Αναδημοσιεύσεις

29
11

Για τα τμήματα του κόμματος και το τμήμα παιδείας

Σήμερα, η στόχευση θα πρέπει να είναι η ανασυγκρότηση του τμήματος παιδείας στην κατεύθυνση μιας δημόσιας πρόσκλησης και δημοκρατικής ανάδειξης των οργάνων του στην προοπτική ενός ανοίγματος σε όλους τους αριστερούς εκπαιδευτικούς που βρίσκουν τον εαυτό τους στην εκπαιδευτική πολιτική του κόμματος μας -αλλά και πολύ πιθανόν ταυτόχρονα αντιπαρατίθενται σε επιμέρους πτυχές της-, στους γονείς, στους φοιτητές και στους μαθητές, δηλαδή στη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας. Την ίδια στιγμή είναι «εκ των ων ουκ άνευ» αναγκαία η επαναθεμελίωση των σχέσεων του τμήματος με το Υπουργείο Παιδείας και την ΕΠΕΚΕ στη βάση μιας μόνιμης και σταθερής αλληλεπίδρασης και ενημέρωσης με στόχους: α) την καλύτερη επεξεργασία εξειδικευμένων θέσεων και πολιτικών στην κατεύθυνση των γενικών κομματικών αποφάσεων, και β) τον συντονισμό στη δράση τους.
Περισσότερα »
29
11

Το μήνυμα της Α. Καββαδία για τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών

Η έννοια της υπεράσπισης των ανθρώπινων δικαιωμάτων δεν μπορεί να εκδηλώνεται a la carte, τόνισε η βουλεύτρια Β΄Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ Αννέτα Καββαδία μιλώντας στην Ημερίδα που διοργάνωσε το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών τιμώντας τη Διεθνή Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών.
Περισσότερα »
29
11

Η ανεργία σε τρώει πολύ πιο βαθιά από την πιο μεγάλη άδεια τσέπη σου

«Δεν ξέρω αν η παρατεταμένη ανεργία με έκανε να σιχαθώ τον καπιταλισμό περισσότερο από τα νεανικά αναγνώσματα που έχει κανείς όταν σπουδάζει. Είναι το βίωμά σου που σε καταστρέφει από μέσα προς τα έξω. Όσο περνούν οι μέρες νιώθεις ότι δεν αξίζεις, ότι είσαι άχρηστος. Μετράς και ξαναμετράς τα χρόνια σου και έχεις ενοχές ότι δεν προσπάθησες αρκετά και ότι όλο σε κάτι υστερείς. Έπειτα είναι οι φίλοι, που δουλεύουν και φαίνονται να προχωρούν στη ζωή τους, ενώ εσύ είσαι στάσιμος. Σύντομα δεν θες να τους βλέπεις, τουλάχιστον όχι μέχρι να πιάσεις δουλειά. Για έρωτα ούτε κουβέντα. Όταν νιώθεις παράσιτο στο ίδιο σου το σπίτι, δεν μπορείς να θεωρήσεις ότι θα είσαι δοτικός σε άλλους ανθρώπους. Έτσι η μοναξιά σε τρώει μέρα με τη μέρα. Περιμένεις να μαζέψεις μόρια μπας και σε πάρουν σε κανένα πεντάμηνο. Εκεί καταλαβαίνεις πόσο θεατρινίστικη είναι η ανάγκη του φαίνεσθαι. Αργείς να πληρωθείς, εργασιακά δικαιώματα μηδέν, αλλά λες έχω δουλειά. Μετά ξανά τα ίδια. Ο κανιβαλισμός της εποχής περνάει και μέσα από τη δουλειά. Τρέμεις τον άλλον, τον άγνωστο άνεργο που θα 'ναι πιο νέος και πιο σβέλτος. Έτσι κάνεις πίσω στην καφρίλα του αφεντικού μέχρι που να σε αφήσει το σώμα σου ή το μυαλό σου και να μην μπορείς να κάνεις άλλο πίσω. Τότε, ξανά από την αρχή. Μέχρι να βρεις μια δουλειά ανθρώπινη».
Περισσότερα »
28
11

Γουέντι Μπράουν: Σαν να ζούμε σε μυθιστόρημα με τρομακτική ηχώ από το παρελθόν

Γιατί το Δημοκρατικό Κόμμα και η Αριστερά αγνόησαν τις τελευταίες τέσσερις δεκαετίες την λαϊκή βάση που στήριξε τον Τραμπ; Μπορούν και οι δύο να αποποιηθούν τα παλιά χαρακτηριστικά τους; Μάλλον όχι. Μπορεί να προκύψει ένα νέο κόμμα με σοβαρό τρόπο; Θα πρέπει να αρχίσει μια τέτοια προσπάθεια για να χτιστεί το νέο σε εθνικό επίπεδο, ή αυτό θα ξεκινήσει σε τοπικό επίπεδο; Μπορεί η κομματική πολιτική να είναι το μέλλον μας, ή οι νέες τεχνολογίες, η παγκοσμιοποίηση και οι αποσυντιθέμενοι εθνικοί πληθυσμοί μας οδηγούν στο παρελθόν; Θα έχουμε αρκετό χρόνο για να τα καταλάβουμε όλα αυτά πριν καταστραφεί ο πλανήτης; Αυτά, και πολλά άλλα συναφή ερωτήματα, είναι που κάνουν όλους να είναι τρομοκρατημένοι από την προεδρία του Τραμπ. Για αυτό, πρέπει τώρα να στραφούμε στο «μαζί».
Περισσότερα »
25
11

