Τη συνέντευξη πήρε ο Φοίβος Κλαυδιανός
* Ποιος είναι ο απολογισμός του 2016 για την κυβέρνηση;
To 2016 ήταν μια ακόμα δύσκολη χρονιά για την κοινωνία, που συνεχίζει να δοκιμάζεται από την παρατεινόμενη λιτότητα και τις επιβαρύνσεις λόγω των μνημονιακών μέτρων. Ήταν όμως και μια χρονιά που για πρώτη φορά μετά από 7 χρόνια ανακόπτεται η υφεσιακή πορεία της οικονομίας και σιγά-σιγά δημιουργούνται οι προϋποθέσεις μιας βιώσιμης αναπτυξιακής προοπτικής. Αυτό είναι πολύ κρίσιμο και δημιουργεί μετά από καιρό θετικές προσδοκίες οριστικής εξόδου από την κρίση και τη δημοσιονομική επιτροπεία το 2019. Για μια αριστερή κυβέρνηση όμως, το πιο σημαντικό είναι ότι τη χρονιά που πέρασε έγιναν παράλληλα παρεμβάσεις ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους και προστασίας των πιο ευάλωτων και αδύναμων στρωμάτων (ιατροφαρμακευτική περίθαλψη ανασφάλιστων, κοινωνικό εισόδημα αλληλεγγύης, στήριξη του ΕΣΥ και της δημόσιας εκπαίδευσης). Αυτό, μαζί με την αναδιοργάνωση του κράτους και την εμβάθυνση της δημοκρατίας, πρέπει να είναι το πιο ευδιάκριτο «αποτύπωμα» της κυβέρνησης και το 2017.
* Τι αντικατοπτρίζει η πρόσφατη σύγκρουση με μέρος των δανειστών και τι σημαίνει για τη συνέχεια της αξιολόγησης και του προγράμματος εν γένει;
Η σύγκρουση σε επιμέρους θέματα με τους δανειστές είναι πραγματική, δεν είναι εικονική όπως λέει η αντιπολίτευση, και αντανακλά διαφορετικά πολιτικά σχέδια για το μέλλον της Ευρώπης. Έχουμε την ατυχία, αλλά ίσως και την τύχη, ο χειρισμός του «ελληνικού ζητήματος» να είναι πρόκριμα για την κατεύθυνση των γενικότερων εξελίξεων στην Ε.Ε. και την Ευρωζώνη, ειδικά μετά το Brexit και την πολιτική κρίση στην Ιταλία. Το θέμα δεν είναι προφανώς ότι δεν τα βρίσκουμε στους «λογαριασμούς», αλλά ότι χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση των «εταίρων» για να κλείσει η αξιολόγηση. Εμείς έχουμε κάνει τους αναγκαίους συμβιβασμούς, έχουμε τηρήσει τις υποχρεώσεις μας και όποιος δεν θέλει οικονομική αβεβαιότητα και πολιτική αποσταθεροποίηση στη χώρα, οφείλει να στηρίξει με ειλικρίνεια την κυβερνητική διαπραγμάτευση. Επειδή ακριβώς δεν είμαστε νεοφιλελεύθεροι και μνημονιακοί, ενδιαφερόμαστε πάνω απ’ όλα για την αξιολόγηση της κοινωνίας, διαπραγματευόμαστε, αμφισβητούμε τη «συνταγή», διεκδικούμε περισσότερους «βαθμούς ελευθερίας», αναπτύσσουμε πολιτικές συμμαχίες στον Νότο της Ευρώπης, συμβάλλουμε στη δημιουργία «ρωγμών» στο σκληρό τείχος της λιτότητας.
