Τη συνέντευξη πήραν οι Τζέλα Αλιπράντη και Παύλος Κλαυδιανός
Παρότι την τελευταία εβδομάδα υπάρχουν σημαντικά πολιτικά γεγονότα, στα αντικυβερνητικά ΜΜΕ κυριαρχούν άλλα πρώτα θέματα π.χ η παρέμβαση του Ρουβίκωνα. Παρακάμπτουν την έξοδο στις αγορές κι με άλλο τρόπο, τονίζοντας π.χ. τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ στην έξοδο ομολόγου το 2014. Ποια η διαφορά του τότε με το σήμερα;
Πρώτον, την έξοδο στις αγορές πρέπει να τη δούμε ως ένα μέσο για να σταθεί η χώρα στα πόδια της για να δημιουργηθούν περιθώρια οικονομικής αυτονομίας, τα οποία μπορούμε να τα εκμεταλλευθούμε για δράσεις και πρωτοβουλίες υπέρ των ασθενέστερων. Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ το αντιμετώπισαν με τη δέουσα σοβαρότητα, δηλαδή χωρίς πανηγυρισμούς και βερμπαλισμούς, αλλά ως αυτό που είναι, ένα βήμα προς τον τελικό στόχο, που είναι η έξοδος από τα μνημόνια και την επιτροπεία. Δεν έχει καμία σχέση με αυτή του 2014. Τότε ο Σαμαράς έλεγε πως το χρέος είναι βιώσιμο και έκανε μία ψεύτικη έξοδο, που απέτυχε όπως αποδείχθηκε. Τώρα υπάρχει στη συμφωνία λύση για το χρέος, ώστε να εφαρμοστούν μετά το 2018 τα μεσοπρόθεσμα μέτρα. Εξάλλου, όλα τα οικονομικά μεγέθη είναι αισθητά βελτιωμένα σε σχέση με την περίοδο Σαμαρά. Η έξοδος, λοιπόν, τώρα δεν είναι κίνηση έωλη, αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο ενός γενικότερου σχεδίου. Είναι δε η πρώτη έξοδος στις αγορές. Στόχος είναι κάθε έξοδος να έχει και μικρότερο επιτόκιο, άρα θα πρέπει να γίνεται μεθοδικά και όχι με όρους επικοινωνιακούς.
Ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη στον Alpha ανέφερε πως είναι βεβαίως απολύτως λογικό η αντιπολίτευση να ασκεί κριτική, αλλά ότι αυτό που κάνει τώρα η ΝΔ ξεφεύγει, είναι καταστροφολογία.
Αυτό ξεκίνησε από την πρώτη στιγμή που έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και συνίσταται σε δύο άξονες. Πρώτον, προσπαθούν να υποτιμήσουν τις θετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης και στο επίπεδο της διαπραγμάτευσης και της γενικότερης διακυβέρνησης. Δεύτερον, διαστρεβλώνουν πλήρως τις βελτιώσεις που υπάρχουν στην καθημερινότητα των πολιτών και στους οικονομικούς δείκτες. Ακόμα και τώρα που ολοκληρώθηκε η αξιολόγηση, αντί να μιλήσουν για το μέλλον της χώρας και να κάνουν αντιπολίτευση για το τι πρέπει να γίνει από εδώ και πέρα, επιλέγουν τη σύγκρουση, στηριζόμενοι, όμως, στην αλλοίωση της πραγματικότητας. Ισοπεδώνουν τα πάντα ακριβώς γιατί δεν μπορούν να κρύψουν τι σημαίνει η δική τους νεοφιλελεύθερη πρόταση για την κοινωνία. Η μείωση των φόρων που προτείνουν, σημαίνει ταυτόχρονα και μείωση των κρατικών δαπανών για να καλυφθούν οι δημοσιονομικοί στόχοι, δηλαδή συρρίκνωση πάλι του κοινωνικού κράτους. Επειδή, λοιπόν, το αφήγημα της ΝΔ δεν μπορεί να γίνει εύκολα αποδεκτό από τα λαϊκά στρώματα, αφού, εκτός των άλλων, συνιστά και την πλήρη παράδοση του κράτους και των κοινωνικών αγαθών στους ιδιώτες, αντί να προβάλλει αυτό, ποντάρει στην αποτυχία της κυβέρνησης, κατασκευάζοντας ένα αφήγημα με ψεύτικα στοιχεία.
