Όσο η ελληνική κυβέρνηση το αρνείται κι όσο τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης αδρανούν και αρνούνται την πρόταση της Νέας Αριστεράς για κοινή πρωτοβουλία με στόχο την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους από την Ελλάδα, η Ιρλανδία (που ανακοίνωσε σήμερα την αναγνώριση), ενώ έπονται η Ισπανία, η Νορβηγία, η Σλοβενία και η Μάλτα, δείχνουν το δρόμο για την Ειρήνη σε όλη την ευρωπαϊκή ήπειρο.
Η εξέλιξη αυτή δείχνει πόσο μακριά από το παγκόσμιο αίτημα για Ειρήνη στην Παλαιστίνη και τερματισμό της σφαγής και της ισραηλινής κατοχής είναι το ελληνικό πολιτικό σύστημα. Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία των κρατών -μελών του ΟΗΕ αναγνωρίζουν το Κράτος της Παλαιστίνης.
Η μεν κυβέρνηση βρίσκεται ανοιχτά στο πλευρό του εγκληματία Νετανιάχου, καταζητούμενου πλέον από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης (την ώρα μάλιστα που, σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, είναι υποχρεωμένη να τον συλλάβει αν τυχόν πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα), οι δε δυνάμεις της αντιπολίτευσης ενώ στα λόγια ζητούν να πάψει η επίθεση του Ισραήλ και η αιματοχυσία, στην πράξη αρνούνται να δώσουν ενωμένες τον αγώνα για την αναγνώριση του Παλαιστινιακού κράτους.
Για το λόγο αυτό μία επιλογή βρίσκεται μπροστά στην κάλπη των ευρωεκλογών για κάθε προοδευτικό και αριστερό πολίτη. Η ψήφος στη Νέα Αριστερά. Στη μόνη δύναμη που με συνέπεια θέτει το ζήτημα «Πόλεμος ή Ειρήνη» στο επίκεντρο αυτής της εκλογικής αναμέτρησης.
Τιμούμε έτσι έμπρακτα τη μνήμη του Γρηγόρη Λαμπράκη και βαδίζουμε υπερήφανα στον ίδιο δρόμο με τον πρωτομάρτυρα της Ειρήνης, που πριν 61 χρόνια δολοφονήθηκε στη Θεσσαλονίκη από το σκοτεινό παρακράτος της Δεξιάς, με τραγικά επακόλουθα στη συνέχεια για τη χώρα και τη Δημοκρατία.
Νίκος Φίλης
