Ειρήνη - Ελένη Αγαθοπούλου

13
10

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Σε ελεύθερη πτώση η Ισότητα των Φύλων στην Ελλάδα

Σε ελεύθερη πτώση φαίνεται πως βρίσκεται η ισότητα των φύλων στην Ελλάδα με βάση τον Παγκόσμιο Δείκτη Ισότητας των Φύλων (Gender Gap Index), του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ για το 2021. Παρά τα επικοινωνιακά τερτίπια της Κυβέρνησης και της Υφυπουργού Εργασίας αρμόδιας για θέματα Ισότητας, και παρά τα μεγάλα λόγια για «ισότητα στην πράξη από τη σημερινή Κυβέρνηση», η πραγματικότητα φαίνεται να είναι διαφορετική. Η Ελλάδα για το 2021 φαίνεται ότι βρίσκεται στην 98η θέση στην Ισότητα των Φύλων μεταξύ 156 χωρών, 14 θέσεις κάτω από το 2020 οπότε και βρισκόταν στην 84η θέση και 20 θέσεις κάτω από το 2018, που κατείχε την 78η θέση. Ο συγκεκριμένος Δείκτης της έκθεσης κατατάσσει τις χώρες ανάλογα με το υπολογιζόμενο χάσμα μεταξύ γυναικών και ανδρών σε τέσσερις βασικούς τομείς: υγεία, εκπαίδευση, οικονομία και πολιτική. Οι τομείς που εμφανίζεται το μεγαλύτερο χάσμα μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Ελλάδα είναι η συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική και η οικονομία. Όπως θα έλεγε και ο κ. Μητσοτάκης όμως: «τι να κάνουμε, αφού οι γυναίκες δεν θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική». Στην πραγματικότητα, η παραπάνω φράση του Πρωθυπουργού αντικατοπτρίζει όλη την πολιτική της ΝΔ για τα θέματα ισότητας. Καμία προσπάθεια για βελτίωση της θέσης των γυναικών στην αγορά εργασίας, στην πολιτική, στην οικονομία, παρά μόνο επικοινωνιακά πυροτεχνήματα. Η αυτορρύθμιση είναι η απάντηση της Κυβέρνησης της ΝΔ και στο ζήτημα αυτό. Εν έτη 2021 λοιπόν, και ενώ η πλειοψηφία των χωρών που συμμετέχουν στην έρευνα βελτιώνουν κάθε χρόνο τις επιδόσεις τους, η Ελλάδα ανήκει σε εκείνη τη μειοψηφία που καταφέρνει να έχει καθοδική πορεία. Περιμένουμε να ακούσουμε με ενδιαφέρον τις δικαιολογίες της κ. Συρεγγέλα για αυτή την επίδοση της χώρας μας. Η τόση «ισότητα στην πράξη» τελικά αποδεικνύεται μια τρύπα στο νερό! Συγχαρητήρια!
28
06

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Πες την με το όνομά της – Γυναικοκτονία

Eίναι καιρός να τεθεί στον δημόσιο διάλογο η αναγκαιότητα της αναγνώρισης του όρου «γυναικοκτονία» ως αυτό ακριβώς που είναι. Θεωρούμε επίσης αναγκαίες και επιβεβλημένες τις παρεμβάσεις στο χώρο των ΜΜΕ, καθώς οι τρόποι αναπαράστασης των γυναικοκτονιών ως δράματα, ζήλεια, ερωτικό πάθος, ως εξατομικευμένο πρόβλημα του δράστη και όχι ως απότοκο συστημικής βίας σε βάρος των γυναικών εγγράφει τα εγκλήματα στην οικιακή σφαίρα, τα εξατομικεύει στιγματίζοντας τις γυναίκες μέσα από πρακτικές victimblaming, όπως στην περίπτωση της Καρολάιν η οποία «απειλούσε να φύγει από το σπίτι». Το πρόβλημα όμως είναι πολύ πιο βαθύ από τα εξατομικευμένα προβλήματα δραστών και θυμάτων. Είναι ένα κοινωνικό πρόβλημα και ως τέτοιο πρέπει να αντιμετωπιστεί, χωρίς να κλείνουμε τα μάτια, αλλά κάνοντας βήματα μπροστά. Η αναγνώριση του όρου «γυναικοκτονία» και στην Ελλάδα είναι πιο επίκαιρη και πιο επιβεβλημένη από ποτέ.
18
06

