Την απουσία μιας ολοκληρωμένης ευρωπαϊκής πρωτοβουλίας για την ειρήνευση στη Συρία, στηλίτευσε η επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης Αννέτα Καββαδία, στην τοποθέτησή της κατά τη σχετική συνεδρίαση της Ολομέλειας που πραγματοποιήθηκε στο Στρασβούργο.
Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά, η προοπτική μιας ακόμη στρατιωτικής επέμβασης στη Συρία αναδεικνύει, συγχρόνως, την απειλή ενός νέου Ψυχρού Πολέμου, με απρόβλεπτες συνέπειες για την ασφάλεια της Ευρώπης. «Θα έπρεπε να είναι προφανές ότι η μόνη λογική πορεία δράσης, είναι μια συνολική ειρηνευτική λύση στη συριακή τραγωδία. Για την Ευρώπη, αυτό θα έπρεπε να αποτελεί ενοποιητικό στόχο, καθώς πολλές από τις κύριες προκλήσεις που η ίδια αντιμετωπίζει, φαίνεται να συγκλίνουν στη Συρία: η αναζωπύρωση της έντασης μεταξύ της Δύσης και της Ρωσίας, η άνοδος του ισλαμικού φονταμενταλισμού και της τρομοκρατίας που συνδέεται με το Ισλαμικό Κράτος και -κυρίως-η χειρότερη ανθρωπιστική και προσφυγική κρίση που έχει αντιμετωπίσει η Ευρώπη από το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου».
«Πώς ανταποκρίθηκε η Ευρώπη στην πρόκληση αυτή;», διερωτήθηκε η βουλεύτρια του ΣΥΡΙΖΑ, συνεχίζοντας: «Μπορούμε να πούμε ειλικρινά ότι έχει μια επιτυχημένη πολιτική; Μπορούμε να πούμε με ειλικρίνεια ότι πέτυχε στη φιλοδοξία της να γίνει ένας πυλώνας σταθερότητας και ειρήνης στην ευρύτερη γεωγραφική της περιοχή; Προφανώς, η απάντηση είναι πως όχι. Στην πραγματικότητα, η Ευρώπη δεν κατάφερε να παρουσιάσει στη διεθνή κοινότητα ένα αξιόπιστο ειρηνευτικό σχέδιο για τη Συρία, φέρνοντας όλους τους εμπλεκόμενους – συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας και των ΗΠΑ – στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Δεν μπόρεσε να αναλάβει δυναμικές διπλωματικές πρωτοβουλίες για να φέρει την ειρήνη σε μια χώρα που, τελικά, ανήκει στη γεωπολιτική γειτονιά της. Για μια ακόμη φορά, η Ευρώπη δεν μπόρεσε να υιοθετήσει μια πραγματικά κοινή θέση για τη συριακή κρίση, και μάλιστα μια κοινή διπλωματική στρατηγική για την επίλυσή της. Από την άποψη αυτή, η Ευρώπη είχε ήδη υποστεί σοβαρή διπλωματική ήττα και υφίσταται τις συνέπειες. Το μόνο ερώτημα είναι αν θα επιτρέψει το σχέδιο για την επόμενη μέρα στη Συρία, να αποτελέσει το προϊόν ενός γεωπολιτικού παιχνιδιού μεταξύ των πραγματικά μεγάλων παικτών, με την ίδια εξευτελιστικά απούσα».
Και καταλήγοντας, επεσήμανε : «Είναι πολύ αργά για να δείξει η Ευρώπη ότι οι διακηρύξεις σχετικά με τον ρόλο που επιδιώκει να διαδραματίσει ως δύναμη για την ειρήνη, τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το διεθνές δίκαιο στο σύγχρονο παγκόσμιο περιβάλλον είναι κάτι περισσότερο από κενές λέξεις; Ας ελπίσουμε ειλικρινά πως όχι. Αλλά ο χρόνος τελειώνει».
Πηγή: Left
