Αναδημοσιεύσεις

21
09

Ποιος δικαιούται να μιλήσει για το παρελθόν;

Ποιος δικαιούται να μιλήσει για το παρελθόν, ποιος είναι ο έγκυρος λόγος γι' αυτά που έχουν συμβεί; Ποιος είναι ο ρόλος της τέχνης σε μια τέτοια συζήτηση; Το ερώτημα είναι σύνθετο και παλιό. Η τέχνη στη μακρά διαδρομή της, συνομίλησε πάντα με το παρελθόν και τα ίχνη του, δημιουργώντας τις δικές της αφηγήσεις, προκαλώντας συχνά αντιδράσεις και σχόλια. Αν κάτι διαφοροποιεί αυτή τη συζήτηση τα τελευταία χρόνια, είναι η χρήση και ο αναστοχασμός, όχι μόνο γύρω από το παρελθόν αλλά και γύρω από τα εργαλεία και τις πηγές της ιστορίας. Όλο και πιο πολλοί καλλιτέχνες δημιουργούν πειραματιζόμενοι με τα αρχεία και τα τεκμήρια -κάποτε στην πρωτότυπη μορφή τους, κάποτε «πειραγμένα», μεταμορφωμένα. Θεατρικά έργα, περφόρμανς και εκθέσεις σε αρχειακούς χώρους, εικαστικές παρεμβάσεις σε αρχεία, αποτυπώσεις και αναγνώσεις μεμονωμένων αρχειακών τεκμηρίων συνθέτουν ένα νέο κόσμο.
20
09

Ανδρέας Ξανθός: Το όραμα για ένα νέο ΕΣΥ που θα διευρύνει το δημόσιο χώρο στην Υγεία

«Το κράτος δεν είναι για να εγγυάται την εύρυθμη λειτουργία της αγοράς υγείας αλλά για να διασφαλίζει θεσμικά, χρηματοδοτικά και λειτουργικά την ισότιμη παροχή αξιόπιστης ιατροφαρμακευτικής φροντίδας και πρόληψης-προαγωγής υγείας σε όλους, ανεξάρτητα από την εργασιακή, ασφαλιστική και οικονομική κατάσταση καθενός ή τη νομιμότητα παραμονής στη χώρα», τόνισε χαρακτηριστικά ο Ανδρέας Ξανθός.
20
09

Στο κέντρο κράτησης της Μόριας μένουν άνθρωποι

Οι επόμενες ημέρες θα είναι δύσκολες για αυτούς τους ανθρώπους που μένουν στο κέντρο κράτησης της Μόριας. Όσο τα πράγματα δυσκολεύουν για αυτούς, θα δυσκολεύουν και για εμάς. Το να μην χάσουμε όμως την ανθρωπιά μας απέναντι σε ανθρώπους είναι ότι το πιο σπουδαίο μπορούμε να κάνουμε!
19
09

«Η παρουσία ναζιστικού κόμματος στη Βουλή αποτελεί πρόκληση για τη δημοκρατία»

"Η Χρυσή Αυγή μας θυμίζει κάθε λίγο και λιγάκι τον πραγματικό της χαρακτήρα, με τα επεισόδια, τις ύβρεις και τις απειλές. Δεν νομίζω ότι πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι με τον τρόπο που οι πολιτικές δυνάμεις του δημοκρατικού τόξου αντιμετωπίζουν το ζήτημα. Δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα μιας προσβλητικής κανονικότητας." | Τασία Χριστοδουλοπούλου
18
09

Παύλος Φύσσας: «Έμαθα να περπατώ ελεύθερος στη γειτονιά μου»

Άλλη μια 18η Σεπτέμβρη, έρχεται να μας θυμίσει ότι ο χρόνος κυλάει ασταμάτητα κάνοντας κύκλους, χωρίς όμως καμία σημασία για εμάς. Άλλη μια φορά, που αυτή η μέρα θα θυμίσει (στιγμιαία δυστυχώς) στην κοινωνία, ότι ένας άνθρωπος - ο δικός μας άνθρωπος - θυσιάστηκε για κάτι που η ίδια έχει χάσει καιρό τώρα, αλλά εκείνος έζησε και τα 34 χρόνια της ζωής του με γνώμονα αυτό: την αξία της Ελευθερίας.
18
09

«Η δίκη κάποια στιγμή θα τελειώσει κι αυτοί θα πληρώσουν»

Οι ψηφοφόροι της Χ.Α. και τότε ξέρανε και τώρα ξέρουν τι ψηφίζουν. Φασίστας δεν γίνεσαι από τη μια στιγμή στην άλλη, ούτε σε κάνει η φτώχεια κι η ανεργία. Εγώ θέλω η κοινωνία να καταλάβει ότι αυτό είναι ένα ναζιστικό κόμμα και να το απορρίψει, να μπουν πάλι στα λαγούμια τους και να εξαφανιστούν. Αυτοί είναι απειλή και για τις επόμενες γενιές, μόνο Ελληνες δεν είναι… Αν κι η Ελλάδα εμένα με πρόδωσε, έχασα ένα παλικάρι 34 χρόνων από έναν πληρωμένο δολοφόνο. Οργίασε το παρακράτος… Η οργάνωση άρχισε να ξηλώνεται γιατί μπήκε η Αντιτρομοκρατική στη μέση, γιατί αν ήταν ακόμα μόνο η αστυνομία σ’ αυτή την υπόθεση, δεν θα έβγαινε τίποτα… Μην ξεχνάτε ότι η αστυνομία είχε ήδη 33 υποθέσεις της Χρυσής Αυγής στο συρτάρι.
17
09

