Συνεντεύξεις

Μοχάμεντ Αμπουασαμπέχ: «Παρακαλούμε, μη σταματήσετε να γράφετε για τα παιδιά της Παλαιστίνης»

Αυτές τις κρίσιμες στιγμές για την επιβίωση ενός ολόκληρου λαού, αναζητήσαμε τον λόγο των Παλαιστινίων που ζουν ανάμεσα μας. Συνομιλήσαμε με τον πρώην πρόεδρο της Παλαιστινιακής παροικίας, Μοχάμεντ Αμπουασαμπέχ.

Ποια εικόνα της καθημερινότητας τους σας μεταφέρουν οι άνθρωποι της Γάζας αυτές τις μέρες;

Αυτή τη στιγμή οι Ισραηλινοί ξανάρχισαν τους βομβαρδισμούς και τις εισβολές με τανκς, παντού. Το χειρότερο, απαιτούν από τους κατοίκους της Γάζας να φύγουν από κάποιες περιοχές και τους κατευθύνουν πού να πάνε. Όμως κι εκεί όπου πάνε βομβαρδίζονται. Δεν υπάρχει αίσθηση ασφάλειας για κανέναν, πουθενά. Οι άνθρωποι δεν ξέρουν τι να κάνουν. Απλώς τρέχουν προς κάθε κατεύθυνση.

Πεινασμένοι και διψασμένοι…

Δυόμιση μήνες τώρα, στη Γάζα δεν μπήκε ούτε ένα κιλό αλεύρι, ενώ το ελάχιστο που χρειάζονται οι άνθρωποι για να μην πεθάνουν είναι 600 φορτηγά τρόφιμα την ημέρα. Και πριν, όταν έμπαιναν κάποιες προμήθειες, οι Ισραηλινοί τις έδιναν σε μαυραγορίτες που συνεργάζονται μαζί τους. Κάτω από την προστασία των drones, οι μαυραγορίτες οδηγούσαν τα φορτηγά σε αποθήκες για να πουλήσουν σε τιμές που ήθελαν οι ίδιοι. Έφτασε ένα κρεμμύδι να κοστίζει 20 δολάρια. Εξωφρενικό!

Φυσικά, ο κόσμος δεν έχει χρήματα. Ενάμιση χρόνο τώρα δεν υπάρχουν τράπεζες, δομές, οι άνθρωποι δεν μπορούν να εξασφαλίσουν οικονομική στήριξη. Άνεργοι, ζουν μόνο από την ανθρωπιστική βοήθεια. Άνθρωποι καθώς περπατούν στον δρόμο, πέφτουν και πεθαίνουν από την πείνα.

Η είδηση για τα 14.000 βρέφη και μικρά παιδιά που βρίσκονται στο κατώφλι του θανάτου, κινητοποίησε κάπως αρκετές κυβερνήσεις και διεθνείς θεσμούς. Ως Παλαιστίνιοι που ζείτε στην Ελλάδα, τι περιμένετε –έστω αυτή την ύστατη ώρα– από την ελληνική κυβέρνηση και κοινωνία;

Εδώ και 77 χρόνια οι Παλαιστίνιοι φωνάζουν ότι αντιμετωπίζουν γενοκτονία, όχι κατοχή. Οι Ισραηλινοί δεν κατέκτησαν τη Γάζα για να την εκμεταλλευτούν αλλά για να εξαφανίσουν τους Παλαιστίνιους και οτιδήποτε έχει παλαιστινιακή ταυτότητα. Ανθρώπους, δέντρα, ιστορία, γη, τα πάντα. Ωστόσο, ο κόσμος όλα αυτά τα χρόνια θεωρούσε ότι υπερβάλλουμε.

Μετά από 77 χρόνια, ήρθε η γενοκτονία στη Γάζα και με τα μέσα πληροφόρησης που υπάρχουν τώρα άρχισαν όλοι να βλέπουν την αλήθεια. Οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να το αγνοήσουν, αλλά ο τόσο μεγάλος αριθμός θυμάτων, αυτή η εικόνα θανάτου έκανε κάποιους να αναρωτιούνται τι συμβαίνει. Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο δεν έμεινε ούτε ένα κυβερνητικό στέλεχος στο Ισραήλ που να μη δηλώνει ότι «σκοπός είναι η εξαφάνιση των Παλαιστινίων» και η Γάζα να μην έχει κατοίκους. Προχτές ακόμα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, σε συνέντευξή του, το δήλωσε ξεκάθαρα.

