Ελευθερία του Τύπου

23
06

Γιώργος Πλειός: Χωρίς προστασία της ελευθερίας του δημοσιογράφου δεν ανακτάται η αξιοπιστία (Ηχητικό)

Η Ελλάδα -όχι μόνο στους δημοσιογράφους, αλλά για όλους τους εργαζόμενους- ανήκει στην κατηγορία χωρών όπως αυτές του Τρίτου Κόσμου, όπου δεν είναι εγγυημένα τα εργασιακά δικαιώματα. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει θεσμικό όργανο που να προστατεύει την ελευθερία του δημοσιογράφου ως επάγγελμα. Έχουμε επαγγελματικές ενώσεις που μεριμνούν για δημοσιογραφικά δικαιώματα, συντάξεις, ασφαλιστικές καλύψεις, κτλ. Δεν είναι κύρια μέριμνά τους η προστασία του δημοσιογράφου στο δεοντολογικό κομμάτι. Δεν είναι δυνατόν π.χ. αρχισυντάκτης να μπαίνει σε αίθουσα σύνταξης και να ουρλιάζει «θέλω αίμα». Και αν δεν το κάνει ο δημοσιογράφος να απολύεται για να έρθει ο επόμενος. Στα site εργαζόμενοι ανεβάζουν 40 ιστορίες για ένα μισθό 400 ευρώ, πολλές φορές «μαύρα». Για ποια ελευθερία του δημοσιογράφου μιλάμε; Δεν υπάρχει
Περισσότερα »
19
01

Ελευθερία του Τύπου, λογοκρισία του χρήματος

Οι όμιλοι επικοινωνίας δεν είναι, άραγε, όλο και περισσότερο εξίσου «παγκοσμιοποιημένες επιχειρήσεις» που ζουν «κάτω από την αυτοκρατορία των αγορών»; Κάθε μέρα που περνά, η δημοσιογραφία είναι ουραγός στις δυνάμεις τις οποίες θα έπρεπε να ελέγχει. Σε έναν αυξανόμενο αριθμό χωρών, όποιος κατέχει τα μέσα ενημέρωσης σέρνει το κράτος και την πολιτική από τη μύτη. Τη μετατροπή αυτή, οι δημοσιογράφοι την ονόμασαν «τέλος της Ιστορίας» και αποθέωση της «ελευθερίας του Τύπου». Αλλά η νίκη αυτή δεν αποτελούσε γι' αυτούς παρά μόνο μια φάση στον δρόμο της ενισχυμένης εξάρτησης. Οι τοίχοι της κρατικής λογοκρισίας που έπεσαν αντικαταστάθηκαν από άλλους, λιγότερο ορατούς. Για ποιο λόγο, λοιπόν, να επιβάλουν παρουσιαστές με στολή, όπως τους γνώρισαμε μέσα από τις δικτατορίες, όταν η αληθινή εξουσία μπορεί να διαθέτει δημοσιογράφους, οι οποίοι, χωρίς φανερές αλυσίδες, μιλούν τη γλώσσα των ενστόλων; Οι στολές στις μέρες μας φέρουν το λογότυπο των αγορών.
Περισσότερα »