Οι δηλώσεις Μητσοτάκη (22/5) αναφορικά με την άρση μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων είναι αποκαλυπτικές των σχεδιασμών των κυβερνόντων, προκειμένου η ΝΔ να ανακάμψει δημοσκοπικά. Ο πρωθυπουργός χωρίς κανένα δισταγμό «βγαίνει μπροστά» και καταδεικνύει τον νέο εθνικό εχθρό: τον δημόσιο υπάλληλο. Απευθύνεται με αυτόν τον τρόπο, με υπόδειξη των επικοινωνιολόγων του, στο εκλογικό κοινό που δραπετεύει προς τα ακροδεξιά του, χαϊδεύοντας ταυτόχρονα τα αυτιά ενός κόσμου που αυτοπροσδιορίζεται ως ακροατήριο υπεράνω ιδεολογίας (δηλαδή, με μόνη ιδεολογία ότι νομίζει ως ατομικό συμφέρον του). Ιδού, επιτέλους, κυρίες και κύριοι, ο ένοχος για όλα. Για τα Τέμπη, (μας το έλεγαν από την αρχή), για το διαλυμένο σύστημα υγείας (μόνο να διαμαρτύρονται ξέρουν οι νοσοκομειακοί), για τα παιδιά που δεν μαθαίνουν γράμματα (οι τεμπέληδες εκπαιδευτικοί), για την κατάσταση στα μουσεία (από τα 5 μεγαλύτερα που πλέον λειτουργούν με «λιγότερο» δημόσιο, το Βυζαντινό της Αθήνας είναι μήνες κλειστό και τα άλλα 4 υπολειτουργούν), για τις πυρκαγιές (διαμαρτυρήθηκαν για προσλήψεις οι εποχικοί πυροσβέστες και τους ψεκάσανε ωραιότατα με χημικά), για τις πλημμύρες, τους σεισμούς, τις εφτά πληγές του Φαραώ, εν τέλει για ό,τι μπορείτε να φανταστείτε, οι υπεύθυνοι είναι όσοι/ες εργάζονται στο δημόσιο.
Όχι όλοι όσοι εργάζονται εκεί. Όσοι κατέχουν θέσεις ευθύνης, υπουργικοί παρατρεχάμενοι, προϊστάμενοι, διευθυντές δεν ευθύνονται για καμία δυσλειτουργία. Αυτοί όλοι είναι γαλάζια παιδιά (και κάποια πρασινογάλαζα), άλλωστε έχουν επιλεγεί με άριστες διαδικασίες είτε χωρίς προκήρυξη θέσης, με απευθείας τοποθέτηση είτε μέσω φωτογραφικών προκηρύξεων και κατάλληλα μοριοδοτημένων «συνεντεύξεων». Όλοι έχουν αξιολογηθεί, όσα τους αφορούν βαίνουν καλώς και, έχουμε το παράδοξο, οι καλύτεροι καπετάνιοι και αξιωματικοί, όμως το καράβι να το εμφανίζουμε ότι πηγαίνει προς τα βράχια με ευθύνη των κωπηλατών.
Ο κ. Μητσοτάκης έχει επιδοθεί στον διωγμό των δημοσίων υπαλλήλων από παλιά. Ως υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης κατάργησε ειδικότητες των ΕΠΑΛ και έστειλε στην ανεργία τους σχετικούς καθηγητές. Επρόκειτο για ειδικότητες υψηλής ζήτησης, μια υπουργική απόφαση που κατενθουσίασε τους ιδιοκτήτες των ΙΕΚ ομοίων ειδικοτήτων που είδαν τους μέχρι πρότινος μαθητές- μαθήτριες των επαγγελματικών λυκείων να έρχονται πελάτες στο κατάστημα τους.
Οι εκπαιδευτικοί επέστρεψαν στα ΕΠΑΛ, επί τρισκατάρατου ΣΥΡΙΖΑ, το ίδιο και οι μαθητές, πέρασε ο καιρός, και ο πρωθυπουργός θεωρεί ότι είναι πλέον κατάλληλη η συγκυρία να στοχοποιηθεί το άρθρο 103 του Συντάγματος που κατοχυρώνει τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων. Συνεπικουρούμενος από δηλώσεις του κ. Χατζηδάκη, προαλειφόμενου δελφίνου της δεξιάς παράταξης αλλά και από δηλώσεις του κ. Σκανδαλίδη του λαϊκού ΠΑΣΟΚ- η κυρία Διαμαντοπούλου δεν πρόλαβε, αλλά φανταζόμαστε ότι δεν θα απουσιάσει από τον ευγενή αγώνα, μένει εφεδρεία για όταν θα χρειαστεί.
