να τους έχεις εγκλωβισμένους για πάντα.

«Ν’ ανοίξω ή να μην ανοίξω; Κι αν ανοίξω, πώς θ’ ανοίξω; Κι αν ανοίξω χωρίς να ανοίξουν οι άλλοι, ποιος θα έρθει; Κι αν δεν έρθει, τι νόημα έχει ν’ ανοίξω; Κι αν έρθει με τον ιό, θα πρέπει να κλείσω. Κι αν ανοίξω και μετά κλείσω, μάλλον δεν θα ξανανοίξω ποτέ... Μήπως να μην ανοίξω; Και πώς θα ζήσω; Δεν θα μπορώ. Κι αν ανοίξω και δεν δουλέψω; Πάλι δεν θα μπορώ να ζήσω...». Κάπως έτσι μπορούν να περιγραφούν οι σκέψεις στο μυαλό ενός τουριστικού επαγγελματία στις Κυκλάδες. Τα διαγγέλματα, οι ΠΝΠ, οι ανακοινώσεις των ημερών, αντί να ξεκαθαρίζουν τα πράγματα, φαίνεται να τα περιπλέκουν. Τουλάχιστον για τους επαγγελματίες στις Κυκλάδες που έχουν μικρές επιχειρήσεις, οικογενειακές, με λίγους εργαζόμενους. Οι προοπτικές είναι θολές και δυσοίωνες και η ανησυχία το συναίσθημα που κυριαρχεί. Φυσικά, υπάρχουν οι αισιόδοξοι. Που πιστεύουν ότι θα δουλέψουν Αύγουστο, Σεπτέμβριο και Οκτώβριο. Στη Σαντορίνη και Νοέμβριο. Βασίζονται στους repeaters που ξέρουν τα νησιά και βεβαιώνουν ότι θα έρθουν το συντομότερο, σε όσους έχουν σπίτια διακοπών, στους Έλληνες που φέτος θα κυκλοφορήσουν εντός χώρας και στους πολύ πλούσιους που θα πάνε στις απομονωμένες βίλες με τα ιδιωτικά τους αεροπλάνα και ελικόπτερα χωρίς να έρθουν σε επαφή με τον υπόλοιπο κόσμο. Η μεγάλη πλειοψηφία όμως είναι απαισιόδοξοι έως απελπισμένοι.

Το 15ο Περιφερειακό Αναπτυξιακό Συνέδριο για τις Κυκλάδες ξεκίνησε την Παρασκευή 1 Ιουνίου στη Νάξο με το θεματικό τραπέζι της πρωτογενούς παραγωγής και συνεχίστηκε την Τρίτη 5 και την Τετάρτη 6 Ιουνίου στη Σύρο με έξι θεματικά τραπέζια και ομιλία του αντιπροέδρου της κυβέρνησης, Γιάννη Δραγασάκη. Η διαδικασία που προηγήθηκε ήταν πρωτόγνωρη για τις Κυκλάδες –όπως και για όλη την Ελλάδα. Στα νησιά, και μάλιστα στα μικρότερα από αυτά, που βλέπουν την κυβέρνηση μόνο σε εκλογές και διακοπές, ήταν ακόμα πιο σημαντική η διαδικασία και επιφύλαξε εκπλήξεις σε όσους την παρακολούθησαν από κοντά. Περισσότεροι από 400 φορείς (περισσότεροι από κάθε νομό), περισσότερα από 20 νησιά, περισσότερα από 130 υπομνήματα.