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Αν η έμφυλη βία είναι η πανδημία, ο ιός είναι η πατριαρχία που αφαιρεί τις ζωές των γυναικών

Άλλη μια γυναικοκτονία, από χέρι συζύγου, η 5η για το 2021, η οποία εξιχνιάστηκε, μετά από 1,5 περίπου μήνα ερευνών και παρά την προσπάθεια του γυναικοκτόνου να αποπροσανατολίσει τις έρευνες, κάνοντας λόγο για εισβολή ληστών στο σπίτι τους. Δεν επρόκειτο τελικά για το ανέφελο ζευγάρι, επρόκειτο για μια γυναίκα που επιθυμούσε να φύγει από τον σύζυγό της. Η Καρολάιν, η Κωνσταντίνα στην Μακρυνίτσα και τόσες ακόμα γυναίκες έχασαν την ζωή τους από χέρι συζύγου, συντρόφου, φίλου. Κι όσο δεν προσδιορίζονται οι δολοφονίες γυναικών λόγω φύλου ως γυναικοκτονίες, τόσο θα αποκρύπτεται η έμφυλη διάσταση αυτών των εγκλημάτων, που στηρίζονται στις βαθιά εμπεδωμένες πατριαρχικές αντιλήψεις και έμφυλα στερεότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι γυναίκες είναι κατώτερες, υπόκεινται στην εξουσία των ανδρών που προνομιακά μπορούν να τιμωρήσουν, σωφρονίσουν, ελέγξουν τις ζωές και τα σώματα των γυναικών, ως ιδιοκτησιακό καθεστώς τους. Αν οι γυναικοκτονίες και η έμφυλη βία είναι η πανδημία, τότε ο ιός είναι η εμπεδωμένη πατριαρχία και οι τρόποι μέσω των οποίων μια κοινωνία κανονικοποιεί την δολοφονία αθώων γυναικών. Κι ενώ χιλιάδες καταγγελίες γυναικών αναδεικνύουν την έμφυλη και σεξιστική βία, ως καθημερινό βίωμα των κοριτσιών και των γυναικών, αλλά και την ανοχή των κοινωνιών σε αυτό, η δημόσια συζήτηση μονοπωλείται μόνο εάν εξελιχθούν σε ακραία βία, όπως η γυναικοκτονία, οπότε και παρουσιάζονται ως «μεμονωμένα περιστατικά», «εγκλήματα πάθους» ή «οικογενειακά δράματα». Με οργή ακούσαμε τις δηλώσεις του συνδικαλιστή αστυνομικού, κ. Μπαλάσκα, «ο πιλότος είναι βλάκας, όχι γιατί διέπραξε το φόνο της συζύγου και του σκύλου τους αλλά γιατί δεν ομολόγησε την κατά λάθος! και πάνω στον καυγά δολοφονία της Καρολάιν, ώστε να πάει φυλακή μόνο 5-6 χρόνια γιατί είναι νέο παιδί». Ο κ. Μπαλάσκας ποιον ακριβώς ρόλο διαδραματίζει εδώ; Του υποβολέα των επίδοξων γυναικοκτόνων; Αποτελεί προσβολή της μνήμης της νεκρής γυναίκας