Αναδημοσιεύσεις

22
08

Ιστορικός αναθεωρητισμός

Ο "ιστορικός αναθεωρητισμός", όχι όμως και το τέκνο του ο "ιστορικός αρνητισμός" (:"δεν υπήρξε ολοκαύτωμα") κ.λπ. – δεν αποσιωπούν τα εγκλήματα του ναζισμού. "Απλώς", λιγοστεύουν, τεχνηέντως ή χονδροειδώς, το μερίδιο αίματος του ναζισμού κατά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο, το επιρρίπτουν στην ευθύνη αποκλειστικά μιας μερίδας γνωστών ηγετών ναζί και των SS – μέχρι του σημείου ώστε οι θανατωθέντες Εβραίοι στα στρατόπεδα να μην ξεπερνούν, κατ' αυτούς, τα δύο με τρία το πολύ εκατομμύρια. Απ' την άλλη μεριά αυγατίζουν τα θύματα εις βάρος των Γερμανών και των συμμάχων τους, π.χ. εξαιτίας των συμμαχικών βομβαρδισμών πόλεων και μη στρατιωτικών εγκαταστάσεων, και έτσι, στον σχετικό ισολογισμό, ναζί και σύμμαχοι έρχονται πάτσι.
22
08

Οικοδομώντας πόλεις του συνεργατισμού και του διαμοιρασμού

«Το Κάντρι της Τούπακ Αμάρου προβάλλει ως πρότυπο μιας μετακαπιταλιστικής πόλης. Εγινε εφικτό μεταμορφώνοντας ένα εργαλείο πολιτικής για τη στέγη σε μια άλλη πολιτική που θέτει στο επίκεντρο τη διεκδίκηση των κοινωνικών και οικονομικών δικαιωμάτων των πολιτών που έως τότε ζούσαν στιγματισμένοι ιεραρχικά, κοινωνικά και φυλετικά», γράφει ο Χάιμε Σορίν, πρώην πρύτανης της Σχολής Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Μπουένος Αϊρες. «Δεν είναι ένα πολεοδομικό σύμπλεγμα, αλλά μια κοινωνική δομή που στηρίζει ένα σχέδιο ζωής κάνοντας πράξη το δικαίωμα στην πόλη ως κοινωνικά συλλογικό χώρο».
21
08

Ο ελληνικός τουρισμός την περίοδο 1950-1974

Η μελέτη της άνθησης του ελληνικού τουρισμού στο πλαίσιο των μετασχηματισμών της ελληνικής κοινωνίας αποτελεί το κεντρικό θέμα συζήτησης για την ανάπτυξη του τουρισμού στην Ελλάδα από τις αρχές της πρώτης μεταπολεμικής δεκαετίας μέχρι σήμερα. Το βιβλίο του Μιχάλη Νικολακάκη πιάνει το νήμα της ιστορικής ανάπτυξης του ελληνικού τουρισμού από τις αρχές της δεκαετίας του πενήντα και για μία εικοσαετία, εξετάζοντας τις πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες, αλλά και τις πολιτικές επιλογές που επέδρασαν καθοριστικά στη διαμόρφωση των κεντρικών χαρακτηριστικών του.
21
08

65 χρόνια «Αυγή». Δεκαεφτά χιλιάδες πρωινά με την εφημερίδα της Αριστεράς.

«Η ‘Αυγή’ στάθηκε το πιο διαφωτιστικό και αγωνιστικό όργανο του λαού και συντελεί στην ανάπτυξη της κοινωνικής συνείδησης μέσα στις μεγάλες μάζες του ελληνικού λαού...» θα γράψει το 1962 ο Μάρκος Αυγέρης.
21
08

Ενάντια στην ανάπτυξη «ρομπότ δολοφόνων»

Οι 116 ειδικοί ζητούν από τον ΟΗΕ την απαγόρευση της χρήσης Τεχνητής Νοημοσύνης για τη διαχείριση όπλων. «Εάν αναπτυχθούν, θα επιτρέψουν τη διεξαγωγή ένοπλων συγκρούσεων σε μεγαλύτερη κλίμακα από ό,τι έχει δει μέχρι τώρα ο κόσμος και σε χρονικά πλαίσια ταχύτερα από ό,τι μπορούν να κατανοήσουν οι άνθρωποι» αναφέρεται στην επιστολή κι προστίθεται: «Αυτά θα μπορούσαν να αποτελέσουν επίσης όπλα για την ενίσχυση της τρομοκρατίας, όπλα τα οποία τρομοκράτες θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν εναντίον αθώων πληθυσμών και όπλα τα οποία θα μπορούσαν να παραβιάσουν χάκερ, ώστε αυτά να "συμπεριφέρονται" με ανεπιθύμητους τρόπους».
21
08