* Σχολιάστε τη στάση της Ν.Δ. για τα έκτακτα επιδόματα και την επιστολή Τσακαλώτου;
Όσοι μίλησαν για «εξευτελισμό» και «ταπείνωση» ας μας πουν τι έκαναν για τον διαρκή εξευτελισμό των ανασφάλιστων και φτωχών μπροστά στο ταμείο των νοσοκομείων, για την αναξιοπρέπεια χιλιάδων ανθρώπων μπροστά στην ανέχεια και την πείνα, για τη διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, για την «υγειονομική φτώχεια» που είχε εξαπλωθεί ανεξέλεγκτα. Εμείς τα προηγούμενα χρόνια συμβάλαμε στις πρωτοβουλίες κοινωνικής αλληλεγγύης που κάλυψαν ένα μεγάλο μέρος από το κενό κρατικής παρέμβασης, και τώρα, ως κυβέρνηση, υλοποιούμε δράσεις που δείχνουν έμπρακτα την «κοινωνική μεροληψία» της Αριστεράς υπέρ των αδύναμων, αξιοποιώντας τα πρωτογενή πλεονάσματα για να καλύψουμε πρωτογενείς κοινωνικές ανάγκες. Ας μας πουν οι «εθνικά υπερήφανοι»: ψέλλισαν κάτι μπροστά στην ταπείνωση μιας χώρας που της επέβαλαν το 2011 υπηρεσιακό πρωθυπουργό, αρεστό στην τραπεζική ελίτ; Η επιστολή Τσακαλώτου ήταν διπλωματικός ελιγμός και κίνηση εκτόνωσης, άλλαξε το κλίμα και διευκολύνει το κλείσιμο της αξιολόγησης. Μήπως αυτό ακριβώς ενοχλεί;
* Τι απαντάτε σε όσους ισχυρίζονται ότι αυτή η κυβέρνηση έχει εξαντλήσει το πολιτικό της κεφάλαιο και η παραμονή της στην εξουσία διευρύνει τη φθορά της;
Οι πολίτες αντιλαμβάνονται τις αντικειμενικές δυσκολίες και, παρά την απογοήτευση, τη δυσαρέσκεια και το θυμό τους, περιμένουν, υπομένουν και προσδοκούν την οριστική απαλλαγή από τον μνημονιακό «βρόχο» από τη δική μας κυβέρνηση. Ειδικά όταν βλέπουν να γίνονται βήματα βελτίωσης σε τομείς ζωτικής σημασίας. Στο Νοσοκομείο Ρεθύμνου , όπως και σε όλη τη χώρα, υπάρχουν θετικά δείγματα γραφής: άνοιξαν τρία κλειστά κρεβάτια ΜΕΘ, λειτουργεί δεύτερο χειρουργικό τραπέζι μετά από πολύ καιρό, προσλαμβάνονται μόνιμοι γιατροί και λοιπό προσωπικό, εξοφλούνται τα ληξιπρόθεσμα χρέη, αναβαθμίζεται το ΠΕΔΥ, αντικαθίστανται μηχανήματα της ΜΤΝ, δρομολογείται η επαναλειτουργία του ΚΕΦΙΑΠ, εδραιώνεται ένα νέο ήθος στη διοίκηση του ιδρύματος. Στην πλειονότητά της η κοινωνία όχι μόνο δεν επενδύει σε εκλογές και πολιτική ανατροπή αλλά εύχεται και ελπίζει να τα καταφέρουμε. Γιατί αντιλαμβάνεται ότι ενδεχόμενη δική μας αποτυχία, θα ευνοήσει την επάνοδο μιας αμετανόητης συντηρητικής παράταξης που ευαγγελίζεται την επαναφορά του πιο αναχρονιστικού και χρεοκοπημένου πελατειακού μοντέλου: την επιστροφή στην «κρυφή γοητεία» της ρουσφετοκρατίας, της ημετεροκρατίας, της ψηφοθηρικής συναλλαγής και του παραγοντισμού. Και λόγω λοιπόν της δομικής ανυποληψίας της αντιπολίτευσης, αλλά και εξαιτίας του αποθέματος ηθικού πλεονεκτήματος που διαθέτουμε ακόμα, θα συνεχίσουμε να δίνουμε μάχες κάνοντας ό,τι καλύτερο μπορούμε και θα τα καταφέρουμε.