και νομιμοποιεί την βία των ανδρών υποδεικνύοντας την αξιοποίηση καθόλα στερεοτυπικών πατριαρχικών επιχειρημάτων που εγγράφουν την έμφυλη βία στην σφαίρα της «κακιάς στιγμής και της δήθεν απερισκεψίας». Τέτοιες προκλητικές δηλώσεις είναι απαράδεκτες, συνιστούν προσβολή όχι μόνο της μνήμης της νεκρής Καρολάιν, αλλά και όλων των γυναικών που δολοφονήθηκαν από συζύγους συντρόφους τους. Από κοντά και μια μερίδα των συστημικών ΜΜΕ, που κάνουν λόγο για τις «απειλές» της Καρολάιν να φύγει με το παιδί της, αξιοποιώντας το victim blaming, της υπαιτιότητας της γυναίκας για την απώλεια της ζωής της. Σε μια περίοδο, που η έμφυλη βία αναγνωρίστηκε ως παράλληλη πανδημία, ήρθε η ώρα να τεθεί στον δημόσιο διάλογο η ανάγκη για την αναγνώριση και ένταξη του όρου γυναικοκτονία στον Ποινικό μας Κώδικα, ακολουθώντας το παράδειγμα της Κύπρου και άλλων ευρωπαϊκών χωρών που ενσωμάτωσαν στις νομοθετικές τους ρυθμίσεις τις προθετικές λόγω φύλου δολοφονίες. Ωστόσο η Κυβέρνηση της ΝΔ, αντί να προωθεί πολιτικές για την ουσιαστική ισότητα των φύλων, για την αλλαγή παραδείγματος και για την άμβλυνση των στερεοτυπιών και της έμφυλης βίας, καταφεύγει σε επιφανειακές και αλλότριες προς την ισότητα πολιτικές με στόχο την εξυπηρέτηση συμφερόντων και την παγίωση της ακροδεξιάς ιδεολογίας της. Η ψήφιση των διάτρητων, και σε βάρος γυναικών και παιδιών διατάξεων στο οικογενειακό, η ψήφιση του εργασιακού με την καθιέρωση συνθηκών 19ου αι, η συμμετοχή της σε “συνέδριο” γονιμότητας, όπου δεκάδες άνδρες, μεταξύ αυτών και υπουργοί της ΝΔ, θα μιλούσαν για το σώμα και την γονιμότητα των γυναικών και πρόσφατα η πρόταση της Επιτροπής Μαργαρίτη, που διέρευσε στα ΜΜΕ, για απαλοιφή του όρου της μη συναίνεσης από τον νομικό ορισμό του βιασμού, αποτυπώνουν τους τρόπους που η Κυβέρνηση αντιλαμβάνεται την ισότητα των φύλων. Καλούμε την Κυβέρνηση να προχωρήσει σε ουσιαστικές πολιτικές ισότητας, να εφαρμόσει ουσιαστικά τον Ν.4604/2019 και την Σύμβαση της Κων/πολης, προωθώντας όχι κανονισμούς ευπρέπειας στα σχολεία, αλλά ουσιαστικές πολιτικές πρόληψης με γνώμονα την ισότητα και την διαφορετικότητα.
27
02

