Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να θέσει άμεσα θέμα ιδιωτικών πανεπιστημίων. Θεωρώντας ότι η συγκυρία την ευνοεί.
Γιατί η αντιπολίτευση είναι κατακερματισμένη και όχι πολύ αποφασισμένη να πατήσει πόδι σε αυτό το θέμα.
Οπότε θα μείνουν μόνο τα πανεπιστήμια να αντιδράσουν. Και αυτά, βεβαίως, όσο αντέξουν.
Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχει και ένας ετοιμοπόλεμος στρατός από ΜΜΕ να δώσει τη μάχη.
Και να πείσει την κοινή γνώμη ότι η λειτουργία των ιδιωτικών πανεπιστημίων είναι τεράστιας σημασίας ζήτημα για την πρόοδο και την ανάπτυξη.
Και οι μόνοι που αντιδρούν είναι κάτι αναρχομπάχαλοι κάγκουρες και κάτι αναχρονισμένοι συνδικαλιστές που ζουν ακόμα στη Μεταπολίτευση και εχθρεύονται τη γνώση.
Λοιπόν, ας δούμε στα αλήθεια πώς είναι τα πράγματα.
Το σύνταγμα στο άρθρο 16 ορίζει ότι η ανώτατη Παιδεία στην Ελλάδα παρέχεται αποκλειστικά από το κράτος. Αλλά ας μείνουμε σε δογματισμούς.
Εστω, λοιπόν, ότι αυτός ο περιορισμός δεν υπήρχε. Τι ακριβώς θα συνέβαινε αν επιτρεπόταν η λειτουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων;
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Έχουμε ένα fund που έχει συγκεντρώσει στην ιδιοκτησία του τα μεγαλύτερα ιδιωτικά νοσοκομεία της χώρας.
Τι πιο λογικό από το να θέλει να κάνει μια δική του, ιδιωτική ιατρική σχολή.
Και να μαζέψει πελατεία με την προσδοκία ότι ανάμεσα στην πελατεία αυτή θα επιλέξει τελικά τους γιατρούς για τα νοσοκομεία του.
Εστω, λοιπόν, ότι η σχολή αυτή μπαίνει σε λειτουργία. Τι θα κάνουν για να μεγιστοποιήσουν τα κέρδη της και να διασφαλίσουν την επένδυσή τους; Προφανώς θα επιχειρήσουν να εξουδετερώσουν τον ανταγωνισμό.
Ποιος είναι ο ανταγωνισμός; Οι δημόσιες ιατρικές σχολές.
Και πώς εξουδετερώνεται; Αν οι δημόσιες σχολές μειώσουν εισακτέους και επιβάλουν δίδακτρα.
Ευκολάκι. Απλώς η κρατική χρηματοδότηση που κατευθύνεται στις δημόσιες ιατρικές σχολές θα αρχίσει να μοιράζεται πλέον τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές. Υπάρχουν ευρωπαϊκοί κανόνες ανταγωνισμού που το διασφαλίζουν αυτό.
Από τη στιγμή που θα μειωθεί η χρηματοδότηση στο δημόσιο πανεπιστήμιο τόσο τα δίδακτρα όσο και η μείωση των εισακτέων θα έρθουν αυτόματα.
Και αυτό ισχύει και για τα ιδιωτικά πολυτεχνεία που θέλουν να ιδρύσουν οι κατασκευαστικές και για όλους τους υπόλοιπους.
Ο κόσμος δεν πρέπει να είναι εύπιστος σε κάθε ρομαντική ανοησία που του πουλάνε ο Πιερρακάκης και η λίστα Πέτσα.
Που του δείχνουν το Χάρβαρντ και του λένε, ορίστε, μια χαρά είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, τι έχουν;
Ο κόσμος πρέπει να σκεφτεί ότι τα τελευταία χρόνια τα δικαιώματα των κολεγίων πολλαπλασιάζονται.
Και όσο τα δικαιώματα των κολεγίων πολλαπλασιάζονται, τόσο αυξάνονται οι κόφτες για να μπουν τα παιδιά του στα δημόσια πανεπιστήμια.
Τράπεζα θεμάτων, Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και όλα αυτά. Δεν χρειάζεται πολλή σκέψη για να καταλάβει κανείς για ποιον λόγο γίνονται.
Και επίσης: Όποιος θέλει να δει πώς μπορεί να εξελιχθεί η συνύπαρξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα ας παρακολουθήσει τους παρόχους ενέργειας.
Ή ας δει την Υγεία και πώς ο αποκλεισμός από το δημόσιο σύστημα, είτε με τις πολυετείς ουρές αναμονής είτε με τις άσχημες συνθήκες, τροφοδοτεί τα ιδιωτικά κέρδη.
Τα οποία τα πληρώνουν οι ασθενείς από την τσέπη τους.
Γι’ αυτό μην είστε αφελείς. Η απάντηση στα ιδιωτικά πανεπιστήμια πρέπει να είναι ένα ξεκάθαρο όχι, είτε το λέει είτε δεν το λέει το σύνταγμα.
Υπεράσπιση της δημόσιας δωρεάν Παιδείας τώρα. Με κάθε μέσο. Αυτό πρέπει να γίνει.
Ο Σχολαστικός
