Macro

Ο Υμηττός: βουνό, κήπος ή τσιμέντο να γίνει;

Όταν το 2017 ανακοινώθηκε από το Συμβούλιο της Επικρατείας η ακύρωση του Προεδρικού Διατάγματος για τον Υμηττό και το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδί- Ιλισίων, μετά την προσφυγή των επτά γειτονικών Δήμων, όλοι όσοι ενδιαφέρονται για την προστασία του βουνού διατύπωσαν με κάθε πρόσφορο τρόπο την ανησυχία τους για το μέλλον. Κείμενα γράφτηκαν, ανακοινώσεις δημοσιοποιήθηκαν, εκδηλώσεις πραγματοποιήθηκαν, με κοινό παρανομαστή την αναγκαιότητα άμεσης έκδοσης ενός νέου Προεδρικού Διατάγματος που θα καθόριζε τις ζώνες χρήσης και θα προστάτευε αποτελεσματικά τον «Τρελό» από τους επίδοξους καταπατητές του.

 

Το σχέδιο «αξιοποίησης» του βουνού

Το νέο Προεδρικό Διάταγμα, πάρα πολύ κακώς, δεν έγινε κατορθωτό να εκδοθεί επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Χάθηκε έτσι μια σημαντική ευκαιρία να υπάρξουν εκείνες οι περιβαλλοντικές ρυθμίσεις, που θα συγκροτούσαν το θεσμικό πλαίσιο θωράκισης που ο Υμηττός έχει ανάγκη. Η Νέα Δημοκρατία δεν άφησε, φυσικά, την ευκαιρία να πάει χαμένη. Το «δρόμο» έδειξε, στις 24 Ιανουαρίου, ο δήμαρχος Αργυρούπολης- Ελληνικού και ταυτόχρονα πρόεδρος του διαδημοτικού «Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού» (ΣΠΑΥ), ο οποίος σε μια πανηγυρική συνεδρίαση στο δημαρχείο Ηλιούπολης, παρουσία των υπουργών Εσωτερικών κ. Π. Θεοδωρικάκου και Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κ. Χατζηδάκη, εμφάνισε ένα σχέδιο «αξιοποίησης» του βουνού, το οποίο υποτίθεται ότι ο ΣΠΑΥ έχει ως αποστολή να προστατεύει.

Στο πολύ πρόχειρο, επιπέδου γυμνασιακής παρουσίασης, σχέδιο (πρακτικά, μια σειρά από διαφάνειες με ωραίους τίτλους) το βουνό αντιμετωπιζόταν σαν να επρόκειτο για τον Εθνικό Κήπο στο Ζάππειο. Οράματα για εκατοντάδες επισκέπτες, ιθαγενείς και ξένους, υποδομές για πικ-νικ, πάρκα ψυχαγωγίας, περιπατητικές διαδρομές μήκους 100 χιλιομέτρων, ποδηλατικές διαδρομές μήκους 200 χιλιομέτρων, περίπτερα αναψυχής στις εισόδους του βουνού, κλπ. Πλήρης άγνοια (;) και οπωσδήποτε πλήρης περιφρόνηση του φυσικού περιβάλλοντος του Υμηττού. Αντί της προστασίας του, η εντατικοποίηση της ανθρώπινης χρήσης του. Η αίθουσα, φυσικά, σείστηκε από τα χειροκροτήματα και οι παρόντες υπουργοί υποσχέθηκαν χρηματοδότηση.

 