Eιρήνη Αγαθοπούλου: Κυβέρνηση Ανακολουθιών και Καταστρατήγησης Δικαιωμάτων

Τα πρώτα δείγματα γραφής [της κυβερνησης Μητσοτάκη] ήρθαν πολύ γρήγορα, από τη σύνθεση του πρώτου κυβερνητικού σχήματος του κ. Μητσοτάκη, όπου οι γυναίκες ήταν σχεδόν ανύπαρκτες και σε ερώτηση μεγάλου ξένου ειδησεογραφικού πρακτορείου, η απάντηση του Πρωθυπουργού ήταν τόσο απαξιωτική, κοντόφθαλμη και παρωχημένη, που κανείς δεν θα ισχυριζόταν ότι συνάδει με τις αρχές μιας σύγχρονης φιλελεύθερης κυβέρνησης: «Είναι γνωστό, ότι είναι ελάχιστες οι γυναίκες που θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική», είπε. Επόμενο βήμα οπισθοδρόμησης ήταν η υποβάθμιση των πολιτικών ισότητας των φύλων, που επισφραγίστηκαν και με τη μετονομασία της Γενικής Γραμματείας Ισότητας σε Γενική Γραμματεία Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας και εσχάτως σε Γενική Γραμματεία Δημογραφικής & Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων, αλλά και με τη μεταφορά της από το Υπουργείο Εσωτερικών (οριζόντιες πολιτικές) στο Υπουργείο Εργασίας (μονοθεματικές πολιτικές). Η πατριαρχία και οι κανόνες της φαντάζουν κάτι απολύτως φυσιολογικό για τη ΝΔ και πρέπει να διαιωνιστούν και με κυβερνητικές πρωτοβουλίες. Δεν είναι όμως μόνο η πατριαρχία. Είναι και η καταστολή και η αστυνομική βία, που δείχνουν να είναι πυρηνικά στοιχεία για την Κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη και έχουν την τιμητική τους αυτόν τον ενάμιση χρόνο. Αστυνομοκρατία εντός των πανεπιστημίων, αστυνομοκρατία για την τήρηση των μέτρων κατά του κορονοϊού, αστυνομοκρατία μέσα στα ίδια μας τα σπίτια (βλ. περίπτωση οικογένειας Ινδαρέ). Και όπου δεν μπορεί να μπει η αστυνομία – ακόμη – μπαίνουν τα ελεγχόμενα από το Μέγαρο Μαξίμου ΜΜΕ. Με τα διόλου ευκαταφρόνητα ποσά από τις λίστες Πέτσα, ο κ. Μητσοτάκης έχει φροντίσει και έχει καταφέρει να ελέγχει τη συντριπτική πλειοψηφία των μέσων ενημέρωσης και να πλασάρει στο ποίμνιο τις ειδήσεις και τα γεγονότα που αυτός επιθυμεί, αποκρύπτοντας ταυτόχρονα όσα δεν συμφέρουν το κυβερνητικό αφήγημα. Το τοιχοκολλημένο σημείωμα κουκουλώματος στους διαδρόμους της ΕΡΤ για το κορονοπάρτι του Πρωθυπουργού στην Ικαρία και για την υπόθεση Λιγνάδη αποτελεί πλήγμα για την ελευθερία του Τύπου στη χώρα μας. Κυρίως γιατί δεν ήταν μεμονωμένο περιστατικό, αλλά ο καθρέφτης όλων αυτών που συμβαίνουν κάθε μέρα.
06
01

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Η γγ Ισότητας αναβαθμίστηκε αλλά η Ισότητα εξαφανίστηκε από τις κυβερνητικές πολιτικές

Για τη συντηρητική παράταξη, πλέον και με τη βούλα, γυναίκα σημαίνει μόνο μητέρα, σύζυγος, νοικοκυρά. Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη γυρνά την ελληνική κοινωνία πολλά χρόνια πίσω. Η απαράδεκτη αυτή οπισθοδρόμηση, ο ευτελισμός και η απαξίωση των κατακτήσεων των γυναικείων και φεμινιστικών κινημάτων όλων αυτών των ετών, μας βρίσκει απέναντι. Να είναι σίγουρη η Κυβέρνηση της ΝΔ ότι δεν θα κάνουμε ούτε βήμα πίσω. Η ισότητα των φύλων και οι συμπεριληπτικές πολιτικές, μπορεί να μην είναι στην ατζέντα του κ. Μητσοτάκη αλλά είναι στην ατζέντα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Με τις ευλογίες της κυβέρνησής του, ωθεί την χώρα, όχι μόνο να παραμείνει στις τελευταίες θέσεις ως προς τα ζητήματα ισότητας, αλλά στρέφεται και εναντίον των γυναικών, εξοβελίζοντας από το βεληνεκές του ό,τι αφορά στην προώθηση της ισότητας των φύλων.
25
11