Αδιαμεσολάβητη επαφή με τους πολίτες
Είναι, όμως, πρόβλημα και της κυβέρνησης το ότι δεν μπορεί να επικοινωνήσει τα θετικά της μέτρα στην κοινωνία. Πώς μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ, το κόμμα, να λειτουργήσει ως δίαυλος επικοινωνίας με την κοινωνία;
Μην ξεχνάμε το πλαίσιο στο οποίο διεξάγεται ο πολιτικός διάλογος. Κυριαρχείται πλήρως από τα συστημικά Μέσα. Την ημέρα που έγινε η έξοδος στις αγορές, αντί να είναι το πρώτο θέμα, έπαιζαν το fake news της σφραγίδας της Γεροβασίλη. Αυτό δείχνει και ποιο είναι το επίπεδο της ενημέρωσης. Αυτό, βέβαια, δεν μπορεί να λειτουργεί σαν δικαιολογία. Οφείλουμε να βρίσκουμε τρόπους να υπερβαίνουμε αυτό το πλαίσιο. Πρέπει να συνομιλούμε ανοιχτά με την κοινωνία, στη βάση της απόλυτης ειλικρίνειας, χωρίς να κρύβουμε τις δυσκολίες κάτω από το χαλί, ούτε να έχουμε διαφορετικές αφηγήσεις που μπερδεύουν τους πολίτες. Το θέμα αυτό θα το λύσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα, αν καταφέρει να εμπλέξει τις οργανώσεις του και τις τοπικές κοινωνίες στον ευρύτερο σχεδιασμό. Αυτό επιδιώκεται τώρα και με τα αναπτυξιακά συνέδρια. Βέβαια, δεν θα λυθεί σε ένα διήμερο στο συνέδριο, αλλά σημασία έχει το μετά: ο ρόλος που θα έχουν οι αυτοδιοικητικές δυνάμεις, τα επαγγελματικά επιμελητήρια, οι ενώσεις, τα σωματεία των εργαζομένων. Κι αυτό συνιστά τη διαφορά μας από την άλλη πλευρά στο πώς αντιλαμβανόμαστε την ανάπτυξη και την παραγωγική ανασυγκρότηση. Πρέπει επίσης να επιμένουμε, με ιδεολογική παρρησία, σε κάθε ζήτημα που αναδεικνύει την κουλτούρα της αριστεράς σε ζητήματα οργάνωσης του κράτους, ανθρωπίνων δικαιωμάτων κοκ, χωρίς να υποχωρούμε από τις αξίες μας. Εξάλλου, η κοινωνία μπορεί να είναι πιο μπροστά από μας. Θέλουμε μια αδιαμεσολάβητη επαφή με τους πολίτες και τις οργανωμένες δομές τους και αυτός είναι ο τρόπος για να σπάσεις και τη συνομωσία σιωπής που κυριαρχεί στα ΜΜΕ.
Οι καναλάρχες εμφανίζονται τώρα πολύ οργανωμένοι, θέτουν όρους για την αποδοχή της απόφασης του ΕΣΡ για τις άδειες, τη διαφήμιση κ.ά. Η κυβέρνηση είναι εξίσου οργανωμένη;
Δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό. Θυμόμαστε όλοι την πρώτη αντίδρασή τους όταν είχε δηλώσει η κυβέρνηση την πρόθεσή της να βάλει τάξη στο ραδιοτηλεοπτικό τοπίο. Στην αρχή δεν πίστευαν ότι θα φέρναμε όντως ρύθμιση για τις άδειες, και όταν τελικά αυτό έγινε, χρησιμοποίησαν κάθε μέσο και κάθε εκβιασμό για να το αποτρέψουν. Τώρα, εξαγγέλλουν αυτή την πρόθεσή τους και επισήμως. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να συνεχιστεί η ασυδοσία που επικρατεί εδώ και χρόνια, να εκπέμπουν χωρίς άδεια, και να επικρατεί αδιαφάνεια στη διαφημιστική πίτα. Η απόφαση του ΣτΕ για τις άδειες δηλώνει, ωστόσο, ότι πρέπει να γίνει άμεσα ο διαγωνισμός γι’ αυτές, γιατί, παρά αυτά που λέει η αξιωματική αντιπολίτευση και οι εκπρόσωποι των καναλιών, δεν κηρύχτηκε αντισυνταγματικός ο νόμος Παππά στο σύνολό του, αλλά μόνο το άρθρο που αφορούσε τις αρμοδιότητες του ΕΣΡ. Εναπόκειται στο ΕΣΡ να κλείσει τα αφτιά του στις απειλές των καναλαρχών, να προκηρύξει το διαγωνισμό και να αναλάβει την ευθύνη συμμόρφωσης των εμπλεκομένων στη συνταγματική νομιμότητα.
