Ο ΣΥΡΙΖΑ δημιουργήθηκε στην αρχική του φάση σαν συνασπισμός από κόμματα και οργανώσεις, που στον ενιαίο φορέα ονομάστηκαν συνιστώσες.
Η λειτουργία των συνιστωσών σαν κόμματα μέσα στο κόμμα, με εσωτερική πειθαρχία και δεσμευτικές αποφάσεις για τα «μέλη» τους ως προς τη στάση και τις θέσεις που θα υποστηρίζουν στα κομματικά όργανα του ΣΥΡΙΖΑ, έδωσε στον όρο «συνιστώσα» αρνητικό πρόσημο.
Με το 1o συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, οι συνιστώσες καταργήθηκαν στα χαρτιά, όχι όμως στη πράξη, με κορυφαίο παράδειγμα τη στάση της Αριστερής Πλατφόρμας, τον περσινό Ιούλιο.
Μετά την αποχώρηση των συντρόφων που συγκρότησαν κατόπιν την ΛΑΕ, το πρόβλημα των συνιστωσών στον ΣΥΡΙΖΑ θέλω να πιστεύω ότι αποτελεί παρελθόν.
Αυτό επιβεβαιώθηκε στο πρόσφατο 2ο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ, παρ´ όλα τα «φάλτσα», που σε όλα τα κομματικά συνέδρια συμβαίνουν, όπως με τις καθοδηγημένες σταυροδοσίες μεσώ των καταστατικά βέβαια κατοχυρωμένων τάσεων.
Τούτων δοθέντων, θεωρώ ακατανόητο, τακτικός συνεργάτης της ΑΥΓΗΣ, περί του σ. Δημήτρη Χρήστου πρόκειται, να αναφέρεται επανειλημμένα στις τάσεις του κόμματος, αναφέροντάς τες σαν «συνιστώσες», δίνοντάς τους όλο το συνεπακόλουθο αρνητικό βάρος που έχει στον πληγωμένο κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, η συγκεκριμένη λέξη.
Και όχι μόνο αυτό. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος όταν αναφέρεται στις «συνιστώσες», όλως τυχαίως (…) αναφέρεται σε ενέργειες ή απόψεις μιας συγκεκριμένης τάσης (αυτής των «53»).
Και ερωτώ: Ποιόν εξυπηρετεί μια τέτοια συχνά επαναλαμβανόμενη αρθρογραφία;
Την εγκαθίδρυση ενός καλύτερου και πιο συντροφικού εσωκομματικού κλίματος ή τους πολιτικούς αντιπάλους του ΣΥΡΙΖΑ, που από το πρωί μέχρι το βράδυ μιλούν για τις «συνιστώσες», προσπαθώντας να κατηγορήσουν τη κυβέρνηση σαν σκορποχώρι;
ΥΓ. Κι ας μη βιαστεί να με χαρακτηρίσει κανείς σαν υποστηρικτή ή απολογητή των «53».
Η άποψή μου και η θέση μου για τις τάσεις είναι γνωστή στους συντρόφους που με γνωρίζουν. Συνειδητά δεν συμμετέχω σε καμία τάση για να μπορώ ανεπηρέαστα να στηρίζω κάθε άποψη που θεωρώ σωστή, ανεξάρτητα από το ποια τάση την υποστηρίζει.
Πηγή: Τα Μπλόκια