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία, τώρα

25 Νοέμβρη σήμερα, Διεθνής Ημέρα για την εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών και ήδη  έχουν καταγραφεί για φέτος 10 γυναικοκτονίες στην Ελλάδα. Και η τελευταία, όπως και οι περισσότερες, για «οικογενειακές διαφορές», παρότι «φαινόταν να είναι ένα αγαπημένο ζευγάρι» και «ο δράστης δεν είχε δώσει αφορμές στο παρελθόν». Η βία κατά των γυναικών, όμως, δεν είναι μόνο αριθμοί. Πίσω από τους αριθμούς κρύβονται ανθρώπινες ζωές, ενσώματες υπάρξεις, στα σώματα των οποίων ασκείται κάθε είδους βία, που στην ακραία της μορφή στέλνει στον θάνατο, όπως συνέβη με την Ελένη Τοπαλούδη, με την Susan Eaton, με την Zackie Oh και πολλές άλλες. Η σημερινή μέρα μας βρίσκει εν μέσω μιας τεράστιας υγειονομικής, οικονομικής, κοινωνικής κρίσης, η οποία έχει αναδείξει το έμφυλο και ταξικό πρόσημό της παγκοσμίως. Χιλιάδες ανθρώπινες ζωές στα αζήτητα, χιλιάδες γυναίκες και θηλυκότητες κακοποιημένες, βιασμένες, δολοφονημένες, αποκλεισμένες εντός της οικίας τους. Και οι αριθμοί να δηλώνουν ότι η βία κατά των γυναικών και η ενδοοικογενειακή βία αυξήθηκε κατά 20% τον καιρό της πανδημίας. Γι’ αυτό διεκδικούμε από την Πολιτεία να λάβει μέτρα.  Ενίσχυση του Δικτύου Δομών (Συμβουλευτικά Κέντρα & Ξενώνες Φιλοξενίας) για την Καταπολέμηση της Έμφυλης Βίας και επέκτασή του σε όλη την Ελλάδα Μονιμοποίηση των Δομών και ένταξή τους στον τακτικό προϋπολογισμό της Κεντρικής Κυβέρνησης ή των ΟΤΑ Πρόληψη από μικρή ηλικία, μέσω ειδικών μαθημάτων στα σχολεία για την ισότητα των φύλων Δημιουργία προγραμμάτων θεραπευτικής αντιμετώπισης για τους δράστες ενδοοικογενειακής βίας και σεξουαλικών αδικημάτων, όπως προβλέπει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης. Ενώνουμε την φωνή μας με τις γυναίκες όλου του κόσμου, εργαζόμενες, άνεργες, μητέρες συζύγους, μετανάστριες, προσφύγισσες, αλλά και με όλες τις θηλυκότητες και λέμε ΟΧΙ στην έμφυλη βία. Εκφράζουμε την  μηδενική ανοχή στον σεξισμό, την σεξουαλική παρενόχληση, την κουλτούρα της βίας.  Τα σώματά μας έχουν σημασία. Καμία λιγότερη, καμιά μας δεν περισσεύει. Αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία, τώρα. 
19
11

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Ποιος παρανομεί;

Ποιος τελικά παρανομεί; Οι πολίτες, τα κόμματα, τα συνδικάτα, όσοι και όσες επέλεξαν να τιμήσουν την επέτειο του Πολυτεχνείου, αποδείχθηκαν για μια ακόμη φορά περισσότερο υπεύθυνοι από την κυβέρνηση της ΝΔ, η ανικανότητα και ο αυταρχισμός της οποίας είναι πλέον ορατά σε όλα τα επίπεδα. Καμιά κυβέρνηση δεν άντεξε, απλά εφαρμόζοντας βία και τρομοκρατία. Με βία και τρομοκρατία επιβάλλεσαι όταν φοβάσαι. Μια κυβέρνηση των ΜΑΤ αλλά όχι των ΜΕΘ, που επενδύει στην αστυνομία αλλά όχι και σε υγεία και παιδεία, που βρίσκεται διαρκώς απέναντι στους πολίτες, είναι μια κυβέρνηση αδύναμη και λίγη να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων.
11
11