* Πώς να φαντάζονται οι πολίτες το σύστημα Υγείας το 2017;
Για δεύτερη χρονιά υλοποιούμε στην Υγεία το προεκλογικό μας σύνθημα «κανένας μόνος του στην κρίση». Μετατρέψαμε σε εφαρμοσμένη πολιτική δύο κορυφαία αιτήματα του κινήματος κοινωνικής αλληλεγγύης στον χώρο της Υγείας ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και το κράτος δικαίου: Καταργήσαμε τα «διόδια» των 5 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία και ανατρέψαμε την «κατάσταση εξαίρεσης» των ανασφάλιστων από την πρόσβαση στην υγειονομική φροντίδα. Το 2017 το ΕΣΥ όχι μόνο θα σταθεροποιηθεί περισσότερο αλλά και θα αναβαθμιστεί. Πρόκειται για την πιο σημαντική επένδυση της τελευταίας 20ετίας στη δημόσια περίθαλψη: το σύστημα θα δεχθεί μια κρίσιμη «ένεση» 4.000 εργαζομένων μέσω ΟΑΕΔ και 760 μόνιμων γιατρών, ενώ θα είναι σε εξέλιξη η πρόσληψη άλλων 2.000 νοσηλευτών - λοιπών υγειονομικών και επιπλέον 2000 γιατρών ΕΣΥ. Ξεκινά το νέο μοντέλο ΠΦΥ, το Σύστημα Προμηθειών αναδιοργανώνεται, η Ψυχική Υγεία μεταρρυθμίζεται διοικητικά, το ωράριο εργασίας των γιατρών αναπροσαρμόζεται διασφαλίζοντας καλύτερες συνθήκες εργασίας και ποιοτικότερη φροντίδα στους πολίτες. Ο ΕΟΠΥΥ προχωρά μέσω του νέου ΕΚΠΥ σε συμβάσεις με όλους τους ιδιώτες παρόχους ανακουφίζοντας ασφαλισμένους και ανασφάλιστους από την οικονομική επιβάρυνση και την ταλαιπωρία για την έγκριση των δαπανών, υλοποιείται η «λίστα χειρουργείου» που αναμένεται να εξορθολογίσει και να «ηθικοποιήσει» το σύστημα προγραμματισμού των χειρουργείων, ενεργοποιούνται τα Γραφεία Προστασίας των Δικαιωμάτων των Ασθενών στα νοσοκομεία, αναπροσαρμόζεται η φαρμακευτική πολιτική εξασφαλίζοντας την πρόσβαση των πολιτών στις θεραπείες τους αλλά και τη βιωσιμότητα του ΕΣΥ και του ΕΟΠΥΥ.
* Όλος αυτός ο σχεδιασμός απειλείται από πιθανές εμπλοκές με τους θεσμούς; Υπάρχουν δημοσιονομικά περιθώρια άσκησης αριστερής πολιτικής;
Σε παρεμβάσεις που οφείλονται σε ιδεολογικές εμμονές των «θεσμών» απαντάμε με σοβαρό σχέδιο, τεκμηριωμένη ιεράρχηση αναγκών, οικονομική αποτίμηση κάθε μέτρου, τήρηση των συμφωνηθέντων, μετρήσιμα βήματα στην προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στο Σύστημα Υγείας. Στο πολιτικό ερώτημα αν υπάρχουν περιθώρια άσκησης αριστερής πολιτικής στην Υγεία, η απάντηση είναι «ναι, υπό προϋποθέσεις». Δηλαδή: Αποτελεσματικός έλεγχος της ζήτησης, κεντρικοποίηση των προμηθειών Υγείας, μέτρα για τον περιορισμό της σπατάλης και της διαφθοράς, συστηματική διαπραγμάτευση βιώσιμων τιμών αποζημίωσης στα φάρμακα, αναδιοργάνωση του ΕΣΥ με επίκεντρο την ΠΦΥ, την πρόληψη και τη δημόσια Υγεία.
Πηγή: Η Αυγή