Δεν σχεδιάζουμε σε λευκό χαρτί, αλλά με διαφορετικό μολύβι

Σε αυτό το σ/ν έχει αποτυπωθεί η πολιτική επιλογή της καλλιέργειας μιας νέας αντίληψης για τη διαχείριση του δομημένου χώρου και τη σχέση του με το φυσικό περιβάλλον. Δηλαδή, μιας νέας αντίληψης για τη σχέση ατομικής και συλλογικής ευθύνης όσον αφορά την περιβαλλοντική προστασία, που αναδεικνύει τη θέση μας ότι η ατομική επιβάρυνση στο περιβάλλον, μέσω μιας αυθαιρεσίας, δεν ενσωματώνεται μόνο ως βάρος στην αξία της ίδιας της κατασκευής, αλλά ταυτόχρονα στερεί από όλους μας μέρος μιας καλύτερης ποιότητας ζωής. Σχεδιάζουμε με συστηματικό, ρεαλιστικό και αυστηρό πλαίσιο. Όχι σε λευκό χαρτί, αλλά με άλλο μολύβι τη διεκδίκηση όλων μας για καλύτερη ποιότητα ζωής στις πόλεις και την ύπαιθρο.
16
09

Τι είδους Ιστορία διδάσκεται στα σχολεία;

Χρειάζεται μια ουσιαστική αναμόρφωση του μαθήματος της ιστορίας στα σχολεία: της ύλης, των εγχειριδίων, του τρόπου διδασκαλίας του μαθήματος. Θα πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στην ιστορία του εικοστού αιώνα, καθώς αυτή είναι πιο απαραίτητη για να κατανοήσει η νέα γενιά τον κόσμο στον οποίο γεννήθηκε και μεγαλώνει. Η ιστορία πρέπει να διδάσκεται με τέτοιο τρόπο, ώστε οι μαθητές να αντιληφθούν ότι η ιστορία δεν είναι «νεκρή γνώση» και άχρηστες πληροφορίες, αλλά η σχέση μας με το παρελθόν. Ένα παρελθόν που δεν εγκλωβίζεται στις σελίδες του σχολικού εγχειριδίου, αλλά συντίθεται μέσα από τη σχέση που αναπτύσσουμε με τις παλαιότερες γενιές, τα υλικά κατάλοιπα του παρελθόντος, τα μνημεία, τα ίχνη της ιστορίας στις πόλεις που ζούμε. Εάν γίνουν αυτές οι αλλαγές, τότε είναι πολύ πιθανό η νέα γενιά να ενδιαφερθεί για την ιστορία και το παρελθόν.
15
09

Περίπατος σε τόπους ελευθερίας και βασανισμού στην Αθήνα στο πλαίσιο της documenta 14

Ο Περίπατος σε τόπους ελευθερίας και βασανισμού στην Αθήνα εγγράφεται στη συστηματική συνεργασία των ΑΣΚΙ με φορείς και πρωτοβουλίες, με στόχο την ανάδειξη της ιστορικής μνήμης της πόλης. Με τον περίπατο αυτό, σε συνεργασία με το πρόγραμμα δημοσίων δράσεων της documenta 14, τα ΑΣΚΙ επισημαίνουν σημεία της πόλης τα οποία συνδέονται με το αίτημα της ελευθερίας και υπογραμμίζουν τη συμβολή εκείνων, ανδρών και γυναικών, που αντιστάθηκαν στις πολιτικές του τρόμου της στρατιωτικής δικτατορίας.
15
09

Από τη United Fruit Company στην Apple

Το δίχως άλλο, αργά ή γρήγορα, οι πολιτικές ηγεσίες του πλανήτη θα πρέπει να απαντήσουν σε ένα απλό ερώτημα: Ποιος τελικά κυβερνά αυτό τον πλανήτη, οι πολιτικοί ή οι διευθύνοντες σύμβουλοι και οι μέτοχοι... Το δίχως άλλο, η παγκοσμιοποίηση και η τεχνολογική αλλαγή δεν θα λειτουργήσουν προς όφελος όλων. Η οικονομική ανισότητα είναι πιθανό να συνεχίσει να αυξάνεται, θέτοντας μια σειρά από προβλήματα. Η εισοδηματική ανισότητα μπορεί να οδηγήσει σε ανισότητα ευκαιριών, στερώντας έθνη από πρόσβαση σε ταλέντα και υπονομεύοντας το κοινωνικό συμβόλαιο. Η πολιτική εξουσία, εν τω μεταξύ, συχνά ακολουθεί την οικονομική ισχύ, στην περίπτωση αυτή υπονομεύοντας τη Δημοκρατία.