ιδιωτικοποίηση νερού

18
06

Γιατί δεν πρέπει να ιδιωτικοποιηθεί η ΕΥΔΑΠ

Αν δεν μπορείς να υπερβείς ευθέως ένα εμπόδιο, παράκαμψέ το. Αυτό συμβαίνει με την κυβέρνηση σήμερα, όπου διά της πλαγίας, μέσω ΣΔΙΤ, επιχειρείται η δύσκολη -καθότι αντίθετη με το σύνολο της κοινωνίας- ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ. Συγκεκριμένα, το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών μεθόδευσε αιφνιδίως χωρίς ανοιχτή διαδικασία διαγωνισμούς εκχώρησης με ΣΔΙΤ του 80% των αποθεμάτων νερού της χώρας. Στόχος είναι να εκχωρηθεί δηλαδή το Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα (ΕΥΣ) της ΕΥΔΑΠ (Μόρνος, Εύηνος, Υλίκη, δίκτυο) σε Αιτωλοακαρνανία, Φωκίδα, Βοιωτία και Αττική, την ώρα που τα διανεμόμενα κέρδη της εταιρείας σε μετόχους αυξήθηκαν στο 70% και της ζητούνται για πρώτη φορά σε ρευστό 266 εκατ. ευρώ από την ΕΥΔΑΠ Παγίων. Είναι η εκτεταμένη αυτή διανομή των κερδών σε συνδυασμό με την απαίτηση σημαντικού ύψους ρευστών που δημιουργούν ασφυκτικές συνθήκες για την εταιρεία και οδηγούν τον εκπρόσωπο των εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΕΥΔΑΠ Γιώργο Αλεξανδράκη στο συμπέρασμα πως υπάρχει μεθόδευση για την εκχώρηση του ΕΥΣ, αλλά και την έμμεση ιδιωτικοποίηση της ΕΥΔΑΠ, θυμίζοντας πως υπάρχουν πολλές εγχώριες και μεγάλες ευρωπαϊκές εταιρείες που διεκδικούν τους υδάτινους πόρους της ΕΥΔΑΠ εδώ και χρόνια. Όχι τυχαία βέβαια, αφού το πόσιμο νερό αρχίζει και σπανίζει εξαιτίας της παγκόσμιας πληθυσμιακής αύξησης, της μόλυνσης του περιβάλλοντος και της κλιματικής αλλαγής, με συνέπεια να θεωρείται το «πετρέλαιο του 21ου αιώνα». Δεδομένου του ιστορικού των εταιρειών που έχουν αρχίσει να ιδιωτικοποιούν τα συστήματα του νερού και δεδομένου ότι η ιδιωτικοποίηση δημόσιων αγαθών από εταιρείες που οδηγούνται από το κέρδος έχει προκαλέσει συχνά οικονομική, κοινωνική και περιβαλλοντική καταστροφή, δεν υπάρχει λόγος να πιστέψουμε ότι οι ιδιωτικές εταιρείες θα επιδείξουν πιο υπεύθυνη διαχείριση και πρακτικές εάν αποκτήσουν τον έλεγχο συστημάτων πόσιμου νερού. Από τη διεθνή εμπειρία προκύπτουν δέκα βασικοί λόγοι -μεταξύ πολλών- για τους οποίους η ιδιωτικοποίηση της παροχής νερού αποτυγχάνει ως επιζήμια διεθνώς (www.waterjustice.org), κάτι που φυσικά ισχύει και για την Ελλάδα.