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη άφησε ανοχύρωτη τη χώρα

Είχαν περισσότερους από 6 μήνες στη διάθεσή τους για να προετοιμάσουν έναν σχεδιασμό, που θα τους επέτρεπε να αντιμετωπίσουν με πιο ήπια μέτρα το δεύτερο κύμα της πανδημίας, και το έκαναν. Αντίθετα, η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη άφησε όλον αυτόν τον χρόνο να πάει χαμένος. Επένδυσε στην επικοινωνία της επιτυχημένης διαχείρισης του πρώτου κύματος και αμέλησε να ασχοληθεί με τη θωράκιση της χώρας εν όψει του δεύτερου κύματος της πανδημίας. Η απόφαση για ματαίωση του 80% των προγραμματισμένων χειρουργείων στις κόκκινες περιοχές, αλλά και η εσπευσμένη ανάκληση όλων των αδειών του υγειονομικού προσωπικού ήταν η επίσημη παραδοχή ότι ο έλεγχος στο ΕΣΥ έχει χαθεί. Δεν προνόησαν να προχωρήσουν κανέναν από τους – ήδη επί ΣΥΡΙΖΑ – προγραμματισμένους διορισμούς γιατρών και νοσηλευτών για τα δημόσια νοσοκομεία, ούτε και τις προσλήψεις για τη στελέχωση και λειτουργία των νέων ΜΕΘ. Απέτυχαν, όμως, και να ελέγξουν την μετάδοση του ιού. Προχώρησαν σε τραγικά λάθη με το άνοιγμα του τουρισμού, χωρίς τεστ και ειδικά μέτρα, με το άνοιγμα των σχολείων με μόνο μέτρο προστασίας τις μάσκες και όχι την αποσυμφόρηση των αιθουσών και την πρόσληψη επιπλέον εκπαιδευτικών και φυσικά με πλήρη απουσία παρέμβασης για να αντιμετωπιστεί ο συνωστισμός στα μέσα μαζικής μεταφοράς, όπου καθημερινά, χιλιάδες άνθρωποι τα χρησιμοποιούν αναπόφευκτα για να πάνε στις δουλείες τους. Σήμερα, αντιμετωπίζουμε τις συνέπειες αυτής της ολιγωρίας και της αδράνειας, που έχει τεράστιες συνέπειες στην οικονομία και κατ’ επέκταση στην κοινωνία. Ο πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Χατζηθεοδοσίου, σήμερα δήλωνε σε πρωινή εκπομπή, ότι η Ελλάδα έχει πάρει τα λιγότερα μέτρα ενίσχυσης επιχειρήσεων και εργαζομένων σε όλη την Ευρώπη.
21
05

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Δίκη Τοπαλούδη – Μα γιατί αντιδρούν;