Οι εμπρηστές δικαιώνονται

Όμως η κυβέρνηση είχε και άλλα, δικά της σχέδια «αξιοποίησης» του Υμηττού. Αυτό επιβεβαιώθηκε από το σχέδιο Προεδρικού Διατάγματος που ανάρτησε για διαβούλευση, κλείνοντας το μάτι σε όλους όσοι επιβουλεύονται, όλα αυτά τα χρόνια, το βουνό. Προκειμένου να παρακαμφθεί το άρθρο 24 του Συντάγματος και να υπονομευτεί η νομοθεσία που επιβάλλει αναδάσωση των πολλάκις κατακαμένων περιοχών του βουνού, οι δύο ζώνες προστασίας του Υμηττού προτείνεται να μετατραπούν σε έξι ζώνες με μειούμενο επίπεδο περιβαλλοντικής προστασίας. Οι γεωργικές χρήσεις επεκτείνονται σε μέχρι χθες δασικές και αναδασωτέες εκτάσεις. Οι εμπρηστές του Υμηττού βλέπουν τους κόπους τόσων προσπαθειών τους επιτέλους να δικαιώνονται! Το πράσινο φως για νέες πυρκαγιές και νέους αυθαίρετους οικισμούς έχει δοθεί ξανά.

Για να μην υπάρχει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις της, η κυβέρνηση, αντί να ξηλώσει τις ήδη υπάρχουσες αυθαίρετες κατασκευές, ευθαρσώς τις νομιμοποιεί. Οι περίφημες «οικιστικές συσπειρώσεις» των καταπατητών του Υμηττού αλλά και οι παράνομες δημοτικές, κρατικές και εκκλησιαστικές εγκαταστάσεις και κτίσματα, διάφορα νεκροταφεία, εκπαιδευτικές και αθλητικές εγκαταστάσεις, το Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης της ΔΕΗ (ΚΥΤ), όχι μόνο δεν θα φύγουν από τις πλαγιές του Υμηττού, αλλά θα επεκταθούν και θα πολλαπλασιαστούν απολύτως νομότυπα!

 

Συντονισμένη αντίδραση

Μπορούν όλα αυτά να εμποδιστούν; Μολονότι σε θεσμικό επίπεδο οι συσχετισμοί δυνάμεων δεν επιτρέπουν αισιοδοξία, η αντιπαράθεση στα σχέδια της «ανάπτυξης» του Υμηττού είναι δυνατόν να βγάλει από την ατομικότητά του πολύ περισσότερο κόσμο από όσο εκ πρώτης όψεως υπολογίζουμε. Πρωτοβουλίες ήδη αναπτύσσονται σε όλους τους δήμους γύρω από το βουνό. Δημοτικές παρατάξεις, κόμματα της Αριστεράς, συλλογικότητες από τα κάτω, περιβαλλοντικοί σύλλογοι, οικολογικά ευαίσθητοι συμπολίτες, έχουν αντιληφθεί τη σοβαρότητα της κατάστασης και επιχειρούν να συντονιστούν, παρά τις υπαρκτές διαφορές, που όμως πλουταίνουν και πλαταίνουν τέτοιες προσπάθειες. Κανένας, άλλωστε, δεν μπορεί να σώσει τον Υμηττό μόνος του.

Ενώ, όμως, στο επίπεδο του κάθε δήμου, δυνάμεις έχουν μπει ή μπαίνουν σε ένα κοινό βηματισμό, απουσιάζει ακόμα ο στενότερος διαδημοτικός συντονισμός. Γίνονται και προς αυτήν την κατεύθυνση προσπάθειες αλλά, ίσως και εξαιτίας των πρωτόγνωρων συνθηκών της πανδημίας, ακόμα υπάρχει έδαφος να καλυφθεί. Η εκδήλωση του «Άνω- Κάτω στο Καλαμάκι» αυτήν τη Κυριακή με ομιλητές από διάφορους δήμους είναι μια σωστή κίνηση προς αυτήν τη κατεύθυνση, ενώ και η Διαδημοτική Επιτροπή για την προστασία του Υμηττού, μια Επιτροπή με μεγάλη προϊστορία, μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο τον επόμενο καιρό.

Στον πιο «πράσινο πρωθυπουργό που είχαμε ποτέ» μπορούμε να αποδείξουμε ότι δεν είμαστε διατεθειμένοι να αγοράσουμε τα «πράσινα άλογα» που θέλει να μας πουλήσει. Αρκεί ο καθένας και η καθεμία να αναλάβουμε το μερίδιο της ευθύνης που μας αναλογεί. Ίσως και λίγο μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.

Δημήτρης Σκλάβος

Πηγή: Η Εποχή