Η θεωρία των δυο άκρων, ένα διαχρονικό εργαλείο της αστικής τάξης

Το αφήγημα του "κομμουνιστικού κινδύνου" ήταν και παραμένει πρωτίστως ένα χαρτί των αστικών δυνάμεων. Η θεωρία των δύο άκρων, η εξίσωση δηλαδή του κομμουνισμού με τον ναζισμό και τον φασισμό, δεν ξεπλένει απλά τους δεύτερους, αλλά ως γνήσια έκφραση της επιθετικότητας της αστικής τάξης στοχεύει άμεσα στις δυνάμεις της εργασίας και τις διεκδικήσεις τους. Ο κομμουνιστικός κίνδυνος έρχεται απλά να νομιμμοποιήσει αυτή την επιθετικότητα.
21
08

Δημόσιος Κίνδυνος

Από τη διαδικασία επιλογής ενόρκων που έλαβε χώρα στο πλαίσιο της δίκης του Martin Shkreli, επενδυτή και ιδρυτή αμοιβαίου κεφαλαίου κινδύνου που κατηγορείται για οκτώ απάτες. Το 2015, όταν ο Shkreli ήταν διευθύνων σύμβουλος της Turing Pharmaceuticals, η εταιρεία αύξησε την τιμή του φαρμάκου Daraprim κατά 5000%. Περισσότεροι από 200 υποψήφιοι ένορκοι απορρίφθηκαν από τη δίκη. Ένορκος #125: Έχω διαβάσει εκτενώς για το αισχρό παρελθόν του Martin και την εξαπάτηση αρρώστων και ταυτίζομαι. Έχω μητέρα με επιληψία, γιαγιά με Αλτσχάιμερ, και αδερφό με σκλήρυνση κατά πλάκας. Πιστεύω ότι κάποιος που αισχροκερδεί με αυτά τα πράγματα του αξίζει να πάει φυλακή.
20
08

Το προπατορικό αμάρτημα – Πώς η CIA έστησε το πραξικόπημα στο Ιράν

Μια από τις πιο διακριτές δεσμεύσεις του Μοσαντέκ ήταν η εθνικοποίηση των πετρελαίων του Ιράν. Ο στόχος του αυτός αγκαλιάστηκε μαζικά από τον ιρανικό λαό αλλά προκάλεσε ανησυχίες στα αμερικανικά και βρετανικά συμφέροντα, που έβλεπαν τα κέρδη τους να βρίσκονται στο στόχαστρο. Παρουσιάζοντας τον Μοσαντέκ ως απειλή στον παγκόσμιο πόλεμο κατά του κομουνισμού που είχε ξεκινήσει η Αμερική, οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες συνομώτησαν με την CIA για να τον ρίξουν.
20
08

Nίκος Boύτσης: «Κάθε ένας κρίνεται και όσοι ζητούν “δηλώσεις μετανοίας” ας το ξανασκεφτούν»

Εκτιμώ ότι ο απολογισμός της πρώτης διετίας της παρούσας κυβερνητικής θητείας είναι θετικός και ότι υπάρχουν πλέον ευνοϊκές προϋποθέσεις ώστε να υλοποιηθεί ο οδικός χάρτης για την έξοδο της χώρας από το δεσμευτικό μνημονιακό πλαίσιο που έχει επιβληθεί. Είναι ζήτημα του Πρωθυπουργού και των αρμόδιων κυβερνητικών οργάνων η συνεχής ενίσχυση της δυναμικής και της αποτελεσματικότητας του κυβερνητικού έργου. Η επιλογή προτεραιοτήτων, η ενίσχυση του συντονισμού και η διαμόρφωση ισχυρού και μόνιμου θετικού κοινωνικού πρόσημου στις πολιτικές είναι χωρίς αμφιβολία τα πεδία στα οποία η κυβέρνηση θα δοκιμαστεί και στο αμέσως προσεχές διάστημα. Σημειώνω την απουσία ουσιαστικής πολιτικής αντιπολίτευσης και ανάδειξης εναλλακτικής πρότασης. Παράγοντες που ευνοούν μεν την κυβερνητική πρωτοβουλία και ηγεμονία στις εξελίξεις, χωρίς όμως να επιτρέπεται ο ελάχιστος εφησυχασμός ενώπιον των ανοικτών κοινωνικών ζητημάτων, όπως στον τομέα της εργασίας, που κληρονόμησε η παρούσα κυβέρνηση, καθώς και στην προσπάθεια άμεσης εξισορρόπησης των αρνητικών επιπτώσεων που έχει η επιμονή των εταίρων-δανειστών σε κρίσιμα ζητήματα, όπως το συνταξιοδοτικό και το φορολογικό. Νομίζω πως δικαιούμαστε να είμαστε αισιόδοξοι και ότι η αίσθηση αυτή ανατροφοδοτείται με τα στοιχεία της πραγματικής οικονομίας σε κρίσιμους δείκτες.
20
08

«Η πηγή των δακρύων»: Ο Νίκος Γκάτσος για τον Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα

«Το έγκλημα έγινε κάπου διακόσια μέτρα μακριά από μια παράξενη πηγή με παγωμένο αναβράζον νερό, που σήμερα αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο και που οι Ισπανοί την ονομάζουν "Φουέντε Γκράντε", δηλαδή Μεγάλη Πηγή ενώ οι Άραβες στον καιρό τους την ονόμαζαν "Αϊναδαμάρ", δηλαδή Πηγή των Δακρύων».