Μια γυναίκα – ναι, και οι εισαγγελείς έχουν φύλο – τόλμησε να αναδείξει τις όψεις και διαστάσεις της ιεραρχικά έμφυλης και ταξικά οργανωμένης κοινωνίας με ένα έντονα φορτισμένο τρόπο, μέσα σε μια αίθουσα δικαστηρίου. Ο έμφυλος λόγος της εισαγγελέα, έστω και με τις ατέλειές του, αποτελεί τομή στα δικαστικά χρονικά, αποτελεί ένα πρώτο βήμα για να υπάρξει συνέχεια και από άλλους/ες συναδέλφους της. Γιατί μεταξύ μιας δικαιοσύνης τυφλής, ουδέτερης κι απάνθρωπης εμείς επιλέγουμε μια δικαιοσύνη ανθρώπινη. Αυτή που η κ. Δόγκα επεδίωξε. Της το χρωστάμε και της το αναγνωρίζουμε. Γιατί βαρεθήκαμε να ακούμε σε δίκες βιασμών να κατηγορούνται οι ίδιες οι γυναίκες γιατί «τα ήθελαν και τα έπαθαν». Η καταδίκη των βιαστών και δολοφόνων της Ελένης, την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, αποτελεί δικαίωση για κείνη και για όλες τις γυναίκες που ήρθαν αντιμέτωπες με τη στυγνή σεξιστική βία. Θα αποτελεί επίσης μια σημαντική νίκη για το φεμινιστικό κίνημα που από την πρώτη στιγμή έδωσε το παρόν του στην αίθουσα των δικαστηρίων. Αποτελεί παράλληλα εφαλτήριο για όλες και όλους εμάς, για τους αγώνες ενάντια σε κάθε μορφής σεξισμού, βίας, ελέγχου των σωμάτων μας, ενάντια σε κάθε μορφής καταπίεση. Η αρχική συγκίνηση στο άκουσμα της απόφασης, ας δώσει γρήγορα τη θέση της στο πείσμα και την αποφασιστικότητα για να μην υπάρξει καμιά άλλη «Ελένη».
09
01

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Μα γιατί αυτοκτονούν;

«Τι άλλο θέλουν; Μένουν στα καλύτερα ξενοδοχεία. Ούτε οι Έλληνες δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πάνε σε αυτά! Τους δίνουμε επιδόματα, ζουν με τα λεφτά του ελληνικού λαού και δεν είναι και ικανοποιημένοι». Οι παραπάνω φράσεις ακούγονται καθημερινά, από τα καφενεία, μέχρι και από τα πιο επίσημα χείλη, από υπουργούς της κυβέρνησης της ΝΔ. Προφανώς, δεν υπάρχει κάτι πιο αποπροσανατολιστικό από αυτό. Αρκεί, ο καθένας και η καθεμιά από εμάς να αναλογιστούμε, εάν εμείς βρισκόμασταν κλεισμένοι σε μια ξενοδοχειακή μονάδα, ακόμη και με όλες τις ανέσεις, αποκομμένοι από τον «έξω κόσμο» και με βασική «ενασχόληση» την απραξία, εάν εμείς βρισκόμασταν στη θέση τους, πόσο καιρό θα αντέχαμε; Ας προσθέσουμε ότι οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν πότε θα φύγουν από εκεί και, επιπλέον, πολλοί από αυτούς δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται οι οικογένειές τους και αν ποτέ θα τις ξαναδούν. Και φυσικά ας μην ξεχνάμε τι έχουν υποστεί κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους μέχρι την Ελλάδα. Έχει ενδιαφέρον μια έρευνα που δημοσιεύθηκε το 2015, για τους Έλληνες που μετανάστευσαν στη Γερμανία τα χρόνια της κρίσης. Πολλοί από αυτούς διαγνώστηκαν με ψυχολογικά τραύματα και αυξημένο στρες. «Έχουν το ίδιο προφίλ με τους πρόσφυγες λόγω πολέμου και αντιμετωπίζουν κατάθλιψη, φοβίες και κρίσεις πανικού, ενώ αρκετοί νιώθουν σαν να ξεριζώθηκαν βίαια από την Ελλάδα, ενώ δεν ήταν επιλογή τους να μεταναστεύσουν», αναφέρει χαρακτηριστικά η έρευνα1. Σύμφωνα, όμως, με την ελληνική κυβέρνηση, οι πρόσφυγες που πραγματικά έχουν φύγει λόγω πολέμου και έχουν περάσει απίστευτες κακουχίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού τους (ναυάγια, απώλεια συγγενικών προσώπων, εγκλεισμούς), αυτοί δεν μπορεί να πάσχουν από μετατραυματικό στρες. Αυτός είναι και ο λόγος που αυτή η ψυχική ασθένεια αφαιρέθηκε από τους παράγοντες ευαλωτότητας για τη χορήγηση ασύλου, με πρόσφατο νόμο της ΝΔ.