Το ότι αυτό δεν έχει επιχειρηθεί ολοκληρωτικά μέχρι τώρα οφείλεται στην αντίδραση των λαών της Ευρώπης, των ΗΠΑ και αλλού. Αυτός ο λαϊκός ξεσηκωμός ανάγκασε τις κυβερνήσεις –ακόμα και αυτήν του Ισραήλ– να μην προχωρήσουν σε αυτό το σχέδιο. Γι’ αυτό οι άνθρωποι παντού στον κόσμο πρέπει να συνεχίσουν να ξεσηκώνονται, να φωνάζουν, να αντιδρούν. Αυτό που συμβαίνει στη Γάζα δεν είναι μόνο υπόθεση των Ισραηλινών και των Παλαιστινίων αλλά όλων των κυβερνήσεων, όλης της ανθρωπότητας, άσχετα από τις εσωτερικές διάφορες και τις εξωτερικές σχέσεις με Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους. Δεν επιτρέπεται στη σύγχρονη εποχή να πεθαίνουν έτσι οι άνθρωποι και ο κόσμος απλώς να παρακολουθεί.

Όσο για τον ελληνικό λαό, εμείς μάθαμε στο σχολείο ότι ο ελληνικός λαός είναι σύμβολο των αγώνων για ελευθερία και ανεξαρτησία και πράγματι διαπιστώσαμε όσα χρόνια ζούμε εδώ την αγάπη και τη βαθιά σχέση του με την ειρήνη, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δε μας φαίνεται παράξενο που ο κόσμος είναι κάθε μέρα στους δρόμους, να φωνάζει να πιέζει. Τον ευχαριστούμε γι’ αυτή του τη στάση.

Αυτό που μας πονάει είναι η στάση της ελληνικής κυβέρνησης, η επίσημη θέση του ελληνικού κράτους. Πριν δέκα χρόνια δεν θα μπορούσαμε να φανταστούμε ότι η ελληνική κυβέρνηση θα έπαιρνε τέτοια θέση, θα επέτρεπε να περνάνε τόσα όπλα καταστροφής και θανάτου για να σκοτώνουν μικρά παιδιά. Είναι ψέμα το να ισχυρίζονται κάποιοι ότι πολεμούν τη Χαμάς. Δεν υπάρχει Χαμάς τώρα κι αν ακόμα υπάρχουν κάποιες ομάδες, βρίσκονται σε υπόγειες στοές, όχι σε προσφυγικά κέντρα και σκηνές που βομβαρδίζονται κάθε μέρα. Γι’ αυτό και η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να πάρει σαφή θέση, ειδικά τώρα που είναι στην προεδρία του Συμβουλίου Ασφάλειας του ΟΗΕ. Ο ρόλος της αυτή τη στιγμή της δίνει τη χρυσή ευκαιρία να εμφανιστεί με μια πολιτική υπεράσπισης του διεθνούς δικαίου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, όχι μόνο για χάρη των Παλαιστινίων αλλά και των δικών της εθνικών συμφερόντων.

Η Ελλάδα απαιτεί από όλους να αναγνωρίσουν την παράνομη κατοχή των Τούρκων στην Κύπρο. Πώς είναι δυνατόν όταν λες όχι στην τουρκική κατοχή και εισβολή να υποστηρίζεις μια άλλη κατοχή, λίγα μέτρα πιο πέρα; Το ίδιο αναρωτιόμαστε και για την κυπριακή κυβέρνηση. Είναι δυνατόν να υποφέρει από την κατοχή του μισού εδάφους της και την ίδια στιγμή να υποστηρίζει τον κατακτητή ενός άλλου λαού; Γι αυτό ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να σταματήσει να φωνάζει, να διαδηλώνει, να διαμαρτύρεται, μέχρι η ελληνική κυβέρνηση να υποχρεωθεί να αλλάξει στάση.

Φυσικά δεν μπορούμε να δεχτούμε ως Παλαιστίνιοι πως η ελληνική κυβέρνηση ακολουθεί μια πολιτική ίσων αποστάσεων, γιατί δεν πρόκειται για πολιτική ίσων αποστάσεων αλλά για πλήρη υποστήριξη και συνενοχή στο έγκλημα ενάντια στον παλαιστινιακό λαό και τη γενοκτονία στη Γάζα. Οι ίσες αποστάσεις θα αφορούσαν ίσως χώρες μακρινές, της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής .Η Ελλάδα όμως που είναι στο επίκεντρο της περιοχής, επηρεάζει και επηρεάζεται από αυτήν, οφείλει να είναι με το διεθνές δίκαιο.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η στάση της δικαιολογείται από τα εθνικά συμφέροντα της. Ας μην πιστεύει ο ελληνικός λαός ότι αν αύριο υπάρξει θέμα με την Τουρκία, οι Ισραηλινοί θα σπεύσουν να τους υπερασπιστούν. Το Ισραήλ θα σκεφτεί πολύ σοβαρά τα δικά του συμφέροντα και (μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας), αυτά δεν βρίσκονται στην Ελλάδα. Γι’ αυτό η κυβέρνηση σας πρέπει να κινηθεί πολύ γρήγορα, αν θέλει να εξασφαλίσει ένα ειρηνικό μέλλον για τον ελληνικό λαό.

Όλγα Αθανίτη
Η ΕΠΟΧΗ