Σύγκρουση πολιτικών σχεδίων
Ανέφερες πριν ότι πρέπει να αρχίσει η πολιτική συζήτηση πια για το μέλλον. Το επισήμανε και ο Α. Τσίπρας στη συνέντευξή του. Ποιοι είναι οι στόχοι, λοιπόν, για την επόμενη μέρα;
Το επόμενο διάστημα θα συγκρουστούν δύο πολιτικά σχέδια για το μέλλον και θα γίνουν πιο διακριτές οι πολιτικές γραμμές. Όταν η ΝΔ έκανε αντιπολίτευση στη διαπραγμάτευση, μπορούσε πολύ εύκολα να πατά στην καταστροφολογία και στα τσιτάτα του στιλ «άλλα λέγατε και άλλα κάνατε». Τώρα, όμως, όταν θα γίνει η συζήτηση, π.χ., για τη δίκαιη ανάπτυξη, τις θέσεις εργασίας, το κοινωνικό κράτος κτλ, εκεί θα πρέπει να έχει σαφείς πολιτικές προτάσεις. Παρά το σφιχτό δημοσιονομικό πλαίσιο που μας έχει επιβληθεί, έχουμε ξεκαθαρίσει τις επιλογές μας, που είναι η στήριξη των ασθενέστερων στρωμάτων, του κοινωνικού κράτους και των δημόσιων αγαθών. Χωρίς αυτά δεν μπορεί να υπάρξει δίκαιη ανάπτυξη ούτε καταπολέμηση της ανεργίας. Στη δική μας αντίληψη, οι θετικοί δείκτες και τα νούμερα αν δεν αποτυπωθούν στην καθημερινότητα και στις ζωές των ανθρώπων, δεν έχουν αξία. Πέραν, όμως, της οικονομίας, θα υπάρξει και αντιπαράθεση και στους υπόλοιπους τομείς: τι κράτος θέλουμε, τι θεσμικές μεταρρυθμίσεις χρειάζονται, τι θα γίνει με το ζήτημα της ασφάλειας που η ΝΔ το αντιπαραβάλει με τα ανθρώπινα δικαιώματα; Η εμβάθυνση και η διεύρυνση των δικαιωμάτων και των ελευθεριών βρίσκεται στον πυρήνα της πολιτικής μας στόχευσης και αντίληψης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ήδη έχει δώσει δείγματα γραφής σε αυτήν την κατεύθυνση, όπως π.χ. με το νόμο Παρασκευόπουλου για τον εξανθρωπισμό του σωφρονιστικού συστήματος, το νόμο για την ιθαγένεια, την επέκταση του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια. Πρέπει να αφήσουμε το αποτύπωμα της αριστερής αντίληψης με στοχευμένες θεσμικές μεταρρυθμίσεις σε όλους τους τομείς.
Ο κ. Μητσοτάκης προσπαθεί το τελευταίο διάστημα να προσεγγίσει στρώματα με τα οποία δεν έχει κοινωνικούς δεσμούς, π.χ. με τους αγρότες, τους ψαράδες, τους ντελιβεράδες κ.ά. Τι σημαίνουν;
Είναι υποκριτικό το ενδιαφέρον του για αυτές τις ομάδες. Χρησιμοποιεί επικοινωνιακά τις συναντήσεις για να φιλοτεχνήσει λαϊκό προφίλ, για λόγους πολιτικού μάρκετινγκ, χωρίς όμως να μπορεί να εκφράσει μια φιλολαϊκή πολιτική. Το ζήτημα είναι ότι σε αυτές τις συναντήσεις δεν έχει να προτείνει τίποτε. Αν εξαιρέσουμε κάποιες γενικές εξαγγελίες περί μείωσης φόρων, που κι αυτές έρχονται σε αντίφαση με τη γραμμή του «καμία αλλαγή στη συμφωνία με τους δανειστές», δεν υπάρχει κάτι στην νεοφιλελεύθερη πολιτική θετικό για τους μικρομεσαίους επαγγελματίες ή τους κοινωνικά αδύναμους. Η ΝΔ εξάλλου έχει δώσει πρόσφατα δείγματα γραφής για τον τρόπο που χειρίστηκε το ζήτημα της περίθαλψης των ανασφάλιστων, για παράδειγμα.
Μία στιγμή που κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ σαν αντι-θεσμική δύναμη, η ΝΔ πήρε την απόφαση για μη συμμετοχή των στελεχών της στα περιφερειακά συνέδρια. Πώς το σχολιάζεις αυτό;
Αυτή η στάση δείχνει την εργαλειακή αντίληψη της Ν.Δ. για την τοπική αυτοδιοίκηση και το σχεδιασμό της τοπικής οικονομίας. Δηλαδή τα στελέχη της ΝΔ πρέπει να πάρουν άδεια για να πάνε σε μία εκδήλωση εάν δεν την οργανώνει το κόμμα τους; Είναι μια αντιθεσμική αντίληψη που δείχνει και τη φοβικότητα της Ν.Δ. όταν ανοίγουν τα πολιτικά ζητήματα προς συζήτηση και η ίδια καλείται να καταθέσει προτάσεις για την επόμενη μέρα, όπως λέγαμε και πριν. Επίσης, νομίζω πως πρόκειται για μια απόφαση με επιθετική στόχευση σε εσωκομματικούς αποδέκτες. Αυτή, όμως, έπεσε στο κενό, αν αναλογιστούμε τη συμμετοχή του Κ. Μπακογιάννη στο συνέδριο.
Πηγή: Η Εποχή