Η μεγάλη μεταρρύθμιση. Φυσικά χωρίς να διευκρινίζεται ποιος και με ποιες διαδικασίες θα κρίνει τη μονιμότητα του δημόσιου υπαλλήλου. Στόχος πρώτος, νέο θέμα στα κανάλια, λιγότερη συζήτηση για Τέμπη, υποκλοπές, αφιονισμένα ΜΑΤ να εισβάλλουν σε μαγαζιά στα Εξάρχεια, κλπ. Στόχος δεύτερος, υπάλληλοι σε διαρκή ομηρία, ώστε να εμπεδώνονται ιεραρχικά-πελατειακά δίκτυα σε όφελος των εκάστοτε κυβερνώντων. Στόχος τρίτος, η περαιτέρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων στο Δημόσιο, καθώς μια δαμόκλειος σπάθη απόλυσης θα αιωρείται εναντίον κάθε συνδικαλιστικής διεκδίκησης. Στόχος τέταρτος, απολύσεις ώστε να επιτευχθεί η ακόμα μεγαλύτερη συρρίκνωση του προσωπικού σε κρίσιμους τομείς και υπηρεσίες του Δημοσίου -παιδεία, υγεία, πρόνοια κ.λπ. –ώστε αυτές να εμπορευματοποιηθούν ακόμα περισσότερο, περνώντας στα χέρια ιδιωτών. Στόχος πέμπτος, η ενίσχυση του κοινωνικού κανιβαλισμού –όταν μια κοινωνική ομάδα στρέφεται εναντίον μιας άλλης, η εξουσία μπορεί να κοιμάται λίγο πιο ήσυχη.
Η ΝΔ γνωρίζει ότι από τον μέσο εργαζόμενο στο δημόσιο δεν περιμένει εκλογικά οφέλη. Αυτός έχει επακριβή γνώση των υπευθύνων και των αιτιών για τις δυσλειτουργίες του δημόσιου τομέα. Για αυτό και ανερυθρίαστα τον στοχοποιεί, ακόμα και σε λεπτομέρειες. Το υπουργείο Οικονομικών, πριν λίγες ημέρες, έφτασε στο σημείο να αυξήσει αιφνιδιαστικά το παράβολο συμμετοχής σε διαδικασίες προσλήψεων στο δημόσιο μέσω ΑΣΕΠ από 3 ευρώ σε 25 ευρώ, ενώ το κόστος υποβολής ένστασης ανέβηκε από 20 ευρώ σε 50 ευρώ. Στον προηγούμενο πανελλήνιο γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ υπήρχαν εξεταστικά κέντρα στις περισσότερες περιφέρειες. Στον νέο διαγωνισμό τα εξεταστικά κέντρα θα είναι μόνο δύο, σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Το υπουργείο δεν περιμένει να γεμίσει τα ταμεία του από τα παράβολα, ούτε ελαχιστοποιεί τα εξεταστικά κέντρα κυρίως για λόγους οικονομίας. Προβαίνει στη σχετική εγκύκλιο εκκινώντας από μια ιδεοληπτική περιφρόνηση και από μια βαθιά απέχθεια απέναντι σε όποιον θέλει να εργαστεί στον δημόσιο τομέα. Παράλληλα, δεν χάνει ευκαιρία να ταΐζει με δημόσιο χρήμα και απευθείας αναθέσεις όλους τους κρατικοδίαιτους κυβερνητικούς φίλους, αυτούς τους ίδιους που κατά τα άλλα χλευάζουν κάθε τι δημόσιο και πρώτα από όλα τη περιφρούρηση των δημόσιων αγαθών.
Θα υπάρξουν 180 πρόθυμοι στην επόμενη Βουλή ενάντια στο άρθρο 103; Μπορούμε αισιόδοξοι και απαισιόδοξοι να συζητάμε αν το ποτήρι είναι μισογεμάτο ή μισοάδειο. Μπορούμε όμως να ανοίξουμε τη βρύση και να το γεμίσουμε μέχρι να ξεχειλίσει.
Υ.Γ.: Το κείμενο δεν υπονοεί ότι ο δημόσιος τομέας λειτουργεί μια χαρά. Τονίζει ότι οι πρωταίτιοι των προβλημάτων του αναζητούν τρόπους μεταφοράς των ευθυνών τους σε άλλες πλάτες.