Ιταλία: Ο φόβος φυλάει τα έρμα

Ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ματέο Ρέντσι εμφανίζεται στην τηλεόραση και από το φόντο λείπει η σημαία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δημοσκόπηση στο κανάλι La7 εμφανίζει το «όχι» στο δημοψήφισμα για την αλλαγή του ιταλικού Συντάγματος να προηγείται κατά τέσσερις μονάδες και σε δημοσκόπηση της εφημερίδας Sole 24 Ore κατά πέντε μονάδες (34%), ενώ ο πρωθυπουργός δηλώνει στο τηλεοπτικό σταθμό Tele Monte Carlo, σε μια αγωνιώδη προσπάθεια για τη νίκη του «ναι», ότι η θετική ψήφος είναι «αντισυστημική». Προφανώς, ο φόβος ότι η χιονοστιβάδα της λαϊκής αγανάκτησης θα πέσει πάνω στον ίδιο και στην κυβέρνησή του με την επικράτηση του «όχι», τον ωθεί να προσπαθήσει να εμφανίσει μια ψήφο που υποστηρίζεται από το ευρωπαϊκό establishment, την J.P.Morgan, το Σύνδεσμο Βιομηχάνων και τις τράπεζες, ως μια ψήφο ενάντια στο σύστημα.
Περισσότερα »
24
11

Ο εναγκαλισμός των Δημοκρατικών με το νεοφιλελευθερισμό έδωσε τη νίκη στον Τραμπ

Ο Τραμπ θα έχανε τη στήριξη μεγάλης μερίδας υποστηρικτών του αν είχε διαμορφωθεί μια πραγματικά αναδιανεμητική ατζέντα, η οποία θα εφάρμοζε μια πράσινη πολιτική. Ένα τέτοιο σχέδιο θα μπορούσε να δημιουργήσει υψηλόμισθες θέσεις εργασίας, να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες αλλά και πόρους στις κοινότητες των έγχρωμων και να διασφαλίσει πως οι ρυπαντές θα αποζημιώσουν για την εκπαίδευση, αλλά και αξιοποίηση των εργαζομένων στο μέλλον. Θα μπορούσε ακόμα να διαμορφώσει πολιτικές που θα καταπολεμούν το θεσμοθετημένο ρατσισμό, ταυτόχρονα με την οικονομική ανισότητα και την κλιματική αλλαγή. Θα αντικαθιστούσε τις απαράδεκτες συμφωνίες ελεύθερου εμπορίου και την αστυνομική βία, με μια πολιτική που θα τιμά τους αυτόχθονες πληθυσμούς ως προστάτες της γης, του νερού και του αέρα.
Περισσότερα »
24
11

Ποιος νοιάζεται για την τύχη του Κέντρου;

Εκείνο που θα είχε ενδιαφέρον να συζητήσει και να δοκιμάσει να εφαρμόσει η Αριστερά, είναι η καλλιέργεια του εδάφους για την προώθηση ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων με κορμό την ίδια. Είτε βρίσκεται στην κυβέρνηση είτε όχι. Θα μπορούσε έτσι να αποσπάσει, τουλάχιστον μεσοπρόθεσμα, δημοκρατικές πολιτικές και λαϊκές δυνάμεις από την επιρροή της Δεξιάς και να προστατέψει ευρύτερες λαϊκές τάξεις από τις επιθέσεις της. Ταυτόχρονα, θα ασφάλιζε και τον εαυτό της από τη «μεγαλοφυή» ιδέα να στραφεί στο Κέντρο -την ώρα που αυτό συρρικνώνεται και σκέφτεται να στραφεί αριστερά!- ενώ θα μπορούσε να αποκρούσει με αυτή τη στάση και τις δικαιολογημένες επιθέσεις από τα αριστερά της. Το κυριότερο, όμως, ίσως είναι ότι έτσι δεν θα εκθέσει την κοινωνία στον κίνδυνο της ενίσχυσης των δήθεν αντισυστημικών εκδοχών της ακραίας Δεξιάς, που θρέφεται από τη μείωση της ριζοσπαστικής διάθεσης της Αριστεράς.
Περισσότερα »
23
11

Το πρόταγμα της νέας ανθρωπολογίας: ο ανθρώπινος σοσιαλισμός

Mόνο τα μαζικά κινήματα, τα κατά το δυνατό περισσότερα και καλύτερα συνειδητοποιημένα θέτουν σε αμφισβήτηση την κυριάρχηση, της επιφέρουν πλήγματα, υποχρεώνουν το σύστημα σε αναδίπλωση, σε υποχώρηση. Για το λόγο αυτό είναι απόλυτη ανάγκη η γενίκευση των κινημάτων αυτών, η μετατροπή τους σε κινήματα αμφισβήτησης, κριτική και άρνηση του συστήματος. Σε κινήματα μιας μόνιμης, διαρκούς, δομικής αμφισβήτησης. Σε κινήματα ανυπακοής, απείθειας, ανατροπής της κατεστημένης τάξης πραγμάτων.
Περισσότερα »
23
11

Ο ιμπεριαλισμός και η μοναξιά

Μια γρήγορη ματιά στα οικονομικά και κοινωνικά δεδομένα των ίδιων των ΗΠΑ, του κράτους δηλαδή που αποτελεί εδώ και δεκαετίες τον οδηγό των εξελίξεων σε αυτό που ονομάζεται «παγκοσμιοποίηση», δείχνει πως τα ασθενέστερα κοινωνικά στρώματα δεν ωφελήθηκαν αλλά, αντίθετα, ζημιώθηκαν από τη διαδικασία αυτή.
Περισσότερα »